ŚWIĘTA FAUSTYNA APOSTOŁKA BOŻEGO MIŁOSIERDZIA Cele katechetyczne wymagania ogólne: prowadzenie do poznania życia i misji siostry Faustyny; poznanie różnych form kultu Miłosierdzia Bożego; kształtowanie postawy otwartości i zaufania wobec Miłosiernego Boga; wychowanie do życia miłosierdziem Bożym w codzienności. Treści nauczania wymagania szczegółowe. Uczeń: poznaje koronkę do Bożego Miłosierdzia; zapoznaje się z historią powstania obrazu Jezu, ufam Tobie ; wie kiedy jest święto Bożego Miłosierdzia; zna życie świętej siostry Faustyny; zna godzinę Miłosierdzia; otwiera się na spotkanie z Bogiem Miłosiernym; zna uczynki miłosierne względem ciała i duszy. Formy organizacji zajęć: zbiorowa, indywidualna, grupowa. Metody dydaktyczne: praca w grupach, praca indywidualna, praca plastyczna. Środki dydaktyczne: zdjęcie siostry Faustyny, Dzienniczek siostry Faustyny, zdjęcie obrazu Jezusa Miłosiernego, różaniec, życiorys św. siostry Faustyny, koperty z materiałami do pracy w grupach. Wprowadzenie Pokazując dzieciom drogę prowadzącą do nieba poprzez uczynki miłosierne, trudno nie zacząć od siostry Faustyny wielkiej apostołki Bożego Miłosierdzia. Bóg wybrał właśnie ją, prostą zakonnicę, kobietę o wielkim sercu, by przypomniała całemu światu o tym, że Bóg jest Miłosiernym Ojcem. Aktywizacja I Co wiem o życiu św. Faustyny? Dzieci pracują z wychowawcą, otrzymują tekst z faktami prawdziwymi i fałszywymi z życia s. Faustyny (załącznik 1). Dzieci wykreślają z tekstu fałszywe fakty. Aktywizacja II Zapraszamy dzieci, by wcieliły się w dziennikarzy. Dostają materiały, na podstawie których będą przygotowywać wiadomości o życiu i działalności świętej siostry Faustyny. Każda grupa będzie miała inne zadanie, trzeba je zrobić jak najlepiej, by 10
dzięki nim inni mogli się jak najwięcej dowiedzieć o misji siostry Faustyny i by dzięki ich opracowaniu mogli lepiej zrozumieć orędzie przekazane jej przez Pana Boga. Prace wykonane przez uczniów na kartonach A3 zbieramy, składamy razem i w ten sposób tworzymy książkę o św. siostrze Faustynie, jej życiu i misji. Książka będzie wspólnym dziełem, dlatego wychowawcy są też zaangażowani przy tworzeniu strony tytułowej. Każda grupa losuje jedną część załącznika 2. Litera odpowiada jednej stronie książki. Zadaniem dzieci jest opracować plastycznie poszczególne części książki. Na stronie też mają znaleźć się najważniejsze informacje dotyczące wylosowanego tematu. A Kalendarium życia siostry Faustyny B Dzienniczek siostry Faustyny C Obraz Miłosierdzia Bożego D Koronka do Miłosierdzia Bożego E Godzina Miłosierdzia Bożego F Święto Bożego Miłosierdzia Puenta Każda grupa prezentuje owoce swojej pracy. Z materiałów wykonanych przez dzieci tworzymy książkę o życiu i misji siostry Faustyny. Umieszczamy ją w wyznaczonym miejscu, tak by wszyscy mieli możliwość zaglądania do niej. Zwracamy uwagę, że siostra Faustyna, jest dziś jedną z najbardziej znanych na świecie świętych. Aktywizacja III Dzieci dostają kartki do uzupełnienia (załącznik 3). Na kartkach znajdują się uczynki miłosierne względem duszy i ciała. Zadaniem dzieci jest uzupełnić je. Wspólnie sprawdzamy jak dzieci uzupełniły brakujące słowa. Puenta Uczynki miłosierne będziemy poznawać na naszych spotkaniach. Zajmiemy się nimi po to, aby nauczyć się żyć miłością w codziennym życiu. Spotkanie można zakończyć odczytaniem fragmentu Pisma Świętego: Mt 25,31-45. Propozycja modlitewna Czytamy tekst Pisma Świętego. Dzieci otrzymują ostatnie zdanie Pana Jezusa na kartkach: Wszystko cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (załącznik 4). Dzieci wypisują pod cytatem: Kto jest moim najmniejszym bratem? Podejmujemy z dziećmi modlitwę: koronkę do Bożego Miłosierdzia za naszych braci. 11
