II Niedziela Adwentu (6.12.2015) Liturgia Słowa: Ba 5, 1-9; Ps 126; Flp 1, 4-5. 8-11; Łk 3, 1-6 #oczekując na Jego powtórne przyjście Adwent to oczekiwanie nie tylko na narodzenie Jezusa. To także przypomnienie o naszym oczekiwaniu na powtórne przyjście Pana. Jakie uczucia budzą się w Tobie na myśl o tym spotkaniu? Wróć do fragmentów Pisma, które poruszyły Cię najmocniej w ubiegłym tygodniu. Czy żyjesz tak, by naprawdę być gotową na to spotkanie w każdej chwili? Pomyśl nad jakimś symbolem/gestem przypominającym Ci o celu Twojej wędrówki, który mógłby towarzyszyć Ci w najbliższych dniach (a może i dłużej). Cóż innego znaczy gotujcie drogę, jeśli nie: błagajcie Go, jak należy. Cóż innego znaczy gotujcie drogę, jak nie: myślcie pokornie. Weźcie przykład pokory od Jana: uważają go za Chrystusa, a on mówi, że nie jest tym, za kogo go uważają i na swą chwałę nie przyjmuje błędu innych. Jeśliby powiedział: Ja jestem Chrystusem, z jaką łatwością by mu uwierzono, bo przecież nim jeszcze powiedział, już mu wierzono. Tego jednak nie powiedział, uznał kim jest, odciął się od ich zdania, upokorzył się. Wiedział, skąd ma zbawienie, rozumiał, że jest tylko lampą i lękał się, aby nie zdmuchnął jej wiatr pychy św. Augustyn
II tydzień, poniedziałek (7.12.2015) Liturgia Słowa: Iz 35,1-10; Ps 85; Łk 5, 17-26 #przedświąteczne porządki Świąteczne porządki mogą współgrać z przygotowywaniem wnętrza, z porządkowaniem siebie. Podejmij wyzwanie i uprzątnij dziś jedną z wybranych przestrzeni: szafę? biurko? komodę? szafki kuchenne? Pozbądź się naprawdę wszystkiego, co niepotrzebne. Kto by mnie pytał, dlaczego się modlimy, pościmy i pełnimy wszystkie uczynki, dlaczego jesteśmy ochrzczeni oraz wydarzenie najwznioślejsze dlaczego Bóg stał się człowiekiem, temu bym odpowiedział: po to, by Bóg się narodził w duszy, a ona w Nim. Mistrz Eckhart
II tydzień, wtorek (8.12.2015) Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP Liturgia Słowa: Rdz 3, 9-15. 20; Ps 98; Ef 1, 3-6. 11-12; Łk 1, 26-38 #spacer z Maryją Wybierz się dzisiaj na spacer z Maryją. Zaplanuj ciekawą trasę. Podczas spaceru porozmawiaj z Nią jak z najlepszą przyjaciółką o problemach i wątpliwościach dotyczących kobiecości, jakie teraz nosisz w sercu. Bóg Ojciec zebrał wszystkie wody i nazwał je morzem. Stworzył On również zbiornik wszystkich swych łask, który nazwał Maryją. Bóg najwyższy posiada skarbiec, składnicę bardzo bogatą, w której złożył wszystko, co piękne, olśniewające, rzadkie i cenne, łącznie z własnym Synem. Tym ogromnym skarbcem nie jest nikt inny, jak tylko Maryja, zwana przez świętych skarbem Pana, z którego pełności wszyscy ludzie ubogaceni zostają. św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
II tydzień, środa (9.12.2015) Liturgia Słowa: Iz 40, 25-31; Ps 103,1-4. 8.10; Mt 11, 28-30 #dzieci Czas adwentu to w pewien sposób stan błogosławionego oczekiwania na narodziny dziecka! Poświęć dziś swoją modlitwę szczególnie w intencji wszystkich dzieci i matek. Jeśli masz możliwość, spędź dziś trochę czasu z dzieckiem/dziećmi lub zaplanuj taki czas już niebawem. Jacy jesteśmy w relacjach z innymi ludźmi, tacy jesteśmy również w relacji z Bogiem: dyspozycyjni albo zajęci sobą, otwarci lub zamknięci. Bóg przyjdzie do nas nie tylko w dniu ostatecznym, nie przychodzi jedynie na Boże Narodzenie albo w Eucharystii, ale przybywa w każdej chwili. Jest zawsze przychodzącym. Czy jednak nie jesteśmy wciąż albo prawie zawsze zajęci sobą? Wilfrid Stinissen
