WIECZERNIK Informator franciszkańskiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Koszalinie wrzesień 2014 Nr 3(118) Podwyższenie Krzyża Świętego Krzyże franciszkańskie Rekolekcje oazowe 2014 Pielgrzymka ministrantów do Włoch Propozycje dla Ciebie Kurs JUDYTA - dla kobiet BOANERGES - dla mężczyzn
Kancelaria parafialna - pokój Nr 1 tel. +48 94 348-02-92 wew. 20 www.koszalinfranciszkanie.pl koszalin@franciszkanie.gdansk.pl facebook : Franciszkańska Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego Godziny przyjmowania interesantów: wtorek-czwartek: 10:00-12:00 oraz 15:30-17:30 piątek: 10:00-12:00 Porządek Mszy Świętych niedziele i święta: 7:00, 8:30 (dla młodzieży), 10:00 (suma), 11:30 (dla dzieci), 13:00, 18:00 dni powszednie: 6:30, 8:00, 12:00, 18:00 Adoracja Najświętszego Sakramentu codziennie w godz. 6:30-19:00 Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię - Jezus Spowiedź święta 20 minut przed każdą Mszą Świętą w każdy piątek od 16:00 do 18:00 Spowiedź dała mi doświadczenie bezwarunkowej miłości Pana Boga. Po raz pierwszy w życiu doświadczyłem prawdziwego pokoju w sercu, kiedy uczciwie do tego sakramentu podszedłem. -Rafał Redakcja: o. Piotr Pawlik (proboszcz), Joanna Krzyżaniak, Leszek Tarasewicz, Krzysztof Waszczuk skład: Leszek Tarasewicz i wspólnota Boanerges
PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO Znakiem Krzyża wkraczam każdego poranka w moją codzienność. Tym znakiem o zmierzchu słońca obejmuję każdy mój dzień. Kreśląc ten znak od czoła do serca, od ramienia do ramienia przyjmuję krzyż mojej codzienności. Podejmuję wyzwania, które stawia przede mną Bóg każdego dnia, każdej godziny, każdej chwili.,, s j - Święto Podwyższenia Krzyża obchodzi Kościół katolicki 14 września. Jest to zarazem święto naszej parafii dzień odpustu. Wiąże się ono z odnalezieniem drzewa krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus a także wyraża głęboki sens krzyża w życiu chrześcijanina. Istotą święta jest ukazanie tajemnicy Krzyża jako ceny zbawienia człowieka. Początki święta związane są z odnalezieniem przez św. Helenę relikwii krzyża na początku IV wieku i poświęceniem w Jerozolimie bazyliki ku jego czci w 335 r. Na pamiątkę, tego wydarzenia, ostatecznie 14 września, w Kościele obchodzi się uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego. Znak krzyża był obecny w chrześcijaństwie od śmierci Jezusa. W początkach Kościoła nieraz przyjmował formę kotwicy albo trójzębu. Jako przedmiot kultu upowszechnił się i nabrał znaczenia po roku 313. W tym bowiem roku, według przekazu, cesarz Konstantyn Wielki, przed bitwą z uzurpatorem Maksencjuszem, zobaczył na tle słońca znak krzyża i słowa "w tym znaku zwyciężysz". Poza tym tenże cesarz zniósł karę śmierci przez ukrzyżowanie. Do VI w. na krzyżu nie umieszczano postaci Chrystusa. Także później nie ukazywano Jezusa umęczonego lecz chwalebnego: jako Króla z diademem zamiast cierniowej ko-