Propozycja pieśni Jezu ufam Tobie, Jezu kocham Ciebie Faustyna Propozycja dodatkowej aktywizacji Święta Faustyna pracowała w kuchni, dlatego możemy dzieciom zaproponować kilka konkursów: obieranie ziemniaków UWAGA! Do obierania używamy specjalnych obieraczek! ścieranie ziemniaków na tarce wymienić jak najwięcej dań, do których używane są ziemniaki nazwy warzyw i owoców szukamy nazwy na ostatnią literę wypowiedzianą przez grupę poprzednią biorącą udział w konkursie np.: burak, kapusta, ananas, seler, rabarbar, rzodkiewka, arbuz itd. odpadają kolejno grupy, które po 2 min nie podadzą kolejnej nazwy obieranie jabłek kto będzie miał najdłuższą skórkę na najładniejszą kanapkę dla bliźniego 12
Załącznik 1 Wykreśl z podanego niżej tekstu o życiu i posłannictwie s. Faustyny Kowalskiej nieprawdziwe sformułowania. Święta siostra M. Faustyna Kowalska znana jest dziś w całym świecie jako apostołka Bożej Sprawiedliwości / Miłosierdzia Bożego. Przyszła na świat jako trzecie / czwarte z dziesięciorga dzieci w biednej i pobożnej rodzinie szlacheckiej / chłopskiej we wsi Głogowiec. Na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Zosia / Helena. Od dzieciństwa odznaczała się pobożnością, umiłowaniem modlitwy, pracowitością i posłuszeństwem oraz wielką wrażliwością na ludzkie biedy. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata / piętnaście lat. Jako szesnastoletnia dziewczyna opuściła rodzinny dom, by na służbie w Aleksandrowie i Łodzi zarobić na własne utrzymanie / utrzymanie swoich dzieci i pomóc rodzicom. Głos powołania odczuwała w swej duszy już od drugiego / siódmego roku życia, ale rodzice nie zgadzali się na jej wstąpienie do klasztoru. W tej sytuacji Helenka usiłowała zagłuszyć w sobie to Boże wezwanie, lecz przynaglona wizją cierpiącego Chrystusa podjęła próby poszukiwania miejsca w klasztorze / w internacie. Pukała do wielu furt zakonnych, ale nigdzie jej nie przyjęto. 1 sierpnia 1925 roku przekroczyła próg klauzury w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej. W swoim Dzienniczku wyznała: Zdawało mi się, że wstąpiłam w życie rajskie. Jedna się wyrywała z serca mojego modlitwa dziękczynna / żalu (Dz. 17). Po kilku tygodniach przeżywała jednak silną pokusę przeniesienia się do innego zgromadzenia, w którym byłoby więcej czasu na modlitwę / na odpoczynek. Wtedy Pan Jezus, ukazując jej swe zranione i umęczone oblicze, powiedział: Tu cię wezwałem, a nie gdzie indziej, i przygotowałem wiele łask dla ciebie (Dz. 19). W zgromadzeniu otrzymała imię s. Maria Faustyna. W Krakowie złożyła pierwsze, a po pięciu latach wieczyste śluby zakonne: czystości, ubóstwa i ciężkiej pracy / posłuszeństwa. Na co dzień pełniła obowiązki kucharki, ogrodniczki i dziennikarki / furtianki. Gorliwie spełniała swoje obowiązki, wiernie zachowywała wszystkie reguły zakonne, była rozgadana i zabawna / skupiona i milcząca, a przy tym naturalna, pogodna, pełna życzliwej i bezinteresownej miłości dla bliźnich. Całe jej życie koncentrowało się na konsekwentnym dążeniu do coraz pełniejszego zjednoczenia z Bogiem i na ofiarnej współpracy z Jezusem w dziele ratowania dusz / gromadzenia swoich czcicieli. Głębię życia duchowego s. Faustyny odsłania Dzienniczek pisany w ciągu czterech ostatnich lat jej życia na wyraźne żądanie przełożonej zgromadzenia / Pana Jezusa, jest formą pamiętnika, w którym Autorka na bieżąco notowała przede wszystkim zetknięcia swej duszy z ludźmi / Bogiem. 13
