Kościół pw. św. Hallvarda w Oslo Polska
Kościół i parafia pw. św. Hallvarda w diecezji Oslo. Kiedy 15 maja 1966 r. został poświęcony kościół pw. Św. Hallvarda, parafię tworzyło 1000 osób. Obecnie obejmuje ona najbardziej zaludniony obszar Norwegii i należy do niej 12 000 wiernych. Liczba ta nie obejmuje wiernych, którzy zamieszkują teren parafii, a nie zostali zarejestrowani. Większość parafian to pierwsze lub drugie pokolenie imigrantów i azylantów z wielu krajów świata. Parafia obejmuje obecnie całe Oslo na wschód od centrum oraz wszystkie północne, wschodnie i południowe przedmieścia: Groruddalen (Oslo), Follo, Ski, Oppegård, Ås, Enebakk, Nesodden i Frogn, których mieszkańcy w znacznej mierze wywodzą się z około 140 różnych narodowości. Msze Święte są więc celebrowane zarówno w języku norweskim jak i w językach narodowych: angielskim, polskim, wietnamskim i tamilskim. W każdą niedzielę sprawowanych jest 8 Mszy w kościele parafial- nym (patrz porządek Mszy na końcu) oraz w dzielnicach Holmlia (w kościele luterańskim) i Nesodden (w kościele Skoklefall). W dni powszednie od godz. 17.00 odbywa się półgodzinne wystawienie Najświętszego Sakramentu w kaplicy bocznej, a po nim o godz. 18.00 sprawowana jest Eucharystia. W czasie adoracji można przystąpić do, który może być udzielony w kilku językach. W miesiącach maryjnych (w maju i październiku) po wieczornej Mszy Świętej odmawia się różaniec, a w czasie Wielkiego Postu odprawia drogę krzyżową. W planach jest utworzenie nowej parafii i budowa kościoła na Mortensrud, na południe od centrum Oslo. Historia Od 1890 r., kiedy erygowano parafię, do roku 1954 posługę duszpasterską sprawowali księża diecezjalni. W 1954 r. opiekę nad wspólnotą parafialną objął
Zakon Ojców Franciszkanów z Prowincji Holenderskiej, a następnie Prowincji Polskiej. W 2008 r. duszpasterstwo w parafii św. Hallvarda podjęli na nowo księża diecezjalni. Początkowo kościół św. Hallvarda znajdował się na Starym Mieście, a dopiero później został wybudowany obecny, przy Enerhauggata. Wraz z budową nowego kościoła, jako jedna całość powstał także klasztor Franciszkanów, dziś przystosowany na potrzeby mieszkań dla księży. Budynek kościoła został zaprojektowany przez architektów Kjella Lunda i Nilsa Slaatto oraz otoczony jest charakterystycznymi, dla tej części dzielnicy Oslo, wysokimi blokami. Budynek kościoła na Enerhauggata został zaprojektowany z inicjatywy holenderskich Franciszkanów i biskupa Jana Willema Grana. Budowę rozpoczęto w 1959 r. a zakończono w 1966 r., i poświęcono 15 maja, w dniu święta św. Hallvarda, patrona miasta Oslo. Święty Hallvard żył w XVII wieku. Pochodził z rodziny królewskiej i mieszkał na gospodarstwie w Lier Huseby, na północ od Drammen. Zginął podczas ratowania ciężarnej kobiety, niesłusznie oskarżonej o kradzież. Został trzykrotnie postrzelony i utonął w fiordzie Drammen z uwiązanym młyńskim kamieniem na szyi. Św. Hallvard został patronem miasta, a jego przedstawienie zostało umieszczone w herbie Oslo. Budynek kościoła Architekci zdecydowali się na wykorzystanie prostego materiału. Tak powstała nowoczesna bryła z cegły, szkła i betonu, która odpowiadała ówczesnym trendom w architekturze.
Budynek ma formę kwadratu. Samo wnętrze kościoła jest zaprojektowane na planie koła, a boczna kaplica Najświętszego Sakramentu na planie prostokąta. Z zewnątrz kościół jawi się jako twarda masa wypalonej cegły, z wyjątkiem całej ściany od stronny południowej, z oknami biur i mieszkań i z widokiem na fiord. W 1993 r. ukończono dobudowę nowych pomieszczeń od strony zachodniej: sali parafialnej, kuchni i biur należących do organizacji Fransiskushjelpen. W rogu południowo-zachodniej części budynku, znajduje się biuro parafialne, a nad nim, na pierwszym piętrze, sala parafialna. Wychodzące na południe szklane ściany okna, to miejsce gdzie znajdują się właśnie biura księży - na parterze, mieszkanie księdza proboszcza - na pierwszym piętrze oraz mieszkania księży wikariuszów - na drugim piętrze. Roztacza się stąd piękny widok na centrum miasta, Bunnefjorden i Ekebergåsen. Projekt wybudowania kościoła - rotundy miał na celu podkreślenie jedności wspól- noty wiernych zgromadzonych wokół ołtarza, który stanowi centralny i najbardziej wzniosły punkt budowli. Przez ten kształt architekci chcieli wyakcentować tajemnicę obecności Boga pośród wiernych. Wrażenie to ma potęgować prezbiterium podniesione z trzech stron przez stopnie. Brak okien sprawia, że światło nie dociera do wnętrza świątyni, z wyjątkiem dużych głównych drzwi, wykonanych z grubego szkła. W związku z tym kościół potrzebuje dodatkowego oświetlenia elektrycznego, które umożliwia czytanie i wykonywanie śpiewów. Przez swój oryginalny wygląd największe zainteresowanie wzbudza dach, spadający do wnętrza budynku.
