BIURO PROJEKTÓW Spółka z o.o.

BIURO PROJEKTÓW Spółka z o.o. 10-542 OLSZTYN, ul Dąbrowszczaków 39, tel./fax (0-89) 527-41-11 biuro @: now-eko.com.pl Nazwa obiektu: Adres: Inwestor: Zabezpieczenie zewnętrznych obwałowań ziemnych zbiorników OBF-1, OBF-2 i OBF-3. Działka nr 156-2/1 obr. m. Olsztyn. Kategoria obiektu XXX oczyszczalnia ścieków. Oczyszczalnia Ścieków ŁYNA w Olsztynie, ul Leśna Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. 10-218 Olsztyn, ul. Oficerska 16a. Stadium dokumentacji: Branża: Projekt budowlano-wykonawczy Konstrukcyjno-budowlana Rodzaj opracowania: Uwagi dodatkowe: W oparciu o art.20 ust.4 ustawy z dnia 07 lipca 1994 Prawo Budowlane (Dz. U. z 2013r., poz. 1409 z późniejszymi zmianami) oświadczamy, że projekt budowlany został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Projektował: mgr inż. Czesław Hryniewicz upr. 20/90/OL Sprawdził: mgr inż. Wiktor Łożyński upr. 20/90/OL Nr umowy: Data wykonania: TI-2212IIIE/P/1/16 29/16 Grudzień 2016r. EGZ. 1

Spis treści do projektu budowlano-wykonawczego zabezpieczenia zewnętrznych obwałowań ziemnych zbiorników OBF-1, OBF-2 i OBF-3 na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie. I. Część opisowa 1.0 Wstęp 2.0 Cel opracowania 3.0 Lokalizacja i i opis stanu istniejącego 4.0 Opis stwierdzonych nieprawidłowości 5.0 Zagospodarowanie terenu 6.0 Informacje o obszarze oddziaływania obiektu 7.0 Opis przyjętych rozwiązań technicznych 7.1 Wykonanie przepony ze ścianki szczelnej w wałach ziemnych zbiorników. 7.2 Wzmocnienie i zabezpieczenie skarp przeciwerozyjnie 7.3 Odtworzenie betonowych schodów na skarpach zbiorników oraz wykonanie, odtworzenie, traktów komunikacyjnych na koronie zbiorników. 8.0 Dane informujące czy działka lub teren, na którym jest projektowany obiekt budowlany, są wpisane do rejestru zabytków oraz czy podlegają ochronie na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 9.0 Dane określające wpływ eksploatacji górniczej na działkę lub teren zamierzenia budowlanego, znajdującego się w granicach terenu górniczego. II. Część Rysunkowa K-1 Projekt Zagospodarowania Terenu K-2 Schemat zbiorników OBF K-3 Przekroje zbiorników I-I, II-II K-4 Przekrój III-III K-5 Przekrój IV-IV K-6 Przekrój przez schody terenowe K-7 Balustrady ochronne zestawienie stali III. Dokumentacja fotograficzna IV. Opinia geotechniczna 2