rony na głowie, albo jako Arcykapłana, albo jako Dobrego Pasterza. Od wieku XII pojawia się motyw cierpienia. Od tego czasu aż do dziś w Kościele łacińskim zwykle używany jest krzyż gotycki, pasyjny, który wskazuje na mękę i śmierć Chrystusa jako cenę zbawienia. W tradycji prawosławnej do dziś używany jest krzyż chwalebny. Od czasów Konstantyna, kiedy to chrześcijanie uzyskali wolność wyznawania swojej wiary krzyż stał się znakiem rozpoznawczym chrześcijan. Od tego czasu jest bardzo często używany w liturgii i uświęca całe życie chrześcijańskie: zaczyna i kończy modlitwę, dzień i każdą ważniejszą czynność, uświęca przestrzeń i jest używany przy wszelkich błogosławieństwach. Ojcowie Kościoła podkreślali, że krzyż jest symbolem, w którym streszczają się najistotniejsze prawdy wiary chrześcijańskiej. Św. Jan Damasceński pisze: "Krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa, a nie cokolwiek innego, zwyciężył śmierć, zgładził grzech praojca, pokonał piekło, darował nam zmartwychwstanie, udzielił siły do wzniesienia się ponad doczesność i ponad samą śmierć, zgotował powrót do dawnej szczęśliwości, otworzył bramy raju, umieścił naturę naszą po prawicy Boga, uczynił nas Jego dziećmi i dziedzicami". Znak krzyża rozpoczyna i kończy modlitwę chrześcijanina. W liturgii jest gestem błogosławieństwa. Krzyż zawieszany na szyi, w mieszkaniu, w pracy, stawiany na szczytach świątyń przypomina wierzącym o ich powołaniu. Jego znaczenie staje się szkołą życia dla chrześcijan widzących w nim ostateczne zwycięstwo dobra nad złem. Krzyż jest znakiem, który mówi nam o miłości Boga do człowieka. Mówi nam o miłości wiernej i nieskończonej; o miłości realnej, która dotyka każdego człowieka; o miłości przebaczającej i ofiarnej. W tej ukrzyżowanej miłości Boga zawarty jest paradoks, zawarta jest tajemnica Bożego zbawienia i Bożej logiki. Paradoks ukryty w krzyżu tłumaczy Chrystus wielokrotnie na kartach Ewangelii mówiąc o życiu, które trzeba stracić, aby w pełni żyć; kiedy mówi o ziarnie, które musi obumrzeć, aby wydać plon; kiedy w końcu mówi o mierze miłości, którą staje się miłość bez miary: oddawać życie za przyjaciół swoich. Kiedy spoglądamy na krzyż, ten w naszym kościele, ten na ścianie
naszego domu, ten przy drodze; ten w miejscu naszej pracy; ten w sali szpitalnej i szkolnej klasie? ( z większości szkół zniknęły z klas krzyże po cichu, bez rozgłosu ot tak, nawet tego nie zauważyliśmy) i ten na sali sejmowych obrad na każdy krzyż, wtedy dotykamy tajemnicy miłości, która pragnie, aby świat został zbawiony. To Boże pragnienie dotyczy każdego człowieka, dotyczy całego świata. Święty Jan Paweł II powiedział, że nie można zrozumieć człowieka bez Chrystusa. W odniesieniu do znaku miłości jakim jest krzyż, możemy powiedzieć, że nie można zrozumieć krzyża bez miłości, ale też nie można zrozumieć miłości bez krzyża. Nie można dotknąć pełni miłości bez przejścia przez tajemnicę miłości zawartą w rzeczywistości krzyża. Człowiek zrozumie sens własnego życia spoglądając na Chrystusa a szczególnie na Chrystusa ukrzyżowanego. Ta paradoksalnie słaba miłość ukrzyżowana, staje się, dla tych, którzy wierzą, mocą i potęgą Boga. To właśnie tą potęgą Bóg, uniżając się w swoim Synu, potrafi dotknąć i uzdrowić wszystkie nasze choroby i rany. Niech krzyż pozostanie w naszym życiu zawsze jasnym znakiem. Znakiem miłości Boga do człowieka. Niech pozostanie drogą, która prowadzi do pełni człowieczeństwa. Niech w końcu stanie się miarą naszej codziennej miłości.
