POSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka



Podobne dokumenty
POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KO 18/14. Dnia 27 sierpnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del.

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek. Protokolant Ewa Oziębła

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. p o s t a n o w i ł UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł: Sygn. akt II KO 17/12. Dnia 26 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Piotr Mirek

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)

P O S T A N O W I E N I E

POSTANOWIENIE. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska. Protokolant Anna Janczak

POSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Jacek Błaszczyk

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk

WYROK Z DNIA 9 LUTEGO 2010 R. II KK 176/09

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Michał Laskowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Małgorzata Gierczak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Mirek (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Mirek (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jerzy Grubba SSN Rafał Malarski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 116/14. Dnia 25 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Grabowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Roman Sądej (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 156/17. Dnia 23 maja 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Monika Sieczko

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KO 5/16. Dnia 14 września 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 312/14. Dnia 25 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski

POSTANOWIENIE. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KO 15/12. Dnia 28 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Patrycja Kotlarska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Marian Buliński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 114/18. Dnia 7 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Piotr Mirek

Transkrypt:

Sygn. akt II KO 46/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 kwietnia 2014 r. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka w sprawie A. N. skazanego m.in. za przestępstwo z art. 18 3 kk w zw. z art. 286 1 kk i z art. 13 1 kk w zw. z art. 18 3 kk w zw. z art. 286 1 kk w zw. z art. 11 2 kk, art. 12 kk i art. 65 1 kk po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 17 kwietnia 2014 r., wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 stycznia 2007 r., który został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 9 czerwca 2008 r., w części dotyczącej czynów opisanych w punkcie VII aktu oskarżenia, to jest pomocnictwa do oszustwa i usiłowania pomocnictwa do oszustwa p o s t a n o w i ł 1. oddalić wniosek 2. obciążyć skazanego kosztami postępowania o wznowienie w kwocie 20 zł. UZASADNIENIE Sąd Okręgowy w Ł., wyrokiem z dnia z dnia 19 stycznia 2007 r., sygn. 193/04, uznał A. N. za winnego szeregu przestępstw, w tym za winnego tego, (zarzut oznaczony w akcie oskarżenia numerem VII) że w okresie od dnia 3 lutego 2000 r. do dnia 28 sierpnia 2001 r. w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu z

2 innymi osobami zatrudnionymi w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Ł., przy wykonywaniu przez lekarzy zespołów wyjazdowych czynności związanych ze stwierdzeniem zgonu, będąc zobowiązanym do zachowania w tajemnicy danych osobowych pacjentów, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w udostępnianiu przedstawicielom zakładów pogrzebowych C. R. i O. informacji o zgonach pacjentów obejmujących te dane, wiedząc, że w wypadku zorganizowania pogrzebu przez te firmy cena za usługę pogrzebową zostanie zawyżona o kwotę, jaka przekazana będzie przez przedstawicieli tych zakładów pogrzebowych tytułem nienależnego wynagrodzenia za akwizycję usług pogrzebowych pracownikom byłej Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego, czym pomógł w wyłudzeniu na szkodę rodzin osób zmarłych kwoty około 30.100 złotych, a następnie przyjął od przedstawicieli tychże zakładów pogrzebowych, jako korzyść majątkową tytułem nienależnego wynagrodzenia za ujawnienie informacji o zgonach oraz nakłonienie rodzin osób zmarłych do skorzystania z usług pogrzebowych, kwotę nie mniejszą niż 30.100 złotych, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu oraz usiłował przyjąć pieniądze w kwocie nie mniejszej niż 13.000 złotych, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na rezygnację członków rodzin zmarłych z usług wskazanego zakładu pogrzebowego, to jest za winnego przestępstwa z art. 18 3 k.k. w zw. z art. 286 1 k.k. i z art. 13 1 k.k. w zw. z art. 18 3 k.k. w zw. z art. 286 1 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k., art. 12 k.k. i art. 65 1 k.k. i za przestępstwo to wymierzono mu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 100 złotych. Tym samym wyrokiem przypisano A. N. między innymi przestępstwa z art. 148 2 pkt 3 k.k., za które orzeczono wobec niego karę dożywotniego pozbawienia wolności, w związku z czym kara orzeczona za przestępstwo z art. 18 3 k.k. w zw. z art. 286 1 k.k. i z art. 13 1 k.k. w zw. z art. 18 3 k.k. w zw. z art. 286 1 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k., art. 12 k.k. i art. 65 1 k.k. została pochłonięta przez karę łączną dożywotniego pozbawienia wolności. Wyrok powyższy zaskarżony został przez obrońcę A. N. Po rozpoznaniu apelacji obrońcy Sąd Apelacyjny, wyrokiem z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. 24/08, utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Ł.