Spis treści do projektu budowlano-wykonawczego zabezpieczenia zewnętrznych obwałowań ziemnych zbiorników OBF-1, OBF-2 i OBF-3 na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie. 1.0 Wstęp 1.1 Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest wykonanie projektu budowlano-wykonawczego zabezpieczenia zewnętrznych obwałowań ziemnych zbiorników OBF-1, OBF-2 i OBF-3 na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie. 1.2 Podstawa opracowania Umowa Nr TI-2212/III/P/1/16 z dnia 27.10.2016 r. zwarta pomiędzy Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. a NOW-EKO Biuro Projektów Sp. z o.o. 1.3 Materiały przyjęte do opracowania. - Projekt techniczny Komor Fermentacyjnych Otwartych i przepompowni osadu przefermentowanego opracowany przez Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku w lipcu 1974 r. - Opinia techniczna o stateczności wałów OBF - opracowana przez Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w 1984 r. - Opinia techniczna dotycząca naprawy ścian zbiornika OBF luty 2000 r. - Ekspertyza techniczna dotycząca stanu bezpieczeństwa konstrukcji obwałowań zbiornika OBF nr 2 na Oczyszczalni Ścieków w Olsztynie wykonana w kwietniu 2000 r. - Sprawozdanie z technicznych badań podłoża gruntowego zainstalowanie piezometrów - Opinia techniczna dotycząca sposobu naprawy ścian zbiornika fermentacyjnego KFO na oczyszczalni ścieków w Olsztynie - luty 2000 r. - Teoretyczne obliczenia objętości mas ziemnych - Ekspertyza budowlana dotycząca stanu technicznego OBF nr 1 listopad 2010 r. - Projekt budowlany renowacji zbiornika OBF nr 1 marzec 2011 r. - Wyniki przeglądu kamerą TV rurociągu (2008 r.). - Przeprowadzone wizje lokalne oraz wywiad z Użytkownikami obiektu - Opinia geotechniczna (lipiec 2016 r.) - Ekspertyza techniczna dotycząc stanu technicznego OBF nr 2 i OBF nr 3 i obwałowań ziemnych na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie (lipiec 2016 r.). - Opinia Geotechniczna. Rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych na terenie oczyszczalni ścieków Łyna w Olsztynie Wykonana w październiku 2016 r. 3

2.0 Cel opracowania Celem opracowania jest Projekt Budowlany zabezpieczenie zewnętrznych obwałowań ziemnych zbiorników OBF-1, OBF-2 i OBF-3. 3.0 Lokalizacja i opis stanu istniejącego Zbiorniki ziemne OBF znajduję się na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie, ul Leśna na działce nr 156-2/1 obr. m. Olsztyn. Trzy Otwarte Baseny Fermentacyjne wykonano jako zbiorniki ziemne prostokątne o nachyleniu ścian 1:1,5 zrealizowano w drugiej połowie lat 80-tych. Materiał konstrukcyjny ścian w postaci piasków średnich i drobnych zalegających na obszarze uzyskano w toku niwelacji terenu. Wymiary zbiorników na poziomie korony 60,0x65,0m. Dno każdego zbiornika wykonano ze spadkiem podłużnym 6% i spadkiem poprzecznym do środka zbiornika 5%. Maksymalna głębokość komory przy studni poboru osadu przefermentowanego wynosi 7,0m. Minimalna głębokość w narożniku zbiornika wynosi 2,60m. Pojemność użytkowa zbiornika wynosi 14 tys. m 3. Materiał konstrukcyjny ścian w postaci piasków średnich i drobnych zalegających na obszarze uzyskano w toku niwelacji terenu. Skarpy wewnętrzne i dna zbiorników uszczelniono i umocniono żelbetowymi płytami prefabrykowanymi o wymiarach 100x50x10 cm. Skarpy zewnętrzne obsiane trawą. Sposób zabezpieczenia ścian zbiorników od strony wewnętrznej: - podkład betonowy gr. około 10 cm - 2x papa na lepiku - prefabrykowane płyty żelbetowe dociskowe o wymiarach 100x50x10 cm Sposób zabezpieczenia dna zbiorników od strony wewnętrznej: - na podkładzie piaskowym wykonano wieniec żelbetowy o wymiarach 100x50 cm - prefabrykowane płyty żelbetowe o wymiarach 100x50x10 cm - folia PCV gr. 0,4mm ułożona na wyrównanym podłożu piaskowym, obsypana warstwą piasku o miąższości około 50 cm. Folia z wykładziną papową łączy się pod wieńcem Otwarte Baseny Fermentacyjne spełniają podwójną rolę: - zbiorników magazynowych na okres zimowy - komór fermentacyjnych drugiego stopnia w których zachodzą dofermentowania osadów częściowo przefermentowanych w komorach fermentacyjnych zamkniętych. Dane ogólne pojedynczego zbiornika: - Wymiary zbiorników na poziomie korony 60,0x65,0m. - Maksymalna głębokość komory przy studni poboru osadu przefermentowanego -7,0m - Minimalna głębokość w narożniku zbiornika wynosi 2,60m. - Pojemność użytkowa zbiornika wynosi 14 tys. m 3 4