KRZYŻE FRANCISZKAŃSKIE W duchowości franciszkańskiej szczególna role odgrywają dwa symbole krzyża, które się z tą duchowością utożsamiają. Pierwszym jest krzyż w kształcie litery T tzw Tau, drugim ikona krzyża z San Damiano. ZNAK Tau w Starym Testamencie rozumiany był jako symbol ocalenia niewinnych. Ocalenie przychodziło, gdy nakreślono literę Tau na czołach mężów. O znaku TAU mówi prorok Ezechiel (Ez 9,4-6). Naznaczenie znaku Tau na czołach ludzi posiada także swój wydźwięk symbolu ocalenia w kilku miejscach Apokalipsy św. Jana (Ap. 7, 2n; 9,4;14,12) Chrześcijaństwo przyswoiło sobie ten znak od samych początków. Znajdujemy go w katakumbach rzymskich, ponieważ jego kształt przypominał krzyż, na którym Chrystus ofiarował się na zbawienie świata. Stał się on symbolem zbawienia i zewnętrznym znakiem chrześcijaństwa. Niestrudzonym krzewicielem kultu TAU był św. Franciszek. Jak podkreśla jeden z biografów: Mąż Boży bowiem znak ten otaczał szczególna czcią, często mówił o nim w swoich
przemówieniach, wykonywał go na początku wszystkich swoich zajęć i własnoręcznie podpisywał tym znakiem listy.( Jest to ostania litera alfabetu hebrajskiego i podpisując się w ten sposób w swoich listach, św. Franciszek traktował ten znak jako uniżenie, pokorę, ostatniość.) Znakiem TAU błogosławił ludzi, oznaczał nim również drzewa i zwierzęta, umieszczał go na rzeczach i budynkach". Od dnia 11 XI 1215 r. obrał znak TAU jako godło i herb naśladowania Jezusa. W ten sposób Tau stało się znakiem ruchu franciszkańskiego. Franciszkowi ludzie idą przez świat z posłaniem pokoju i wolności, głosząc szacunek do całego stworzenia. Noszenie TAU na piersiach jest zewnętrznym znakiem przynależności do szkoły życia Jezusa Chrystusa. T-au winno przypominać nam wielką prawdę chrześcijańską, iż nasze życie jest odkupione miłością Chrystusa ukrzyżowanego. Nosząc ten znak ożywiający ducha, potwierdzamy sens "nadziei, która jest w nas" i uznajemy siebie za naśladowców św. Franciszka. Od jakiegoś czasu w naszej franciszkańskiej świątyni pojawiły się ornaty z symbolem T-au. Może teraz dla tych, którzy zadawali sobie jeszcze pytanie co oznacza, będzie to znak bardziej zrozumiały. Ikona krzyża potocznie zwana Krzyżem z San Damiano, z którego do św. Franciszka przemówił Jezus Franciszku, idź napraw mój dom, który jak widzisz, cały idzie w ruinę. Franciszek początkowo odczytał tę prośbę dosłownie, a dopiero później odczytał prawdziwy sens Chrystusowej prośby. Ikona przetrwała do naszych czasów i znajduje się w bazylice św. Klary w Asyżu, gdzie przeniosła się z kościoła San Damiano wraz z Siostrami św. Klary. Centralną postacią całego Krzyża jest Jezus Chrystus, który nie jest umęczony, bo stoi na podnóżku, wolny od bólu, z szeroko otwartymi oczami, jako triumfujący Zbawiciel. Krzyż jest wiec tu symbolem zwycięstwa. Obok Chrystusa zostały przedstawione także inne postacie, ale o wiele mniejsze, aby pokazać zasadniczą różnice miedzy Synem Bożym a człowiekiem. Miłość, którą symbolizuje czerwień ikony, zwycięża grzech, szatana i
śmierć. Na skroniach Jezusa, zamiast korony cierniowej, spoczywa korona chwały, którą symbolizuje złota aureola. Tuż przy Jezusie zostali przedstawieni świadkowie męki, cieszący się zbawczymi owocami Jego dzieła (o czym świadczy złoto symbolizujące boską przestrzeń): po prawej stronie Maryja- Boża Matka i umiłowany uczeń, apostoł Jan, zaś po lewej Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba. Jest wśród nich też centurion, rzymski żołnierz, który wyznał : Ten prawdziwie był Synem Bożym. Nad głowa Ukrzyżowanego, w czerwonym kręgu symbolizującym przestrzeń niebios, znajduje się Chrystus, który wstępuje do nieba. W lewej ręce trzyma krzyż jako trofeum, oznaka swojego zwycięstwa. Otaczają Go chóry radujących się aniołów. U góry w zwieńczeniu krzyża, w półokręgu przedstawiona została prawica Ojca. W samym podnóżku krzyża, bardzo zniszczonym, znajduje się sześć świętych postaci, które trudno jednoznacznie zinterpretować, gdyż mogą to być zarówno apostołowie, starotestamentalni bohaterowie, jak również święci z regionu Umbrii. Ręcznie malowana ikona krzyża z San Damiano pojawia się w naszym kościele przy różnych franciszkańskich okazjach. Na stałe znajduje się w salce wspólnoty Drzewo Życia i jest jej własnością.