Siostra Faustyna swoje życie złożyła w ofierze za świętych / grzeszników i z tego tytułu doznawała także różnych cierpień, aby przez nie ratować ich dusze. W ostatnich latach życia rozwinęła się u niej gruźlica, która zaatakowała płuca i przewód pokarmowy. Z tego powodu dwukrotnie, po kilka miesięcy, przebywała na leczeniu w domu starców / w szpitalu na Prądniku w Krakowie. Zmarła w opinii świętości 5 października 2009 / 1938 roku, mając zaledwie 33 lata, w tym 13 lat życia zakonnego. Jej ciało złożono w grobowcu na cmentarzu klasztornym w Krakowie-Łagiewnikach, a później przeniesiono do kaplicy klasztornej / na Wawel. Tej prostej, niewykształconej, ale mężnej, bezgranicznie ufającej Bogu zakonnicy powierzył Pan Jezus wielką misję: orędzie Miłosierdzia skierowane do wybranych / całego świata. Za jej pośrednictwem pojawiły się nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego. Są określone, związane z nimi zadania / obietnice, jakie Pan Jezus przyrzekł spełnić wobec wszystkich, którzy je praktykują. Można wyróżnić pięć postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. a. Obraz Jezusa Miłosiernego / Dobrego Pasterza. Jego rysunek został ukazany w wizji, jaką siostra Faustyna miała 22 lutego 1931 roku w celi płockiego klasztoru. b. Święto Miłosierdzia. Ma najwyższą rangę wśród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione siostrze Faustynie. Po raz pierwszy o ustanowieniu tego święta mówił Pan Jezus w Płocku w 1931 roku, gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: Nie życzę sobie / Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. c. Koronka / Różaniec do Miłosierdzia Bożego. Tę modlitwę podyktował Pan Jezus siostrze Faustynie w Wilnie 13-14 września 1935 roku w celu przebłagania i uśmierzenia gniewu Bożego (zob. Dz. 474-476). d. Godzina Miłosierdzia. W październiku 1937 roku w Krakowie, w bliżej nie opisanych przez siostrę Faustynę okolicznościach, polecił Pan Jezus czcić godzinę swej śmierci: Ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią / piątą godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy (Dz. 1572). e. Szerzenie czci Miłosierdzia. Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia mojego, osłaniam przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem (Dz. 1075). Istotą kultu Miłosierdzia Bożego jest postawa chrześcijańskiej ufności względem Pana Boga i czynnej / biernej miłości wobec bliźnich. Pan Jezus żąda zaufania od swych stworzeń (Dz. 1059) i pełnienia uczynków miłosierdzia: czynem, słowem lub modlitwą. por. Wprowadzenie do Dzienniczka s. Faustyny Kowalskiej 14
Załącznik 2 A. Kalendarium życia siostry Faustyny Wytnijcie daty i opisy wydarzeń z życia św. siostry Faustyny. Wykonajcie kalendarium życia siostry Faustyny. Możecie zrobić to np.: na kartkach z kalendarza lub w jakiś inny ładny, ciekawy sposób graficzny. 25 VIII 1905 Przyjście na świat św. Faustyny we wsi Głogowiec. 27 VIII 1905 Chrzest w parafii św. Kazimierza w Świnicach Warckich (diec. włocławska). Otrzymuje na chrzcie imię Helena. 1912 r. Pierwszy raz słyszy w duszy głos wzywający ją do życia doskonalszego. 1914 r. Pierwsza Komunia Święta. IX 1917 Początek nauki w szkole podstawowej. 1921 r. Podejmuje pracę u znajomych rodziny Bryszewskich w Aleksandrowie Łódzkim. 1922 r. Wraca do domu rodzinnego, by podzielić się z rodzicami swoim zamiarem wstąpienia do klasztoru. Rodzice jednak stanowczo się temu sprzeciwiają. Jesień 1922 Wyjazd do pracy w Łodzi. m.in. przez rok pracuje w sklepie Marcjanny Sadowskiej przy ul. Abramowskiego 29 (2 II 1923-1 VII 1924). VII 1924 Wyjazd do Warszawy z zamiarem wstąpienia do klasztoru. Pracuje przez rok jako służąca. 1 VIII 1925 Wstępuje do zakonu i rozpoczyna życie zakonne. 30 IV 1928 pierwsze śluby zakonne (czasowe). 22 II 1931 Widzenie Pana Jezusa, który każe jej malować obraz według wzoru, jaki ogląda. 1 V 1933 Składa zakonne śluby wieczyste. 29 III 1934 Ofiaruje się za grzeszników, a szczególnie za te dusze, które straciły ufność w miłosierdzie Boże. 5 X 1938 O godzinie 22.45 siostra Maria Faustyna Kowalska, po długich cierpieniach znoszonych z wielką cierpliwością, umiera. B. Dzienniczek siostry Faustyny Miłosierdzie Boże w duszy mojej Narysujcie Dzienniczek. Z poniższych materiałów wybierzcie informacje najistotniejsze i umieśćcie je w waszym rozdziale tak, by inni czytając mogli dowiedzieć się czym jest Dzienniczek siostry Faustyny i jak powstawał. Mam spisać zetknięcia się duszy mojej z Tobą, o Boże, w chwilach szczególnych nawiedzeń Twoich. Mam pisać o Tobie, o niepojęty w miłosierdziu ku biednej 15
