RZECZPOSPOLITA POLSKA #!'% WB9 1Ęi& URZĄD PATENTOWY RP OPIS PATENTOWY Patent dodatkowy do patentu nr 148 919 Zgłoszono: 84 12 07 /P. 250799/ Pierwszeństwo: 83 12 08 Republika Federalna Niemiec Zgłoszenie ogłoszono: 85 07 30 Opis patentowy opublikowano: 1990 11 30 150 775 / /^^T*"**^* ^ i '"'Vi,,-. of*ntr,^- 1 Int. Cl.5 B32B 7/06 Twórca wynalazku Uprawniony z patentu: Lohmann GmbH und Co KG., Neuwied /Republika Federalna Niemiec/; Sanol Schwarz GmbH, Monheim /Republika Federalna Niemiec/ PŁASKI LAMINAT ZŁOŻONY Z PODŁOŻA ORAZ ZDZIERALNEJ OKŁADZINY ZAOPATRZONEJ W UFORMOWANE ELEMENTY DO JEJ ODDZIELANIA OD PODŁOŻA Przedmiotem wynalazku jest płaski laminat złożony z podłoża oraz zdzieralnej okładziny zao patrzonej w uformowane elementy do jej oddzielania od podłoża, będący udoskonaleniem rozwiąza nia znanego z patentu głównego nr 148 919. Według tego patentu płaski laminat zawierający podłoże oraz zdzieralną okładzinę zaopatrzo ną w uformowane elementy do jej oddzielania od podłoża, posiada na swojej powierzchni dużą ilośó krótkich względem wymiarów gabarytowych nacięć zachodzących na siebie. Dowolnie pro wadzona prosta w poprzek tej okładziny przecina dużą ilość tych nacięć w punktach odległych od siebie. Przynajmniej jedno z tych nacięć jest skrzyżowane z brzegiem tej okładziny i stanowi uformowany element do oddzielania tej okładziny od podłoża, posiadającego właściwości elasty czne większe od właściwości elastycznych okładziny. Okładzina jest stabilnie połączona z pod łożem z równoczesną możliwością jej oddzielenia za pośrednictwem wywołanego szarpnięcia. Płaski laminat na okładzinie posiada nacięcia umieszczone na jej powierzchni dowolnie zgod nie z potrzebami od jednej do drugiej krawędzi. Zarys tego nacięcia stanowi uformowanie co najmniej jednego takiego samego elementu do oddzielania okładziny po każdej stronie wzdłuż linii zagięcia poprowadzonej od tej samej jednej krawędzi do drugiej. Element oddzielania ok ładziny od podłoża stanowi powierzchnię zaczepienia po zagięciu przez wywarcie nacisku w punk cie płaskiego laminatu oraz za pośrednictwem różnych właściwości sprężystych okładziny wzglę dem podłoża. Okładzina płaskiego laminatu jest podzielona przez nacięcie lub linie odrywania na co naj mniej dwa obszary cząstkowe. Okładzina i/lub podkład składa się z jednej lub więcej warstw. Nacięcie lub linie odrywania stanowią połączenie punktów leżących na obwodzie określonego płaskiego laminatu. Nacięcia lub linie odrywania stanowią zarys zamkniętych figur. Podkład 150 775
2 150 775 płaskiego laminatu jest pokryty po obu stronach okładzinami, na których ma nacięcia lub linie oddzielania okładziny od tego podkładu. Wymagana jest często ochrona jedne j, albo obu powierzchni płaskiego laminatu, albo jednej z obu dostępnych powierzchni płaskiego laminatu przez pokrycie zabezpieczające pomiędzy jego końcowymi warstwami. Takie pokrycie warstwy jest konieczne dla zapewnienia właściwego przyle gania tych powierzchni, wyeliminowania podatności na uszkodzenia mechaniczne, albo uniknięcia odparowania lotnych komponentów z tych powierzchni. Pokrycie stosuje się do spodniej warstwy za pośrednictwem adhezyjnego połączenia warstwy dodatkowej z powierzchnią spodu albo przez adhezyjne zabezpieczenie tej powierzchni spodniej warstwą ochronną, którą można usunąć za pomocą szarpnięcia oddzielając ją w ten sposób od pod łoża. Problem stanowi odpowiednie ułożenie i zespolenie spodniej warstwy podłoża i pokrycia zabezpieczającego, utrzymującego się wspólnie razem, i następnie oddzielenie tej warstwy po krycia, albo jej części w sposób wygodny i możliwie łatwy. Celem rozwiązania według wynalazku jest ulepszony płaski laminat według patentu głównego nr 148 919. Płaski laminat zawierający podłoże oraz zdzieralną okładzinę zaopatrzoną w uformowane ele