POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

Podobne dokumenty
POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. p o s t a n o w i ł UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 116/14. Dnia 25 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 423/12. Dnia 27 marca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: Andrzej Ryński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. SSN Jan Bogdan Rychlicki

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Sobczak UZASADNIENIE

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSN Włodzimierz Wróbel

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Roman Sądej (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 432/12. Dnia 26 marca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Grabowska

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca) SSA del. do SN Jerzy Skorupka

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Sobczak

POSTANOWIENIE. Prezes SN Lech Paprzycki

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Jarosław Matras

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 176/13. Dnia 13 sierpnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 35/14. Dnia 24 kwietnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 25/13. Dnia 24 kwietnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jacek Sobczak

POSTANOWIENIE. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 29 listopada 2018 r.,

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski

POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Tomczyk

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 259/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. Protokolant Patrycja Kotlarska

POSTANOWIENIE. SSN Józef Szewczyk. p o s t a n o w i ł

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Rafał Malarski (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak

POSTANOWIENIE. SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Włostowska

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) Protokolant Jolanta Włostowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Włostowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 327/16. Dnia 9 grudnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Piotr Mirek

POSTANOWIENIE. Protokolant Katarzyna Wełpa

P O S T A N O W I E N I E

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE Z DNIA 11 STYCZNIA 2012 R. III KK 176/11

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski

POSTANOWIENIE. SSN Przemysław Kalinowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

Transkrypt:

Sygn. akt V KK 128/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 września 2014 r. SSN Andrzej Ryński na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 września 2014r., sprawy R. T. skazanego z art. 286 1 k.k. w zw. z art. 64 1 k.k. z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 16 stycznia 2014 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 17 września 2013 r., postanowił: 1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną; 2. zwolnić skazanego R. T. od kosztów sądowych postępowania kasacyjnego; 3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. K., Kancelaria Adwokacka w Z. kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złotych osiemdziesiąt groszy) w tym 23 % należnego podatku VAT, za sporządzenie i wniesienie - jako ustanowiony z urzędu obrońca skazanego - kasacji na rzecz skazanego R. T. UZASADNIENIE Sąd Rejonowy w Ś. wyrokiem z dnia 17 września 2013 r., sygn. akt 381/12 uznał oskarżonego R. T. za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia przestępstwa z art. 279 1 k.k., art. 190 a 2 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k. i art. 64 2 k.k. i za to na podstawie art. 11 3 k.k. w zw. z art. 279 1 k.k. i art.

2 64 2 k.k. wymierzył mu karę roku i miesiąca pozbawienia wolności. Nadto na podstawie art. 624 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych. Powyższy wyrok zaskarżył osobistą apelacją oskarżony R. T., który zarzucił orzeczeniu Sądu I instancji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść oraz naruszenie przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 5 2, 7, 410 k.p.k. oraz art. 79 1 pkt. 3 k.p.k. Nadto podniósł zarzut przypisania mu sprawstwa kradzieży z włamaniem, podczas gdy w jego ocenie wyczerpał on znamiona przestępstwa oszustwa. W trakcie postępowania odwoławczego oskarżony skierował do Sądu Okręgowego w Z. szereg pism procesowych, w których akcentował, że jego poczytalność w chwili czynu nie została w sposób należyty ustalona i na poparcie swoich twierdzeń przesłał do tegoż Sądu opinię sądowo psychiatryczną sporządzoną na zlecenie Prokuratury Rejonowej w Z. w sprawie 1898/11, w której R. T. był podejrzany o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (k. 208-212). Opinia ta została ujawniona na rozprawie apelacyjnej w dniu 16 stycznia 2014 r. (k.227). Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt 1226/13, zmienił zaskarżony wyrok Sądu I instancji w ten sposób, że uznał oskarżonego R. T. za winnego tego, że w dniu 4 stycznia 2012 r. w Ś., woj. L., będąc skazanym za przestępstwo podobne i w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podczas rozmowy telefonicznej wprowadził w błąd pracownika Banku B. / / SA co do swojej tożsamości, podając się za G. L., po czym wykorzystał jego dane osobowe, przypisany mu kod AKD oraz hasło do jego konta i wydał dyspozycję przelewu kwoty 1 960 zł z rachunku bankowego G. L. na rachunek bankowy o nr [ ] prowadzony w Banku Zachodnim W./ / SA, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem G. L., tj. czynu z art. 286 1 k.k. w zw. z art. 64 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów wymierzył mu karę roku i miesiąca pozbawienia wolności, zaś w pozostałym zakresie tenże wyrok utrzymał w mocy oraz rozstrzygnął w przedmiocie kosztów procesu za postępowanie odwoławcze.