duszy mojej. (...) Mam ten nakaz przez tego, który mi Ciebie, Boże, tu na ziemi zastępuje, który mi tłumaczy wolę Twoją świętą; Jezu widzisz jak mi trudno pisać, jak nie umiem tego jasno napisać, co w duszy przeżywam. O Boże, czyż może napisać pióro to, w czym nieraz słów nie ma? (Dz. 6)...widziałam Pana Jezusa na ołtarzu w szacie białej, w ręku trzymał ten mój zeszyt, w którym to piszę... Wtem rzekł do mnie Jezus: Nie wszystko napisałaś w tym zeszycie o dobroci mojej ku ludziom; pragnę, ażebyś nic nie pominęła... (Dz. 459) Jezu mój, Ty wiesz, że nie napisałabym ani jednej litery sama z siebie, a jeżeli piszę, to tylko na wyraźny rozkaz świętego posłuszeństwa. (Dz. 523) O Panie i Boże mój, każesz mi pisać o łaskach, których mi udzielasz. O Jezu mój, gdyby nie wyraźny nakaz spowiedników, że mam pisać, co się w duszy mojej dzieje to sama z siebie nie napisałabym ani jednego słowa. (Dz. 1006) C. Obraz Miłosierdzia Bożego historia i powstanie Wklejcie obraz Jezusa Miłosiernego. Napiszcie najważniejsze informacje dotyczące obrazu i jego powstania. Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. (...) Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. (Dz. 47) Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę, jako swej chwały. (Dz. 48) Kiedy raz spowiednik kazał mi się zapytać Pana Jezusa, co oz naczają te dwa promienie, które są w tym obrazie odpowie działam, że dobrze, zapytam się Pana. W czasie modlitwy usłyszałam te słowa wewnętrznie: Te dwa promienie oznaczają krew i wodę blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz... (Dz. 299) W pewnej chwili, kiedy byłam u tego malarza, który maluje ten obraz, i zobaczyłam, że nie jest tak piękny, jakim jest Jezus zasmuciłam się tym bardzo, jednak ukryłam to w sercu głęboko. Kiedyśmy wyszły od tego malarza, matka przełożona 16
została w mieście dla załatwienia różnych spraw, ja sama powróciłam do domu. Zaraz udałam się do kaplicy i napłakałam się bardzo. Rzekłam do Pana: Kto Cię wymaluje tak pięknym, jakim jesteś? Wtem usłyszałam takie słowa: Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej. (Dz. 313) W pewnej chwili powiedział mi Jezus: Spojrzenie moje z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyża. W pewnej chwili zapytał mnie spowiednik, jak ma być umieszczony ten napis, ponieważ to wszystko się nie mieści na tym obrazie. Odpowiedziałam, że się pomodlę i odpowiem na przyszły tydzień. Kiedy odeszłam od konfesjonału i przechodząc koło Najświętszego Sakramentu otrzymałam wewnętrzne zrozumienie, jak ma być ten napis. Jezus mi przypomniał, jako mi mówił pierwszy raz, to jest, że te trzy słowa muszą być uwidocznione. Słowa te są takie: Jezu, ufam Tobie. Zrozumiałam, że Jezus pragnie, ażeby była umieszczona cała formułka, ale nie kładzie wyraźnego nakazu, jako na te trzy słowa. Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie. (Dz. 326-327) D. Koronka do Miłosierdzia Bożego Narysujcie Koronkę i wykonajcie opis w jaki sposób się nią modlimy. Z materiałów, które otrzymaliście wybierzcie najistotniejsze informacje i umieśćcie je w waszym rozdziale. Z taką mocą wewnętrzną jeszcze się nigdy nie modliłam... Słowa, którymi błagałam Boga, są następujące: Ojcze Przedwieczny, ofi aruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, za grzechy nasze i świata całego; dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas. Na drugi dzień rano, kiedy weszłam do naszej kaplicy, usłyszałam te słowa wewnętrznie: Ile razy wejdziesz do kaplicy, odmów