Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99

Podobne dokumenty
Wyrok z dnia 29 września 2000 r. I PKN 31/00

Wyrok z dnia 22 kwietnia 1998 r. I PKN 47/98

Wyrok z dnia 2 grudnia 2004 r. I PK 81/04

Wyrok z dnia 24 marca 1999 r. I PKN 631/98

Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98

Wyrok z dnia 20 czerwca 2001 r. I PKN 488/00

Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 14 grudnia 1999 r. I PKN 444/99

Wyrok z dnia 14 października 1997 r. I PKN 275/97

Wyrok z dnia 29 listopada 2000 r. I PKN 111/00

Wyrok z dnia 23 listopada 2004 r. I PK 20/04

Wyrok z dnia 11 września 2001 r. I PKN 624/00

Wyrok z dnia 26 stycznia 2000 r. I PKN 487/99

Wyrok z dnia 26 września 2000 r. I PKN 52/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 4 października 2000 r. I PKN 58/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk

Wyrok z dnia 3 czerwca 1998 r. I PKN 164/98

Wyrok z dnia 7 lipca 2000 r. I PKN 721/99

Wyrok z dnia 1 grudnia 1999 r. I PKN 401/99

Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99

Wyrok z dnia 22 grudnia 1998 r. I PKN 509/98

Wyrok z dnia 20 czerwca 2001 r. I PKN 476/00

Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05. Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska

Wyrok z dnia 7 lutego 2001 r. I PKN 242/00

Wyrok z dnia 24 listopada 1998 r. I PKN 455/98

Wyrok z dnia 14 grudnia1999 r. I PKN 459/99

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I PZ 30/11. Dnia 6 grudnia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97

Wyrok z dnia 12 lipca 2001 r. I PKN 541/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 9 lutego 2000 r. I PKN 474/99

Wyrok z dnia 11 kwietnia 1997 r. I PKN 79/97

Wyrok z dnia 23 stycznia 2001 r. I PKN 201/00

Wyrok z dnia 21 listopada 2000 r. I PKN 93/00

Wyrok z dnia 6 sierpnia 1998 r. I PKN 269/98

Wyrok z dnia 6 listopada 2001 r. I PKN 677/00

Wyrok z dnia 18 kwietnia 2001 r. I PKN 360/00

Wyrok z dnia 27 stycznia 2004 r. I PK 282/03

Wyrok z dnia 9 maja 2000 r. I PKN 623/99

Wyrok z dnia 20 czerwca 2001 r. I PKN 475/00

Wyrok z dnia 7 sierpnia 2001 r. I PKN 576/00

Wyrok z dnia 22 września 2000 r. I PKN 35/00

Wyrok z dnia 4 grudnia 1998 r. I PKN 478/98

Wyrok z dnia 18 maja 2007 r. I PK 275/06

Wyrok z dnia 1 lipca 1998 r. I PKN 222/98

Wyrok z dnia 5 lutego 1998 r. I PKN 510/97

Wyrok z dnia 13 października 1999 r. I PKN 305/99

Wyrok z dnia 14 listopada 2008 r. III PK 34/08

Wyrok z dnia 21 września 2001 r. I PKN 655/00

Wyrok z dnia 14 maja 1999 r. I PKN 62/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka

Wyrok z dnia 24 listopada 1998 r. I PKN 454/98

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 8 czerwca 1999 r. I PKN 105/99

Wyrok z dnia 9 stycznia 2001 r. I PKN 172/00

Wyrok z dnia 9 grudnia 1998 r. I PKN 504/98

Wyrok z dnia 31 maja 2001 r. I PKN 428/00

Wyrok z dnia 9 kwietnia 1998 r. I PKN 42/98

Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99

Wyrok z dnia 13 października 1999 r. I PKN 304/99

Wyrok z dnia 9 grudnia 2003 r. I PK 118/03

Wyrok z dnia 14 września 1998 r. I PKN 322/98

Wyrok z dnia 11 sierpnia 2004 r. II PK 11/04

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PK 68/07. Dnia 17 lipca 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Jerzy Kwaśniewski

Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08

ZAGADNIENIE PRAWNE. Sygn. akt I PZP 6/14

Postanowienie z dnia 12 marca 1999 r. I PKN 66/99

Wyrok z dnia 21 grudnia 2004 r. I UK 44/04

Wyrok z dniania 14 marca 2006 r. I PK 144/05

Wyrok z dnia 12 maja 2004 r. I PK 454/03

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 27 lutego 2001 r. I PKN 273/00

Wyrok z dnia 26 czerwca 1998 r. I PKN 215/98

Wyrok z dnia 29 stycznia 2008 r. II PK 147/07

Wyrok z dnia 6 czerwca 2000 r. I PKN 703/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn

Wyrok z dnia 13 kwietnia 1999 r. I PKN 1/99

Wyrok z dnia 16 września 1997 r. I PKN 260/97

Wyrok z dnia 15 marca 2001 r. I PKN 447/00

Wyrok z dnia 16 maja 1997 r. I PKN 151/97

POSTANOWIENIE. SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Wyrok z dnia 26 września 2000 r. I PKN 48/00

Wyrok z dnia 2 września 1999 r. I PKN 235/99

Wyrok z dnia 15 grudnia 2004 r. I UK 78/04

Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 23/00

Wyrok z dnia 23 stycznia 2001 r. I PKN 197/00

Wyrok z dnia 6 grudnia 2001 r. I PKN 717/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 16 listopada 2004 r. I PK 649/03

Wyrok z dnia 18 grudnia 2002 r. I PKN 693/01

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 29 marca 2001 r. I PKN 324/00

Wyrok z dnia 21 marca 2001 r. I PKN 322/00

Wyrok z dnia 15 grudnia 1997 r. II UKN 412/97

Wyrok z dnia 20 listopada 2001 r. II UKN 607/00. Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Wyrok z dnia 1 lutego 2000 r. I PKN 513/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący) SSN Romualda Spyt (sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk

Transkrypt:

Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99 Zmiana warunków pracy polegająca wyłącznie na zmianie nazwy stanowiska, przy zachowaniu innych warunków pracy i płacy, mieści się w ramach pracowniczego podporządkowania i nie wymaga wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 KP). Jeżeli jednak strony zgodnie traktują taką zmianę jako element podmiotowo istotny (np. gdy nazwa implikuje prestiż stanowiska), to może ona wymagać wypowiedzenia warunków pracy. Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra, Sędziowie: SN Jadwiga Skibińska- Adamowicz, SA Katarzyna Gonera (sprawozdawca). Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 września 1999 r. sprawy z powództwa Zofii K. przeciwko Cukrowni Ł. S.A. w K.W. o przywrócenie poprzednich warunków pracy i płacy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach z dnia 13 stycznia 1999 r. [...] o d d a l i ł kasację. U z a s a d n i e n i e Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Pińczowie, wyrokiem z dnia 13 października 1998 r., oddalił powództwo Zofii K. przeciwko Cukrowni Ł. SA w K.W. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia warunków pracy dotychczas obowiązujących. Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej od 1988 r. na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierownika laboratorium. W 1998 r. wprowadzono w Cukrowni Ł. SA w K.W. nową strukturę organizacyjną, na podstawie której zmieniono nazwę stanowiska zajmowanego przez powódkę z kierownika laboratorium na chemika analityka. W związku z wprowadzeniem nowej struktury organizacyjnej oraz zmianą nazwy stanowiska zajmowanego przez powódkę wręczono jej w dniu 28 lipca 1998 r. wypowiedzenie zmieniające, przy czym poza nazwą stanowiska nie uległy zmianie pozostałe warunki pracy i płacy. W tym czasie powódka pełniła funkcję

