Kazimierz Górski 02.03.1921 23.05.2006
Zostańmy Jego orłami Póki życie w grze, Wygrać każdy chce, Osiągniemy własny cel Czyniąc tak, jak trener ten. Wiele zadań czeka nas, By zwycięstwa poznać smak, Wiedzę swoją wykorzystaj, Jak nasz Patron sławę zyskaj. Ref: Zostańmy Jego orłami, Zostańmy Jego gwiazdami, Pokonajmy własny cień, Pokonajmy własny lęk. (x2) CODA To nasz cel.
Kazimierz Górski 02.03.1921 23.05.2006
Kazimierz Górski urodził się we Lwowie 2 marca 1921 roku. Ojciec Maksymilian był kolejarzem, mama Zofia krawcową. Miał 5 rodzeństwa. Tata, mama i siostra Kazimierza.
W latach 1927-1935 chodził do szkoły podstawowej, następnie od 1935 roku do Gimnazjum mechanicznego. Uchodził za eleganta, ale buty miał zawsze pozdzierane od grania w piłkę na podwórku. Miasto Lwów
Tata Maksymilian był działaczem sportowym w klubie RKS Lwów, gdzie zapisuje syna do drużyny piłkarskiej. Juniorzy RKS Lwów. Górski 3 od lewej.
Drużyna seniorów RKS-u grała w lidze okręgowej (dawna II liga). W najważniejszym meczu z Koroną Sambor o utrzymanie w lidze wygrany 3:2. Górski zdobywa 2 bramki. Ze względu na swoje umiejętności w operowaniu piłką otrzymuje przydomek Sarenka. Kazimierz Górski w latach 20-tych.
W 1939 roku Lwów dostaje się pod radziecką okupację. Defilada kawalerii sowieckiej po kapitulacji Lwowa.
Podczas okupacji sowieckiej pracuje w warsztatach kolejowych. Gra w Spartaku Lwów co zapewnia rodzinie bezpieczeństwo przed deportacjami.
Kazimierz Górski na obozie Przysposobienia Wojskowego. Podejmuje pracę instruktora w towarzystwie sportowym Dynamo Lwów.
Od 1941 Lwów dostaje się pod okupacje niemiecką. Wprowadzono zakaz gry w piłkę. Jedynym meczem było spotkanie z żołnierzami niemieckimi. Wojska niemieckie wkraczają do Lwowa.
Po wyzwoleniu Lwowa przez Rosjan Górski wstępuje do II Armii Wojska Polskiego.
W zniszczonej Warszawie jako plutonowy LWP wyszukuje zawodników do gry w piłkę nożną i tworzy drużyny pułkowe. Górski i Warszawska Syrena.
W 1947 roku pracuje w cywilu jako sekretarz w Warszawskiej Izbie Skarbowej i gra w Legii Warszawa. Legia Warszawa w 1947 roku. Górski drugi od lewej.
W 1948 bierze ślub z Marianną Stefańczyk i mają dwoje dzieci Dariusza (1953) i Urszulę (1956).
Awans z CWKS Legia do I ligi.
26 czerwca 1948r. rozgrywa jedyny mecz w reprezentacji Polski z Danią (przegrany 0:8). Kopenhaga 1948 rok.
Od 1950 roku pracuje jako instruktor w CWKS Legia Warszawa. Trenuje juniorów. CWKS rok 51. Górski piaty od lewej.
Wacław Kuchar W 1952 roku kończy kurs trenera II klasy w Krakowie i pełni funkcję asystenta trenera Wacława Kuchara i Węgra Steinera w Legii.
Panowie, rozpoczynamy trening Podejmuje pierwszą samodzielną pracę trenera w Marymoncie Warszawa i awansuje z drużyną do II ligi.
W 1955 roku zostaje trenerem reprezentacji Polski juniorów. Na treningu z zespołem młodzieżowym.
PZPN wysyła Górskiego na obserwację mistrzostw świata w Szwecji w 1958. Podziwia występy Pelego. Kurs szkoleniowy w Szwecji, dla 15 latków.
W latach 1960-1966 pracuje w klubach Legia Warszawa, Lublinianka Lublin i Gwardia Warszawa. Jako trener Gwardii Warszawa, 1965 rok.
Zostaje trenerem młodzieżowej reprezentacji Polski od 1966 roku. 3 lata pracy bez porażki. Z Robertem Gadochą i Jackiem Gmochem. Koniec lat 60.