4.0 Opis stwierdzonych nieprawidłowości. Analiza dokumentów archiwalnych, wywiady z Użytkownikami obiektów oraz własna wiedza dotycząca analizowanych obiektów daje podstawą do stwierdzenia, że problemy konstrukcyjne i eksploatacyjne pojawiły się od chwili realizacji zbiorników i trwają do dnia dzisiejszego. Należy podkreślić, że wiele nieprawidłowości usuwano na bieżąco co umożliwiło dalszą eksploatację obiektów. W 2011r. dokonano renowacji jednego z trzech zbiorników tj. OBF-1. Historię budowy zbiorników oraz wiele szczegółów dotyczących eksploatacji przedmiotowych zbiorników przedstawiono w ekspertyzie technicznej dotyczącej stanu technicznego obwałowań ziemnych zbiorników OBF-2 i OBF-3 zlokalizowanych na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie - wykonanej w lipcu 2016 r. W pierwszym kwartale 2016 r. zaobserwowano deformacje zewnętrznych powierzchni obwałowań ziemnych zbiorników. Na podstawie przeprowadzonych wizji lokalnych stwierdzono deformacje zewnętrznych obwałowań zbiorników ziemnych OBF. W/w nieprawidłowości polegających na lokalnych przemieszczeniach gruntu w skarpach. tzw. tarasowaniu skarpy. Na koronie zbiorników stwierdzono także lokalne obsuwania się elementów chodników (obrzeży i płyt chodnikowych). Analizę przyczyn powstałych nieprawidłowości oraz sposób ich usunięcia przedstawiono w Ekspertyzie technicznej dotyczącej stanu technicznego obwałowań ziemnych zbiorników OBF-2 i OBF-3 zlokalizowanych na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie - wykonanej w lipcu 2016 r. W w/w ekspertyzie jako przyczynę stwierdzonych nieprawidłowości polegających na lokalnych przemieszczeniach gruntu w skarpach. tzw. tarasowaniu skarpy podano następujące zjawiska: - niejednorodne zagęszczenie wałów ziemnych zbiorników - niekontrolowany przepływ wody w wałach ziemnych - zmienne warunki wilgotnościowe będące następstwem opadów atmosferycznych - wycięcie higieniczna krzaków i drzewek rosnących wcześniej na zboczach skarp mogło doprowadzić do lokalnych zmian stosunków wodnych w skarpach. 5.0 Zagospodarowanie terenu Zagospodarowanie terenu istniejące, bez zmian. Otwarte zbiorniki fermentacyjne stanowią jeden z wielu elementów technologicznych miejskiej oczyszczalni ścieków. W wałach zbiorników zlokalizowane są instalacje technologiczne służące do obsługi obiektów (napełnianie i poróżniane zbiorników), przyłącze elektroenergetyczne i oświetleniowe. Projektowane przepony w obwałowaniach zbiorników ze ścianek szczelnych będą zlokalizowane w obrysie zbiorników ziemnych i całkowicie w nich pogrążone. Zaprojektowano także odtworzenie istniejących dwóch biegów schodów betonowych zlokalizowanych na skarpach budynku oraz odtworzenie istniejących chodników z kostki 5

