S Ł AWOMIR JOACHIMIAK

Podobne dokumenty
W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

U z a s a d n i e n i e

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 sierpnia 2013 r., IV KK 168/13 *

Prawo karne rzeczywisty czy pozorny zbieg przestępstw z art. 178a 4 k.k. i art. 244 k.k.

Glosy UMCS. Glosa do wyroku SA w Warszawie z 20 maja 2013 r. (II AKa 129/13)*

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Włostowska

UCHWAŁA Z DNIA 27 PAŹDZIERNIKA 2005 R. I KZP 32/05

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Kala

Ściganie sprawców prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości w Polsce. Prof. dr hab. Ryszard A. Stefański

UCHWAŁA Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. I KZP 43/2000

POSTANOWIENIE Z DNIA 19 STYCZNIA 2012 R. I KZP 22/11

DEK KARNY. PRZESŁANKI ORZEKANIA

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2013 r. (I KZP 19/12)*

Glosa do postanowienia SN z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. III KK 41/08 1

WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11

Prawo karne - opis przedmiotu

art kks odpowiedzialnośd posiłkowa art kks odpowiedzialnośd za zwrot

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Dołhy (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE Z DNIA 28 MARCA 2002 R. I KZP 4/2002

UCHWAŁA SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW Z DNIA 13 LISTOPADA 2003 R. WZP 3/03

G L O S Y. ROCZNIKI NAUK PRAWNYCH Tom XXVIII, numer DOI:

Charakterystyka zbiegu art k.k. i art. 234 k.k. (ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji materialnoprawnych i procesowych)

POSTANOWIENIE Z DNIA 24 LUTEGO 2010 R. I KZP 33/09

Zbieg przepisów Zbieg przestępstw

DOROTA MIECZKOWSKA Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r., I KZP 22/11

WYROK Z DNIA 6 LUTEGO 2004 R. ( WK 27/03 )

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska

Jacek Giezek, Piotr Kardas DZIAŁANIE NA SZKODĘ SPÓŁKI A PRZESTĘPSTWO NADUŻYCIA ZAUFANIA ZAGADNIENIE ZBIEGU PRZEPISÓW ORAZ WIELOŚCI OCEN

Andrzej Seremet Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1993 r. III KRN 238. Palestra 39/1-2( ),

Charakterystyka zbiegu art k.k. i art. 234 k.k. (ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji materialnoprawnych i procesowych)

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2017 r. (IV KK 438/16)

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2014 r., sygn. II CSK 582/13, LEX nr

WYROK Z DNIA 7 GRUDNIA 2001 R. IV KKN 563/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz

Czy do znamion przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego (art k.k.) należy publiczność działania sprawcy?

UCHWAŁA Z DNIA 23 KWIETNIA 2002 R. I KZP 12/2002

UCHWAŁA Z DNIA 27 LUTEGO 2001 R. I KZP 1/2001

P O S T A N O W I E N I E

WYPADEK MNIEJSZEJ WAGI W POLSKIM PRAWIE KARNYM

Penalizacja nieudzielenia informacji w postępowaniu wykroczeniowym a art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym

UCHWAŁA. składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego

POSTANOWIENIE. Protokolant Ewa Sokołowska

członek Sekcji Prawa Karnego Uniwersyteckiej Poradni Prawnej UJ aplikacja ogólna aplikacja adwokacka

WYROK Z DNIA 21 CZERWCA 2012 R. III KK 148/12

Roman Małek Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2011 r. V KK 284/10 1

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 13 listopada 2013 r., II KK 170/13

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Szewczyk (przewodniczący) SSN Rafał Malarski (sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)

Opinia do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki

UCHWAŁA Z DNIA 29 PAŹDZIERNIKA 2002 R. I KZP 30/02

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska

POSTANOWIENIE. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSA del. do SN Jacek Błaszczyk

WYROK Z DNIA 26 STYCZNIA 2012 R. IV KK 332/11. Zakaz zawarty w art k.k. dotyczy również sprawcy określonego w art k.k.

