Zastosowanie zapraw do płytek Autor: Ceresit
Jeżeli okładziny są układane na mocnych i stabilnych podłożach, wystarczą standardowe cementowe kleje klasy C1T (np. Ceresit CM 11 Plus) lub C1TE. Jeśli jednak prace prowadzi się na tzw. podłożach
trudnych, na zewnątrz budynków lub z wykorzystaniem bardziej wymagających okładzin, należy zastosować zaprawę o lepszych właściwościach tak zwaną elastyczną, o zwiększonej przyczepności, np. Ceresit CM 16. Klasyfikacja klejów Norma PN-EN 12004 zobowiązuje producentów do stosowania oznaczeń, które określają najistotniejsze parametry wyrobu. Oznaczenia te są wyrażone za pomocą kodu literowo-cyfrowego. Zgodnie z ww. dokumentem wyróżnia się trzy grupy klejów do okładzin ceramicznych: C cementowe, D dyspersyjne, R na bazie żywic reaktywnych. Parametry świadczące o jakości kleju: przyczepność określa siłę potrzebną do oderwania płytki od podłoża po utwardzeniu się kleju; np. C1 klej cementowy normalnie wiążący, C2 klej cementowy o lepszych właściwościach; odkształcalność określa dopuszczalne ugięcie powierzchni z utwardzonym klejem bez jej uszkodzenia; S1 zdolność odkształceń między 2,5 a 5 mm, S2 o odkształcalności powyżej 5 mm; obniżony spływ T określa odcinek, o jaki może obsuwać się płytka przytwierdzona do pionowej powierzchni wymaganą ilością kleju; według normy na powierzchni pionowej nie może być on dłuższy niż 0,5 mm; czas otwarty E określa maksymalny czas na osadzenie płytki w warstwie kleju. Dopiero określenie dwóch parametrów, czyli C1 lub C2 oraz S1 lub S2, definiuje możliwości zastosowania danej zaprawy. Dopasowany do potrzeb W ofercie Ceresit można znaleźć kleje stosowane podczas typowych prac wykończeniowych, niewymagających użycia specjalistycznych wyrobów, jak i te o lepszych parametrach. Płytki na balkonach i tarasach Wybierając klej, należy pamiętać, że na zewnątrz budynków powinno się stosować wyłącznie zaprawy wodo- i mrozoodporne. Powierzchnie tarasów i balkonów są narażone na negatywny wpływ warunków atmosferycznych. Temperatura powierzchni płytek, zwłaszcza tych w ciemnych kolorach, może podczas letnich upałów dochodzić do 70 80 C. Dlatego niezbędne jest stosowanie elastycznych (klasa S1) zapraw klejących o podwyższonej przyczepności, oznaczonych symbolem C2, takich jak Ceresit CM 16. Ważny jest sposób montażu okładziny nie można dopuścić do powstania pustek pod płytką, gdyż będzie to skutkować jej późniejszym pękaniem czy odspajaniem. Stosuje się więc metodę kombinowaną, dokładnie pokrywając klejem zarówno płytki, jak i powierzchnię tarasu lub balkonu. Należy przy tym przestrzegać zasady, że na jednej powierzchni zaprawę nakłada się pacą zębatą, na drugiej gładką. Płytki wielkoformatowe Są wymagającym materiałem okładzinowym, dlatego wybór odpowiedniej zaprawy jest kluczowym etapem, decydującym o powodzeniu prac. Ponieważ płytki wielkoformatowe muszą pracować razem z podłożem, do ich układania należy wykorzystywać zaprawy odkształcalne, klasy S1, takie jak Ceresit CM 16 (zaprawę można stosować do płytek o długości do 80 cm). Proces aplikacji jest oparty na metodzie kombinowanej poza rozprowadzeniem kleju po podłożu przy pomocy pacy zębatej należy