2014 REKOLEKCJE OAZOWE Lato to czas rekolekcji oazowych. Młodzież i rodziny należące do DOMOWEGO KOŚCIOŁA naszej parafii uczestniczą w rekolekcjach franciszkańskiej OAZY WIEKIEJ SYCHEM, które od ponad 20 lat organizowane są na Kaszubach. Rekolekcje trwają 15 pełnych dni nie licząc dnia przyjazdu i wyjazdu. Oparte są na tajemnicach różańca, które są bazą formacji danego dnia. W 13-tym dniu, kiedy rozważana jest tajemnica Zesłania Ducha Świętego wszystkie oazy spotyka-
ją się w Wieczerniku, którym jest Sanktuarium Matki Bożej Królowej Kaszub w Sianowie, aby tam świętować DZIEŃ WSPÓLNOTY. Obok uczestników rekolekcji do Sianowa zjeżdżają w tym dniu starzy oazowicze oraz stęsknieni za swoimi dziećmi rodzice. Niech przemówią do nas świadectwa uczestników tych rekolekcji: W tym roku po raz pierwszy pojechałam na rekolekcje oazowe OND IIst. Do wyjazdu namówili mnie rodzice, chociaż jechałam bez większego przekonania, wręcz z jakimś lękiem. Bardzo mi się tam spodobało. Nauczyłam się, że nie można oceniać ludzi z pozoru. Pomogło mi w tym miedzy innymi Pismo Święte i wszystkie katechezy. Mam nadzieję, że za rok również pojadę na takie rekolekcje. -trzynastolatka Rekolekcje to niesamowity czas. Te piękne dwa tygodnie potrafią doładować duchowe baterie. Kaszubska cisza, w której można słyszeć głos Boga jest prawdziwym umocnieniem. Człowiek odcina się od miejskiego hałasu, przestaje biec,zatrzymuje się by poznać siebie i to co przygotował dla niego Bóg. Piętnaście dni rekolekcji opartych jest o tajemnice różańcowe.młodzież w tym czasie formuje się duchowo, zacieśnia relacje z innymi, uczy się radości z małych rzeczy, a przede wszystkim odkrywa skarby, jakie przygotował dla nich Pan. Owoce tych rekolekcji widać na uśmiechniętych twarzach uczestników, którzy podczas Dnia Wspólnoty z radością dzielą się tym, czego doświadczyli podczas tych piętnastu dni. Wiele osób podpisuje deklaracje Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, chcąc w en sposób walczyć o wolność swoją i bliźniego. W tym roku miałam okazję uczestniczyć w rekolekcja po raz piąty. Moja przygoda rozpoczęła się w Kamienicy Szlacheckiej. Były to dwa tygodnie odkrywania swojej drogi, umacniania relacji z Panem i z drugim człowiekiem. Po przez Namiot Spotkania mogłam rozmawiać z Bogiem twarzą w twarz, tak jak się rozmawia z Przyjacielem. Codzienna Eucharystia dodawała mi sił do dalszej drogi. Szkoła liturgii otwierała oczy na piękno sakramentów, a szkoła śpiewu była wspaniałą formą modlitwy. Na tych rekolekcjach Bóg dotarł do ciemnych miejsc w moim sercu, o których nie widziałam. Dotknął moich ran, co było dla mnie trudne i bolesne. Zrobił to jednak po to, żeby je uleczyć. On jest prawdziwym lekarzem. Doświadczyłam wielu łask i odpowiadając na Jego miłość podpisałam Krucjatę. Zaufałam mu i powiedziałam Amen. Zrozumiałam, że życie kierowane przez Niego daje mi szczęście. Twarz, która niegdyś była ponura i smutna, dziś niesie ze sobą uśmiech i radość. Cieszę się, że mogę wciąż siebie poznawać i przybliżać się do
mojego Zbawiciela. Wciąż rozeznaję swoje powołanie i idę przez pustynię, jaką niesie ze sobą codzienność. Zrozumiałam, że to Bóg uczy mnie miłości i to właśnie On przekonał mnie, że naprawdę warto kochać. I za to Chwała Panu! - licealistka Trudno było namówić moje dziecko do wyjazdu na rekolekcje oazowe, ale jakoś się udało. Po dwóch dniach pobytu usłyszałam już : Mamo tu jest tak fajnie, że za rok na pewno tu przyjadę. Moje dziecko wróciło zupełnie odmienione. Przede wszystkim doświadczyło żywego, młodego Kościoła. Doświadczyło, że ludzie nastoletni potrafią się modlić, bawić i przede wszystkim ze sobą być bez komórek, komputerów i telewizora. Przewartościowało to nie wątpliwie też patrzenie na drugiego człowieka. matka Wszystkich młodych, zainteresowanych wspólnotą oazową zapraszamy od października w piątki o godz. 19.00 do salki oazy w domu parafialnym. Przyjdź! Na pewno nie pożałujesz.