WYROK Z DNIA 15 KWIETNIA 2010 R. III KO 83/09

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2005 r., sygn. III KK 23/05*

Tak zwana czynność towarzysząca z punktu widzenia reguł wyłączania wielości ocen w prawie karnym

ORZEKANIE KAR NIEIZOLACYJNYCH ZAMIAST KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI (ART. 37A K.K.)

Janusz Kanarek Glosa do uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2013 r., I KZP 19. Palestra 58/7-8( ),

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE Z DNIA 10 MAJA 2001 R. ( WKN 9/01 )

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

PRZEDAWNIENIE WYKONANIA KARY ORZECZONEJ WYROKIEM ŁĄCZNYM. A limitation of the punishment execution related to aggregated sentences.

POSTANOWIENIE Z DNIA 7 CZERWCA 2002 R. I KZP 17/02

Wybrane przestępstwa i wykroczenia drogowe studium karnoprawne. Komentarz praktyczny z orzecznictwem

Uchwała I KZP 16/98 Skład orzekający Sentencja Uzasadnienie faktyczne

Prawo karne - opis przedmiotu

STUDIA PRAWNICZE. Prawo karne

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

Czyn współukarany na przykładzie przestępstwa prania pieniędzy z art k.k.

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE Z DNIA 20 KWIETNIA 2005 R. I KZP 8/05

Zbieg przestępstw i kara łączna w polskim prawie karnym

UCHWAŁA Z DNIA 25 MARCA 2003 R. I KZP 4/03

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KS 21/18. Dnia 13 grudnia 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

Leksykon. prawa karnego. część ogólna. podstawowych pojęć. Wydawnictwo C.H. Beck. pod redakcją Pawła Daniluka

POSTANOWIENIE Z DNIA 21 LIPCA 2011 R., I KZP 9/11

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Barbara Kobrzyńska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Włostowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 312/14. Dnia 25 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

DODATKOWY OKRES DO ZARZĄDZENIA WYKONANIA KARY

POSTANOWIENIE Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2010 R. I KZP 15/10

POSTANOWIENIE Z DNIA 22 LISTOPADA 2011 R. IV KK 267/11

Opinia do ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy Prawo ochrony środowiska (druk nr 754)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

Transkrypt:

S Ł AWOMIR JOACHIMIAK Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie V KK 213/13 (dotycząca kwalifikacji prawnej przestępstwa z art. 244 k.k. oraz przestępstwa z art. 178 1 i 4 k.k.) TEZA Z ORZECZENIA Opis czynu z art. 244 k.k. w pełni zawiera się w znamionach czynu stypizowanego w art. 178a 1 i 4 k.k. STANOWISKO AUTORA Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie V KK 213/13 Sąd Najwyższy przyjął, że opis czynu z art. 244 k.k. w pełni zawiera się w znamionach czynu stypizowanego w art. 178a 1 i 4 k.k. 1 Stanowisko wyrażone w tej krótkiej tezie zawiera szereg zagadnień i jedynie częściowo wydaje się słuszne, co wymaga wyjaśnienia. Pogląd wyrażony w glosowanym orzeczeniu jest niejako powtórzeniem stanowiska zawartego w wyroku z dnia 8 października 2013 r. w sprawie III KK 229/13 2. Wskazano w nim, iż żadnej przecież wątpliwości nie budzi, że opis czynu zabronionego zawarty w znamionach art. 244 k.k. w zakresie dotyczącym niestosowania się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów, zawiera się w znamionach art. 178a 1 i 4 k.k. w części opisującej prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w okresie obowiązywania orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia takich pojazdów, w związku ze skazaniem za przestępstwo. W wyżej wskazanych judykatach Sąd Najwyższy wyraził swoje zapatrywanie odnośnie do zbiegu przepisów przy przestępstwach z art. 178a 1 i 4 k.k. z art. 244 k.k. przyjmując, iż zachodzi tu pozorny, a nie realny zbieg przepisów. Problem zbiegu przepisów ustawy przy przestępstwach komunikacyjnych nie jest problemem nowym 3 i wciąż budzi kontrowersje i trudności. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2012 r., III KK 170/12 4 odnoszącym się do omawianej problematyki stwierdzono, iż proces subsumpcji określonego stanu faktycznego musi przebiegać przez ustalenie, czy zbieg przepisów prawa karnego, 1 Lex nr 1418900, KZS 2014, nr 6, poz. 28. 2 Lex nr 1375214. 3 Por. K. Buchała, Kumulatywna kwalifikacja przestępstw komunikacyjnych, NP 1972, nr 11, s. 1615 i nast. 4 Lex nr 1232831.

