2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota



Podobne dokumenty
Języki i metodyka programowania. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście.

Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod

Programowanie strukturalne i obiektowe

Zmienne, stałe i operatory

OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA. wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout)

Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane

Język C część 1. Sformułuj problem Zanalizuj go znajdź metodę rozwiązania (pomocny może byd algorytm) Napisz program Uruchom i przetestuj czy działa

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C

Proste typy zmiennych języka C++ *) Zapis 3.4 e-38 jest równoważny zapisowi 3,

Podstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++

Podstawy programowania C. dr. Krystyna Łapin

#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

1 Podstawy c++ w pigułce.

1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf

#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

Operatory. Operatory bitowe i uzupełnienie informacji o pozostałych operatorach. Programowanie Proceduralne 1

1 Podstawy c++ w pigułce.

( wykł. dr Marek Piasecki )

Podstawy programowania. 1. Operacje arytmetyczne Operacja arytmetyczna jest opisywana za pomocą znaku operacji i jednego lub dwóch wyrażeń.

Podstawy Informatyki sem. I 2014/2015 studia zaoczne Elektronika i Telekomunikacja!

Metodyki i Techniki Programowania MECHANIZM POWSTAWANIA PROGRAMU W JĘZYKU C PODSTAWOWE POJĘCIA

Programowanie C++ Wykład 2 - podstawy języka C++ dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Język C zajęcia nr 11. Funkcje

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.

Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory

C++ wprowadzanie zmiennych

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Podstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe:

Podstawy programowania w języku C

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Instrukcja do ćwiczeń nr 4 typy i rodzaje zmiennych w języku C dla AVR, oraz ich deklarowanie, oraz podstawowe operatory

Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++

Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.

Laboratorium 1: Podstawy języka c. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika

Języki programowania C i C++ Wykład: Typy zmiennych c.d. Operatory Funkcje. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem.

Typy złożone. Struktury, pola bitowe i unie. Programowanie Proceduralne 1

Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Ćwiczenie 1. Podstawy. Wprowadzenie do programowania w języku C. Katedra Metrologii AGH

7 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

Wykład I. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 2. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Wykład 2. Karol Tarnowski A-1 p.

Elementy pliku źródłowego w języku C

Informatyka I. Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki

Jak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich?

Wstęp do programowania

Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++

Programowanie strukturalne. dr inż. Tadeusz Jeleniewski

Część 4 życie programu

Funkcja (podprogram) void

Informatyka, Ćwiczenie Uruchomienie Microsoft Visual C++ Politechnika Rzeszowska, Wojciech Szydełko. I. ZałoŜenie nowego projektu

Wprowadzenie do języka Java

Programowanie komputerowe. Zajęcia 1

Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI

Podstawy Programowania.

Instrukcje sterujące. Programowanie Proceduralne 1

ROZDZIAŁ 2. Operatory

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.

Proces tworzenia programu:

Programowanie w języku C++

Programowanie I C / C++ laboratorium 03 arytmetyka, operatory

Elementarne wiadomości o języku C

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 4 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44

Wiadomości wstępne Środowisko programistyczne Najważniejsze różnice C/C++ vs Java

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char

Podstawy Programowania

Tablice, funkcje - wprowadzenie

int tab[5]; tab[1]; ciągły obszar pamięci, w którym umieszczone są elementy tego samego typu macierz [ ] - dwuargumentowy operator indeksowania

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

Programowanie I C / C++ laboratorium 01 Organizacja zajęć

Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki

Operacje wejścia/wyjścia odsłona pierwsza

6 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

Zadanie 04 Ktory z ponizszych typow danych w jezyku ANSI C jest typem zmiennoprzecinkowym pojedynczej precyzji?

JAVA. Platforma JSE: Środowiska programistyczne dla języka Java. Wstęp do programowania w języku obiektowym. Opracował: Andrzej Nowak

Powtórka algorytmów. Wprowadzenie do języka Java.

Operatory w C++ Operatory arytmetyczne. Operatory relacyjne (porównania) Operatory logiczne. + dodawanie - odejmowanie * mnożenie / dzielenie % modulo

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.