menty do jej oddzielania od podłoża, posiada na swojej powierzchni dużą ilość" krótkich wzglę dem wymiarów gabarytowych nacięć zachodzących na siebie. Dowolnie poprowadzona prosta w po przek tej okładziny przecina dużą ilość tych nacięć w punktach odległych od siebie. Przynaj mniej jedno z tych nacięć jest skrzyżowane z brzegiem tej okładziny i stanowi uformowany ele ment do oddzielania tej okładziny od podłoża, posiadającego właściwości elastyczne większe od właściwości elastycznych okładziny. Okładzina jest stabilnie połączona z podłożem z równoczes ną możliwością jej oddzielenia za pośrednictwem wywołanego szarpnięcia. Płaski laminat na ok ładzinie posiada nacięcia umieszczone na jej powierzchni dowolnie zgodnie z potrzebami od jed nej do drugiej krawędzi. Zarys tego nacięcia stanowi uformowanie co najmniej jednego samego takiego elementu do oddzielania okładziny po każdej stronie wzdłuż linii zagięcia poprowadzonej od tej samej jednej krawędzi do drugiej. Element oddzielania okładziny od podłoża stanowi po wierzchnię zaczepienia po zagięciu przez wywarcie nacisku w punkcie płaskiego laminatu oraz za pośrednictwem różnych właściwości sprężystych okładziny względem podłoża. Okładzina płaskiego laminatu jest podzielona przez nacięcie lub linie odrywania na co naj mniej dwa obszary cząstkowe. Okładzina i/lub podkład składa się z jednej lub więcej warstw. Nacięcie lub linie odrywania stanowią połączenie punktów leżących na obwodzie określonego płas kiego laminatu, bacięcia lub linie odrywania stanowią zarys zamkniętych figur. Podkład płaskie go laminatu jest pokryty po obu stronach okładzinami, na których ma nacięcia lub linie oddzie lania okładziny od tego podkładu. Płaski laminat według wynalazku ma dodatkowo w okładzinie usztywnienie obszaru przekroju na cięć lub linii oddzielania. Usztywnienie to może stanowić jednostronnie klejący materiał o gru bości 30-150 /im. Obszar usztywniający pokrywający otoczenie nacięć lub linii zadanego nadłomu, korzystnie wykonuje się bezpośrednio na okładzinie przez odparowanie rozpuszczalnika z rozpuszczonego pod łoża, lub odparowanie środka dyspergującego zdyspergowanego podłoża. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym przed stawiono na fig. 1 - płaski laminat o zarysie kwadratowym w widoku z góry, fig. 2 - płaski la minat z fig. 1 zagięty wzdłuż linii zagięcia, fig. 3 - płaski laminat o zarysie owalnym w wido ku z góry, fig. 4 - płaski laminat o zarysie trójkątnym w widoku z góry, fig. 5 - płaski lami nat o zarysie prostokątnym w widoku z góry, fig. 6 - płaski laminat o zarysie kołowym w widoku z góry. Płaski laminat 1 o zarysie kwadratowym zawiera okładzinę podzieloną nacięciem lub zadaną linią odrywania 4 na dwa obszary cząstkowe 2 i 3. Nacięcie lub zadana linia odrywania 4 przebiega od jednej krawędzi płaskiego laminatu do drugiej krawędzi przeciwległego boku i ma w pewnej części zarys sinusoidy. Nacięcie to jest umieszczone na powierzchni okładziny dowol nie zgodnie z potrzebami i określone zakreskowaną powierzchnią stanowiącą powierzchnię ele mentu 6 zaczepienia dla obszaru cząstkowego 2 okładziny, a zakreskowaną powierzchnia 7
150 775 3 stanowiąca powierzchnie elementu 7 zaczepienia dla obszaru cząstkowego 3 okładziny. Krzyżyki 5 symbolizują punkty wywieranego nacisku potrzebnego do zagięcia laminatu i odsłonięcia po wierzchni elementów 6 i 7 zaczepienia. Obszar usztywniający 6a przykrywa cały obszar nacięcia lub linii zadanego nadłomu 4 po obu jego stronach, to znaczy, że leży zarówno w obszarze cząst kowym 2 jak i obszarze cząstkowym 3 i eięga na powierzchni w obu tych obszarach cząstkowych nieco poza te obszary. Na fig. 2 przedstawiono w widoku perspektywicznym kwadratowy płaski la minat w zagiętej postaci, przy czym oznaczenia liczbowe są takie same jak na fig. 