PIELGRZYMKA MINISTRANTÓW I ICH RODZIN DO WŁOCH W dniach 2-10 sierpnia ministranci i lektorzy naszej parafii wraz z Ojcem Proboszczem i swoimi rodzinami udali się na pielgrzymkę do Włoch. Najpierw dotarliśmy do Pizy, gdzie odwiedziliśmy Ojców Franciszkanów, których dobrze znamy O. Tomasza Ryłko i O. Tomasza Tęgowskiego, którzy pracowali w naszej parafii. Tam podziwialiśmy Krzywą Wieżę, bazylikę oraz samo miasto. Następnie zwie-
dzaliśmy Rzym, gdzie modliliśmy się w czterech bazylikach. Ważnym i szczególnym wydarzeniem dla nas była modlitwa przy grobie św. Jana Pawła II. Jego orędownictwu powierzyliśmy całą naszą parafię. Uczestniczyliśmy też w audiencji papieża Franciszka, która odbyła się w auli Pawła VI. Momentem, na który czekaliśmy z niecierpliwością był pobyt w Asyżu, gdzie mogliśmy chodzić śladami św.franciszka. Bardzo wzruszająca była Msza św. przy grobie założyciela Zakonu Franciszkanów. Tu również powierzyliśmy naszą parafię - w szczególny zaś sposób Ojców, którzy w niej posługują. Ugościł nas tam i oprowadził po bazylice i mieście br. Łukasz Staniszewski, który pracował w naszej parafii. Był to bardzo dobrze spędzony czas. Ta pielgrzymka wzmocniła naszą wiarę. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli nas na różne sposoby, aby ta pielgrzymka mogła dojść do skutku. Bóg zapłać. Foto: Ministranci z Proboszczem i br.łukaszem przy grobie św. Franciszka w Asyżu
ZAPROSZENIE DLA CIEBIE Co nas czeka w najbliższym czasie: 19-20 września 2014r - JAK JUDYTA warsztaty dla kobiet więcej na stronie i facebooku parafialnym W październiku nabożeństwa różańcowe o godz. 17.30, a dla dzieci : poniedziałki, środy i piątki o 16.30 3 października po Mszy Świętej o godz.18.00 nabożeństwo Transitus czyli przejście św. Franciszka do nieba przygotowywane przez młodzież oazową. 4 października godz. 12.00 - Uroczystość św. Franciszka - Msza św. Po Mszy św. spotkanie modlitewne i warsztatowe dla wszystkich, którzy mają potrzebę i możliwości zaangażowania się w życie parafii dla Ciebie też!,aby stała się odnowionym DOMEM i wspólnotą dla wszystkich, którzy tu przychodzą. Od października w piątki o godz. 19.00 Spotkania Oazowe. W pierwsze czwartki miesiąca JERYCHO RÓŻAŃCOWE, czyli całodzienna modlitwa różańcowa za kapłanów od 7.00 do 17.00. Po Mszy św. wieczornej adoracja animowana Najświętszego Sakramentu. 26 października o godz. 19.00 WIECZÓR CHWAŁY - po Mszy Św. ze Szkołą Nowej Ewangelizacji św. Pawła z Koszalina. 31 października NOC WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH- procesja z relikwiami z katedry, która kończy się Mszą Świętą w naszym kościele.