GLOSA 391 których znamiona zostały wyczerpane jednym czynem sprawcy przestępstwa, jest rzeczywisty, czy też ma charakter pozorny (pomijalny). Ustalenie, czy ma zastosowanie rzeczywisty, czy pozorny zbieg przepisów ustawy musi być poprzedzone zastosowaniem reguł wyłączania wielości ocen prawnokarnych 5. Ważne dla dokonania oceny glosowanej tezy jest rozróżnienie pomiędzy zbiegiem typu podstawowego i kwalifikowanego oraz kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy. Rzeczywisty zbieg 6 przepisów ustawy ma miejsce wówczas, gdy sprawca jednym czynem naruszył co najmniej dwa przepisy określające typy przestępstw i nie można przeprowadzić redukcji wielości ocen do jednego przepisu 7. Natomiast pozorny zbieg przepisów zachodzi, gdy na podstawie odpowiednich reguł wyłączona została możliwość dokonania wielości ocen prawnokarnych tego samego czynu 8. Pozorny charakter ma zbieg przepisów określający typ kwalifikowany przestępstwa z jego typem podstawowym, gdyż wypełnia on znamiona przepisu mającego charakter podstawowy oraz dodatkowo znamiona kwalifikujące 9. Nie wdając się w spory teoretyczne 10 przyjąć należy, iż wielość ocen wyłączają trzy tradycyjne reguły: lex specialis derogat legi generali oznaczająca wyłączenie stosowania przepisu ogólnego przez przepis szczególny, który poza znamionami przestępstwa podstawowego, zawiera znamiona opisujące bardziej szczegółowo, specyficznie ten rodzaj przestępstwa; lex consumens derogat legi consumptae mówiąca o wyłączeniu przepisu pochłoniętego przez przepis pochłaniający, który określając opis typu przestępstwa, jednocześnie zawiera w sobie znamiona innego przestępstwa, którego opis znamion ma węższy zakres; lex primaria derogat legi subsidiariae wskazująca wyłączenie przepisu posiłkowego przez przepis główny, przepisu pierwotnego przez przepis dopełniający; relacja ta występuje w wypadkach wyraźne wskazanych w ustawie 11. 5 Por. W. Wolter, Kumulatywny zbieg przepisów ustawy, Warszawa 1960, s. 52 53. 6 Słowo oznaczające zejście się, spotkanie co najmniej dwóch elementów, por. W. Wolter, Reguły wyłączania wielości ocen w prawie karnym, Warszawa 1961, s. 10; szerzej odnośnie zbiegu przepisów por. P. Kardas, Zbieg przepisów ustawy w prawie karnym, Warszawa 2011, s. 108 i nast. 7 Por. W. Wolter, Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973, s. 337; M. Tarnawski, Zagadnienia jedności i wielości przestępstw, Poznań 1977, s. 44; W. Świda, Prawo karne, Warszawa 1978, s. 241 242; K. Buchała, Prawo karne materialne, Warszawa 1989, s. 410 412, 416; L. Gardocki, Prawo karne, Warszawa 2001, s. 148; wyrok SN z dnia 22.11.1994r., II KRN 227/94, OSNKW 1995, z. 1 2, poz. 5; szerzej por. W. Wolter, Kumulatywny..., s. 45 i nast.; P. Kardas., J. Majewski, Kilka uwag o kwestii tzw. rzeczywistego zbiegu przepisów ustawy w prawie karnym i sposobach jego rozstrzygania, [w:] Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, S. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci Profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994, s. 177 i nast. 8 Por. S. Śliwiński, Polskie prawo karne materialne. Część ogólna, Warszawa 1946, s. 418; W. Wolter, Nauka..., s. 337; W. Mącior, Zbieg przepisów ustawy jako problem logiczny i prawny, PiP 1975, z. 1, s. 30; W. Świda, op. cit., s. 243; K. Buchała, Prawo karne..., s. 416; por. szerzej A. Spotowski, Pomijalny (pozorny) zbieg przepisów ustawy i przestępstw, Warszawa 1976, s. 53 i nast. 9 Zob. A. Marek, Prawo karne, Warszawa 2001, s. 228. 10 Por. A. Rybak, O istocie kumulatywnej kwalifikacji przepisów ustawy, Palestra 1999, nr 9 10, s. 44 i nast. 11 Por. S. Śliwiński, op. cit., s. 418 420; W. Wolter, Nauka..., s. 332 336; idem, Zbieg przepisów ustawy, PiP 1973, z. 10, s. 90 i n nast. z zastrzeżeniem, iż między przepisami zachodzi stosunek wykluczenia, a nie zbiegu przepisów; I. Andrejew, Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1976;