1. Odsłonię te powierzchnie elementu zaczepienia uchwytowego zapewniają proste ręczne lub maszynowe od dzielenie obszarów cząstkowych 2 i 3. Na fig. 3 przedstawiono płaski laminat o zarysie owal nym 8, w którym pokrycie jest podzielone za pomocą nacięcia lub linii zadanego aadłomu 11 asy metrycznie na obszary cząstkowe 9 i 10 różnej wielkości. Nacięcie lub linia zadanego nadłomu 11 łączy dwa przeciwległe punkty na obwodzie owalu, zaś w okładzinie ma usytuowany zygzakowato zarys określający zakreskowaną powierzchnię 12 stanowiącą powierzchnię elementu uchwytowego obszaru cząstkowego 9 oraz zakreskowane powierzchnie 13 jako powierzchnię elementu uchwytowego obszaru cząstkowego 10. Zygzakowaty zarys może mieć również postać obrazu zwierciadlanego, co ma miejsce w wielu postaciach wykonania wynalazku, dotyczącego nacięć lub linii zadanego nad łomu. Obszar usztywniający 12a usytuowany jest w obszarze nacięcia lub linii zadanego nadło mu 11. Jeśli siły zginające wywierane są w punktach 5, to zostają odsłonięte powierzchnie elementu zaczepienia 12 i 13 i dzięki temu możliwe jest częściowe lub całkowite oddzielenie okładziny. >tykonanie płaskiego laminatu o zarysie trójkątnym 14 jest uwidocznione na fig. 4. Nacięcie lub linia zadanego nadłomu 17 przebiega tu od jednego boku trójkąta do drugiego, przy czym ok ładzina jest podzielona na nierówne obszary cząstkowe 15 i 16. Określone powierzchnie 18 i 19 elementu zaczepienia mają tu kształt prostokątny i mogą być odsłonięte przez wywierane oddziaływanie sił zginających w punktach 5, korzystnie przez obszar usztywniający 18, zawierający zacięcie lub linię zadanego nadłomu 17. Częściowe lub całkowite oddzielenie okładziny zależy wówczas jedynie od uznania użytkownika. Kolejny przykład wykonania wynalazku jest uwidoczniony na fig. 5, a dwa nacięcia lub miejs ca zadanego nadłomu dzielą okładzinę płaskiego laminatu 20 na trzy obszary cząstkowe 21, 22 i 23, zaś zarys ich usytuowany jest od jednej krawędzi podłużnej laminatu do drugiej. Linia ta jest wskutek załamania tak ukształtowana, iż dla zewnętrznego obszaru cząstkowego 21 powstaje trójkątna powierzchnia elementu 26 zaczepienia, dla obszaru środkowego cząstkowego 22 powstają trójkątne elementy powierzchni 27 zaczepienia, a dla pozostałego obszaru cząstkowego 23, oowstają trójkątne elementy powierzchni 28 zaczepienia, których odsłonięcie jest umożliwione przez wywarcie nacisku zginającego w punktach 5, dzięki obszarom usztywniającym elementu po wierzchni 27. Odsłonięcie elementu powierzchni 26, 27 i 28 zaczepienia umożliwia następnie łatwe częściowo lub całkowite oddzielenie okładziny. Płaski laminat o zarysie okręgu 29 /fig* 6/ posiada nacięcie lub linie zadanego nadłomu 32 stanowiące linię zamkniętą i nie stykającą się z krawędzią płaskiego laminatu. Częściowo usu nięto z okładziny obszaru cząstkowego 31, otoczonego nacięciem lub linią zadanego nadłomu, z pozostawieniem obszaru cząstkowego 30. tym celu kwadratowe nacięcie lub linia zadanego nadłomu posiada na dwóch przeciwległych krawędziach wklęśnięcia 33, które wystają w obszarze cząstkowym 30. Tworzą one powierzchnie zaczepienia i dają się uaktywnić przez wywołanie sił zginających w obszarach punktów 5, przy występowaniu obszarów wzmacniających 33a. Obszar cząstkowy 31 posiada dwie powierzchnie 33 elementów zaczepienia i może być bez trudności od dzielony. Podane na rysunku przykłady wskazują, że wynalazek można zrealizować różnymi sposobami. Wy nalazek zakłada, że pokrycie jest podzielone nacięciami lub liniami zadanego nadłomu co naj mniej dwa obszary cząstkowe. Nacięcia lub linie zadanego nadłomu łączą ze sobą punkty, leżące na obwodzie odcinka laminatu, lub tworzą zamknięte figury geometryczne, które nie stykają się z krawędzią płaskiego laminatu. Te ostatnie wykonanie nadaje się w szczególności od odłączania obszarów cząstkowych, leżących w powierzchni okładziny. Okładzina i/lub podłoże mogą składać się z więcej niż jednej warstwy. We wszystkich tych przypadkach, w których wiążące przyczyny