3 Kasację od tego wyroku wywiódł obrońca skazanego, który zarzucił orzeczeniu Sądu odwoławczego rażące naruszenie przepisów prawa procesowego mające istotny wpływ na jego treść, a mianowicie art. 202 1 k.p.k. poprzez niedopuszczenie w toku postępowania odwoławczego dowodu z opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego, pomimo istnienia uzasadnionych wątpliwości co do jego poczytalności tempore criminis. Powołując się na powyższe, skarżący na podstawie art. 537 1 i 2 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Z. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym. Sąd Najwyższy zważył, co następuje. Kasacja obrońcy skazanego, okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym, dlatego została oddalona na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. Nie oznacza to jednak, że sposób procedowania Sądu odwoławczego nie budził zastrzeżeń. Warto zwrócić uwagę, że oskarżony R. T. kierując do Sądu Okręgowego w Z. liczne pisma procesowe, m. in. we wniosku z dnia 31 października 2013 r. postulował o jego ponowne przebadanie na etapie postępowania odwoławczego przez biegłych lekarzy psychiatrów pod kątem stanu poczytalności w chwili dokonania przypisanego mu przestępstwa (k.198-199). Pismo to stosownie do treści art. 118 k.p.k. powinno zostać potraktowane co najmniej jako wniosek o uzupełnienie wydanej w tej sprawie opinii sądowo- psychiatrycznej. Z kolei w piśmie z dnia 19 grudnia 2013 r. skazany postulował o ujawnienie opinii sądowo - psychiatrycznej wydanej w sprawie 1898/11, prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w Z. Na rozprawie apelacyjnej Sąd odwoławczy ujawnił wskazaną opinię, natomiast nie odniósł się do wniosku oskarżonego o jego ponowne zbadanie przez biegłych psychiatrów, z tym że wniosku tego nie poparł wówczas także obrońca z urzędu oskarżonego R. T. Należy zaznaczyć, że brak rozpoznania tego wniosku, który de facto był równoznaczny z jego nieuwzględnieniem, stanowił naruszenie art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 k.p.k., jednak nie miał istotnego wpływu na treść wyroku Sądu odwoławczego, o czym przekonuje argumentacja uzasadnienia Sądu Okręgowego, który przeprowadził analizę porównawczą obydwu opinii biegłych psychiatrów dotyczących osoby R. T. wydanych w tej i innej sprawie. Na podstawie tej analizy Sąd odwoławczy zaakceptował stanowisko biegłych psychiatrów zawarte

4 w opinii wydanej na użytek niniejszego postępowania o pełnej poczytalności oskarżonego w odniesieniu do przypisanego mu czynu (str. 2 uzasadnienia SO). Szersza argumentacja tycząca tego zagadnienia wydaje się zbędna, ponieważ autor kasacji nie podniósł w skardze zarzutu zaniechania rozpoznania przez Sąd odwoławczy, wniosku dowodowego oskarżonego, lecz sformułował zarzut obrazy art. 202 1 k.p.k. przez niedopuszczenie z urzędu w toku postępowania odwoławczego dowodu z opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego, pomimo istnienia uzasadnionych wątpliwości co do jego poczytalności w chwili czynu, wynikających z treści opinii sądowo - psychiatrycznej sporządzonej w okresie zbliżonym do daty czynu objętego niniejszym postępowaniem w odniesieniu do R. T. w innej sprawie. Oznacza to, że ocena rangi naruszenia przez Sąd odwoławczy art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 k.p.k. i jego wpływu na treść wyroku pozostawała poza obszarem rozważań Sądu kasacyjnego, ponieważ stosownie do treści art. 536 k.p.k. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów, a w zakresie szerszym - tylko w wypadkach określonych w art. 435, 439 i 455 k.p.k., które w analizowanym postępowaniu nie wystąpiły. Odnosząc się do podniesionego zarzutu kasacyjnego nie można zgodzić się ze skarżącym, że w omawianej sprawie doszło do naruszenia i to w sposób rażący art. 202 1 k.p.k. Przepis ten podobnie jak art. 203 k.p.k. reguluje tryb procesowego ustalania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, określając wymogi formalne jakie powinna spełniać opinia sądowo - psychiatryczna. W związku z tym, nie mógł on być naruszony przez Sąd odwoławczy, skoro taka opinia uzupełniająca nie została w sprawie przeprowadzona wyłącznie z przyczyn merytorycznych. W istocie jednak skarżący czyniąc zastrzeżenia do opinii sądowo psychiatrycznej, przez pryzmat częściowo odmiennej w swych wnioskach końcowych opinii psychiatrycznej wydanej wobec oskarżonego w innej sprawie, miał zastrzeżenia do wartości dowodowej opinii na podstawie, której Sąd czynił ustalenia w niniejszym postępowaniu. Zatem, w świetle tak rozumianego zarzutu kasacji decydujące znaczenie dla oceny wskazanej opinii miała analiza przesłanek z art. 201 k.p.k., celem stwierdzenia czy przedmiotowa opinia jest jasna, pełna i pozbawiona sprzeczności wewnętrznych i zewnętrznych. Argumentacja skarżącego sugeruje wystąpienie zewnętrznej sprzeczności między opinią sądowo -