betonowej na koronie zbiornika OBF-1. Zaprojektowano także przebudowę istniejących chodników ze zniszczonych płytek chodnikowych na chodniki z kostki betonowej na koronach zbiorników OBF-2 i OBF-3. 6.0 Informacje o obszarze oddziaływania obiektu Obszar oddziaływania obiektu analizowano w oparciu o ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.). Odległości istniejącego obiektu do granicy działki sąsiada nie przekraczają minimalnych wartości określonych w w/w rozporządzeniu. Istniejący obiekt nie powoduje nadmiernego zacienienia sąsiednich działek. Obszar oddziaływania obiektu mieści się w całości na działce bud. nr 156/2/1, obręb Olsztyn 7.0 Opis przyjętych rozwiązań technicznych W celu usunięcia opisanych wyżej nieprawidłowości polegających na lokalnych przemieszczeniach gruntu w skarpach. tzw. tarasowaniu skarpy zaprojektowano następujący zakres robót: - wykonanie przepony ze ścianki szczelnej w wałach ziemnych zbiorników, - umocnienie skarpy zewnętrznej zbiorników, - wykonanie, odtworzenie, traktów komunikacyjnych na koronie zbiorników, - odtworzenie betonowych schodów na skarpach zbiorników, Przewidziano realizację robót w trzech fazach: I Faza - w istniejących wałach (grodzach) ziemnych zbiorników OBF wykonać przeponę w postaci ścianki szczelnej z grodzic stalowych wciskanych metodą bezwibracyjną. II Faza - wzmocnienie i zabezpieczenie skarp przeciwerozyjnie. III Etap - odtworzenie betonowych schodów na skarpach zbiorników oraz wykonanie, odtworzenie, traktów komunikacyjnych na koronie zbiorników 7.1 Wykonanie przepony ze ścianki szczelnej w wałach ziemnych zbiorników. W wałach ziemnych zbiornika zaprojektowano przeponę uszczelniającą w postaci ścianki szczelnej z grodzic G-62 o długości 12 m. Projektowaną ściankę szczelną należy wykonać metodą bezwibracyjną, wciskaną. Lokalizację projektowanej ścianki szczelnej przedstawiono na Planie zagospodarowania Terenu. 6

Przed rozpoczęciem wykonywania ścianki szczelnej należy wytyczyć geodezyjnie jej projektowaną lokalizację i zlokalizować ewentualne kolizje istniejącej infrastruktury technicznej i technologicznej. Określić podatności na uszkodzenia w trakcie prowadzenia robót w/w infrastruktury. Aktualne warunki gruntowo wodne określono na podstawie załączonej opinii geotechnicznej wykonanej w październiku 2016 r. (w załączeniu), jednocześnie Inwestor posiada archiwalne techniczne badania podłoża gruntowego. Przed rozpoczęciem robót należy sprawdzić poziom wód gruntowych w wałach ziemnych zbiorników na podstawie odczytów z piezometrów zlokalizowanych na koronie zbiorników (w okresie wykonywania niniejszej dokumentacji w piezometrach nie stwierdzono wody gruntowej). Ze względu na konieczność realizacji robót przy czynnych zbiornikach OBF, Wykonawca zobowiązany jest szczegółowo przedstawić i uzgodnić z Użytkownikiem szczegółowy harmonogram robót. Wykonawca zobowiązany jest także uzgodnić z Użytkownikiem lokalizację stanowisk roboczych. 7.2 Wzmocnienie i zabezpieczenie skarp przeciwerozyjnie Po analizie dokumentacji archiwalnej dotyczącej przedmiotowych zbiorników ziemnych OBF, w oparciu o wyniki badań geotechnicznych wykonanych dla potrzeb niniejszego opracowania oraz na podstawie przeprowadzonych wizji lokalnych uznano, że najbardziej efektywnym sposobem wzmocnienia i zabezpieczenia skarp przeciwerozyjnie będzie zastosowanie geokompozytu: z geosiatki komórkowej wysokości 25 mm i biowłókniny. Powierzchniowe zabezpieczenie i wzmocnienie skarpy w tym systemie polega na pokryciu skarpy biowłokniną, ułożeniu na niej geosiatki komórkowej o wysokości 25 mm wypełnionej humusem i połączeniu całości z korpusem skarpy szpilkami stalowymi o parametrach i w odstępach ustalonych obliczeniowo w zależności od pochylenia skarpy i parametrów gruntu w korpusie skarpy. Powyższe rozwiązanie umożliwia bardzo proste, szybkie i skuteczne, a równocześnie trwałe i relatywnie tanie zabezpieczenie skarp nasypów, wykopów, rowów, wałów przeciwpowodziowych itp. Dodatkową zaletą tego systemu jest możliwość prowadzenia prac również poza okresem wegetacyjnym, uzyskiwanie blisko 100% powierzchni biologicznie czynnej ( zielonej ), duża zdolność utrzymania nasion w wilgotności gwarantującej intensywną wegetację oraz praktyczną niezależność od kąta pochylenia skarpy. Parametry produktów geokompozytu. Przewidziano zastosowanie geokompozytu złożonego z dwóch produktów: biowłókniny i geosiatki komórkowej, przytwierdzonych do podłoża szpilkami stalowymi, o przedstawionych niżej charakterystykach i parametrach technicznych. Biowłoknina z nasionami traw, jest przeznaczona do umacniania i zadarniania powierzchni konstrukcji ziemnych wg normy PN-B-12074 Umacnianie i zadarnianie powierzchni biowłókniną. 7