3 Kasacja obrońcy A. N. została oddalona postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2009 r., sygn. II KK 45/09. Sąd Najwyższy, postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. II KO 71/09, oddalił także wniosek obrońcy skazanego o wznowienie postępowania na podstawie art. 540 2 k.p.k. związany z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. P 11/09. W dniu 21 października 2013 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek wyznaczonej skazanemu obrońcy z urzędu o dokonanie czynności sprawdzających wraz z wnioskiem o wznowienie postępowania m. in. w części dotyczącej czynów opisanych w punkcie VII aktu oskarżenia, to jest pomocnictwa do oszustwa i usiłowania pomocnictwa do oszustwa. Obrońca skazanego wniosła w pierwszej kolejności o zwrócenie się do Prokuratury Okręgowej w Ł. o nadesłanie akt postępowania karnego prowadzonego pod sygn. 53/07, które zostało zakończone prawomocnym postanowieniem o umorzeniu postępowania przygotowawczego. Śledztwo w tej sprawie, dotyczące wręczania przez właścicieli zakładów pogrzebowych pracownikom pogotowia korzyści majątkowych w zamian za informacje o zgonach zostało umorzone, co wynikało z informacji prasowych załączonych do wniosku. Po przesłaniu do Sądu Najwyższego przedmiotowych akt i zapoznaniu się z nimi, obrońca A. N. w piśmie z dnia 13 grudnia 2013 r. zmodyfikowała zakres wznowienia i wniosła o wznowienie postępowania w części dotyczącej przypisanych skazanemu czynów opisanych w punkcie VII aktu oskarżenia, to jest pomocnictwa do oszustwa i usiłowania pomocnictwa do oszustwa. Wniosek o wznowienie postępowania oparty został na podstawie treści art. 540 1 pkt 2a k.p.k. Zdaniem obrońcy skazanego umorzenie śledztwa w ponad trzy lata po prawomocnym skazaniu A. N. oraz treść postanowienia o umorzeniu i dowody zawarte w aktach Prokuratury Okręgowej w Ł., 53/07, stanowią nowe fakty i dowody, które są podstawą do wznowienia postępowania na korzyść skazanego A. N., a na podstawie art. 435 k.p.k. także wobec współskazanego w tej sprawie K. B. Z wniosku obrońcy skazanego wynika, że ujawnione nowe fakty i dowody świadczą o tym, że nie stwierdzono czynu zabronionego, do którego dokonania miał udzielać pomocy A. N. Jego działania nie mogły zatem ułatwić