II tydzień, czwartek (10.12.2015) Liturgia Słowa: Iz 41, 13-20; Ps 145; Mt 11, 11-15 #prezenty świąteczne Jak sprawić radość najbliższym, ale nie stracić tego, co najcenniejsze w okresie Świąt i przygotowań do nich? Przemyśl dziś kwestię prezentów świątecznych. Dla kogo? Jakie? Może małe drobiazgi dobrze zaplanowane lub nawet własnoręcznie wykonane będą najcenniejsze? A może bliskie Twemu sercu kobiety ucieszy Kalendarz Kobiety 2016: Cała piękna jesteś, przyjaciółko moja! przypominający im o ich pięknie i o Bożej miłości? (do nabycia na www.ksiegarniakim.pl) Cały okres Bożego Narodzenia: Adwent, oczekiwanie Dziecięcia, Narodzenie, pielęgnowanie i radowanie się Nim, okres, gdy Maryja pokazywała Go pasterzom i mędrcom, pełen jest prawdziwie domowych, izbowych i chałupniczych że się tak wyrażę nastrojów. Bóg żyje w tej chwili rodzinnością. Kościół jest rodzinny i wszystko, co jest wrażliwe na działanie Boże, ma w sobie usposobienie rodzinne. Stefan Wyszyński
II tydzień, piątek (11.12.2015) Liturgia Słowa: Iz 48, 17-19; Ps 1; Mt 11, 16-19 #moje emocje Zastanów się nad emocjami, jakie dziś odczuwasz/odczuwałaś. Co je wywołało? Co te emocje mówią o Tobie i o Twoich najgłębszych potrzebach? Wydaje mi się wyjątkowo ważne, by podkreślić w naszych czasach wartość stałości i cierpliwości cnót, które stanowiły zwyczajne wyposażenie naszych ojców, a które dziś są mniej popularne w świecie, który pochwala raczej zmiany i zdolność przystosowywania się do coraz to nowych i różnorodnych sytuacji. Niczego nie ujmując tym aspektom, które są przecież przymiotami istoty ludzkiej, Adwent wzywa nas do umacniania tej wewnętrznej wytrwałości, tej siły ducha, dzięki którym nie tracimy nadziei w oczekiwaniu na dobro, którego nadejście się opóźnia, ale przeciwnie pomagają nam przygotowywać się czynnie i z ufnością na jego przybycie. Benedykt XVI
II tydzień, sobota (12.12.2015) Liturgia Słowa: Syr 48, 1-4. 9-11; Ps 80; Mt 17, 10-13 #Maryja z Guadalupe Dziś, we wspomnienie liturgiczne NMP z Guadalupe, przeczytaj trochę informacji na temat tego wizerunku Maryi i Jej objawień. Jeśli tylko chcesz, niech ten wizerunek Maryi brzemiennej towarzyszy Ci przez pozostałe dni adwentu. Może umieścisz ten obraz np. w swoim telefonie? A może podarujesz go komuś bliskiemu wraz ze słowami, jakie Maryja wypowiedziała do Juana Diego: Drogi synku [droga córko], kocham cię!. Adwent jest synonimem nadziei: nie daremnym oczekiwaniem na jakiegoś bezosobowego boga, lecz konkretną i niezawodną ufnością w powrót Tego, który już raz do nas przyszedł, Oblubieńca, który swoją krwią przypieczętował zawarte z ludzkością wieczne przymierze. Jest to nadzieja, która pobudza do czujności, cnoty wyróżniającej ten szczególny okres liturgiczny. Do czujności w modlitwie, ożywianej pełnym miłości oczekiwaniem; czujności wyrażającej się w dynamice konkretnej miłości, której towarzyszy świadomość, że Królestwo Boże przybliża się tam, gdzie ludzie uczą się żyć jak bracia. św. Jan Paweł II