392 GLOSA Różnica pomiędzy pierwszą a drugą regułą dotyczy częstotliwości, z jaką występują pokrywające się zakresy znamion. Przy regule specjalności ma to miejsce a priori w każdym wypadku, natomiast przy regule konsumpcji pochłanianie jednego typu przestępstwa przez inny, mający szerszy zakres znamion ma charakter typowy, występuje zazwyczaj, ale nie zawsze jak w powyższej sytuacji 12. Omawiając tezę glosowanego orzeczenia wypowiedzieć należy się osobno odnośnie do zbiegu art. 178a 1 k.k. z art. 178 a 4 k.k., a także zbiegu każdego z tych przepisów z osobna z art. 244 k.k. W kwestii relacji art. 178a 1 k.k. oraz art. 178a 4 k.k. rozpocząć należy od ustalenia ich charakteru prawnego. Communis opinio nie budzi wątpliwości, iż przestępstwo z art. 178a 1 k.k. stanowi typ podstawowy przestępstwa, polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego 13. Przestępstwo z art. 178a 4 k.k. jest typem kwalifikowanym przestępstwa z art. 178a 1 k.k., na co wskazuje wyróżnienie szczególnych kwalifikowanych okoliczności czynu, ustanowienie samoistnej i surowszej sankcji karnej, chociaż zaznaczyć należy, iż jego charakter prawny budzi wątpliwości. Przyjmuje się bowiem, że art. 178a 4 k.k. jest rodzajem nadzwyczajnego zaostrzenia wykonania kary 14, kwalifikowanym typem art. 178a 1 k.k. 15, albo zawiera łącznie obydwie wyżej wymienione cechy 16. Z faktu, iż przepis art. 178a 1 k.k. jest podstawowym typem przestępstwa prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, a art. 178a 4 k.k. jest w odniesieniu do niego typem kwalifikowanym, a także opisu znamion obydwu przestępstw, wynikają dalsze konsekwencje. Pomiędzy tymi przepisami zachodzi pozorny zbieg przepisów ustawy. Przepis art. 178a 4 k.k. można uznać za specjalny w odniesieniu do art. 178a 1 k.k., co wynika z przedmiotowej strony czynu zabronionego. Wskazuje się bowiem, iż okoliczności kształtujące kwalifikowany typ przestępstwa, stanowią okoliczności specjalizus. 236 237; W. Świda, op. cit., s. 243 244; L. Gardocki, op. cit., s. 148 149; A. Marek, op. cit., s. 228 229; szerzej por W. Wolter, Reguły..., s. 48 i nast. 12 Por. W. Świda, op. cit., s. 244. 13 Por. R.A. Stefański [w:] O. Górniok (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2004, s. 524; tenże [w:] R.A. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015, s. 1054; R. Citowicz, [w:] M. Królikowski, R. Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część szczególna, t. I, Warszawa 2013, s. 425; R. Hałas [w:] A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2014, s. 708. 14 Zob. J. Piórkowska-Flieger [w:] T. Bojarski (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2013, s. 453; por. też W. Wróbel, Opinia prawna o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny z dnia 2 października 2009 (druk sejmowy nr 2115), s. 4. 15 Por. R.A. Stefański [w:] M. Filar (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010, s. 830, przy czym autor ten wskazuje, że w zakresie jego popełnienia w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego za przestępstwo także do przestępstwa z art. 244 k.k.; M. Leciak, Odpowiedzialność karna za przestępstwa komunikacyjne (cz. 1), Palestra 2011, nr 9 10, s. 101; R. Hałas, op. cit., s. 710; P. Nowak, Charakter normatywny art. 178a 4 k.k. oraz art. 244 k.k., a zatarcie skazania, Paragraf na Drodze 2013, nr 8, s. 19; A. Golonka, Bat na pijanych kierowców, czyli o założeniach projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, Wojskowy Przegląd Prawniczy 2014, nr 4, s. 81 82. 16 Por. M. Małecki, Charakter prawny art. 178a 4 k.k., Paragraf na Drodze 2011, nr 8, s. 34; tenże, Normatywna zawartość art. 178a 4 k.k., Paragraf na Drodze 2014, nr 1, s. 7; T. Razowski [w:] J. Giezek (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014, s. 377.