2 przewodniczącej zakładowej organizacji związkowej (Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność ). Pracodawca powiadomił zakładową organizację związkową o zamiarze dokonania wypowiedzenia zmieniającego w stosunku do powódki, związek zawodowy nie zgłosił zastrzeżeń. W dniu 6 sierpnia 1998 r. powódka przyjęła do wykonania nowy zakres czynności, nie wyraziła natomiast zgody na zmianę nazwy swojego stanowiska. Oddalając powództwo Sąd Rejonowy stwierdził, że wypowiedzenie zmieniające było konieczne w związku ze zmianą struktury organizacyjnej zakładu pracy. Nie jest możliwe przywrócenie warunków pracy dotychczas obowiązujących - w zakresie nazwy stanowiska pracy powódki - z uwagi na wprowadzoną nową strukturę organizacyjną, a ponadto z tego względu, że w kompetencji Sądu Pracy nie leży dokonywanie zmian nazw stanowisk poszczególnych pracowników. W apelacji od powyższego wyroku powódka zarzuciła naruszenie art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.). W toku postępowania apelacyjnego podniosła, że pracodawca w dniu 2 listopada 1998 r. nie dopuścił jej do pracy uznając, że doszło do rozwiązania umowy o pracę z upływem okresu wypowiedzenia w związku z odmową przyjęcia przez powódkę zmienionych warunków pracy. Powódka wniosła w związku z tym o przywrócenie jej do pracy na dotychczasowe stanowisko. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach, wyrokiem z dnia 13 stycznia 1999 r., uwzględnił apelację powódki i zmieniając zaskarżony wyrok przywrócił powódkę do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy. Sąd Okręgowy stwierdził, że nie jest trafne stanowisko Sądu Rejonowego co do tego, że wypowiedzenie zmieniające dokonane zostało z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, ponieważ związki zawodowe zostały prawidłowo zawiadomione o zamiarze dokonania wypowiedzenia zmieniającego w stosunku do powódki pełniącej funkcję przewodniczącej Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność i nie złożyły żadnych zastrzeżeń co do zamiaru pracodawcy dokonania takiego wypowiedzenia. Przepisy ustawy o związkach zawodowych wymagają obligatoryjnie zgody Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność (jako zarządu zakładowej organizacji związkowej) na dokonanie wypowiedzenia w stosunku do pracownika pełniącego funkcję w organach zakładowej organizacji związkowej, a zgody takiej nie było. Skoro doszło do naruszenia przepisów ochronnych gwarantujących trwałość stosunku pracy członka zarządu zakładowej organizacji związkowej, to powództwo jest zasadne. Kasację od wyroku Sądu Okręgowego wniosła strona pozwana, opierając ją

3 na podstawie wskazanej w art. 393 1 pkt 1 KPC. Skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 32 ustawy o związkach zawodowych. Strona pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa, co należy potraktować jako wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie apelacji powódki od wyroku Sądu Rejonowego. W uzasadnieniu kasacji skarżąca podniosła, że zgodnie z treścią art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych pracodawca nie może bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej zmienić jednostronnie warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika pełniącego funkcję w organach zakładowej organizacji związkowej. Pomimo nieuzyskania przez pracodawcę zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na dokonanie w stosunku do powódki wypowiedzenia zmieniającego, nie doszło do naruszenia art. 32 ustawy o związkach zawodowych, ponieważ w żaden sposób nie zostały naruszone przedmiotowo istotne warunki pracy i płacy powódki. Zdaniem skarżącej w sytuacji, gdy nie dochodzi do naruszenia przedmiotowych warunków umowy, do wypowiedzenia jej nie jest wymagana obligatoryjna zgoda związku zawodowego. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Kasacja nie zasługuje na uwzględnienie. Istota sporu sprowadzała się do tego, czy zmiana nazwy stanowiska pracy zajmowanego przez pracownika, związana ze zmianą struktury organizacyjnej wprowadzonej w zakładzie pracy, wymaga wypowiedzenia pracownikowi warunków pracy wynikających z umowy (dokonania wypowiedzenia zmieniającego) oraz czy w stosunku do pracownika pełniącego funkcję w organach zakładowej organizacji związkowej wypowiedzenie takie może być dokonane jedynie za zgodą zarządu zakładowej organizacji związkowej. Jak wynika z ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy - i zaakceptowanych przez Sąd Okręgowy - zmiana dotycząca warunków pracy w przypadku powódki dotyczyła jedynie nazwy stanowiska pracy (z kierownika laboratorium na chemika analityka ) i nie obejmowała ani zakresu czynności, ani wysokości wynagrodzenia, ani pozostałych warunków pracy. Ponieważ podstawę kasacji stanowi wyłącznie zarzut naruszenia prawa materialnego, ustalenia faktyczne stanowiące podstawę rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym wyroku uznać należy za niewadliwe i tym samym wiążące w postępowaniu kasacyjnym.

4 Wprowadzenie w zakładzie pracy nowego schematu organizacyjnego, powodującego zmianę stanowiska pracownika, wymaga wypowiedzenia mu warunków pracy i płacy, choćby aktualnie nie uległy one pogorszeniu (uchwała SN z dnia 25 czerwca 1975 r., I PZP 15/75, OSNCP 1976 z. 3, poz. 43). Jeżeli jednak zmiana taka polega wyłącznie na zmianie nazwy stanowiska, podczas gdy wszystkie pozostałe warunki pracy i płacy nie ulegają zmianie, mieści się ona w ramach pracowniczego podporządkowania i nie wymaga wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy i płacy, chyba że szczególne okoliczności uzasadniają odmienną ocenę. Zgodnie z tezą wyrażoną w wyroku SN z dnia 18 maja 1978 r., I PRN 40/78 (nie publikowany) zmiana warunków płacy w rozumieniu art. 42 1 KP wymaga uprzedniego wypowiedzenia tylko wtedy, gdy dotyczy uzgodnionych w umowie o pracę warunków istotnych i gdy pogarsza sytuację pracownika. Podobną myśl można odnieść również do warunków pracy. Przyjęcie takiego założenia, jakie zostało poczynione w kasacji przez stronę pozwaną, a mianowicie, że zmiana jedynie nazwy stanowiska zajmowanego przez powódkę, nie połączona z jakąkolwiek zmianą pozostałych warunków pracy i płacy, nie naruszała przedmiotowo istotnych warunków pracy i płacy, i nie pogarszała w żaden sposób sytuacji powódki jako pracownika, a zatem nie miała takiego charakteru, który wymagałby uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na wypowiedzenie zmieniające stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych, prowadzić musi do wniosku, że w przypadku zmiany nazwy stanowiska w ogóle nie było konieczne dokonywanie przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego. Taki wniosek oznaczać by musiał w konsekwencji, że wypowiedzenie zmieniające dokonane przez stronę pozwaną było od samego początku zbędne i nie wywołujące skutków prawnych, a zatem jakikolwiek sprzeciw lub brak zgody wobec tego wypowiedzenia ze strony powódki również nie rodziłby skutków prawnych w odniesieniu do łączącego strony stosunku pracy, a zatem należałoby uznać, że powódka pozostawała i pozostaje przez cały czas w stosunku pracy ze stroną pozwaną, zajmując stanowisko kierownika laboratorium, albowiem oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu warunków pracy nie wywołało skutków prawnych. W takiej sytuacji nie byłoby również konieczne uzyskanie przez pracodawcę zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na dokonanie wypowiedzenia zmieniającego stosownie do treści art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Niedopuszczenie

5 powódki do pracy w dniu 2 listopada 1998 r. uprawniałoby natomiast powódkę do wystąpienia z powództwem o ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami, nie zaś o przywrócenie jej do pracy na poprzednich warunkach, albowiem stosunek pracy nigdy nie ustał. Założenie dotyczące tego, że zmiana nazwy stanowiska pracy w związku ze zmianą struktury organizacyjnej zakładu pracy nie wymaga wypowiedzenia zmieniającego, jeżeli zostają zachowane wszystkie dotychczasowe warunki pracy i płacy - w tym zwłaszcza rodzaj pracy (zakres czynności) i wysokość wynagrodzenia - może również prowadzić do wniosku, że wypowiedzenie powódce warunków pracy było wadliwe i sprzeczne z prawem, bo dotyczyło warunków, które wypowiedzenia takiego nie wymagają. Skoro pracodawca zdecydował się na wypowiedzenie, choć nie było do tego podstaw i przesłanek, to znaczy, że wypowiedzenie było niezgodne z prawem i naruszyło przepisy o wypowiedzeniu zmieniającym, a zatem powódka jako pracownik powinna być przywrócona do pracy na poprzednich warunkach pracy - na stanowisko kierownika laboratorium - niezależnie od tego, czy pracodawca uzyskał zgodę zakładowej organizacji związkowej stosownie do wymagań art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Jeżeli pracodawca wypowiada warunki pracy i płacy, choć nie powinien, to działa wbrew prawu - wbrew treści art. 42 KP - a to oznacza, że pracownikowi służy roszczenie o uznanie takiego wypowiedzenia za bezskuteczne, a w razie gdy wypowiedzenie spowodowało skutek w postaci zmiany warunków pracy i płacy - roszczenie o przywrócenie do pracy na warunkach dotychczasowych (sprzed wypowiedzenia). Nie wszystkie warunki pracy i płacy podlegają wypowiedzeniu zmieniającemu. Zmiana warunków polegająca wyłącznie na zmianie nazwy stanowiska, przy jednoczesnym braku zmiany wszystkich pozostałych dotychczasowych warunków pracy i płacy, nie wymaga wypowiedzenia zmieniającego, chyba że szczególne okoliczności uzasadniają odmienną ocenę. W rozpoznawanej sprawie taką odmienną ocenę uzasadnia zachowanie obydwu stron stosunku pracy i podjęte przez nie czynności. Skoro pracodawca uznał, że powinien dokonać w stosunku do powódki wypowiedzenia warunków pracy, to oznacza to, że potraktował zmianę nazwy stanowiska zajmowanego przez powódkę jako zmianę istotnego elementu umowy o pracę. Dokonana przez niego czynność prawna powinna podlegać ocenie co do zgodności z art. 42 i art. 45 KP ze wszystkimi konsekwencjami wynikającymi z naruszenia tych

