5. Tytuły książek i artykułów, które ukazały się po polsku, podajemy zawsze po polsku (tytuł pol. wydania) i w tekście, i w przypisach.



Podobne dokumenty
WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW DIALOGU EDUKACYJNEGO

Standardy pracy licencjackiej dla Instytutu Humanistycznego PWSZ w Głogowie

NORMY REDAKCYJNE DLA TEKSTÓW W JĘZYKU POLSKIM

Standardy pracy licencjackiej dla Instytutu Ekonomicznego PWSZ w Głogowie

ZASADY PRZYGOTOWANIA TEKSTÓW DO DRUKU W CZASOPIŚMIE NAUKOWYM MEDIA I SPOŁECZEŃSTWO"

Założenia redakcyjne

ZASADY PRZYGOTOWANIA TEKSTÓW DO DRUKU W CZASOPIŚMIE NAUKOWYM MEDIA I SPOŁECZEŃSTWO"

WSKAZÓWKI WYDAWNICZE DLA AUTORÓW

Instrukcja dla autorów monografii oraz prac zbiorowych

refleksje pismo naukowe studentów i doktorantów

PALESTRA. 1. Wprowadzenie Tworzenie przypisów Przywoływanie glos Przywoływanie orzeczeń sądowych... 5

Wymogi dotyczące przygotowania prac licencjackich i magisterskich UKŁAD PRACY

Skróty jednolity pierwszym pełnej nazwy. Wykaz skrótów

Językoznawca. Studenckie Pismo Językoznawcze. Wymogi edytorskie. Wymogi ogólne

Zasady i wskazówki pisania prac dyplomowych

Opracował: Piotr Wachowiak wykorzystując materiał Adama Wolańskiego

Wskazówki redakcyjne dla studentów przygotowujących część teoretyczną LICENCJACKIEJ PRACY DYPLOMOWEJ w Katedrze Fotografii UAP

WYMOGI REDAKCYJNE Do Działu Nauki i Wydawnictw PPWSZ w Nowym Targu należy dostarczyć:

REGULAMIN PUBLIKOWANIA W STUDENCKICH ZESZYTACH PRAWNICZYCH PLATFORMY STUDENCKIEJ WYDZIAŁU PRAWA I ADMINISTRACJI UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGO

Przypisy Są to: naczelna zasada konsekwentność

TEORETYCZNA PRACA DYPLOMOWA

Wymogi edytorskie pracy licencjackiej/magisterskiej na Wydziale Pedagogicznym Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Opolu

WARSZAWSKIE WYDAWNICTW0 SOCJOLOGICZNEGO. ZASADY REDAKCYJNE

NORMY REDAKCYJNE. ReVue

WSKAZÓWKI WYDAWNICZE DLA AUTORÓW

(Nazwisko, 2012, s ) Kolejne odsyłacze w tekście w nawiasie Nowak (2010) Nowak (2010) (Nowak, 2010) (Nowak, 2010) Nowak, Kowalski (2002)

ZASADY EDYCJI PRAC MAGISTERSKICH I LICENCJACKICH

STANDARD EDYCYJNY ARTYKUŁU W JĘZYKU POLSKIM Teksty sformatowane wg innych wytycznych nie podlegają rejestracji

Zasady przyjmowania tekstów do druku

Tekst powinien być pisany czcionką Times New Roman, 12 punktów, przy zastosowaniu interlinii 1,5.

Instrukcja dla autorów Studia Geohistorica

Studia Iuridica Toruniensia WYMOGI EDYTORSKIE

Przypisy i bibliografia załącznikowa Cz.1b. Elementy opisu i zalecana kolejność ich występowania w przypisach do drukowanych i elektronicznych

Studia Iuridica Toruniensia WYMOGI EDYTORSKIE

2. Praca powinna charakteryzować się podstawowymi umiejętnościami samodzielnego analizowania i wnioskowania.

Dalsze cytowania (w tym cytowania pracy kilku autorów, a także autorów korporatywnych) przedstawiono w poniższej tabeli: w tekście w nawiasie

Regulamin Via Mentis

INSTRUKCJE DLA AUTORÓW

W stronę piękna. Prawne problemy estetyzacji przestrzeni publicznej. Ujęcie interdyscyplinarne

7. W przypadku wątpliwości ostateczna, wiążąca interpretacja postanowień niniejszego Regulaminu należy do organizatora.

PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA OBEJMUJE:

4. Format i objętość: około 30 stron (ok znaków). Font: Times New Roman 12 pkt., interlinia podwójna, justowanie.

Wymogi edytorskie. Książka 2 autorów: Kowalski B., Nowak E. (2000), Zarządzanie międzykulturowe, ExLibris, Kraków.

