PALLOTYŃSKA NIEDZIELA MISYJNA 2015 MISJE PALLOTYŃSKIE W PERU: PRZYKŁAD MIĘDZYNARODOWEJ WSPÓŁPRACY MISYJNEJ 1. OGÓLNIE O KRAJU. Peru, ze stolicą w Limie, jest krajem Amertyki Łacinskiej o powierzchni 1.285.220 km 2 i ludności 31 mln mieszkańców żyjących w 21 regionach. Jest republiką demokratyczną z prezydentem Ollanta Humala na czele, wybranym 28 lipca 2011 r. Krajobrazowo, Peru, jest bardzo zróżnicowane od nizin u wybrzeży Pacyfiku, przez szczyty Andów, po tropikalne lasy amazońskie. Od strony historycznej zaś, jest krajem słynnych Inków, będąc w międzyczasie kolonią hiszpańską w latach 1535-1821. Jest to kraj bardzo bogaty a jednoczęsnie bardzo zróżnicowany kulturowo, będąc mieszanką tradycji peruwiańskich Indian, metysów, tradycji europejskich, afrykańskich i azjatyckich. Językami urzędowym są hiszpański oraz keczua (Quechua) i ajmara. Kraj utrzymuje się głownie z rolnictwa, rybołóstwa, eksportu surowców mineralnych i przemysłu włókienniczego. Nie wolno jednak pominąć turystyki, bowiem co roku Peru odwiedza ponad 2 miliony turystów. Największym powodzeniem cieszą sią miejsca pobytu inków, jak Machu Picchu i Linee di Nazca. Religią wiodącą, tak jak w pozostałych krajach ameryki łacińskiej, jest katolicyzm, do którego sie przyznaje ponad 80% Peruwiańczyków. Pallotyni, od 2014 r., są obecni w mieście Ayaucho, które jest stolicą regionu o tej samej nazwie, o powierzchni 43 tys. km 2 i ludności ponad 600 tys. mieszkańców. 2. POCZĄTKI OBECNOŚCI PALLOTYNÓW W PERU Historia pallotyńskiej obecności w Peru sięga 1977 roku, kiedy to s. Liesel Caspar, ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego Pallotynek przybyła do Peru. Poprzez swój wyjazd uczestniczyła w misji prowadzonej przez diecezję Leeds, w Anglii na zaproszenie O. Gerry Hanlon, który sam był tam misjonarzem. Przez 20 lat pracowała pośród najbiedniejszych z biednych w Regionie Amazonii w Huambo i w Chachapoyas, w diecezji Chachapoyas oraz w Iquitos, w Wikariacie Apostolskim. Umarła tam mając 79 lat i pozostawiając w sercach wielu ludzi przepiękne wspomnienia. Jej misja przeżywana z miłością i prawdziwym oddaniem stała się życiodajnym ziarnem dla dzisiejszej pallotyńskiej obecności w Peru. W październiku 2012 r., Jego Ekscelencja Salvador Piñeiro, Metropolita miasta Ayacucho i przewodniczący Konferencji Episkopatu Peru, uczestniczył w XIII Zwyczajnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów o nowej ewangelizacji i był gościem w naszym, pallotyńskim Domu Generalnym, odwiedzając kościół Najwiętszego Zbawiciela na Fali oraz muzeum i pokój św. Wincentego Pallottiego. W obecności Przełożonego Generalnego, Ks. Jakuba Nampudakam, arcybiskup modlił się gorąco do naszego Świętego Założyciela, prosząc go, by wysłał swoich synów do pracy w archidiecezji Ayacucho. Ksiądz generał 1
słysząc tę piękną prośbę, obiecał uczynić wszystko, co w jest w jego mocy, by przyczynić się do obecności pallotynów w Peru. Ksiądz Generał poinformował wszystkich Przełożonych Prowincjalnych i Regionalnych, zainteresowanych otwarzciem nowej misyjnej placówki w Peru. Pozytywna odpowiedź nadeszła z amerykańskiej Prowincji Niepokalanego Poczęcia, która była otwarta na propozycję nowych misji, myśląc o swojej przyszłości w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest rosnąca potrzeba duszpasterzy dla hiszpańsko-języcznych wiernych. Warto zaznaczyć, że amerykańska prowincja była zawsze mocno zaangażowana w finansowe wspieranie pallotyńskich misji na całym świecie. Drugą pozytywną odpowiedź ksiądz Generał otrzymał z Brazyilijskiej Prowincji São Paulo, poszukującej nowych miejsc misyjnego zaangażowania. Te dwie Prowincje, otwarte na poprowadzenie nowej misji, zostały wybrane przez Radę Generalną do otwarcia misji w Peru na zasadzie współpracy. Oznacza to, że amerykańska Prowincja Niepokalanego Poczęcia będzie odpowiedzialna za misję finansowo i prawnie, natomiast Prowincja São Paulo zapewni misjonarzy do pracy w tym miejscu. Pomyślano także, już wtedy, o obecności sióstr. W tym celu skontaktowano się z Siostrami Wieczernika (Suore del Cenacolo), zgromadzeniem z naszej, pallotyńskiej rodziny, założonym przez naszego współbrata z Indi, Ks. Tomy ego. To było początkiem prawdziwej, międzynarodowej misyjnej współpracy, oczekiwanej od tylu lat i powinno służyć jako model i przykład dla nas wszystkich w pallotyńskim świecie. 