GLOSA 393 jące, tworzące legis specialis do legis generalis 17. Stąd wnioskować trzeba, iż pomiędzy omawianymi przepisami zachodzi pozorny zbieg przepisów, wyłączający możliwość przyjęcia ich kumulatywnej kwalifikacji prawnej 18. W uzasadnieniu glosowanego orzeczenia Sąd Najwyższy stwierdził, iż pomiędzy art. 244 k.k., a art. 178a 4 k.k. nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 11 2 k.k., gdyż opis czynu z art. 244 k.k. w pełni zawiera się w znamionach czynu stypizowanego w art. 178a 1 i 4 k.k. Powołał się w tym zakresie na poprzednie stanowisko, wyrażone postanowieniem z dnia 19 stycznia 2012r. w sprawie I KZP 22/11 19. Pogląd o pozorności zbiegu przepisów art. 244 k.k. i art. 178a 4 k.k. należy uznać w chwili obecnej za utrwalony w orzecznictwie 20 i doktrynie 21, chociaż wcześniej prezentowano stanowisko odmienne wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2011 r., III KK 211/11 22, które uznać należy za odosobnione. W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, iż czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym oraz wbrew orzeczonemu zakazowi prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerów, powinien był zostać prawidłowo zakwalifikowany z art. 178a 1 i 4 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k. Pomiędzy art. art. 178a 4 k.k. i art. 244 k.k. zachodzi pozorny zbieg przepisów ustawy, gdyż pierwszy z przepisów zawiera wśród znamion, oprócz prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, także znamię niestosowania się do zakazu prowadzenia takich pojazdów, powodujące surowszą odpowiedzialność karną, a zatem w podstawie przypisanej odpowiedzialności karnej odzwierciedla całą kryminalną zawartość popełnionego czynu i zbędne jest jej uzupełnianie o przytoczenie art. 244 k.k.. Zachodzi tu reguła wyłączania wielości ocen w postaci lex consumens derogat legi consumptae 23. Z drugiej strony, nie budzi wątpliwości pogląd, iż pomiędzy art. 178a 1 k.k. i art. 244 k.k., w przypadku prowadzenia pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i jednocześnie wbrew wcześniej orzeczonemu zakazowi prowadzenia takiego pojazdu, zachodził kumulatywny zbieg przepisów. Interesującym nas ustawowym znamieniem strony przedmiotowej przestępstwa z art. 244 k.k. jest naru- 17 Por. W. Wolter, Reguły..., s. 48 50, 53 54; idem, Nauka..., s. 332 33; A. Spotowski, op. cit., s. 67 i nast.; A. Marek, op. cit., s. 228; por. też wyrok SN z dnia 23.02.2000r., IV KKN 596/99, Lex nr 51132, mówiący o takiej samej relacji pomiędzy typem podstawowym, a uprzywilejowanym przestępstwa. 18 Por. W. Wróbel, Z problematyki tak zwanego pozornego zbiegu przepisów ustawy w prawie karnym, [w:] J. Majewski (red.), Zbieg przepisów oraz zbieg przestępstw w polskim prawie karnym. Materiały II Bielańskiego Kolokwium Karnistycznego, Toruń 2006, s. 67. 19 OSNKW 2012, z. 1, poz. 6 z glosami M. Małeckiego, CzPKiNP 2012, nr 1, s. 163 178; D. Mieczkowskiej, Ius Novum 2013, nr 3, s. 266 275. 20 Por. wyrok SN z dnia 11.12.2012r., III KK 170/12, Prok. i Pr. 2013, nr 3, poz. 1 wkł.; wyrok SN z dnia 08.10.2013r., III KK 229/13, Lex nr 1375214. 21 Por. R.A. Stefański, Przestępstwo z art. 178a 4 k.k., Państwo i Prawo 2010, z. 9, s. 67; K. Wiak, [w:] K. Wiak, A. Grześkowiak (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1070; T. Razowski, op. cit., s. 836. 22 OSNwSK 2011, nr 1, poz. 2295. 23 Zob. R.A. Stefański, Przestępstwo..., s. 67.

