ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Podobne dokumenty
ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

Semestr letni 2014/15

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

Podstawy matematyki dla informatyków

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

Niezbyt formalny i niezbyt intuicyjny wst p do algebry abstrakcyjnej

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2015/16

Twierdzenie Wedderburna Witold Tomaszewski

Twierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Przekroje Dedekinda 1

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

Algebra Liniowa 2. Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

MADE IN CHINA czyli SYSTEM RESZTOWY

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Indeksowane rodziny zbiorów

Metodydowodzenia twierdzeń

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Ekstremalnie fajne równania

Matematyka dyskretna dla informatyków

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji

ELEMENTY TEORII LICZB. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2004/05

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Podstawy matematyki dla informatyków. Funkcje. Funkcje caªkowite i cz ±ciowe. Deniowanie funkcji. Wykªad pa¹dziernika 2012

Macierze i Wyznaczniki

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Metody dowodzenia twierdze«

Zbiory i odwzorowania

1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

Pierwiastki pierwotne, logarytmy dyskretne

2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

Funkcje wielu zmiennych

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Rozdział 6. Pakowanie plecaka. 6.1 Postawienie problemu

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Matematyka dyskretna dla informatyków

Funkcje wielu zmiennych

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Mierzalne liczby kardynalne

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.

Wybrane zagadnienia teorii liczb

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

Teoria liczb. Magdalena Lemańska. Magdalena Lemańska,

Matematyka dyskretna

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

dziaªaniem jest grup abelow : Okre±lmy funkcj charakterystyczn zbioru A: χ(a) = (1 A (x 1 ), 1 A (x 2 ),..., 1 A (x n )), gdzie 1 A (x) =

Odwrotne twierdzenie Fermata. Odwrotne twierdzenie Fermata

ZADANIA. Maciej Zakarczemny

Ekstremalnie maªe zbiory

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

Macierze i Wyznaczniki

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

Przeksztaªcenia liniowe

Wielomiany o wspóªczynnikach rzeczywistych

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Wyra»enia logicznie równowa»ne

Ukªady równa«liniowych

Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy. Radosªaw Klimek. J zyk programowania Java

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina

Interpolacja funkcjami sklejanymi

Informacje pomocnicze

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Podzbiory Symbol Newtona Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada wª czania i wyª czania. Ilo± najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lema«ska

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

Matematyka dyskretna

Zadanie 1. Zadanie 2. Niech µ A i µ B oznaczaj stopy zwrotu odpowiednio z aktywa A i B, ªatwo obliczy,»e ,

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

Matematyka dyskretna

Arytmetyka zmiennopozycyjna

WST P DO KRYPTOGRAFII. Grzegorz Szkibiel. Jesie«2012/13

Statystyka opisowa. Wykªad II. Elementy statystyki opisowej. Edward Kozªowski.

Kryptografia. z elementami kryptografii kwantowej. Ryszard Tanaś Wykład 6a

Kongruencje oraz przykłady ich zastosowań

Transkrypt:

ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15

Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych 17 5 Maªe Twierdzenie Fermata 20 6 Twierdzenie Eulera 23 7 Twierdzenie Lagrange'a 27 8 Chi«skie Twierdzenie o Resztach 30 9 RSA i gra w orªa i reszk przez telefon 36 10 Kongruencje wy»szych stopni 40 11 Liczby pseudopierwsze 46 12 Pierwiastki pierwotne 51 13 Istnienie pierwiastków pierwotnych 55 14 Logarytm dyskretny 60 15 Pewne zastosowania pierwiastków pierwotnych 63 2