Podstawowe parametry techniczne biowłókniny: Parametr techniczny wzdłuż wszerz masa jednostkowa 200 300 g/m 2 minimalna siła zrywająca kreślona metodą pasków 15 dan 3 dan minimalna siła zrywająca w stanie mokrym 20 dan 6 dan maksymalna kurczliwość po zamoczeniu 5 % 3 % minimalna wodochłonność 600 % skład surowcowy zgodnie z PN-B-12074 mieszanka nasion traw w ilości 35 40 g/m 2 Skład mieszanki nasion traw 25% życica trwała NIRA 15% życica trwała BOKSER 15% kostrzewa trzcinowa ELDORADO 10% kostrzewa czerwona CORAL 10% kostrzewa czerwona MAXIMA 1 5% kostrzewa czerwona LAMBADA 15% kostrzewa czerwona BOREAL 5% wiechlina łąkowa BROOKCAWN Zarówno włókna sztuczne PLA jak i wiskozowe są wykonane z polimeru biodegradowalnego, pochodzenia roślinnego, ulegającego całkowitemu rozkładowi pod wpływem procesu biochemicznego do CO 2, H 2 O i biomasy. Proces ten jest najszybszy w podwyższonej temperaturze w środowisku kompostu (3 4 miesiące), a w wodzie i glebie w temperaturze otoczenia jest nieco dłuższy (8 12 miesięcy). 70% udziału włókien PLA, wiskozowych i bawełnianych w biowłókninie gwarantuje jej biodegradowalność po około 12 15miesiącach. Zastosowanie włókien biodegradowalnych, które w krótkim czasie rozkładają się na czynniki całkowicie obojętne dla środowiska, pozwala na wyeliminowanie, w przeważającej części, barwionych odpadowych włókien mieszanych pozostających w glebie przez wiele lat. Włókna barwione, w zależności od zastosowanych do ich produkcji barwników, mogą mieć niekorzystny wpływ na środowisko naturalne. Ich wykorzystywanie do produkcji biowłókniny wymaga bardzo starannej i umiejętnej selekcji. 8