zaraz tę modlitwę, której cię nauczyłem wczoraj. Kiedy odmówiłam tę modlitwę, usłyszałam w duszy te słowa: Modlitwa ta jest na uśmierzenie gniewu mojego, odmawiać ją będziesz przez dziewięć dni na zwykłej cząstce różańca w sposób następujący: najpierw, odmówisz jedno Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo, i Wierzę w Boga, następnie na paciorkach Ojcze nasz mówić będziesz następujące słowa: Ojcze Przedwieczny, ofi aruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i świata całego ; na paciorkach Zdrowaś Maryjo będziesz odmawiać następujące słowa: Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i świata całego. Na zakończenie odmówisz trzykrotnie te słowa: Święty Boże, 17
Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem. (Dz. 474-476) Usłyszałam w duszy te słowa: Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego. Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie moje; niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają mojemu miłosierdziu. (Dz. 687) E. Godzina Miłosierdzia Bożego Narysujcie zegar miłosierdzia, wskazówki niech będą ustawione na godz. 15.00. Z materiałów, które otrzymaliście wybierzcie najistotniejsze informacje i umieśćcie je w waszym rozdziale. O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia szczególnie dla grzeszników i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. (Dz. 1320) Przypominam ci córko że ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla całego świata, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej godzinie zostało ono otwarte dla wszelkiej duszy. W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i innych; w tej godzinie stała się łaska dla całego świata miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość. Córko moja, staraj się w tej godzinie odprawić drogę krzyżową, a jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij moje serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę. Żądam czci dla mojego miłosierdzia od wszelkiego stworzenia, ale od ciebie najpierw, bo dałem ci najgłębiej poznać tę tajemnicę. (Dz. 1572) F. Święto Bożego Miłosierdzia Namalujcie świąteczną kartkę (kolor czerwony) z kalendarza umieszczając informację, kiedy obchodzimy święto Bożego Miłosierdzia I niedziela po Wielkanocy. Z materiałów, które otrzymaliście wybierzcie najistotniejsze informacje i umieśćcie je w waszym rozdziale. 18
Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia. (Dz. 49) Córko moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu moim. Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat. Miłosierdzie moje jest tak wielkie, że przez całą wieczność nie zgłębi go żaden umysł, ani ludzki, ani anielski. Wszystko, co istnieje, wyszło z wnętrzności miłosierdzia mego. Każda dusza w stosunku do mnie rozważać będzie przez wieczność całą miłość i miłosierdzie moje. Święto Miłosierdzia wyszło z wnętrzności moich, pragnę, aby uroczyście obchodzone było w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego. (Dz. 699) 19
Załącznik 3 UCZYNKI MIŁOSIERNE WZGLĘDEM CIAŁA 1. Głodnych.................... 2. Spragnionych................ 3. Nagich...................... 4. Podróżnych.................. 5. Więźniów................... 6. Chorych..................... 7. Umarłych.................... UCZYNKI MIŁOSIERNE WZGLĘDEM DUSZY 1. Grzeszących................. 2. Nieumiejętnych............... 3. Wątpiącym.................. 4. Strapionych.................. 5. Krzywdy.................... 6. Urazy....................... 7. Modlić się................... Załącznik 4 Wszystko cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili Mt 25,40 Kto jest moim najmniejszym bratem?................................................................................................................................................ 20