Wykªad 12 Pierwiastki pierwotne Przypu± my,»e liczby a oraz n > 1 s wzgl dnie pierwsze. Rz dem elementu a modulo n nazywamy najmniejsz liczb dodatni k, tak»e a k 1 (mod n). Zauwa»my,»e, z uwagi na twierdzenie Eulera, k φ(n). B dziemy pisa k = ord n a. 12.1 Przykªad. Rz dem 1 modulo n jest jeden, a rz dem 1 modulo n > 2 jest dwa, ale dla dowolnej liczby nieparzystej l (wi c i dla 1), zachodzi ord 2 l = 1. Obliczaj c kolejne pot gi liczby 2 modulo 31, zauwa»amy,»e ord 31 2 = 5. Podobnie obliczamy ord 31 3 = 30. W tym ostatnim przypadku ord n a = φ(n). Przypu± my,»e x 5 1 (mod n). Zatem ord n x 5. Je±li x 1 (mod n), to rz d elementu x nie mo»e by równy 1. Nie mo»e to by te» 2, bo wówczas x 5 (x 2 ) 2 x x 1 (mod n). Z podobnych przyczyn, rz dem elementu x modulo n nie mo»e by 3 ani 4. Podobnie mo»emy pokaza,»e je±li dla dowolnej liczby pierwszej p, x p 1 (mod n), oraz x 1 (mod n) to wtedy ord n x = p. Poka»emy teraz kilka podstawowych wªasno±ci rz du elementu. W ka»- dym z nast puj cych twierdze«zakªadamy,»e a jest wzgl dnie pierwsza z n. 12.2 Twierdzenie. Przypu± my,»e a m 1 (mod n). Wówczas ord n a m. Dowód. Oznaczmy k = ord n a i zapiszmy m = qk+r, gdzie 0 r < k. Mamy 1 a m (a k ) q a r a r (mod n). Poniewa» r < k, wi c r = 0, bo inaczej mieliby±my sprzeczno± z denicj rz du. Zatem k m. 51

12.3 Wniosek. 1. Je±li a i a j (mod n), to i j (mod ord n a), 2. ord n a jest dzielnikiem φ(n). W szczególno±ci, je»eli n jest liczb pierwsz, to ord n a p 1. 3. Je»eli ord n a = k, to 1, a, a 2,..., a k 1 s ró»ne modulo n. Dowód. 1. Przypu± my,»e i j. Skoro a j jest elementem odwracalnym modulo n, wi c istnieje element a i j oraz a i j 1 (mod n). Zatem i j musi by wielokrotno±ci rz du elementu a, czyli i j (mod ord n a). 2. Wynika bezpo±rednio z twierdzenia 12.2 oraz Maªego Twierdzenia Fermata lub Twierdzenia Eulera. 3. Wynika bezpo±rednio z punktu 1. Twierdzenie 12.2 oraz wniosek po nim pozwalaj w istotny sposób uªatwi obliczenie rz du liczby. Dla przykªadu, rozwa»my liczb n = 31. Poniewa» φ(31) = 30, wi c dla liczby a wzgl dnie pierwszej z 31, mamy ord 31 a {1, 2, 3, 5, 6, 10, 15, 30}. Wystarczy wi c sprawdzi tylko 8 liczb zamiast 30. Je±li ord n a = n 1, to zbiór {0, a, a 2,..., a n 1 } jest peªnym ukªadem reszt modulo n i mo»e on by u»ywany w miejscu {0, 1, 2,..., n 1}, zwªaszcza je±li chcemy bada wªasno±ci multyplikatywne modulo n. Je»eli jest nam znany rz d liczby a modulo n, to dobrze byªoby zna szybk metod wyznaczenia rz du dowolnej pot gi liczby a. Tak metod daje nam nast puj ce twierdzenie. 12.4 Twierdzenie. Je±li NWD(a, n) = 1, to ord n a k = Dowód. Oznaczmy l = ord n a NWD(ord n a, k). Poniewa» ord n a NWD(ord n a, k). (a k ) l a kl (a ord na ) (k/nwd(ord na, k)) 1 (mod n), wi c ord n a k l. Oznaczmy teraz m = ord n a k. Wówczas (a k ) m a km 1 (mod n), wi c ord n a km. Zapiszmy km = c ord n a dla pewnej liczby c. Obie strony ostatniej równo±ci podzielmy przez NWD(ord n a, k). Otrzymamy k NWD(ord n a, k) m = cl. 52