Dzięki udziałowi kostrzew czerwonych oraz kostrzewy trzcinowej (55%) mieszanka zapewnia mocną i trwałą darń ukorzeniającą się do głębokości około 40 cm. Szybkie zadarnienie zapewnia udział życicy trwałej (40%). Darń jest trwała, odporna na znaczne wahania wilgotności i nie wymaga częstego koszenia. W trudnych warunkach klimatycznych nasiona mogą być zaprawiane nawozem ochronnym. Otoczkowanie nasion trawy nawozem donasiennym ma na celu stymulację wzrostu systemu korzeniowego oraz ochronę nasion przed porażeniem przez patogeny i ograniczenie występowania chorób przenoszonych przez materiał siewny. Stosowany nawóz w prawidłowy sposób odżywia kiełkujące nasiona dając lepszą podstawę do dalszego rozwoju roślin, a co za tym idzie lepszych i bardziej wyrównanych wschodów. Otoczkowanie nasion trawy ma szczególne znaczenie wtedy, gdy biowłókninę rozkładamy późną jesienią lub zimą licząc na rozpoczęcie wegetacji wiosną. Zawarte w nawozie mikroelementy zwiększają odporność nasion na niskie temperatury. Geosiatka komórkowa wysokości 2,5mm musi być wytwarzana z polietylenu wysokiej gęstości HDPE. Geosiatkę o wysokości 25 mm tworzą taśmy teksturowane, połączone spawami ultradźwiękowymi w rozstawie 340 mm, w ilości nominalnej 20 komórek na 1 m 2. Wymiary poziome komórki po rozłożeniu wynoszą ok. 210 x 260 mm. Wymiar sekcji standardowej po rozłożeniu wynoszą 2,60 m x 6,20 m (±2%). Właściwości geosiatki komorkowej: - maksymalna siła rozciągająca taśmę: nie mniej niż 0,7 kn/m (- 0,1) - maksymalna siła rozciągająca złącza taśm: nie mniej niż 0,7 kn/m (- 0,1) - maksymalna siła oddzierająca złącza taśm: nie mniej niż 0,3 kn/m (- 0,1) Szpilki kotwiące system systemowe w podłożu są wykonane z drutu stalowego o średnicy 8 12 mm i długości 500 600 mm w zależności od wyników obliczeń uwzględniających rodzaj gruntu w korpusie skarpy i kąt nachylenia skarpy. Szpilki są ukształtowane (wygięte) w kształcie litery J oraz U. Do wykonania szpilek stosuje się stal gładką lub żebrowaną. Wytyczne technologiczne przeciwerozyjnego zabezpieczenia oraz powierzchniowego wzmacniania skarp w systemie geokompozytu Przed ułożeniem systemu geokompozytu należy odpowiednio przygotować podłoże. W tym celu należy powierzchnię skarpy wyrównać, usunąć resztki krzewów i ostrych fragmentów skał, a następnie zagęścić do Is 0,97 (np. zagęszczarką płytową wibracyjną) zgodnie z wymaganiami PN-S-02205 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania. Na tak przygotowaną powierzchnię skarpy rozwija się biowłókninę w układzie pionowym od korony do podnóża skarpy. Rolki biowłókniny w zależności od wielkości i wagi mogą być przenoszone i rozkładane ręcznie lub wymagają urządzeń do podnoszenia i transportu. Ponieważ rolki posiadają rdzeń, możliwe jest ich przemieszczanie lub rozkładanie przy użyciu zawiesi, za pomocą znajdującego się na miejscu sprzętu, np. ładowarek. Kolejne pasma biowłókniny należy układać na zakład 10 cm, wywijając je na koronę na długość ok. 1 m i przymocować prowizorycznie do podłoża w 9

koronie skarpy jednym rzędem szpilek typu J z drutu o 8 o długości 300 mm w odstępach od 0,5 do 1,0 m. Kolejną czynnością jest rozłożenie i przymocowanie do podłoża geosiatki komorkówej 25 mm. Sekcje geosiatki należy układać rozciągając do nominalnych wymiarów komórek 210 x 260 mm i ustabilizować prowizorycznie ich pozycję prętami stalowymi wbitymi w podłoże, a następnie połączyć sąsiednie sekcje paskami zaciskowymi, zaś co 2 komórki w linii połączenia sekcji oraz w podstawie skarpy zakotwić w podłożu przy pomocy stalowych szpilek typu J o średnicy o 8 mm i długości min. 500 mm, ze stali gładkiej lub żebrowanej. W koronie skarpy można elementy systemu mocować dwojako: 1) wywinąć geosiatkę komórkową, a także leżącą pod nią biowłókninę, na koronę skarpy na długość 1/5 długości skarpy, lecz nie mniej niż 1,0 m. Wzdłuż górnej krawędzi skarpy dwa skrajne rzędy geosiatki wywiniętej na koronę winny być zakotwione w podłożu w każdej komórce szpilkami typu U ze stali St0 i ewentualnie dociśnięte konstrukcją nawierzchni wykonanej na koronie; 2) wywiniętą na koronę geosiatkę komórkową oraz leżącą pod nią biowłókninę zagłębić w rowie kotwiącym o szerokości b 0,40 m i głębokości h 0,60 m, wykopanym w koronie skarpy w odległości L 0,75 m od krawędzi skarpy i zakotwić w podłożu w każdej komórce jednym rzędem szpilek typu U ze stali St0. Następnie należy rów zasypać zagęszczonym gruntem. Jest to rozwiązanie stosowane w przypadku, gdy na koronie nie ma konstrukcji dociskowej drogi. Mocowanie geosyntetyków w rowie w koronie skarpy Na całej powierzchni sekcji geosiatka komorkowa winna być zakotwiona w skarpie szpilkami typu J ze stali St0 o długości, średnicy i w rozstawie wynikającym z obliczeń w zależności od kąta nachylenia skarpy oraz rodzaju i konsystencji gruntu w korpusie skarpy, po czym można usunąć pręty stabilizujące i wypełnić komórki humusem. 10