A 150 775 nie pozwalają na to, aby różnica sztywności okładziny i podłoża była dostatecznie duża, ażeby odsłonić przez zgięcie płaskiego laminatu powierzchnie elementów zaczepienia, rozwiązanie pro blemu według wynalazku stanowi określony obszar usztywniający w sąsiedztwie nacięć* lub linii zadanego nadłomu. Obszar usztywniający jest płaski /osiąga grubość od 30 do 150y(>m/, a jego kontury są determinowane przez nacięcie lub linie zadanego nadłomu, który korzystnie Dowinien przynajmniej pokrywać obszar nacięć lub linii zadanego nadłomu. Obszar usztywniający można wy konać znanymi technikami. I tak można go wykonać na okładzinie bezpośrednio z fazy ciekłej, rozpuszczonej lub zdyspergowanej, przy czym operację tę przeprowadza się przed naniesieniem nacięć lub linii zadanego nadłomu. W rozwiązaniu według wynalazku częściowo lub całkowite zdjęcie warstwy okładziny odsłania drugą powierzchnię podłoża lub jego części, aby była ona do dyspozycji przy dalszym użytkowa niu podłoża. W korzystnej postaci wykonania ta powierzchnia podłoża jest klejąca, tak, iż po zdjęciu warstwy okładziny lub jej części możliwe jest unieruchomienie podłoża na odpowiednim podkładzie. Zarys płaskiego laminatu jest zmienny i zależy każdorazowo od potrzeb i celu za stosowania. Podłoże może być zaopatrzone w okładzinę obustronną. V rozwiązaniu według wynalaz ku przewidziane są w obu okładzinach nacięcia lub linie zadanego nadłomu, które umożliwiają zdjęcie jednej lub drugiej okładziny albo przesunięte w czasie zdejmowania obu okładzin. Na cięcia lub linie zadanego nadłomu w okładzinie można wykonywać znanymi metodami. Do wykonywa nia nacięć zaleca się stosowanie tłoczenia, cięcia, zgniatania lub wybijania, natomiast do wy konania linii zadanego nadłomu zaleca się stosowanie wytłaczania, perforowania, lokalną obrób kę chemiczną lub naniesienie nitek zrywających. Zastrzeżenia patentowe 1. Płaski laminat złożony z podłoża oraz zdzieralnej okładziny zaopatrzonej w uformowane elementy do jej oddzielania od podłoża, posiadający na swojej powierzchni dużą ilość krótkich względem wymiarów gabarytowych nacięć zachodzących na siebie, a dowolnie poprowadzona prosta w poprzek tej okładziny przecina dużą ilość tych nacięć w punktach odległych od siebie, zaś przynajmniej jedno z tych nacięć jest skrzyżowane z brzegiem tej okładziny i stanowi uformowa ny element do oddzielania tej okładziny od podłoża, posiadającego właściwości elastyczne więk sze od właściwości elastycznych okładziny, przy czym okładzina jest stabilnie połączona z pod łożem z równoczesną możliwością jej oddzielenia za pośrednictwem wywołanego szarpnięcia oraz posiada ta okładzina nacięcia umieszczone na jej powierzchni, które są rozmieszczone dowolnie zgodnie z potrzebami od jednej do drugiej krawędzi, a zarys tego nacięcia stanowi uformowanie co najmniej jednego takiego samego elementu do oddzielenia okładziny po każdej stronie wzdłuż linii zagięcia, poprowadzonej od tej samej jednej krawędzi do drugiej, zaś element do oddzie lania okładziny od podłoża stanowi powierzchnię zaczepienia po zagięciu, przez wywarcie nacis ku w punkcie płaskiego laminatu oraz za pośrednictwem różnych właściwości sprężystych okładzi ny względem podłoża, według patentu nr 148 919, znamienny tym, że ma w okładzi nie usztywnienie, obszaru przekroju nacięć lub linii oddzielania. 2. Płaski laminat według zastrz. 1-, znamienny tym, że usztywnienie etanowi jednostronnie klejący materiał o grubości 30-150/im.
150 775 7 k 1 3-5- \l 6 6o ^2 r5 FI6.1 FIG. ^ 1T 12 12q FI6.3 18a 19 5 27 5 5 27a 27,20 25 27a v26 22 FI6.5 FIG.6