6 przepisów. Jeżeli pracodawca decyduje się - dla pewności i bezpieczeństwa obrotu prawnego - na wypowiedzenie pracownikowi warunków pracy i płacy, to musi to zrobić zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dokonując wypowiedzenia zmieniającego strona pozwana sama oceniła, że zmiana nazwy stanowiska zajmowanego przez powódkę jest zmianą na niekorzyść pracownika, bo w przeciwnym razie nie dokonywałaby w ogóle tego wypowiedzenia. Skoro tak się stało, to powinien zostać zachowany tryb określony w art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych, co oznacza, że pozwany pracodawca powinien był uzyskać zgodę zarządu zakładowej organizacji związkowej na zmianę warunków pracy na niekorzyść powódki pełniącej funkcję przewodniczącej Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność. Skoro jej nie uzyskał, to wypowiedzenie było dokonane niezgodnie z przepisami o wypowiadaniu zmieniającym, a powódce przysługiwało skuteczne roszczenie o przywrócenie jej do pracy na dotychczasowych warunkach. Również powódka swoim zachowaniem dała wyraz temu, że nazwę zajmowanego stanowiska traktuje jako istotny element warunków umowy. Skoro obydwie strony nazwie stanowiska pracy zgodnie nadały charakter podmiotowo istotnego elementu stosunku pracy i zachowały się konsekwentnie adekwatnie do tego zgodnego zamiaru - pracodawca dokonując wypowiedzenia, a pracownik odwołując się od tego wypowiedzenia do Sądu Pracy - to oznacza, że cały tryb wypowiedzenia powinien być przeprowadzony zgodnie z przepisami o wypowiedzeniu zmieniającym, co obejmuje również uzyskanie przez pracodawcę wyraźnej zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na dokonanie wypowiedzenia stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Brak wyraźnego stanowiska ze strony zakładowej organizacji związkowej oznacza, że nie został spełniony warunek uzyskania jej zgody, co uzasadniało uwzględnienie roszczenia powódki o przywrócenie jej do pracy na dotychczasowych warunkach pracy, czyli na stanowisko kierownika laboratorium. Nazwa stanowiska pracy nie należy do przedmiotowo istotnych elementów warunków pracy i jej zmiana nie wymaga - w zasadzie - dokonania wypowiedzenia zmieniającego. Jeżeli jednak obydwie strony stosunku pracy zgodnie traktują ją jako element podmiotowo istotny (bo np. nazwa implikuje pewien prestiż stanowiska), to wówczas jednostronna decyzja pracodawcy o zmianie nazwy stanowiska może wymagać wypowiedzenia zmieniającego ze wszystkimi tego konsekwencjami co do zachowania trybu tego wypowiedzenia.

7 Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd Najwyższy oddalił kasację na podstawie art. 393 12 KPC. ========================================