394 GLOSA szenie sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. Natomiast przestępstwo z art. 178a 1 k.k. penalizuje prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Wskazane zachowanie stanowi jeden czyn, o czym decyduje liczba podjętych przez sprawcę działań w tym wypadku jedno polegające na prowadzeniu pojazdu, a nie ilość spowodowanych skutków, czy naruszonych przez sprawcę norm prawych 24. Czyn taki wypełniał znamiona jednego przestępstwa, określonego w art. 178a 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k. 25 możliwość takiej kwalifikacji istniała do momentu wejścia w życie przepisu art. 178a 4 k.k. 26, to jest do dnia 1 lipca 2010 r. Po tej dacie, w miejsce kumulatywnej kwalifikacji z art. 178a 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k., dla omawianego stanu faktycznego właściwa stała się kwalifikacja wyłącznie z art. 178a 4 k.k. Reasumując oraz odnosząc się to tezy postawionej w wyroku Sądu Najwyższego z dnia z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie V KK 213/13 wskazującej, iż opis czynu z art. 244 k.k. w pełni zawiera się w znamionach czynu stypizowanego w art. 178a 1 i 4 k.k. stwierdzić należy, iż opis czynu z art. 244 k.k., w zakresie naruszenia orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów zawiera się w znamionach przestępstwa z art. 178a 4 k.k., natomiast nie zawiera się w znamionach przestępstwa stypizowanego w art. 178a 1 k.k. Nie zachodzi rzeczywisty zbieg przepisów ustawy pomiędzy art. 178a 1, a art. 178a 4 k.k. BIBLIOGRAFIA Andrejew I., Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1976. Buchała K., Kumulatywna kwalifikacja przestępstw komunikacyjnych, Nowe Prawo 1972, nr 11, s. 1615 1627. 24 Por. wyrok SN z dnia 29.07.2008r., IV KK 238/08, OSNwSK 2008, nr 1, poz. 1540; R.A. Stefański, Glosa do wyroku SN z dnia z dnia 29 lipca 2008 r. IV KK 239/08, Ius Novum 2010, nr 1, s. 138 139; szerzej por. M. Tarnawski, op. cit., s. 13, 24, 43. 25 Por postanowienie SN z dnia 26.08.2004 r., I KZP 11/04, Biuletyn SN 2004, nr 8, s. 14 z glosą B. Zająca, Paragraf na Drodze 2006, nr 6, s. 5 8; L. Tyszkiewicz [w:] M. Filar (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1155; R. Góral, Kodeks karny. Praktyczny Komentarz, Warszawa 2007, s. 310; R.A. Stefański, Przegląd uchwał Izby Karnej oraz Wojskowej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2004 r., WPP 2005, nr 1, s. 89; idem, Przestępstwo..., s. 67; wyrok SN z dnia 29.07.2008 r., IV KK 239/08, Lex nr 609427 z glosą R.A. Stefańskiego, Ius Novum 2010, nr 1, s. 137 140; wyrok SN z dnia 05.01.2011r. IV KK 291/10, Biuletyn Prawa Karnego 2011, nr 2, s. 18 19; T. Razowski, [w:] op. cit., s. 836; M. Leciak, Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości pomimo orzeczonego uprzednio zakazu jego prowadzenia. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 stycznia 2011r., sygn. IV KK 291/10, Paragraf na Drodze 2011, nr 6, s. 7 9; J. Piórkowska-Flieger, op. cit., s. 684; M. Mozgawa [w:] M. Mozgawa (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2014, s. 620; A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010, s. 424; M. Szewczyk [w:] A Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, t. II, Kraków 2006, s. 1084; A. Herzog [w:] R.A. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015, s. 1591. 26 Dodanego ustawą z dnia 12.02.2010r. o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy Prawo ochrony środowiska, Dz.U. Nr 40, poz. 227 ze zm.