W 1970 zostaje trenerem I reprezentacji Polski. Debiutuje w wygranym meczu ze Szwajcarią w maju 1971 roku. Pamiątkowe zdjęcie przed hotelem Ritz.
Wygrywa z reprezentacją kwalifikacje do Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Z drużyną olimpijską na wycieczce w Monachium w 1972.
Eliminacje do Mistrzostw Świata w RFN. Zespół Górskiego w trudnej grupie z Anglią i Walią.
Trener Górski na 2 minuty przed końcem meczu opuścił ławkę udając się do szatni. Górski z Jackiem Gmochem.
Jan Tomaszewski Po remisie na Wembley w angielskiej prasie ukazały się w formie nekrologów artykuły Koniec świata, Żegnaj chwało, Człowiek, który zatrzymał Anglię.
Przygotowania w Zakopanem do Mistrzostw Świata w RFN w 1974. Zwykły roboczy dzień, kadra tuż po treningu.
W wyniku losowania Polska gra w grupie z Argentyną, Włochami i Haiti. Górski z wiceprezesem PZPN-u Witoldem Dłużniakiem, Deyną i Krystyną Loską w hotelu Sonne Post Bofinger.
Podopieczni Górskiego osiągnęli w RFN ogromny sukces (Lato, Deyna, Gadocha, Szarmach). Srebrna drużyna z Mistrzostw Świata 74 w RFN.
Owacyjne powitanie w kraju srebrnej drużyny Orłów Górskiego Przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński gratuluje Grzegorzowi Lato.
W 1975 drużyna uczestniczy w eliminacjach do ME. Mecz z Holandią na Stadionie Śląskim uznawany jest za najlepszy występ w historii polskiej piłki nożnej. Geniusze futbolu: Johan Cruyff i Kazimierz Deyna, przed meczem w Chorzowie.
Udział w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu 1976r. Asystent Andrzej Strejlau. Montreal 76
Srebrny medal po przegranym meczu z NRD 1:3 potraktowano jako porażkę. Górski rezygnuje z funkcji selekcjonera kadry narodowej. W 73 meczach odniósł 45 zwycięstw.
Kazimierz Górski z rodziną wyjeżdża do Grecji i podejmuje pracę w Panathinaikosie Ateny. Przyjazd do Aten. Powitanie, 1976 rok.
Z Panathinaikosem w 1977 roku zdobywa dublet, czyli Mistrza i Puchar Grecji.
W latach 1979-80 pracuje w Kastorii, z którą zdobywa Puchar Grecji. Drużyna Kastorii.
Jako trener Olimpiakosu Pireus w 1981 roku zdobywa Mistrzostwo i Puchar Grecji. Z wnuczkiem Kostakisem mieszkającym w Grecji.
W 1981 wraca do kraju i prowadzi Legię Warszawa i awansuje z nią do ¼ Pucharu Zdobywców Pucharów.
Zakończenie pracy trenerskiej w Ethnikosie Pireus w 1985 roku. Działacze i piłkarze Ethnikosu.
W 1986 roku powrót do kraju pełni rolę działacza w PZPN, a w latach 1991-95 jest prezesem. Z przewodniczącym Solidarności Lechem Wałęsą w 1990 roku.
Tworzy drużynę oldbojów, która przybiera nazwę Orły Górskiego Oldboje na turnieju w Danii.
Reprezentuje Polskę na arenie międzynarodowej. Od prezydenta FIFA otrzymuje Złoty Medal Zasługi dla FIFA Joseph Blatter wręcza medal.
W 2000 roku wybrany przez czytelników Piłki Nożnej za najlepszego polskiego trenera XX wieku. Kryształowa Piłka od redakcji Piłki Nożnej na siedemdziesiąte urodziny.
Nadanie tytułu w Gdańsku. AWF Gdańsk w 2003 nadaje mu tytuł doctora honoris causa.
Nostalgiczna podróż do Lwowa. Z przyjacielem Janem Jurkiewiczem pod pomnikiem Adama Mickiewicza we Lwowie.
Przed ratuszem w Płocku. Wiele szkół, stadionów, ulic nosi imię Kazimierza Górskiego.
Śmierć żony w 2005 roku boleśnie odczuwa schorowany Górski. Z synem Dariuszem w Warszawie w 2005 roku.
23 maja 2006 roku po długiej chorobie nowotworowej Kazimierz Górski umiera. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski oraz Rubinowym Orderem Zasługi FIFA.
Mecz z Orłami Górskiego podczas uroczystości w 2010 roku.
Kazimierz Górski 02.03.1921 23.05.2006