4 dokonania czynu zabronionego, a jemu samemu nie można przypisać świadomości co do tego, że pracownicy zakładów pogrzebowych wyłudzali od rodzin zmarłych pieniądze, które między innymi były przeznaczane na otrzymywane przez niego gratyfikacje finansowe w zamian za informacje o zgonach. We wniosku podkreślono także, że pomocnictwo jest przestępstwem skutkowym, gdyż do jego znamion należy popełnienie czynu zabronionego, który jest ułatwiany przez pomocnika. Obrońca skazanego podniosła również, że zgodnie z art. 28 1 k.k. nie popełnia umyślnie czynu zabronionego ten, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. Nawet zatem, jeśli skazany myślał, że swoim działaniem ułatwia popełnienie oszustwa przez przedsiębiorców pogrzebowych, to jak się okazało pozostawał w błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię pomocnictwa, czyli dopuszczenia się przez przedsiębiorców pogrzebowych czynu w postaci wprowadzania rodzin zmarłych w błąd. Obrońca skazanego wniosła o wznowienie postępowania we wskazanym zakresie i uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 stycznia 2007 r., sygn. 193/04, oraz utrzymującego go w mocy wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. 24/08, w części dotyczącej czynów opisanych w punkcie VII aktu oskarżenia, to jest pomocnictwa do oszustwa i usiłowania pomocnictwa do oszustwa. Prokurator Prokuratury Generalnej w pisemnej odpowiedzi na wniosek o wznowienie wniosła o jego oddalenie. Sąd Najwyższy zważył, co następuje. Przepis art. 540 1 pkt 2 lit. a, na który powołano się we wniosku obrońcy, przewiduje wznowienie postępowania, jeżeli po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem sądowi, wskazujące na to, że prawomocne orzeczenie z powodu nowych faktów i dowodów jest niesłuszne albowiem czyn przypisany skazanemu nie stanowił przestępstwa. Podstawa wznowienia postępowania propter nova opierać się może przy tym tylko na takich faktach lub dowodach, z którymi sąd nie zapoznał się w toku prawomocnie zakończonego postępowania, inaczej mówiąc, nie znał ich przy orzekaniu. Wskazany we wniosku nowy dowód w postaci postanowienia o umorzeniu śledztwa, które wydane zostało po prawomocnym zakończeniu postępowania, którego

5 dotyczy wniosek o wznowienie nie mógł być znany sądowi wyrokującemu w sprawie. Jest to zatem, w sensie chronologicznym dowód nowy w rozumieniu omawianego przepisu. Dowód ten powinien wskazywać jednocześnie na wystąpienie jednej z sytuacji, o których mowa w punkcie 2 art. 540 1 k.p.k. Z licznych orzeczeń Sądu Najwyższego wynika, że nowy dowód wskazywać ma na wysokie prawdopodobieństwo, że w wyniku wznowienia postępowania zapadnie odmienne od poprzedniego orzeczenie. Innymi słowy nie chodzi jedynie o przedstawienie wątpliwości co do wcześniejszych ustaleń faktycznych, a o poważne prawdopodobieństwo błędności wyroku skazującego (zob. m. in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2004 r., III KO 32/02, OSNKW 2004, z.10, poz. 99 i cytowane tam orzecznictwo; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 2009 r., III KO 73/08, R-OSNKW 2009, poz. 396). W pierwszej kolejności rozważyć należy, czy wskazany we wniosku o wznowienie dowód w postaci postanowienia o umorzeniu śledztwa w sprawie Prokuratury Okręgowej w Ł., sygn. 53/07 może być uznany za dowód nowy w rozumieniu art. 540 1 pkt 2 k.p.k. Postanowienie to i stwierdzenia zawarte w jego uzasadnieniu zawierają bowiem jedynie oceny poszczególnych dowodów przeprowadzonych w toku śledztwa oraz wnioski dotyczące całokształtu ujawnionego materiału dowodowego. Podstawę decyzji o umorzeniu śledztwa dotyczącego przedsiębiorców pogrzebowych i możliwości oskarżenia ich o dokonanie lub usiłowanie dokonania przestępstw z art. 286 1 k.k. w związku z przekazywanymi gratyfikacjami za informacje o zgonach i doprowadzeniem rodzin zmarłych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez ukrywanie kosztów gratyfikacji w rachunkach za usługę pogrzebową, stanowiły przede wszystkim relacje samych przedsiębiorców pogrzebowych M. K., O. B. i J. K. Dodatkowo w uzasadnieniu postanowienia podkreślono, że w dokumentacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych brak dokumentów pozwalających na podważenie depozycji wskazanych przedsiębiorców. M. K., O. B. i J. K. byli przesłuchiwani w toku postępowania, którego dotyczy wniosek o wznowienie i ich zeznania dotyczące wprost zakresu objętego wnioskiem stanowiły przedmiot ocen nie tylko sądu pierwszej instancji i sądu odwoławczego, ale także ocen Sądu Najwyższego rozpoznającego zarzut kasacji, to jest zarzut