GLOSA 395 Buchała K., Prawo karne materialne, Warszawa 1989. Citowicz R. [w:] M. Królikowski, R. Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część szczególna, t. I, Warszawa 2013. Gardocki L., Prawo karne, Warszawa 2001. Golonka A., Bat na pijanych kierowców, czyli o założeniach projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, Wojskowy Przegląd Prawniczy 2014, nr 4, s. 77 99. Góral R., Kodeks karny. Praktyczny Komentarz, Warszawa 2007. Hałas R. [w:] A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2014. Kardas P., Majewski J., Kilka uwag o kwestii tzw. rzeczywistego zbiegu przepisów ustawy w prawie karnym i sposobach jego rozstrzygania, [w:] Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, S. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci Profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994. Kardas P., Zbieg przepisów ustawy w prawie karnym, Warszawa 2011. Leciak M., Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości pomimo orzeczonego uprzednio zakazu jego prowadzenia. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 stycznia 2011r., sygn. IV KK 291/10, Paragraf na Drodze 2011, nr 6, s. 5 9. Leciak M., Odpowiedzialność karna za przestępstwa komunikacyjne (cz. 1), Palestra 2011, nr 9 10 s. 100 110. Małecki M., Charakter prawny art. 178a 4 k.k., Paragraf na Drodze 2011, nr 8, s. 27 37. Małecki M., Normatywna zawartość art. 178a 4 k.k., Paragraf na Drodze 2014, nr 1, s. 5 13. Marek A., Prawo karne, Warszawa 2001. Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010. Mącior W., Zbieg przepisów ustawy jako problem logiczny i prawny, Państwo i Prawo 1975, z. 1, s. 30 39. Mieczkowska D., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r., I KZP 22/11, Ius Novum 2013, nr 3, s. 266 275. Mozgawa M. [w:] M. Mozgawa (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2014. Nowak P., Charakter normatywny art. 178a 4 k.k. oraz art. 244 k.k., a zatarcie skazania, Paragraf na Drodze 2013, nr 8, s. 13 26. Piórkowska-Flieger J. [w:] T. Bojarski, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2013. Postanowienie SN z 26 VIII 2004r., I KZP 11/04, Biuletyn SN 2004 nr 8 s. 14 Postanowienie z 19 I 2012r., I KZP 22/11, OSNKW 2012 z. 1 poz. 6 Razowski T. [w:] J. Giezek (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014. Rybak A., O istocie kumulatywnej kwalifikacji przepisów ustawy, Palestra 1999, nr 9 10, s. 44 49. Spotowski A., Pomijalny (pozorny) zbieg przepisów ustawy i przestępstw, Warszawa 1976. Stefański R.A. [w:] O. Górniok (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2004. Stefański R.A., Przegląd uchwał Izby Karnej oraz Wojskowej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2004 r., Wojskowy Przegląd Prawniczy 2005, nr 1, s. 88 134. Stefański R.A. [w:] M. Filar (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010. Stefański R.A., Glosa do wyroku SN z dnia z dnia 29 lipca 2008r. IV KK 239/08, Ius Novum 2010, nr 1, s. 137 140. Stefański R.A., Przestępstwo z art. 178a 4 k.k., Państwo i Prawo 2010 z. 9 s. 60 69. Stefański R.A. [w:] R.A. Stefańskiego, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015. Szewczyk M. [w:] A Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, t. II, Kraków 2006. Śliwiński S., Polskie prawo karne materialne. Część ogólna, Warszawa 1946. Świda W., Prawo karne, Warszawa 1978.