4 października w Uroczystość św. Franciszka o godz. 12.00 IDŹ, NAPRAW MÓJ DOM ZAPRASZAMY na MODLITWĘ i SPOTKANIE!!!! 4 października w Uroczystość św. Franciszka z Asyżu po uroczystej Mszy św. o godz. 12.00 czekamy na każdego, kto ma choćby najmniejszą potrzebę włączenia się w życie naszej wspólnoty parafialnej. Czekamy na Ciebie z Twoim talentem,tym wielkim i tym najmniejszym, może jeszcze nie odkrytym (czasami nie wiesz jakie masz możliwości jeżeli tego nie spróbowałeś)! Jesteś potrzebny właśnie Ty, z twoją parą rak, nóg, inwencją twórczą, każdą nawet najdrobniejszą umiejętnością, która może się przydać do np. pielenia trawniczków, czy śpiewania psalmów! Poczuj się, że jesteś we wspólnocie Kościoła jaką jest parafia. Poczuj, że to twoja wspólnota. Poczuj się,- że tu Jezus potrzebuje Ciebie i właśnie Ciebie. Chcemy wspólnie zastanowić się nad tym jak każdy mógłby oddać choć maleńką cząstkę siebie, aby nasz kościół stał się, dla nas wszystkich, którzy tu przychodzimy, tu się modlimy, przyjmujemy sakra- menty - prawdziwym DOMEM a parafia prawdziwą RODZINĄ. Przyjdź niezależnie ile masz lat, czy jesteś jeszcze gimnazjalistą, czy twoje życie dobiega sędziwego już wieku, ale masz czas każdy z nas tworzy tę wspólnotę jaką jest parafia. Zarezerwuj sobie to popołudnie na modlitwę i spotkanie warsztatowe. Na pewno nie będzie to czas stracony!
UROCZYSTOŚĆ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO Liturgia Słowa PIERWSZE CZYTANIE Lb 21, 4b-9 Wąż z brązu znakiem ocalenia Liczb Czytanie z Księgi W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny». Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem. Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogo wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 78 (77), 1-2. 34-35. 36-37. 38 (R.: por. 7b) Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej, * nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich. Do przypowieści otworzę me usta, * wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy. Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali, * nawróceni garnęli się do Boga. Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką, * że Bóg Najwyższy ich Zbawicielem. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy. Lecz oszukiwali Go swymi ustami * i kłamali Mu swoim językiem. Ich serce nie było Mu wierne, * w przymierzu z Nim nie byli stali. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy. On jednak będąc miłosierny * odpuszczał im winę, a nie zatracał, gniew swój często powściągał * i powstrzymywał swoje wzburzenie. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
UROCZYSTOŚĆ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO Liturgia Słowa DRUGIE CZYTANIE Flp 2, 6-11 Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. Oto Słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Alleluja, Alleluja, Alleluja Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie, bo przez Krzyż twój święty, świat odkupiłeś. Alleluja, Alleluja, Alleluja EWANGELIA J 3, 13-17 Krzyż narzędziem zbawienia Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do Nikodema: «Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony». Oto słowo Pańskie.