3. PRZYJAZD I POCZĄTEK MISJI PALLOTYNÓW W VILCAS HUAMÁN. Księża Edvan Vieira i Manoel Santana, wybrani do rozpoczęcia misji w Peru, wylatują z Brazylii, z San Paulo rankiem 10 lutego 2014 r. Następnego dnia spotykają się z abp. Salvadorem Piñeiro i uczestniczą w rekolekcjach razem z duszpasterzami całej diecezji. Zostają przywitani oklaskami i braterskim uściskiem, zarówno przez pasterza, jak i księży diecezji. Zadowolony z nowych misjonarzy arcybiskup powiedział: Pallotyńscy misjonarze przybyli do Ayacucho. Pallotti jest między nami. Po odnowieniu konsekracji i skończeniu rekolekcji obaj misjonarzez pozostają w rezydencji biskupa, aby poznać miasto, zaklimatyzować się w górskich realiach Andów, przyzwyczaić się do lokalnej kuchni i kultury peruwiańskiej. Warto zaznaczyć, że miasto Huamanga, zwane także Ayaucho, leży na wysokości ponad 2500 m n.p.m. Na tej wysokości swodobne oddychanie czasem może sprawiać kłopoty, oczy stają się czerwone i odczuwa się ból głowy. Według miejscowego zwyczaju rozwiązaniem problemu jest... picie herbaty z liści koki, lub żucie liści koki. Krótki pobyt w Ayacucho był dobrym przygotowaniem na to, co czekało na naszych misjonarzy w Vilcas Huamán, nowym miejscu ich pracy. Miejsce misji leży na wysokości 3400 m n.p.m. i jest zimno we wszystkie dni roku. Warunki są trudne. Misjonarze uczą się podróżować po górzystych, krętych drogach, by dotrzeć do wszystkich, z którymi będą pracować, aż po granice prowincji Vilcas Huamán. Provincja o powierzchni 1.178 km 2 i z 30 tys. mieszkańców jest podzielona na osiem dystryktów (Accomarca, Carhuanga, Concepción, Huambalpa, Indipendencia, Saurama, Vilcashuamán e Vischongo). Jednak wiele osób emigruje z górzystych terenów do miast, jak np. Ayacucho czy Lima. W piątek, 21 lutego 2014 do Limy przyjeżdża Ks. Generał Jakub Nampudakam i dwaj przełożeni, odpowiedzialni za prowadzenie misji, Ks. Peter Stico z amerykańskiej Prowincji 2
Niepokalanego Poczęcia i Ks. José Alia Fadul z brazylijskiej Prowincji San Paulo a także założyciel Zgromadzenia Sióstr Wieczernika, Ks. Tomy razem z jedną z sióstr, s.chandriką. Następnego dnia po odprawieniu Mszy świętej w biskupiej kaplicy, spędzili niedzielę w Vilcas Huamán. Niedziela 23. Lutego 2014 była dniem oficjalnego otwarcia pallotyńskiej misji w Peru. Po długim czasie życia bez księży, wspólnota chrześcijan w Vilcas Huamán obchodziła wielkie święto przyjęcia między siebie nowych pasterzy. To była prawdziwie radosna uroczystość ze śpiewami, tańcami i powitaniami w wykonaniu dzieci z Domu Świętego Jana Pawła II. Wszystko z mocnym akcentem kultury Inków. Mszy świętej, jako reprezentant Ks. Abpa, przewodniczył kanclerz archidiecezji Ayacucho, Ks. Percy. W pięknie ozdobionym kościele, księża Manoel i Edvan, nasi pierwsi misjonarze w Peru, zostają przywitani przez młodzież ubraną w tradycyjne stroje Inków, jako znak przyjęcia pallotynów wraz z ich kulturą przez całą wspólnotę. Podczas Mszy św., misjonarze otrzymują dekret mianowania na proboszczów ( Parrocci in solidum ), by rozpocząć pracę duszpasterską i misyjną w Andach. 