5 psychiatryczną wydaną na potrzeby niniejszego postępowania w dniu 6 czerwca 2012 r. przez biegłych lekarzy psychiatrów A. P. i K W., w której stwierdzili oni, że w krytycznym czasie R. T. miał całkowicie zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem (k.75) oraz opinią sądowo - psychiatryczno - psychologiczną wydaną przez biegłych psychiatrów A. K. Ż., R. B. i psychologa klinicznego H. B. w dniu 21 grudnia 2011 r., z której wynika, że R. T. w czasie popełnienia zarzucanego mu w tamtym postępowaniu przestępstwa posiadania środków odurzających, tj. czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, miał zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu, natomiast zdolność do pokierowania swoim postępowaniem ograniczoną w stopniu znacznym (k.212). Wbrew stanowisku skarżącego nie ma sprzeczności między tymi opiniami. Należy przypomnieć, że zgodnie z treścią art. 202 5 k.p.k. opinia biegłych psychiatrów powinna odnosić się do poczytalności oskarżonego w chwili czynu, a zatem uwzględniać charakter tego czynu w relacji do rodzaju ewentualnych defektów osobowości oskarżonego, w tym ujawnionych przez biegłych chorób psychicznych i stopnia rozwoju intelektualnego badanego. Warto zauważyć, że jeżeli chodzi o stan zdrowia oskarżonego, to wskazane opinie charakteryzują go w sposób bardzo zbliżony, ponieważ obydwa zespoły biegłych nie stwierdziły u R. T. choroby psychicznej i rozpoznały uzależnienie mieszane (narkotykowo lekowo alkoholowe). W tej sytuacji decydujące znaczenie na ostateczny kształt opinii biegłych miał charakter czynów, objętych tymi dwoma postępowaniami posiadanie narkotyków i oszustwo. We wskazywanej przez obrońcę sprawie przestępstwo popełnione przez R. T. (posiadanie amfetaminy) było bezpośrednio związane z jego uzależnieniem od narkotyków, na co wprost wskazali biegli psychiatrzy w wydanej opinii (k.211). Stąd też zasadność ich wniosku, że w odniesieniu do tego czynu oskarżony miał ograniczoną zdolność do pokierowania swoim postępowaniem wydaje się oczywista. Z kolei przypisane oskarżonemu w sprawie niniejszej przestępstwo z art. 286 1 k.k. (do którego popełnienia się przyznał) w swym mechanizmie zdecydowanie różni się od posiadania narkotyków. Dlatego przestępstwo oszustwa, w kształcie jaki był udziałem oskarżonego, nie ma bliższego związku z jego uzależnieniem narkotykowym. Zatem, logiczny wydaje się wniosek biegłych, iż w tych

6 uwarunkowaniach poczytalność oskarżonego nie doznała żadnych ograniczeń. Powyższa argumentacja prowadzi do konkluzji, że Sąd Okręgowy trafnie zaakceptował opinię sądowo psychiatryczną sporządzoną w sprawie niniejszej, mając przy tym pełną świadomość treści opinii psychiatryczno psychologicznej dot. R. T. wydanej w innym postępowaniu. Zgodnie z tezą postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt III KK 176/11 (OSNKW 2012/4/38) poddanie oskarżonego badaniom psychiatrycznym w innej sprawie nie tworzy, samo przez się, uzasadnionych wątpliwości co do stanu jego poczytalności odnośnie do innego czynu, a tym samym nie przesądza potrzeby dopuszczenia dowodu z opinii biegłych psychiatrów i poddania go - tylko z tego względu - kolejnym badaniom psychiatrycznym. Z tych przyczyn, nie znajdując podstaw do uwzględnienia kasacji, Sąd Najwyższy orzekł o jej oddaleniu, jako oczywiście bezzasadnej, zwalniając skazanego na podstawie art. 624 k.p.k. od ponoszenia kosztów sądowych postępowania kasacyjnego, wobec uznania, że uiszczenie ich byłoby dla zobowiązanego zbyt uciążliwe z uwagi na jego aktualną sytuację materialną, na którą ma także wpływ pobyt skazanego w zakładzie karnym. Natomiast koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm.) i 14 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).