BESKIDY 1.Szczyty górskie: STOŻEK: Stożek Wielki to niewysoki (980 m n.p.m.) szczyt w Beskidzie Śląskim na granicy z Czechami. Znany jest głównie ze względu na jedno z najstarszych schronisk w Polsce (najstarsze schronisko turystyczne w Beskidzie Śląskim - oddane do użytku w 1922 roku). Stożek Wielki, ze względu na wyciąg krzesełkowy jest dość popularny latem, a dzięki dodatkowym wyciągom narciarskim jest też popularnym kompleksem narciarskim zimom. Ze szczytu Stożka rozciąga się piękny widok na cały Beskid Śląski (między innymi dobrze widać Skrzyczne).
CZANTORIA: Majestatyczna i rozłożysta Czantoria (955 m) króluje nad doliną Wisły. Oglądana z przeciwległego stoku, robi wrażenie masywnej góry, dominującej wyraźnie nad dalszą częścią grzbietu granicznego i najbliższym otoczeniem. Sam wierzchołek nie jest może szczególnie ostry, ale stoki, które prawie we wszystkich kierunkach opadają stromo, mogą w czasie podejścia mocno zmęczyć turystę. Jest jednocześnie szczytem granicznym między Polską a Czechami oraz najwyższym szczytem czeskiej części Beskidu Śląskiego. SOSZÓW: Szczyt górski w Paśmie Czantorii w Beskidzie Śląskim o wysokości 886 m n.p.m., przedzielony granicą państwową pomiędzy Polską a Czechami. Poniżej szczytu stoi prywatne schronisko turystyczne zbudowane w 1932 roku. Obok schroniska znajduje się węzeł szlaków turystycznych prowadzących w kierunku Czantorii Wielkiej i Stożka oraz m.in. do Wisły Jawornik. Przez szczyt przebiega Główny Szlak Beskidzki. SZYNDZIELNIA: Zalesiony szczyt (1026 m n.p.m.) w bocznym północnym ramieniu Klimczoka, wznosi się między dolinami Białki, Olszówki i Wapienicy. Nazwa Szyndzielni pochodzi od wyrabianych tu dawniej przez górali "szyndziołków" czyli gontów na pokrycie chat i stodół. Starzy górale ze Szczyrku nazywają Szyndzielnię do dziś "Gaciok" od "gaci" - białych wełnianych, spodni góralskich, jakie nosili mieszkańcy wsi Brenna, którzy tu pracowali. Szyndzielnie pokrywają lasy bukowe z domieszką miejscami drzew szpilkowych,a na północy stokach Mokrego Gronia drzew modrzewiowych. RÓWNICA: Jeden z najbardziej popularnych i łatwo dostępnych szczytów (883 m n.p.m.) w okolicy Ustronia, wznosi się w paśmie grzbietu Baraniej Góry w północno-zachodnim kierunku oddzielając dolinę Wisły od dol. Leśnicy i Brennej od wschodu.
PRZEŁĘCZ SALMOPOLSKA: Przełęcz Salmopolska (934 m) jest drugą, obok Kubalonki, ważną przełęczą komunikacyjną w Beskidzie Śląskim. Przechodzi przez nią droga z Wisły do Szczyrku i dalej do Bielska lub Żywca. Przełęcz jest jednocześnie ważnym węzłem szlaków turystycznych. KLIMCZOK: Klimczok, dawniej również Klimczak (1117 m n.p.m.) szczyt górski w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Przebiega przezeń granica administracyjna Bielska-Białej i stąd szczyt Klimczoka jest najwyższym punktem tego miasta. Przez szczyt biegnie też historyczna granica pomiędzy Śląskiem i Małopolską. BŁATNIA: Szczyt ten wyodrębnia się w grupie Klimczoka i Magury piękną i rozległą panoramą z jego szczytowych polan. Ku zachodowi, ponad ciągnącą się w dole dolinie Brennicy wznosi się Równica, połączona długim, pełnym polan grzbietem z masywem Malinowa już w pasmie Skrzyczne - Barania Góra. KOZIA GÓRA: Kozia Góra (niem. Ziegenbock, 683 m n.p.m.http://pl.wikipedia.org/wiki/kozia_g%c3%b3ra_(beskid_ %C5%9Al%C4%85ski) - cite_note-0), zwana także Stefanką (od nazwiska dr. Karola Steffana, bielskiego burmistrza i prezesa Beskidenverein) szczyt na terenie Bielska-Białej. Kozia Góra porośnięta jest lasem mieszanym z przewagą buku. Szczyt ten jest celem wędrówek wielu bielszczan zarówno zimą, jak i latem.pod szczytem znajduje się schronisko turystyczne, popularnie (choć niewłaściwie) zwane Stefanką. Atrakcja Koziej Góry naturalny tor saneczkowy, zbudowany w okresie międzywojennym, a latach 50. XX w. powiększony do najdłuższego naturalnego toru saneczkowego w Europie (2200 m długości i 30 wiraży) obecnie jest nieczynny. Jego pozostałości można oglądać, idąc na szczyt z bielskich Błoni zielonym szlakiem.