Ale NWD ( ) k, l NWD(ord n = 1 gdy» istniej takie liczby x oraz y,»e x ord a, k) n a + k NWD(ord na, + xl = 1. Zatem l m, co wobec k) yk = NWD(ord n a, k), czyli y wcze±niej udowodnionego daje nam l = m. U»ywaj c wzoru z powy»szego twierdzenia i wiedz c,»e ord n a = 12, otrzymujemy k 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 ord n a k 1 12 6 4 3 12 2 12 3 4 6 12 Niech a b dzie liczb wzgl dnie pierwsz z n. Liczba a jest pierwiastkiem pierwotnym modulo n, je±li ord n a = φ(n). Pierwiastkiem pierwotnym modulo 31 jest liczba 3, ale nie jest nim liczba 2. Poniewa» a 2 1 (mod 8) dla dowolnej liczby a wzgl dnie pierwszej z 8, wi c nie ma pierwiastków pierwotnych modulo 8. Ostatni fakt uogólnimy w nast puj cym twierdzeniu. 12.5 Twierdzenie. Je±li k 3, to nie ma pierwiastka pierwotnego modulo 2 k. Dowód. Przypu± my,»e taki pierwiastek a istnieje. Poniewa» φ(2 k ) = 2 k 1, wi c a, a 2,..., a 2k 1 s ró»nymi elementami modulo 2 k i wszystkie one s odwracalne. Co wi cej, nie ma innego elemnetu odwracalnego modulo 2 k ni» te, które znajduj si na li±cie. Istnieje zatem tylko jeden element modulo 2 k, który ma rz d 2, gdy» je±li ord 2 ka i = 2 k 1 NWD(i, 2 k 1 ) = 2, to NWD( i, 2 k 1 ) = 2 k 2, czyli i = 2 k 2. Poka»emy teraz,»e kongruencja x 2 1 (mod 2 k ) ma przynajmniej 4 rozwi zania, wi c elementów odwracalnych modulo 2 k rz du 2 jest wi cej ni» 1. St d otrzymamy sprzeczno±. Rozwa»my wi c kongruencj x 2 1 (mod 2 k ). Jej pierwiastkami s 1 oraz 1, ale tak»e liczby y 1 = 2 k 1 1 i y 2 = 2 k 1 + 1 (porównaj z przykªadem 10.9), poniewa» y 2 i = (2 k 1 ± 1) 2 = 2 2(k 1) ± 2 k + 1 1 (mod 2 k ). 53

Udowodnione wªa±nie twierdzenie jest rezultatem negatywnym, poniewa» mówi nam, dla jakich liczb nie nale»y szuka pierwiastków pierwotnych. Zauwa»my,»e dla n = 2 oraz n = 4, pierwiastki pierwotne modulo n istniej. Istnieje te» pierwiastek pierwotny modulo 31. 12.6 Przykªad. Nie ma elementu rz du 8 modulo 16 (bo 16 = 2 4 oraz φ(16) = 8). Mamy te» 8 elementów odwracalnych modulo 16. Jednym z nich jest element neutralny 1, który ma rz d 1. Mamy te» trzy elementy rz du 2: 7, 9 i 15. Pozostaªe 4 elementy (3, 5, 11, 13) s rz du 4. Je±li istnieje pierwiastek pierwotny modulo n, to z jego pomoc mo»emy rozwi zywa kongruencje wykªadnicze. Dla przykªadu rozwa»my n = 17 oraz liczb 3. Mamy k 1 2 3 4 5 6 7 8 3 k mod 17 3 9 10 13 5 15 11 16 k 9 10 11 12 13 14 15 16 3 k mod 17 14 8 7 4 12 2 6 1 Rozwi»emy kongruencj 7 x 4 (mod 17). Poniewa» 7 3 11 (mod 17) oraz 4 3 12 (mod 17), wi c nasza kongruencja sprowadza si do 3 11x 3 12 (mod 17). Zatem 11x 12 (mod 16), czyli x = 4 + 16k, gdzie k Z. U»ywaj c pierwiastków pierwotnych mo»emy te» ªatwo znale¹ liczb odwrotn do danej. Na przykªad, dla n = 17 oraz a = 3 mamy 13 3 4 (mod 17). St d 13 1 3 16 4 4 (mod 17). Niestety, okazuje si,»e dla wi kszo±ci liczb zªo»onych nie ma pierwiastka pierwotnego. 54