gładkim narzędziem nałożyć cienką warstwę zaprawy na powierzchnie montażowe płytek. Pozostawienie pustych przestrzeni może skutkować pękaniem elementów. Zamiast metody kombinowanej można użyć odpowiedniego kleju, charakteryzującego się bardzo dobrym rozpływem pod płytką, np. CM 22. Płyty OSB Zastosowana w płytach żywica zmniejsza przyczepność zapraw klejowych, dlatego w tym przypadku trudność wykonania okładziny nie polega na sposobie mocowania, tylko na odpowiednim doborze zaprawy klejącej. Do przyklejania płytek na tego typu powierzchniach należy używać tylko zapraw elastycznych, takich jak Ceresit CM 16. Aby zagwarantować trwałość montowanej okładziny, rozpływ zaprawy pod płytką powinien wynosić minimum 80%. Należy również pamiętać, że przed przystąpieniem do klejenia okładziny ceramicznej na płycie OSB trzeba dokładnie sprawdzić sposób jej zamocowania (płyta pod obciążeniem nie powinna się uginać ani odkształcać). Jej powierzchnia musi być przeszlifowana, zmatowiona papierem ściernym i dokładnie odkurzona. Tak przygotowane podłoże należy zagruntować. Płyty gipsowo-kartonowe Ze względu na ryzyko ugięcia płyt podczas użytkowania wymagane jest zastosowanie klejów odkształcalnych (S1) o podwyższonej przyczepności (C2). W tym przypadku, podobnie jak podczas klejenia na płytach OSB, powierzchnia płyt musi być zmatowiona papierem ściernym i pokryta gruntem sczepnym. Płytki gresowe Sprawiają sporo trudności przy układaniu. Przyczyną są te same właściwości, które stanowią jednocześnie o zaletach tego materiału, np. wysoka twardość i wytrzymałość na zginanie. Ze względu na niską nasiąkliwość należy stawiać na zaprawy elastyczne lub wysoko elastyczne o podwyższonej przyczepności do podłoża i płytek. Inne właściwości, jakie powinna mieć zaprawa do gresu, to m.in. mrozo- i wodoodporność oraz stabilność na powierzchniach pionowych. W ofercie Ceresit produktem przeznaczonym do tego rodzaju materiałów jest CM 11 PLUS GRES. Płytki gresowe należy mocować z zapewnieniem min. 70% pokrycia spodniej powierzchni klejem tu również rekomenduje się metodę kombinowaną. Hydroizolacje Jeśli podłoże przed przyklejeniem płytek zostało pokryte masą hydroizolacyjną (folią w płynie), należy zwrócić uwagę na podawane zwykle przez producentów tego typu wyrobów informacje, jakie rodzaje klejów są z nimi kompatybilne i charakteryzują się odpowiednią przyczepnością. Powłoki hydroizolacyjne są elastyczne i mają tendencję do odkształceń, dlatego do mocowania płytek na takich podłożach, zgodnie z zasadą elastyczne na elastyczne, przeznaczone są zaprawy klejące klasy C1 i C2. Zaprawa CM 11 PLUS GRES najlepiej współpracuje z masami uszczelniającymi CL 51 oraz CR 65 (klejenie płytek po 2 dniach od aplikacji). GRUNT TO PODSTAWA Jednym z częstych błędów wykonawczych jest pomijanie etapu gruntowania. Ma on szczególne znaczenie przy pracach prowadzonych na chłonnych podłożach. W ich przypadku pominięcie gruntowania może skutkować pogorszeniem istotnych parametrów stosowanych zapraw. Dlatego zawsze należy sprawdzać chłonność podłoża i jeżeli wymaga tego instrukcja przeprowadzać
gruntowanie. Jednym z najlepszych gruntów w ofercie Ceresit jest CT 17, który zapewnia trwałe wzmocnienie nawierzchni. Do jego głównych zalet należy: zmniejszenie nasiąkliwości podłoża, co zapobiega zbyt szybkiemu przesychaniu zapraw klejących, posadzek, szpachlówek czy farb, oraz poprawa przyczepności, dzięki czemu nanoszenie kolejnych warstw staje się łatwiejsze; wzmocnienie powierzchni, co zapewnia większą wytrzymałość i przyczepność zapraw. CT 17 jest preparatem głęboko penetrującym, przeznaczonym do wszelkich nasiąkliwych podłoży (różnego rodzaju tynki, betony, jastrychy, podkłady z ogrzewaniem podłogowym itp.). Sprawdza się wewnątrz i na zewnątrz budynków. 2013 Henkel Polska sp. z o.o.