2.FLORA I FAUNA roślinność Dobrze wykształcone są piętra klimatyczne, od umiarkowanie ciepłego po umiarkowanie zimne w szczytowych partiach Babiej Góry i Pilska. Z piętrowością klimatyczną wiąże się pietrowy układ roślin: *regiel dolny buk, jodła, jawor * regiel górny karpacki bór świerkowy ze świerkiem * piętro subalpejskie (kosodrzewiny) kosodrzewina, porzeczka skalna, jarząb zwyczajny, skarlały świerk * piętro alpejskie (halne) sit skucina i kostrzewa niska, kostrzewa karpacka i mietlica alpejska zwierzęta W Beskidach występują m.in. gatunki zwierząt: * jeleń, dzik, sarna * lis, kuna i borsuk, niedźwiedź, wilk, ryś, żbik, wiewiórka * ptaki: sikora, drozd, dzięcioł, głuszec, bażant ptaki drapieżne: orlik krzykliwy, gadożer, myszołów, kania, kruk, jarząbek, puchacz * płazy i gady: salamandra plamista, kumak górski, żmija, gniewosz, padalec, traszka górska ryby: karp, karaś, leszcz, lipień i pstrąg potokowy * ponadto: 3000 gatunków bezkręgowców
Głuszec ślad wiewiórki dzik karp ślad myszołowa ślad sarny żmija zygzakowata kruk borsuk salamandra plamista
3. Oznakowania szlaków: Szlaki górskie oznaczone są prostokątem o wymiarach 9x15 cm składającym się z trzech poziomych pasków - paski zewnętrzne białe, a pas środkowy w kolorze szlaku. Malowane są farbą olejną w widocznych punktach. Oznaczenie kolorów szlaków pieszych i górskich: kolorem czerwonym oznaczony jest szlak główny. Prowadzi on przez najbardziej widowiskowe i jednocześnie najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo miejsca danego regionu (zwykle też przez najwyższe szczyty danego pasma górskiego) np. Główny Szlak Sudecki, Główny Szlak Beskidzki, Główny Szlak Gór Świętokrzyskich, kolor niebieski wskazuje na szlaki dalekobieżne, kolorem zielonym i żółtym znakowane są szlaki krótkie, łączące a czasem też - dojściowe, kolor czarny wyznacza krótki szlak dojściowy. W terenach górskich wyznaczamy też szlaki spacerowe. Przebiegają one wyłącznie w pobliżu większych miejscowości turystycznych i uzdrowisk. Ich długość nie może przekraczać 5 kilometrów, a oznakowanie ma formę kwadratu o boku 10 cm. Przekątna dzieli go na dwa trójkąty, z których górny prawy jest koloru białego, a lewy dolny w kolorze szlaku. Innym rodzajem szlaku w górach są szlaki dojściowe np. do źródła wody lub interesującego obiektu poza szlakiem. Ich znakiem stanowią kwadraty o wymiarach 10x10 cm o białym tle z symbolami w kolorze szlaku od którego odchodzą ścieżki dydaktyczne. Dla oceny trudności szlaków turystycznych nie opracowano jak dotąd wspólnej skali trudności. 4. Zasady bezpiecznego poruszania się w górach: 5. Przygotuj się fizycznie przed wyjazdem w góry. Poruszaj się w grupie. Tempo zawsze należy dostosować do najsłabszego uczestnika wyprawy. Trzymaj się znakowanych szlaków. Zasięgnij informacji o masywie górskim, w który sie wybierasz (przebieg szlaków i ich stan, warunki panujące w górach, ewentualne zagrożenia). Planuj trasy stosownie do możliwości i doświadczenia wszystkich uczestników wycieczki. Przed wyjściem zapoznaj sie z aktualnie panującymi warunkami i prognozą pogody. Dobrze jest też robić raz na godzinę kilkuminutową przerwę. Zabierz niezbędny ekwipunek! Niezbędny ekwipunek: * plecak * odpowiednie do panujących warunków obuwie * ubranie chroniące przed opadami i wiatrem * zapasową ciepłą odzież * podręczną apteczkę * prowiant i napoje * mapę i kompas * latarkę