W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja

I - Microsoft Visual Studio C++

Język C - podstawowe informacje

Każdy z nich posiada swoje parametry. W przypadku silnika może to być moc lub pojemność, w przypadku skrzyni biegów można mówić o skrzyni

1. Wprowadzenie do C/C++

Wyrażenia arytmetyczne

Programowanie. programowania. Klasa 3 Lekcja 9 PASCAL & C++

Proste programy w C++ zadania

Podstawy i języki programowania

Język C, tablice i funkcje (laboratorium)

Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska

Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI)

Języki i metody programowania. Omówienie języków C, C++ i Java

Poradnik programowania procesorów AVR na przykładzie ATMEGA8

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41

MATERIAŁY DO ZAJĘĆ II

/* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include <aduc834.h>

Operatory cd. Relacyjne: ==!= < > <= >= bool b; int i =10, j =20; dzielenie całkowitych wynik jest całkowity! Łączenie tekstu: + string s = "Ala ma ";

Transkrypt:

Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania (przeznaczenia) i należy do najpopularniejszych języków programowania na świecie. Był i jest nadal ściśle związany z systemem operacyjnym Unix, dla którego został opracowany i stworzony (większość kodu źródłowego Unix'a zostało napisane w języku C). Język C wyposażony jest w podstawowe typy danych, instrukcje sterujące, instrukcje grupowe, instrukcje pętli i podprogramy (funkcje). Nie zapewnia natomiast wieloprogramowości, współbieżności czy też metod synchronizacji, nie ma w nim też instrukcji do manipulowania na ciągach znaków, zbiorach, listach czy też całych tablicach (dodatkowe biblioteki umożliwiają taką funkcjonalność np. pthread-lib, IPC itp.). Przykładowy program w języku C: #include <stdio.h> #include <stdlib.h> #define PI 3.14 float global=213.234; //zdefiniowana stała //zmienna globalna int main(void) { int a; int b; int wynik; printf("podaj liczbe a: "); scanf("%d",&a); //podajemy liczbe a printf("podaj liczbe b: "); scanf("%d",&b); //podajemy liczbe b wynik = (a+b); //dodawanie dwoch liczb a i b printf("wynik dodawania: %d\n",wynik); printf("wynik dodawania: %d\n",(a+b)); /* Tu wyswietlam liczbe PI zadeklarowana jako "stala" oraz zmienna globalna "global"*/ } printf("zmienna globalna: %4.1f\n",global); printf("stala: %4.4f\n",PI); return (0);

Laboratorium nr 2 2/7 2) Typy danych, deklaracja stałych, zmiennych. Podstawowe typy danych: Nazwa typu Rodzaj Liczba bitów Wartość min Wartość max int całkowity 32-2147483648 2147483647 short int całkowity krótki 16-32768 32767 long int całkowity długi 32-2147483648 2147483647 unsigned int całkowity bez znaku 32 0 4294967295 unsigned short int całkowity krótki bez znaku 16 0 65535 unsigned long int całkowity długi bez znaku 32 0 4294967295 char znakowy 8 - - unsigned char znakowy bez znaku 8 0 255 float rzeczywisty pojedynczej precyzji 32-3,4E+38 3,4E+38 double rzeczywisty podwójnej precyzji 64-1,7E+308-1,7E+308 long double rzeczywisty długi 64-1,7E+308-1,7E+308 void typ pusty (bez wartości) Deklaracja stałej: const [typ danych] [nazwa stałej]; Przykład: const int liczba = 2; // stała całkowita Deklaracja zmiennej: [typ danych] [nazwa zmiennej]; Przykład: int liczba; // zmienna całkowita float liczba2 = 2.0; // zmienna rzeczywista + inicjalizacja char znak; // zmienna znakowa char test='a'; // zmienna znakowa + inicjalizacja Wartości do zmiennych możemy przypisywać za pomocą operatora przypisania =, każda zmienna oraz instrukcja w języku C zakończona jest znakiem średnika ;.