4. POSŁUGA DUSZPASTERSKA PALLOTYNÓW W PERU. WYZWANIA I SZANSE. Po objęciu parafii, obaj nowi misjonarze rozpoczynają pracę duszpasterską v Vilcas Huamán. Jako miejsce tymczasowego pobytu, ksiądz arcybiskup powierza im Dom Świętego Jana Pawła II Jest to stary sierociniec, który pomieści dwudziestkę dzieci. Współbracia zajmują sie budzeniem i ożwianiem wiary mieszkańców Vilcas Huamán i innych wspólnot powierzonych ich opiece. Wszystko się teraz zacznie. Kościół parafialny pozostawał zamknięty od dłuższego czasu, co oddaliło ludzi od wiary. Pierwszą decyzją, jaką podejmują, jest pozostawienie kościoła otwartym przez cały dzień, od wtorku do piątku, by pozwolić wiernym na ponowne przybliżenie się do wiary. Dlatego też, współbracia będą do dyspozycji cały czas, starając się, by jeden z nich był zawsze w kościele, aby przywitać przychodzących, wysłuchać, w razie potrzeby posłużyć spowiedzią, czy pomóc w załatwieniu formalności związanych z sakramentami i przygotowaniem do nich. Praca duszpasterska misjonarzy będzie polegała na tchnięciu życia w tą chrześcijańską wspólnotę, która doświadczyła braku duszpasterzy przez długi czas, pomimo tego, że niedaleko jest obecna i pracuje z zaangażowaniem jedna wspólnota sióstr zakonnych. Pozostałe wspónoty wiernych zabiegają także o obecność pallotyńskich misjonarzy przy celebracji różnego rodzaju uroczystości patronalnych, z okazji chrztów, pogrzebów czy rocznic. Tego rodzaju uroczystości przyciągają miejscową ludność bardziej niż codzienne celebracje. Jednym z wielkich wyzwań, stojących przed naszymi misjonarzami, na tej ziemi, jest właśnie niska frekwencja wiernych na Mszach niedzielnych i w ciągu tygodnia. Dodatkowo, wszystkim sprawia wielką trudność respektowanie i należyte święcenie Dnia Pańskiego, na korzyść pracy w polu. W odróżnieniu od innych miejsc Ameryki łacińskiej, Msza św. tutaj nie cieszy się popularnością wśród wiernych. Jednak celebracje z okazji chrztu, ślubu, pogrzebów, czy święta patronalne oraz rocznice potrafią napełnić kościoł wiernymi. Udział w tych Mszach św. jest też zazwyczaj żywszy i piekniejszy. Kolejnym wyzwaniem, któremu 3
nasi współbracia muszą stawić czoła, jest język. Nawet, jeśli hiszpański jest oficjalnym językiem liturgicznym w Peru, to jest konieczną znajomość języka quechua, który jest miejscowym językiem codziennego użytku. Dla księży, Edwana i Manoela, było niemałym wyzwaniem przyzwyczajenie się się do miejscowej kultury, ale także i kuchni, która opiera się głównie na ziemniakach, drobiu, wieprzowinie i fasoli. Prowincja Niepokalanego Poczęcia, jako rozwiązanie problemu miejsca zamieszkania misjonarzy, zakupiła teren pod budowę domu dla Pallotynów, Sióstr i centrum formacji. Była to druga inwestycja Prowincji, zaraz po zakupieniu misjonarzom odpowiedniego do górzystych terenów And, samochodu. Piekną możliwością, którą oferuje misja w Peru, jest przede wszystkim odpowiedź na boże wezwanie, który pragnie wyjść na przeciw potrzebom swojego ludu na tym wymagajacym terenie, oferując także bogactwo pallotyńskiego charyzmatu. W tym wymiarze, obecność i praca naszych współbraci są bardzo cenione przez abpa Salvadora Piñeiro, lokalnych księży i wiernych. Misjonarze uczestniczą w życiu duchownym diecezjalnego kleru, biorąc udział w dniach skupienia i rekolekcjach. Wraz z przybyciem Sióstr Wieczernika, pod koniec lipca 2015, misjonarze mają nadzieję na urzeczywistnianie w pełni pallotyńskiego charyzmatu, przygotowując świeckich współpracowników w celu utrzymania i rozwijania dzieł apostolskich. Myśląc o przyszłym rozwoju misji w Peru, mamy nadzieję na wysyłanie świeckich, młodzieży, seminarzystów i kapłanów pallotyńskich, przede wszystkim z prowincji San Paulo i Niepokalanego Poczęcia dla zyskania misyjnego doświadczenia i poczynienia wkładu w to misyjne dzieło. 5. LITURGICZNA CELEBRACJA PALLOTYŃSKIEJ NIEDZIELI MISYJNEJ 2015 Jak co roku, pallotyńska niedziela misyjna jest obchodzona w pierwszą niedzielę października, który także jest miesiącem misyjnym. W tym roku niedziela ta wypada 4. Października. Proponujemy, by celebrować tę niedzielę w całym pallotyńskim świecie, informując o rozwoju naszej misji w Peru i prezentując ją jako przykład międzynarodowej, pallotyńskiej, misyjnej współpracy. Teksty liturgiczne pozostają niezmienne dla tej niedzieli. I czyt.: Rodz 2,18-24 Psalm: Ps 127 (128) II czyt.: Hbr 2,9-11 Ew.: Mk 10,2-16 4
KILKA IMPULSÓW DO HOMILII NA NIEDZIELĘ 4. PAŹDZ. 2015 1. Teksty liturgiczne ukazują ważny fakt, czyli jedność rodzaju ludzkiego dzięki zgodzie i harmonii między mężczyzną i kobietą, stworzonymi na obraz i podobieństwo Boże. Bóg chciał, aby człowiek, jako mężczyzna i kobieta, ukazywał wzajemną komplementarność. W Bożym zamyśle są wezwani, by stali się jednym ciałem. Bóg chce także, by świętość i jedność pozostawała w tym związku dzięki żywej wzajemnej relacji i pogłębionemu dialogowi. 2. W świecie, przeżywającym kryzys rodziny i małżeństwa z powodu egozimu i różnych ideologii, potrzebujemy przypomnieć sobie piękno i wagę miłości małżeńskiej, o której słyszymy w Ewangelii. Żadne prawo nie może umniejszać prawdy o nierozerwalności małżeństwa i trwałości małżeńskiej miłości. Czynienie tego jest nieposłuszeństwem wobec Jezusowego nakazu i zmienianiem sensu małżeństwa. 3. Nasz Pan, Jezus, doświadczył także słabości i biedy natury ludzkiej. Przede wszystkim jednak, doświadczył Bożej miłości w swoim zmartwychwstaniu, po zakosztowaniu milczenia Ojca i ludzkiego bólu. Ta miłość, nieskończona i darmowa, jak nas uczy św. Wincenty, jest możliwa do doświadczania w codziennym życiu, pozostając w węźle małżeńskim i jedności rodzinnej. 4. Mówiąc o jedności małżeńskiej i świętości rodziny, potrzeba jednak przypomnieć także o obchodzonej pallotyńskiej niedzieli misyjnej poświęconej misji w Peru. Warto wspomnieć fakt, iż ta misja jest przykładem jedności pallotyńskiej rodziny, wezwanej do współpracy w głoszeniu Dobrej Nowiny w świecie. Sugerujemy, by krótko wspomnieć o peruwiańskiej misji, ukazując, jak dwie prowincje współpracowały w jej założeniu i wspólpracują w jej rozwoju razem z Siostrami Wieczernika. 5
PROPOZYCJA MODLITWY WIERNYCH NA PALLOTYŃSKĄ NIEDZIELĘ MISYJNĄ 2015 Panie, nasz Boże, przypominasz nam dzisiaj, że małżenstwo i rodzina są z Twojej woli instytucjami świętymi i niezniszczalnymi. Prosimy, byś wysłuchał nasze pokorne błagania dla dobra wszystkich rodzin na ziemi, które przeżywają tyle trudności i dla dobra naszej pallotyńskiej rodziny. 1. Za Kościół i jego pasterzy, przede wszystkim za Papieża Franciszka, w dniu jego imienin, aby Pan dał im siły i wsparcie w ich misyjnej pracy. Módlmy się. 2. Za wszystkie rodziny, które są podzielone i napotykają trudności, na drodze do szczęścia, wierności i zgody, aby obecny Synod o rodzinie, pomógł im podjąć drogę dialogu, przebaczenia, pojednania i pokoju. Módlmy się. 3. Za wszystkich pallotyńskich misjonarzy (świeckich, Siostry, Braci i Księży), którzy głoszą światu Dobrą Nowinę o Królestwie, aby Pan był z nimi i błogosławił ich pracy. Módlmy się. 4. Za nową misję w Peru, aby Pan strzegł wszystkich, którzy tam posługują i aby wzbudził nowe powołania w Prowincjach, które się podjęły tego dzieła. Módlmy się. 5. Za nasze liturgiczne zgromadzenie, abyśmy, świadomi naszego obowiązku głoszenia Ewangelii wypływającgo z chrztu, naszymi modlitwami, ofiarami, działaniem i na wszelki możliwy sosób wspierali projekty misyjne na świecie. Módlmy się. Dobry i Święty Boże, którego miłość do rodzaju ludzkiego jest nieskończona, wysłuchaj modlitw Twojego ludu i przez wstawiennictwo Maryi Królowej Apostołów i Św. Wincentego Pallottiego, wspomóż misjonarzy w ich posłudze i nas w naszych trudach. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen 6