Zapraszamy na warsztaty, które pomogą Ci odnaleźć wizję Tego, kim ma być kobieta, żeby być szczęśliwą. Pomogą Ci odnaleźć Siebie! Chcemy abyś: * Żyła w harmonii z bliskimi * Odkryła swoje wewnętrzne i zewnętrzne piękno * Uwolniła drzemiącą w Tobie siłę Zapraszają: Julita Wołoszyńska-Matysek - aktorka, dziennikarka, redaktorka Słowo na Niedzielę Joanna Teper-Truty - artystka-stylistka, florystka i wyzarzystka Małgosia Kornacka - trener, coach, psychoterapeutka Zapisy: tel. 606 266 765, e-mail: Izabela.kornacka@op.pl Miejsce warsztatów: KOSZALIN, Franciszkańska Szkoła Języków Obcych, ul. Franciszkańska 1 Termin: 19 września 2014 r. godz. 16:00 21:00 Koszt: 20 września 2014 r. godz. 10:00 18:00 290 zł od osoby Warsztaty Jak Judyta to zaproszenie dla wszystkich Pań, które chcą w 100% korzystać ze wszystkich atutów swojej kobiecości! Chciałybyśmy zaproponować warsztaty, w których wspólnie będziemy odkrywać różne aspekty naszej kobiecości. Będziemy dzielić się doświadczeniem, a także demaskować kłamstwa o nas samych, które wydają nam się prawdą. Spotkanie zmusza do spojrzenia w głąb siebie, znalezienia przyczyn niezadowolenia z własnego wyglądu i zachowania. W trakcie warsztatów najwięcej miejsca poświęcamy konkretnym działaniom: rozmowom i ćwiczeniom. Zapraszamy. Jula, Asia i Małgosia Warsztaty dzielą się na trzy tematy/zagadnienia, z których każdy rozpracowuje jedna z prowadzących. Celem spotkania jest odkrycie i wydobycie piękna na trzech poziomach: Piękno wewnętrzne - ćwiczenia terapeutyczne (bazujące na metodach terapii poznawczo-behawioralnej): omówienie mechanizmów powstawania kłamstw o nas, rozmowy o konkretnych problemach, pytania coachingowe.prowadząca: Małgosia Kornacka - trener, coach, psychoterapeutka. Inspirująca i twórcza! Piękno w relacjach - metody teatralne, czyli ćwiczenia teatralnej improwizacji (rozluźnianie, praca z ciałem i głosem i in.). To niezwykła metoda pozwalająca spojrzeć na siebie w sposób nowy i bardzo świeży. Prowadząca:Julita Wołoszyńska - Matysek - aktorka, dziennikarka, redaktorka Słowa na Niedzielę. Lubi ludzi, potrafi ich słuchać i otwierać. Piękno zewnętrzne - analiza teoretyczna i zajęcia praktyczne w zakresie sposobów robienia dobrego makijażu, typów sylwetek, tonacji kolorystycznych i typów urody. Prowadząca: Joanna Teper - Truty - artystka - stylista - florystka i wizażystka. Niezwykła intuicja i energia. Ma oko potrafi zobaczyć i wydobyć piękno z człowieka!
BOANERGES Rok temu, kilku facetów po przejściach postanowiło, za radą Ducha Świętego, bo dobrze Go słuchać, zebrać facetów ze wszystkich możliwych wspólnot kościelnych, gdzie większość kobiet formuje się co tydzień i stworzyć miejsce wzrostu dla mężczyzn, którzy nie tylko będą się modlić ale o zgrozo także ewangelizować (głosić Jezusa wszędzie gdzie się da). Nazwaliśmy się BOANERGES czyli synowie gromu, tak właśnie Jezus nazwał swoich najbliższych apostołów (Mk, 3,17) No i co z tego? A to, że w najtrudniejszy dzień tygodnia, w PONIEDZIAŁEK o 20.00 u Franków spotykamy się my - synowie gromu, by odpowiedzieć na prośbę św. Pawła z 1 listu do Tymoteusza : "Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu." Można by zadać pytanie, a w domu samemu nie wolno? Wszystko wolno, tylko po co Jezus 2000 lat temu wyciągał mężczyzn, chłopców i zapraszał ich by szli za Nim? My, synowie gromu doświadczyliśmy mocy wspólnoty, męskiej wspólnoty. Nie raz było ciężko i nie raz będzie, z czego wszyscy zdajemy sobie sprawę patrząc na krzyż... Na szczęście Jezus zmartwychwstał, czym zaskoczył wszystkich! Chcesz dać się pozytywnie zaskoczyć? To przyjdź do nas! Czekamy! czas: Spotkania w każdy poniedziałek, godz. 20:00 miejsce: Dom Parafialny przy Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego kontakt: tel. 790-601-820, boanerges@horeb.pl
Otrzymacie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was i staniecie się moimi świadkami -Dz 1,8