Ta odwrócona kopuła ma na celu podkreślenie atmosfery bliskości Boga i Jego pochylenie się nad swoim stworzeniem. Jest ona przeciwieństwem kopuły klasycznej, ukazującej człowieka, który wznosi się ku Bogu. Kościół posiada od 300 do 350 miejsc siedzących, ponadto około 70 miejsc w Kaplicy Najświętszego Sakramentu. Wystrój kościoła Ponieważ początkowo kościół należał do Franciszkanów, tradycyjnie nosi on na sobie znamiona prostoty i franciszkańskiej duchowości. Na ścianie za ołtarzem wisi kopia bizantyjskiego krzyża, z którego Zbawiciel przemówił do św. Franciszka w kościele San Damiano w Asyżu. Została ona wykonana przez malarkę Anne-Lise Knoff, wraz ze studentami Wyższej Szkoły Plastycznej w szkole artystycznej w Buskerud. Krzyż zawisł w kościele 5 października 1986 r. Stacje drogi krzyżowej zostały wykonane przez Hermana Bongarda. Rzeźba z brązu przedstawiająca św. Hallvarda, wykonana przez polskiego artystę Krzysztofa Piotrowskiego, została poświęcona przez biskupa Bernta Eidsviga 29 kwietnia 2008 r. W niszy za ołtarzem znajduje się okno, przez które widzimy drewnianą figurę św. Franciszka z Asyżu, wykonaną przez rzeźbiarkę Ragnhild Butenschøn. Posąg Madonny w przejściu między kościołem a kaplicą
Najświętszego Sakramentu, pierwotnie przywieziony został z pierwszego kościoła pw. św. Hallvarda, który znajdował się na Starym Mieście. W 2004 r. na skutek aktu wandalizmu został zniszczony, a dziś w miejscu tym znajduje się inna figura. Obraz na ścianie za ołtarzem w kaplicy Najświętszego Sakramentu został namalowany przez Anne-Lise Knoff na podstawie motywów zaczerpniętych z Hedalen stavkirke. Fryz, przedstawiający legendarne sceny z życia św. Francisz- ka z Asyżu, namalowany został przez malarkę Liv Benedicte Nielsen. Postać Chrystusa w kaplicy Najświętszego Sakramentu pochodzi z Meksyku. Ciosany kamień przy drzwiach wejściowych to fragment średniowiecznego kościoła pw. św. Hallvarda ze Starego Miasta. W kaplicy chrzcielnej znajduje się chrzcielnica wbudowana w betonową bryłę oraz cztery płaskorzeźby wykonane przez holenderskiego franciszkanina Renalda Ratsa.
MSZE ŚWIĘTE Niedziela: 09:30 Msza Święta w języku norweskim 11:00 Suma w języku norweskim 13:00 Msza Święta w języku polskim 14:30 Msza Święta w języku wietnamskim (2 i 4 niedziela miesiąca) 16:00 Msza Święta w języku angielskim 17:30 Msza Święta w języku tamilskim Środa: 11:00 Msza Święta W każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 11.00 Msza Święta z udziałem dzieci Holmlia: Msza Święta godz. 17.00 Nesodden: Msza Święta godz.13:30 - w kościele Skoklefall (1 i 3 niedziela miesiąca) Piątek: Poniedziałek: Wtorek: Czwartek: Sobota: 11:00 Msza Święta w języku norweskim 19:00 Msza Święta w języku polskim. W miesiącach maryjnych (w maju i październiku) oraz w okresie Wielkiego Postu nabożeństwa są odprawiane po Mszy Świętej.
+ BIURO PARAFIALNE Czynne od poniedziałku - piątku: 09:00-15:00 TELEFON: 23 30 32 00 FAKS: 23 30 32 01 E-MAIL: Oslo-st.hallvard@katolsk.no BLOG: http://www.st-hallvardmenighet.blogspot.com/ Kościół p.w. św. Hallvarda jest pod ochroną i potrzebuje funduszy na utrzymanie. Jeśli chcesz wesprzeć parafię możesz złożyć dar na numer konta 3000 22 49134 ST. HALLVARDA KOŚCIOŁA ENERHAUGENGATA 4 0651 OSLO Najbliższa stacja metra: Tøyen