* telefon komórkowy z naładowaną baterią i zapisanymi numerami alarmowymi * w okresie zimowym czapkę i rękawiczki * na trudniejsze szlaki zimą czekan i raki (niezbędne odpowiednie przeszkolenie) 6. GOPR: Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe jest stowarzyszeniem kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym zarejestrowanym w Sądzie Rejonowym w Krakowie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem rejestru KRS 0000156881. Terenem działania jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej ze szczegółowym uwzględnieniem regionów górskich i poza granicami kraju. GOPR działa na podstawie Ustawy o Kulturze Fizycznej z dnia 18 stycznia 1996 r. oraz Rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określania warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne i szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych oraz wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym. GOPR swoje zadania statutowe - niesienie pomocy w górach ludziom, których zdrowie lub życie jest zagrożone, zapobieganie wypadkom w górach oraz ochrona środowiska górskiego - realizuje poprzez 7 Grup Regionalnych, tj: Grupa beskidzka Grupa bieszczadzka Grupa jurajska Grupa karkonoska Grupa krynicka Grupa podhalańska Grupa wałbrzysko-kłodzka Obszar, jaki zabezpiecza GOPR to pasma gór polskich od Karkonoszy poprzez Jurę KrakowskoCzęstochowską do Bieszczad, o łącznej powierzchni 20.410 km2. To 7.200 km szlaków turystycznych i 425 urządzeń narciarskich. GOPR zatrudnia 104 ratowników etatowych, a wspomaga ich 1.307 ratowników ochotników i 219 kandydatów na ratowników. 7.Wzywanie pomocy: Ratownicy TOPR, GOPR aby wyruszyć z pomocą w góry do osób jej potrzebujących muszą otrzymać zawiadomienie o zaistniałym wypadku czy też zaginięciu kogoś. Ratownicy przyjmujący zgłoszenie na pewno będą wypytywać o szczegóły dotyczące lokalizacji miejsca wypadku. Nie jest to przejaw 'biurokracji' lecz czynność niezbędna dla sprawnego i dokładnego dotarcia na miejsce wypadku. NIGDY NIE POZOSTAWIAMY POSZKODOWANEGO SAMEGO BEZ OPIEKI, NAWET JEŻELI MUSIELIBYŚMY UTRZYMAĆ Z NIM JEDYNIE KONTAKT GŁOSOWY ZE WZGLĘDU NA TRUDNOŚCI TERENOWE. Jeżeli warunki terenowe uniemożliwiają udanie się po pomoc to wzywamy pomocy międzynarodowym sygnałem: JAKIKOLWIEK SYGNAŁ OPTYCZNY LUB AKUSTYCZNY POWTARZANY 6 RAZY NA MINUTĘ (CO 10 SEKUND), PO CZYM NASTĘPUJE JEDNA MINUTA PRZERWY.
ODPOWIEDŹ O ZROZUMIENIU SYGNAŁU TO TAKI SAM SYGNAŁ LECZ 3 RAZY NA MINUTĘ, PO CZYM 1 MINUTA PRZERWY. Ten sposób wzywania pomocy należy stosować w tych partiach górskich, z których będzie widoczny i słyszalny: Tatry, Babia Góra, Bieszczady, Karkonosze. W partiach zalesionych sygnały optyczne nie będą widoczne, a sygnały akustyczne mogą być tłumione przez drzewa. PAMIĘTAJ! KAŻDY MELDUNEK O ZAGINIĘCIU LUB WYPADKU RATOWNICY PRZYJMĄ, NA KAŻDE WEZWANIE WYRUSZĄ W GÓRY, NIE NADUŻYWAJ ICH OFIARNOŚCI GDYŻ W TYM CZASIE MOGĄ BYĆ NAPRAWDĘ KOMUŚ POTRZEBNI. Numer telefonu: 601 100 300