Na rozłożone sekcje geosiatki należy wysypać i równomiernie rozłożyć humus warstwą o grubości przewyższającej o ok. 3 cm wysokość sekcji geosiatki, a następnie zagęścić go do konsystencji średniozagęszczonej (np.zagęszczarką płytową) i zrosić wodą. Zraszanie należy wykonywać deszczowniami lub zraszaczami ogrodniczymi. Niedopuszczalne jest polewanie z węża bez urządzeń rozpryskujących wodę. 6.3 Odtworzenie betonowych schodów na skarpach zbiorników oraz wykonanie, odtworzenie, traktów komunikacyjnych na koronie zbiorników. Schody betonowe. Zaprojektowano odtworzenie dwóch betonowych biegów schodowych zlokalizowanych na wałach zewnętrznych zbiorników ziemnych. Istniejące schody betonowe należy rozebrać i w tych samych miejscach wykonać nowe schody betonowe o szerokości 80 cm. Zaprojektowano betonowe stopnie prefabrykowane z betonu C30/37, W-8, F-250. Betonowe stopnie należy montować na ławach piaskowych gr. 15 cm i podsypce z betonu B10gr.10cm. Z obu stron biegów schodowych wykonać balustrady ochronne o wysokości 1,10 m ze stali nierdzewnej. Słupki balustrady mocować w betonowych fundamentach o wymiarach 35x35x70 cm z betonu C20/25. Szczegóły konstrukcyjne przedstawiono w części graficznej niniejszego opracowania. Trakty komunikacyjne na koronie zbiorników. Podczas ostatniego remontu wokół zbiornika OBF-1 wykonano chodniki z kostki betonowej wokół pozostałych chodników znajdują się zniszczone chodniki z płytek betonowych. Szerokości poszczególnych chodników są zróżnicowane, wymiary przedstawiono na planie zagospodarowania teren. Przed wykonaniu przepon wałów ziemnych ze ścianek szczelnych należy zdemontować istniejące trakty komunikacyjne a następnie po zabiciu ścianek szczelnych wokół zbiornika OBF-1 je odtworzyć. Istniejące chodniki wokół zbiornika OBF-2 i OBF-3 wykonane z płytek betonowych wykonać z kostki betonowej. Projektowane trakty komunikacyjne zakończyć betonowym obrzeżem o wymiarach 8x30 cm. Kostkę betonowa układać na podsypce piaskowo-cementowej 11

gr. 3 cm i warstwie kruszywa mineralnego stabilizowanego cementem (100 kg cementu na 1m 3 ) zagęszczanego mechanicznie. 7.0 Dane informujące czy działka lub teren, na którym jest projektowany obiekt budowlany, są wpisane do rejestru zabytków oraz czy podlegają ochronie na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Nie dotyczy. 8.0 Dane określające wpływ eksploatacji górniczej na działkę lub teren zamierzenia budowlanego, znajdującego się w granicach terenu górniczego. Nie dotyczy. Opracował: mgr inż. Czesław Hryniewicz upr. 20/90/OL Sprawdził: mgr inż. Wiktor Łożyński upr. 42/79/OL 12

DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA Zbiorniki OBF na terenie Oczyszczalni Ścieków ŁYNA w Olsztynie 13

[1] Lokalne osuwiska, tarasy na zewnętrznych skarpach zbiorników. [2] Lokalne ubytki zasiewu trawy. Niewielka warstwa humusu. 14

[3] Lokalne osuwiska, tarasy na zewnętrznych skarpach zbiorników. [4] Karpy po krzakach na koronie skarpy. 15

[5] Karpy po krzakach na zboczu skarpy. [6] Obsunięcia chodnika na koronie zbiornika OBF 2. 16

[7] Obsunięcia chodnika na koronie zbiornika OBF 3. [8] Obsunięcia chodnika na koronie zbiornika OBF 2. 17

[9] Chodnik betonowy na koronie zbiornika OBF 1 po renowacji. 18