Laboratorium nr 2 3/7 3) Operatory arytmetyczne, relacji, logiczne oraz bitowe. Operatory arytmetyczne: * mnożenie, / dzielenie, + dodawanie, - odejmowanie, % modulo (zwraca resztę z dzielenia). Operatory specjalne: +=, przykład x += 2; --> x = x + 2; -=, przykład x -= 2; --> x = x 2; *=, przykład x *= 2; --> x = x * 2; /=, przykład x /= 2; --> x = x / 2; %=, przykład x %= 2; --> x = x % 2; Operatory inkrementacji i dekrementacji: ++prefiks, postfiks++, --prefiks, postfiks--. Operatory relacji: == równy, <= mniejszy lub równy, >= większy lub równy, < mniejszy niż, > większy niż,!= negacja. Operatory logiczne: && iloczyn logiczny (AND), suma logiczna (OR),! negacja logiczna (NOT). Operatory bitowe: & koniunkcja bitowy (AND), alternatywa bitowa (OR), ^ suma modulo (EXOR), ~ negacja.

Laboratorium nr 2 4/7 4) Wyświetlanie danych. Podstawową funkcją do wyświetlania danych w języku C jest funkcja printf(). Funkcja ta zadeklarowana jest w pliku nagłówkowym <stdio.h>. Ogólna postać tej funkcji wygląda następująco: int printf(const char *format,...); lub int printf( format, arg1, arg2,...); Funkcja printf() posiada co najmniej jeden argument tzw. format, będący stałą łańcuchową (const char). Może ona przyjmować ciąg argumentów, każdy argument zostaje wstawiony w odpowiednie miejsce formatu rozpoczynające się od znaku %. Tak stworzony napis zostaje wyprowadzony na standardowe wyjście (stdout -> ekran monitora). Istotną rzeczą jest to, aby liczba argumentów odpowiadała specyfikatorom formatu w tekście formatującym. Pierwszym argumentem funkcji printf() jest tekst formatujący czyli stała znakowa. Znak procenta oznacza rozpoczęcie tzw. specyfikatora formatu. Specyfikator formatu pozwala na wprowadzenie w jego miejsce wartości kolejnych argumentów funkcji printf() (wyjątek stanowi %%, który umożliwia wprowadzenie znaku % ). Znak \ w tekście formatującym umożliwia wprowadzenie tzw. znaków specjalnych. Specyfikator formatu ma postać: % [flaga] [szerokość] [.precyzja] [modyfikator] typ Typ:

Laboratorium nr 2 5/7 Modyfikator: Precyzja: Określa dokładność liczby zmiennoprzecinkowej, czyli liczbę miejsc po przecinku. Szerokość: Określa minimalną szerokość pola w znakach dla argumentów znakowych, oraz ilość liczb przed przecinkiem dla argumentów liczbowych. Flaga:

Laboratorium nr 2 6/7 Znaki specjalne:

Laboratorium nr 2 7/7 5) Wprowadzanie danych. Podstawową funkcją do wczytywania danych w języku C jest funkcja scanf(). Funkcja ta zadeklarowana jest w pliku nagłówkowym <stdio.h>. Ogólna postać tej funkcji wygląda następująco: int scanf(const char *format,...); lub int scanf( format, &arg1, &arg2,...); Funkcja scanf() wczytuje dane ze standardowego wejścia (stdin -> klawiatura) i przekształca je na odpowiednie wartości w zależności od specyfikatora formatu. Pierwszym argumentem funkcji scanf() jest stała znakowa tzw. format. Specyfikatory formatu rozpoczynają się identycznie jak funkcji printf() od znaku %. Argumenty do funkcji scanf() przekazujemy w postaci wskaźników dlatego też używamy przed nazwami argumentów znaku &. Specyfikatory formatu używane w funkcji scnaf() są identyczne jak w funkcji printf(). Dodatkowo też można używać modyfikatorów z funkcji printf(). Używanie modyfikatora dla liczb całkowitych (%ld, %li, %lx, %lo, %lu) powoduje, że wczytana wartość traktowana jest jak long int lub jak unsigned long int. Używanie modyfikatora dla liczba zmiennopozycyjnych (%lf, %le, %le) powoduje, że wartość traktowana jest jak double. Specyfikatory formatu: