Lekcja 2 na 8 października 2016
Wielki bój między Chrystusem a szatanem stanowi tło wydarzeń przedstawionych w Biblii. Jest ono szczególnie widoczne w Księdze Joba. Wielki bój początek sporu bój na ziemi Spór w historii Joba małe niebo na ziemi walka w niebie Zakończenie boju
Na to szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Czy za darmo jest Job tak bogobojny? (Job 1:9) Księga Joba opowiada, jak szatan podważał Boże decyzje. Kto jest tym szatanem, który ośmiela się krytykować Boga? Izajasz 14:12-14; Ezechiel 28:12-16. W sposób niewytłumaczalny doskonałe stworzenie przepełnione było pychą ze względu na swoją doskonałość. Jego próżność była tak wielka, że zamierzało zająć miejsce Boga. Paweł nazywa to tajemnicą nieprawości (2 Tesaloniczan 2:7). Powinniśmy unikać dumy i próżności. W ten sposób unikniemy popadnięcia w potępienie diabelskie, co może stać się, gdy podobnie jak szatan wzgardzimy prawem Bożym (1 Tymoteusz 3:6).
E.G.W. (Wielki bój, rozdz. 29, str. 262) Jest rzeczą niemożliwą, żeby w pełni wyjaśnić pochodzenie grzechu w tym sensie, aby uzasadnić jego istnienie. Jednak posiadamy dostateczne wiadomości na temat pochodzenia grzechu i ostatecznego zniweczenia go, aby móc wykazać sprawiedliwość i dobroć Boga we wszystkich Jego poczynaniach dotyczących zła. Nie ma wyraźniejszej nauki w Piśmie Świętym jak ta, że Bóg w żadnej mierze nie jest odpowiedzialny za powstanie grzechu, że nie wstrzymał celowo łaski, że nie było żadnego błędu w systemie Jego rządów, który dałby sposobność do powstania buntu. Grzech jest intruzem i jego istnienia nie da się niczym uzasadnić. Jest on niepojęty i nie dający się wytłumaczyć. Usprawiedliwiać go to znaczy bronić go. Gdyby można było znaleźć wytłumaczenie lub wskazać powód jego istnienia, przestałby być grzechem.
Na to rzekł Pan do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko jego nie dotykaj! I odszedł szatan sprzed oblicza Pana (Job 1:12) Księga Joba jest przykładem tego, jak bój w niebie wiąże się z bojem na ziemi: 1. Istnieje wymiar ponad to, co możemy widzieć. Bóg i istoty niebieskie (niebędące bogami) są prawdziwe, żyją. 2. Wymiary niebiański i ziemski są połączone. Wszystko na Ziemi może być obserwowane przez istoty niebieskie. 3. Istnieje duchowy bój w niebie, który wywiera wpływ na nasz świat.
Na to rzekł Pan do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko jego nie dotykaj! I odszedł szatan sprzed oblicza Pana (Job 1:12) O historii boju ukazanego w Księdze Joba opowiada cała Biblia, od Edenu do naszych dni. Rodzaju 3:1-4 Szatan kusi Ewę i doprowadza do grzechu na Ziemi. Zachariasz 3:2 Od tego momentu szatan oskarża nas o grzeszenie względem Boga. Mateusz 4:1 Jezus musi walczyć przeciwko grzechowi i zmagać się z pokusą.
Na to rzekł Pan do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko jego nie dotykaj! I odszedł szatan sprzed oblicza Pana (Job 1:12) O historii boju ukazanego w Księdze Joba opowiada cała Biblia, od Edenu do naszych dni. 1 Jana 3:8 Grzech czyni nas niewolnikami diabła, ale Jezus przyszedł, aby nas uwolnić. 1 Piotra 5:8 Szatan nadal nas kusi. Ciągle czyha, aby nakłonić nas do upadku. Apokalipsa 12:9 Szatan nienawidzi Bożej resztki i atakuje ją z olbrzymim gniewem.
Był mąż w ziemi Uz imieniem Job; a mąż ten był nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego (Job 1:1) Biblia mówi, że Job był bogatym, wiernym i prawym człowiekiem. Żył spokojnie, otoczony przez liczne błogosławieństwa. Niemniej jednak Joba niepokoił problem grzechu (Job 1:4-5). Czy jego dzieci postępują właściwie, gdy są daleko, oddalone od jego wpływu? Był on świadomy tej rzeczywistości, tak więc oddawał ich w ręce Boże, aby Bóg zatroszczył się o ich zbawienie. Najlepsza relacja, jaką możemy mieć z Bogiem na tej ziemi nie czyni nas całkowicie bezpiecznymi wobec problemu grzechu. Kusiciel próbuje doprowadzić nas do upadku, każdego dnia jesteśmy również narażeni na niebezpieczne konsekwencje zła.
Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan (Job 1:6) Gorzki spór pomiędzy istotami niebiańskimi w wersetach od 6. do 12. kontrastuje ze spokojną sceną w Księdze Joba 1:1-4. Szatan mówi Królowi Wszechświata, że egoizm jest powodem, dla którego tak naprawdę służymy Bogu. Według tej teorii, Bóg musi błogosławić swoje dzieci, aby one mu służyły (i to jest, według szatana, jedyny powód, dla którego chcielibyśmy zachowywać jego prawo). Bóg zajmuje się grzechem z cierpliwością. Wyzwanie rzucone przez szatana wykazało, jak Bóg ufa swoim dzieciom, kiedy one trzymają się swojego Odkupiciela.
Skoro zaś dzieci mają udział we krwi i w ciele, więc i On również miał w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła (Hebrajczyków 2:14) Szatan przyszedł do Boga dwukrotnie i wyrządził szkody Jobowi, jego dzieciom i majątkowi. Diabeł nie pokazał się już później przed Bogiem. Od tego czasu Bóg jest główną postacią w Księdze Joba. Szatan jedynie stwarza problemy, a Bóg jest jedynym, który ma dla nich ostateczne rozwiązania. Aby zobaczyć, jak Bóg może definitywnie rozwiązać problem grzechu, musimy przejść od historii Joba do historii Jezusa. Jedynie miłość może przezwyciężyć zło. Największą miłością jest sam Bóg, w osobie Jezusa, który umiera w miejsce grzesznika. Od czasu Golgoty los szatana jest przesądzony.
E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 3, rozdział 32, str. 372 wydanie angielskie) Jezus zapłacił nieskończoną cenę za odkupienie świata i rasa ludzka została oddana w Jego ręce; stała się Jego własnością. On poświęcił Swój honor, Swoje bogactwa, Swój chwalebny dom na królewskim dworze i stał się synem Józefa i Marii Chrystus wszedł w miejsce człowieka, by pokonać dla niego szatana, ponieważ widział, że on nie mógł sam tego dokonać. Chrystus przygotował drogę dla odkupienia człowieka przez Swoje własne życie cierpienia, zaparcia się siebie i poświęcenia siebie oraz przez Swoje upokorzenie i w końcu śmierć. On przyniósł pomoc człowiekowi, by mógł on przez naśladowanie przykładu Chrystusa sam zwyciężyć, tak jak Chrystus zwyciężył dla niego.