6 rażącego naruszenia prawa materialnego, to jest art. 286 1 k.k. sformułowanego w kasacji obrońcy A. N. Zauważyć trzeba, że M. K., O. B. i J. K. występowali w toku śledztwa o sygn. 53/07 w innym charakterze, aniżeli w toku postępowania przeciwko A. N. i niewątpliwie brali pod uwagę możliwość poniesienia konsekwencji swoich działań. Inna ocena tych samych źródeł dowodowych nawet dotyczących tych samych faktów, przeprowadzona w toku innego postępowania i prowadząca do innych wniosków organu procesowego, w tym wypadku sprowadzających się do tego, że nie zdołano usunąć wątpliwości w tej kwestii, nie podważa automatycznie wcześniejszych ocen, o ile były to oceny rzetelne, zgodne z wymogami sformułowanymi w przepisach procesowych i poparte logicznymi wywodami zawartymi w uzasadnieniach kolejnych orzeczeń, które zapadły w toku postępowania. Nie można wreszcie uznać, aby były to dowody nowe w rozumieniu art. 540 1 pkt 2 k.p.k. Zmiana kształtu depozycji, z którymi stykał się sąd rozpoznający sprawę co do zasady nie może być uznana za novum, nie znane przedtem sądowi. Biorąc zaś pod uwagę zasadę samodzielności jurysdykcyjnej organów procesowych za nowy fakt nie może być także uznana odmienna ocena prawna tych samych faktów, przy czym zaznaczyć wypada, że ocena ta dokonywana była z innego niż wcześniej punktu widzenia, a więc z perspektywy możliwości przypisania winy innym osobom. Lektura treści uzasadnień orzeczeń, które zapadły w sprawie objętej wnioskiem o wznowienie oraz lektura uzasadnienia postanowienia o umorzeniu śledztwa w sprawie o sygn. 53/07 prowadzi jednocześnie do wniosku, że nie sposób odrzucić wniosków sądów orzekających w sprawie, co do tego, że koszty gratyfikacji wypłacanych za informacje o zgonach przerzucane jednak w efekcie były bądź to na rodziny zmarłych, bądź na Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Inaczej działania przedsiębiorców pogrzebowych uznać należałoby za nieracjonalne i sprzeczne z istotą działalności nastawionej na osiągnięcie zysku. Odnosząc się do zawartych we wniosku wywodów co do charakteru pomocnictwa i konieczności wystąpienia skutku w postaci sprawstwa przestępstwa, którego dokonanie zostało ułatwione przez pomocnika stwierdzić należy, że pomocnictwo jest odrębnym przestępstwem. Jego istotą jest zachowanie polegające na ułatwieniu popełnienia przez inną osobę czynu zabronionego.

7 Skutkiem, o którym mowa we wniosku, nie jest zatem dokonanie przestępstwa, którego popełnienie ułatwił pomocnik, a samo zachowanie pomocnika, które w sensie obiektywnym ułatwia dokonanie czynu zabronionego. Sens tego przestępczego zachowania zrealizowany jest zatem z chwilą działania lub zaniechania, które zgodnie z wyobrażeniem pomocnika ułatwia popełnienie przestępstwa, a wyobrażenie to jest obiektywnie zasadne. W związku z tym dla odpowiedzialności pomocnika nie jest potrzebne wystąpienie w rzeczywistości sprawstwa. W tym znaczeniu pomocnictwo jest postacią bezskutkową (zob. A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna, Kraków 1998, s. 187-188). Przekonuje o tym zresztą treść art. 22 2 k.k., z którego wynika, że odpowiedzialność pomocnika może mieć miejsce także wtedy, gdy czynu zabronionego, którego popełnienie ułatwiał, nie usiłowano nawet dokonać. W tym stanie rzeczy wyobrażenia skazanego i jego przekonanie co do tego, czy i jakie przestępstwo miało być dokonane, które stanowiło przedmiot rozważań sądów w tej sprawie, wraz z Sądem Najwyższym rozpoznającym zarzut kasacji, nie może być rozpatrywane w kategoriach błędu co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego, o którym mowa w art. 28 1 k.k. Rozumowanie skazanego przypisane mu przez sąd wolne było bowiem od błędów lub luk i oparte było na racjonalnych założeniach, nawet pomimo braku zainteresowania z jego strony co do konkretnych źródeł wypłacanych mu gratyfikacji. Biorąc pod uwagę powyższe Sąd Najwyższy uznał, że brak podstaw do uwzględnienia wniosku o wznowienie.