ZASADY PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ W KJ TSW

STANDARD EDYCYJNY ARTYKUŁU W JĘZYKU POLSKIM Teksty sformatowane wg innych wytycznych nie podlegają rejestracji

WYDZIAŁ BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO AKADEMII OBRONY NARODOWEJ ZESZYTY DOKTORANCKIE WYMOGI EDYTORSKIE

WYMOGI EDYTORSKIE. Edytor tekstu Microsoft Word, format *.doc lub *.docx.

Zasady redagowania tekstu Studenckie Zeszyty Naukowe Instytutu Slawistyki UJ

PREZENTACJA MATURALNA

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW

Studia Iuridica Toruniensia WYMOGI EDYTORSKIE

Rocznik Łubowicki / Lubowitzer Jahrbuch / Lubowická Ročenka. Informacje dla autorów, procedura recenzowania, formularz recenzji

Normy typograficzne i metodologiczne artykułów w Roczniku Teologii Katolickiej

Przypisy. W. Dykcik, Wprowadzenie w przedmiot pedagogiki specjalnej jako nauki, [w:] W. Dykcik (red.), Pedagogika specjalna, Poznań 2001, s. 19.

Quaestiones Oralitatis

Zasady redagowania tekstu Studenckie Zeszyty Naukowe Instytutu Slawistyki UJ

Instrukcja przygotowania artykułów do publikacji

Jak profesjonalnie pisać teksty w edytorach tekstu? Na jakie drobiazgi należałoby zwrócić szczególną uwagę?

ZWIERCIADŁO ETNOLOGICZNE WYTYCZNE EDYTORSKIE DLA AUTORÓW ARTYKUŁÓW W JĘZYKU POLSKIM

ZASADY TWORZENIA PRZYPISÓW I BIBLIOGRAFII

autorstwie przedłożonej pracy dyplomowej i opatrzonej własnoręcznym podpisem dyplomanta.

Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Marketingu w Chrzanowie

Opracowanie książki w formacie MARC 21/ SOWA2

Zasady przygotowania dyplomowej pracy pisemnej licencjackiej i magisterskiej w Akademii Sztuk Pięknych

ZASADY REDAGOWANIA PRACY LICENCJACKIEJ

BIBLIOGRAFIA: WYKAZY ŹRÓDEŁ i LITERATURY

kod pocztowy miejscowość województwo Telefon TEMAT PRACY (proszę wpisać drukowanymi literami) TAK NIE Rodzaj wymaganego programu do prezentacji:

Wymogi formalne prac pisemnych. 1. Wymogi ogólne

WYŻSZA SZKOŁA GOSPODARKI I ZARZĄDZANIA W MIELCU. TECHNIKA REDAKCYJNA PRAC LICENCJACKICH Zasady przygotowania i redagowania prac licencjackich.

ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII

Wymogi edycyjne. Część I: Edycja ogólna

ESEJE Z FINANSÓW PUBLICZNYCH I PRAWA FINANSOWEGO

WYMAGANIA WOBEC PRACY LICENCJACKIEJ oraz ZASADY EGZAMINU LICENCJACKIEGO


CAŁOŚĆ OPRACOWANIA POWINNA ZAWIERAĆ MAKSYMALNIE 10 STRON.

Rozprawy Ubezpieczeniowe. Konsument na rynku usług finansowych

WYDZIAŁ BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO AKADEMII OBRONY NARODOWEJ ZESZYTY DOKTORANCKIE WYMOGI EDYTORSKIE

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW REFERATÓW

ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII

Zasady przyjmowania i publikacji tekstów w KPP

Wytyczne dla autorów

Przypisy i bibliografia załącznikowa. Cz.1a. Zasady ogólne

1), 1. * W

INSTRUKCJA PRZYGOTOWANIA I ZŁOŻENIA PRACY DYPLOMOWEJ

PRZYPISY I BIBLIOGRAFIA W ARTYKULE NAPISANYM W JĘZYKU POLSKIM

Instrukcja dla autorów monografii

Monografia naukowa. ABC Administracji. Administracja publiczna wobec wyzwań współczesności. wersja elektroniczna z numerem ISBN- 4pkt (rozdział).