396 GLOSA Tarnawski M., Zagadnienia jedności i wielości przestępstw, Poznań 1977. Ustawa z dnia 12.02.2010r. o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy Prawo ochrony środowiska, Dz.U. Nr 40, poz. 227 ze zm. Wiak K. [w:] K. Wiak, A. Grześkowiak (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012. Wolter W., Kumulatywny zbieg przepisów ustawy, Warszawa 1960. Wolter W., Reguły wyłączania wielości ocen w prawie karnym, Warszawa 1961. Wolter W., Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973. Wolter W., Zbieg przepisów ustawy, Państwo i Prawo 1973, z. 10, s. 90. Wróbel W., Opinia prawna o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny z dnia 2 października 2009 (druk sejmowy nr 2115). Wyrok SN z 22 XI 1994 r., II KRN 227/94, OSNKW 1995 z. 1 2 poz. 5. Wyrok SN z 23 II 2000 r., IV KKN 596/99, Lex, nr 51132. Wyrok SN z 29 VII 2008 r., IV KK 238/08, OSNwSK 2008 nr 1 poz. 1540. Wyrok SN z 29 VII 2008 r., IV KK 239/08, Lex, nr 609427. Wyrok SN z 05 I 2011 r., IV KK 291/10, Biuletyn Prawa Karnego 2011, nr 2, s. 18 19. Wyrok SN z dnia 11 XII 2012 r., III KK 170/12, Lex, nr 1232831; Prok. i Pr. 2013, nr 3, poz. 1 wkł. Wyrok SN z 8 X 2013 r., III KK 229/13, Lex, nr 1375214. Wyrok SN z 16 I 2014 r., V KK 213/13, Lex, nr 1418900, KZS 2014 nr 6 poz. 28. Zając B., Glosa do orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. I KZP 11/04, Paragraf na Drodze 2006, nr 6, s. 5 8. GLOSA DO WYROKU SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 16 STYCZNIA 2014 R. W SPRAWIE V KK 213/13 (DOTYCZĄCA KWALIFIKACJI PRAWNEJ PRZESTĘPSTWA Z ART. 244 K.K. ORAZ PRZESTĘPSTWA Z ART. 178 1 I 4 K.K.) Streszczenie Jest to glosa częściowo aprobująca do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w wyroku z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie o sygnaturze V KK 213/13, iż opis czynu z art. 244 k.k. w pełni zawiera się w znamionach czynu stypizowanego w art. 178a 1 i 4 k.k. Omawia ona wzajemny zbieg przepisów art. 244, art. 178a 1 i art. 178a 4 k.k. Autor dochodzi do konkluzji, iż opis czynu z art. 244 k.k., w zakresie naruszenia orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów zawiera się w znamionach przestępstwa z art. 178a 4 k.k., natomiast nie zawiera się w znamionach przestępstwa stypizowanego w art. 178a 1 k.k. Nie zachodzi rzeczywisty zbieg przepisów ustawy pomiędzy art. 178a 1, a art. 178a 4 k.k. Słowa kluczowe: przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, zbieg przepisów ustawy, zbieg rzeczywisty, zbieg pozorny, typ kwalifikowany

GLOSA 397 GLOSS ON THE SUPREME COURT JUDGEMENT OF 16 JANUARY 2014 IN CASE V KK 213/13 (CONCERNING LEGAL CLASSIFICATION OF CRIME UNDER ARTICLE 244 CC AND CRIME UNDER ARTICLE 178 1 AND 4 CC) Summary This is a gloss of partial approval of the stand of the Supreme Court expressed in the judgement of 16 January 2014 in case V KK 213/13 that the description of an act under Article 244 CC is fully contained in the features of an act specified in Article 178a 1 and 4 CC. The gloss discusses the conjuncture of the provisions of Article 244, Article 178a 1 and Article 178a 4 CC. The author concludes that a description of an act under Article 244 CC within the scope of violation of the ruled ban on driving is contained in the features of crime under Article 178a 4, however, is not contained in the features of crime categorized in Article 178a 1 CC. Thus, there is no real conjuncture of the provisions of the statute between Article 178a 1 and Article 178a 4 CC. Key words: crime against traffic safety, conjuncture of the provisions of a statute, real conjuncture, lex specialis, categorized type