Wymogi wydawnicze materiałów publikowanych. przez Wydawnictwo Naukowe WSB

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW OPRACOWAŃ PRZYGOTOWYWANYCH NA KONFERENCJĘ

Bibliografia załącznikowa do prac naukowych, dyplomowych inżynierskich i magisterskich

Jak napisać bibliografię

Opis bibliograficzny stosowany w bibliografii załącznikowej

Zapytanie ofertowe. I. PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA OBEJMUJE: Korektę językową tekstu polskiego książki Pieśń polska autorstwa Mieczysława Tomaszewskiego.

Wytyczne dla Autorów

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW

WYMAGANIA REDAKCYJNE DOTYCZĄCE PISANIA PRAC KOŃCOWYCH

2. Przy przygotowywaniu pracy do wydania prosimy o korzystanie z szablonów (pliki do pobrania na stronie internetowej Wydawnictwa).

WYMAGANIA WOBEC PRACY MAGISTERSKIEJ oraz ZASADY EGZAMINU MAGITERSKIEGO

Transkrypt:

WYTYCZNE DLA AUTORÓW TEKSTÓW 1. Kursywą zapisujemy: tytuły książek, tytuły filmów, wyrazy obce zawarte w tekście polskim, wiersze i zagadki. 2. W cudzysłowie zapisujemy: cytaty, tytuły artykułów, tytuły czasopism, tytuły gazet. 3. W cudzysłowie pojedynczym (... ) zapisujemy: słowa lub sformułowania, których znaczenie wyjaśniamy (najczęściej w nawiasie po słowie obcym), np. dragon ( smok ). 4. W cudzysłowie zwanym daszkami lub żabkami (»...«) zapisujemy: wyrazy lub sformułowania w cudzysłowie w ramach cytatu. 5. Tytuły książek i artykułów, które ukazały się po polsku, podajemy zawsze po polsku (tytuł pol. wydania) i w tekście, i w przypisach. 6. W tytułach artykułów nie stosujemy znaków przestankowych typu kropka na końcu, chyba że jest to stylistycznie uzasadniony znak zapytania lub wykrzyknik. 7. Stosujemy zasady współczesnej pisowni: Wszystkie imiesłowy kończące się na -ąc, -łszy, -wszy oddzielamy przecinkami (wraz z towarzyszącymi im wyrazami, jakby były czasownikiem tworzącym zdanie). 8. Podpisywanie tekstu: W esejach autor umieszcza swoje nazwisko nad tekstem, w recenzjach pod tekstem. Nie datujemy tekstów, chyba żeby miało to jakieś szczególne dla autora znaczenie (np. pisane w Oksfordzie albo gdy data jest bardzo odległa lub znacząca). Pseudonim umieszczamy po nazwisku i zapisujemy w cudzysłowie pojedynczym. 9. Przypisy: Znaczki przypisów stawiamy przed kropką, przecinkiem itp., ale gdy dotyczy całego cytatu - po cudzysłowie. W przypisach umieszczamy (w takiej, a nie innej kolejności) autora, tytuł (kursywą), nazwisko tłumacza (tylko w przypadku publikacji autorstwa J.R.R. Tolkiena), wydawnictwo, miejsce wydania, rok wydania, stronę. W przypadku książek zbiorowych: tytuł (kursywą), pod red...., dalej tak samo. W przypadku książek, w których w jednym tomie znajdują się różne utwory, kursywą zapisujemy tylko tytuł tomu poszczególne jego części zapisujemy w cudzysłowie, chyba że cytujemy z wydania, w którym dany utwór był opublikowany osobno. A więc: autor, tytuł, z którego cytujemy (w cudzysłowie, np. O baśniach ), [w:] tytuł tomu (kursywą np. Drzewo i liść), dalej jak poprzednio. W przypadku artykułów z czasopism: autor, tytuł artykułu (cudzysłów), [w:] tytuł pisma (cudzysłów), numer pisma, rok, strona. Numery poszczególnych tomów podajemy po tytule głównym. Nie podajemy tytułów tomów. Por. przykład:

J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, t. 2, tł. M. Skibniewska, Muza, Warszawa 2004, s. 120. Nie podajemy tytułów rozdziałów, numerów i adresatów listów itp. Nazwisko tłumacza podajemy tylko w przypadku książek autorstwa J.R.R. Tolkiena. Nazwę wydawnictwa podajemy w najkrótszej formie pozwalającej na jego identyfikację, np. Muza, nie Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza S.A., Zysk i S-ka, nie Zysk i S-ka Wydawnictwo, Wyraz strona skracamy jako s., nie str.. Nie stosujemy podwojonego skrótu ss.. Po skrótach s., t. powinna wystąpić spacja. Zamiast imion podajemy zawsze ich inicjały. Gdy dwa lub trzy inicjały sąsiadują ze sobą, nie oddzielamy ich spacjami, np. J.R.R. Tolkien, nie J. R. R. Tolkien. Stosujemy wyrażenia ibidem, idem, op. cit., zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami. Por. przykłady: 1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, tł. M. Skibniewska, Iskry, Warszawa 1997, s. 50. 2 Ibidem, s. 60. 1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, tł. M. Skibniewska, Iskry, Warszawa 1997, s. 50. 2 Idem, Silmarillion, tł. M. Skibniewska, Amber, Warszawa 2006, s. 20. 1 K. Wynn Fonstad, Atlas Śródziemia, Amber, Warszawa 2007, s. 25. 2 J.R.R. Tolkien, Hobbit, tł. M. Skibniewska, Iskry, Warszawa 1997, s. 50. 3 K. Wynn Fonstad, op. cit., s. 55. Na końcu przypisu stawiamy kropkę. 10. Tytuły książek Tolkiena zapisujemy następująco: Władca Pierścieni (oba wyrazy dużą literą), Niedokończone opowieści (drugi wyraz małą literą), Księga Zaginionych Opowieści (wszystkie wyrazy dużą literą) 11. Każdy autor tekstu jest swoim własnym redaktorem merytorycznym i po napisaniu tekstu powinien sprawdzić zapis nazwisk i tytułów w swoim tekście (chodzi zwłaszcza o zapisy nazwisk obcych i tytułów angielskich oraz pochodzących z innego języka jako że autor artykułu jest najczęściej jedynym posiadaczem jakiejś książki, a więc tylko on może sprawdzić poprawność zapisu). Autor sprawdza też (po napisaniu) zgodność swojego tekstu z powyższymi punktami. Autor powinien stosować też nazewnictwo z tłumaczenia Marii Skibniewskiej (z wyłączeniem uzasadnionych wypadków) i samodzielnie je sprawdzić. W razie wątpliwości dla ułatwienia pracy redakcji powinien nazewnictwo zostawić w oryginale i dołączyć do tekstu osobną listę takich nazw. Autor powinien też uwzględnić znaki diakrytyczne oryginału. 12. Przekazanie nam tekstu jest równoznaczne z akceptacją powyższych zasad. PRZYPISY: J.R.R. Tolkien, Listy, tł. A. Sylwanowicz, Zysk i S-ka, Poznań 2000, s. 568, 682. Imiona inicjałami. Układ taki: autor, tytuł kursywą, tłumacz w przypadku jedynie dzieł Tolkiena, nazwa wydawnictwa, miasto i bez przecinka rok, potem strony. Ważne, żeby przy wydawnictwie nie było słowa "Wydawnictwo" czy też "Wyd", czy "S.z.o.o.", bo to niepotrzebne. I przy tłumaczu skrót "tł.". Nie "przeł.", nie "tłum.".

Ważne, by podawać tytuł książki w pełnym brzmieniu, bez skrótów, czyli: J.R.R. Tolkien, Rudy Dżil i jego pies. Przygody Toma Bombadila, tł. M. Skibniewska, A. Jagiełowicz, Amber, Warszawa 2000, s. 187. Jak nie ma autora, a tylko redaktor, wygląda to tak: Saga o Völsungach, tł. i oprac. R. Leśniakiewicz, Armoryka, Sandomierz 2009, s. 42-44. Jeśli tytuł, który podajemy, następuje po tytule książki tego samego autora, to nazwisko autora zastępujemy słowem idem. Ale to tylko wtedy, gdy pozycje tego samego autora następują bezpośrednio po sobie. Po drugie: jeśli jakaś książka już była wymieniona w przypisach to artykułu, to już nie podajemy jej pełnego opisu bibliograficznego. Mamy zatem tak: J.R.R. Tolkien, Listy, s. 563. Idem, Rudy Dżil i jego pies. Przygody Toma Bombadila, s. 190. Saga o Völsungach, s. 15. A więc zostaje nam autor (ewentualnie idem), tytuł w pełnym brzmieniu i strony. W przypadku Władcy Pierścieni wyglądałoby to tak: J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, t. 1, tł. M. Skibniewska, Muza, Warszawa 2005, s. 326. Idem, Władca Pierścieni, t. 3, tł. M. Skibniewska, Muza, Warszawa 2005, s. 40, 96, 116. Idem, Władca Pierścieni, t. 2, s. 247, 310. Idem, Listy, s. 408. Tutaj jest tak, że każdy tom Władcy traktowany jest jak oddzielna książka. Tak, że każdy potrzebuje oddzielnego opisu bibliograficznego. Z tego przypisu powyżej wynika, że tom 1 wymieniamy po raz pierwszy w artykule, potem mamy "idem", bo ten sam autor, tom 3 wymieniamy po raz pierwszy w artykule, potem znów idem, tom 2 ma skrócony opis, co oznacza, że już wcześniej był wymieniany w przypisach, więc wystarczy tylko tytuł książki i numer tomu i strona, następnie mamy "Listy", które już były wymieniane. To, co ważne tutaj, to że podając tomy Władcy nie podajemy ich tytułów, a tylko numer tomu. Z numerem tomu tak samo zapisujemy KZO. Kolejna sprawa: jeśli następujące po sobie przypisy pochodzą z tej samej książki, stosujemy słowo "ibidem" na całość opisu bibliograficznego (plus oczywiście strona). Wygląda to tak: 40 J.R.R. Tolkien, Dzieci Húrina, s. 63. 41 Saga o Völsungach, s. 44. 42 Ibidem, s. 52. 43 J.R.R. Tolkien, Dzieci Húrina, s. 63. 44 Ibidem, s. 147. 45 Ibidem, s. 23. Wszystkie te przypisy są uproszczone, bo książki juz wcześniej zostały opisane. Tutaj widać, że przypis 42 pochodzi z Sagi, a przypis 44 i 45 z Dzieci Hurina.

Tytuły książek podajemy kursywą, tytuły artykułów i czasopism w cudzysłowie. Wygląda to tak: K. Stopa-Olszańska Melinir, Tolkien i Kalevala, Kalevala i Tolkien, Aiglos 3, zima 2004/2005, s. 56-60. Memel dodaje jeszcze [w:], ale ja tego nie lubię w odniesieniu do czasopism, tak że będę to kosić. I pomiędzy tytułem pisma a numerem bez przecinka. Czasami niektórzy autorzy podają szczegółowy opis, dodając, z jakiego rozdziału coś zostało wzięte, na przykład Memel, ja czasem już nie mam siły z tym walczyć. Idem, Dynastia Elrosa: królowie Númenoru od założenia miasta Armenelos do Upadku, [w:] Niedokończone opowieści, s. 196. Wtedy tytuł rozdziału w cudzysłowie, potem [w:] i tytuł książki kursywą. Memel też często dodaje "red. Ch. Tolkien", ale ja myślę, że powinno się to wywalać. Wystarcza autor. Memel to zawsze dopisuje, ale ja jestem za tym, żeby wszystkich redaktorów kosić, jeśli jest autor dzieła. Co do zapisu HoMe to niestety nie ustaliliśmy jakiejś zadowalającej formuły... To na wyczucie... Mnie najbardziej odpowiada forma najprostsza, bez numerów tomów, bez Christophera, czyli: J.R.R. Tolkien, The Shibboleth of Fëanor, [w:] Morgoth s Ring, s. 333. Ale jak widzę coś takiego, to się załamuję: Idem, The History of Middle-earth, t. XII, The Peoples of Middle-earth, red. Ch. Tolkien, Houghton & Mifflin Co., Boston, New York 1996, s. 383, przyp. 24, s. 391. Z tego, to bym od razu wywaliła Christophera (chociaż to przeszło w 13, juz nie miałam do tego siły). Tu z zasadzie niepoprawny jest zapis w cudzysłowie tytułu tomu, ale sama już nie wiem, jak sobie z tym poradzić... hm... może tak: Idem, The History of Middle-earth, t. XII, Houghton & Mifflin Co., Boston, New York 1996, s. 383, przyp. 24, s. 391. Może analogicznie do Władcy? Że bez nazwy tomu, co Ty na to? Jeszcze się o to dopytam Elring... Albo taki: Zob. J.R.R. Tolkien, The Earliest Silmarillion, [w:] The History of Middleearth, t. IV; The Shaping of Middle-earth, red. Christopher Tolkien, Unwin Paperbacks, London 1989, s. 11-75. W sumie jest logiczny, ale strasznie skomplikowany... Zaproponuję Elring taką formę: Zob. J.R.R. Tolkien, The Earliest Silmarillion, [w:] The History of Middleearth, t. IV, Unwin Paperbacks, London 1989, s. 11-75.

Jeżeli autor artykułu sam tłumaczy fragment dzieła z języka obcego, przypis wygląda tak: P.H. Kocher, Master of Middle-Earth; The Fiction of J.R.R. Tolkien, tł. własne, Del Rey, Ballantine Books, Westminster, New York 2003, s. 151.