Dla kształtowania osobowości człowieka korzystne jest przebijanie się przez ciemności świata... Kardynał Stefan Wyszyński. Opracowanie Weronika Domagalska kl. 2b
Stefan Kardynał Wyszyński (1901 1981) urodził się 3 sierpnia w miejscowości Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. Był drugim dzieckiem państwa Wyszyńskich (ojciec Stanisław, matka Julianna). Wychowywał się w pobożnej rodzinie. Nad łóżkiem małego Stefana, w rodzinnym domu wisiały dwa obrazy: Matki Bożej Częstochowskiej i Matki Bożej Ostrobramskiej.
Od najmłodszych lat rodzice wpajali mu poszanowanie dla pracy ludzkiej, chleba, ziarna i zboża, które w języku polskim oznacza, że jest z Boga (z Boże). Kiedy Stefan Wyszyński miał osiem lat jego rodzina przeniosła się do Andrzejewa. W wieku 9 lat stracił matkę (miała zaledwie 33 lata). Było to dla niego wielkim ciosem. Śmierć matki nie załamuje go ale kieruje ku Matce Niebieskiej ku Tej, która nie umiera. Jak sam powie po latach: Pojechałem z prymicją na Jasna Górę, aby mieć Matkę... Matkę, która już będzie zawsze...
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży (gdzie przeniósł się po wybuchu I wojny światowej) wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1924 roku. Po roku pracy diecezjalnej podjął studnia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1924-1929 studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego, pod kierunkiem ks. Antoniego Szymańskiego, przeprowadza studia z zakresu katolickiej nauki społecznej i ekonomii w Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych. W czerwcu 1929 roku doktoryzował się z prawa kanonicznego. W okresie studiów działał społecznie w Stowarzyszeniu Katolickiej Młodzieży Akademickiej Odrodzenie.
W 1930 roku został profesorem prawa kanonicznego i socjologii w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Aby zrozumieć sens własnego życia, trzeba się wspiąć wysoko, aż do myśli Bożej... Kardynał Stefan Wyszyński
Po studiach udał się w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej. Był w Austrii, Włoszech, Francji, Belgii, Holandii i Niemczech. Interesował się szczególnie Akcją Katolicką i działalnością chrześcijańskich związków zawodowych. Wykładał naukę społeczną w Wyższym Seminarium we Włocławku, był redaktorem miesięcznika Ateneum Kapłańskie, działał wśród robotników, wykładał na uniwersytecie Robotniczym.
W czasie wojny, ze względu na swoje zaangażowanie społeczne oraz przedwojenne publikacje poświęcone totalizmowi hitlerowskiemu był poszukiwany przez Niemców. Na polecenie rektora seminarium ks. Korszyńskiego opuścił Włocławek i ukrywał się we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą, a także u swojej rodziny. Brał udział w konspiracyjnym nauczaniu młodzieży i w niesieniu pomocy ludności. W czasie Powstania Warszawskiego był kapelanem grupy Kampinos Armii Krajowej oraz szpitala powstańczego w Laskach.
Ksiądz Wyszyński nocami godzinami stał nieruchomo i błogosławił płonąca Warszawę, w kaplicy długo leżał krzyżem, modlił się za ginącą stolicę, za umierających ludzi i za tych, którym dane będzie przetrwać.
Po zakończeniu działań wojennych wrócił do Włocławka i zaczął organizować Seminarium Duchowne zniszczone w czasie wojny. W 1945 roku został rektorem seminarium, podjął też obowiązki redaktora tygodnika diecezjalnego Ład Boży. W 1946 roku przez Ojca Świętego Piusa XII mianowany został Biskupem Ordynariuszem Diecezji Lubelskiej. Sakrę biskupią przyjął 12 maja na Jasnej Górze z rąk Prymasa Augusta Hlonda, po którym dwa lata później przejął obowiązki Prymasa Polski. Zostaje też wtedy arcybiskupem Gniezna i Warszawy.
Po śmierci kardynała Hlonda, wobec wzrastających nacisków komunistycznych władz polskich, w sytuacji jawnego prześladowania Kościoła Prymas Wyszyński zmuszony był prowadzić politykę ustępstw wobec nowej władzy. Aby uchronić Kościół i naród od rozlewu krwi podjął decyzję o zawarciu porozumienia, podpisanego przez Episkopat i Władze Państwowe 14 lutego 1950 roku.
Posądzany w związku o zbytnią ugodowość wobec systemu komunistycznego, zmagając się z opozycją wspieranych przez komunistów księży patriotów i świeckich działaczy katolickich starał się ks. Prymas uratować resztki wolności Kościoła w Polsce, a zarazem resztki wolności dla wszystkich Polaków, bowiem odtąd, przez lata budowania socjalizmu w Polsce stał się Kościół jej jedynym orędownikiem Każda rzecz wielka musi kosztować i musi byś trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe... Kardynał Stefan Wyszyński
W Polsce zaczęło się nasilać jawne prześladowanie. Kościoła. Podpisane Porozumienie przez przedstawicieli Episkopatu i Władz Państwowych (14.02.1950) było jedyną deklaracją prawną określającą sytuację Kościoła w Polsce. Skończmy z krytyką bliźnich! Oceniajmy w prawdzie samych siebie... Kardynał Stefan Wyszyński
12 stycznia 1953 ks.wyszyński został Kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, ponieważ nie otrzymał paszportu.
25.09.1953Stefan kardynał Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komańczy w Bieszczadach. W ostatnim miejscu internowania został napisany tekst odnowionych Ślubów Narodu wygłoszone na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku jako Jasnogórskie Śluby Narodu. Dnia 26 października 1956 r. Kardynał Wyszyński został uwolniony. Wrócił do Warszawy wśród wielkiej radości i nadziei Kościoła w Polsce.
W latach 1957 65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski niezwykłe, narodowe rekolekcje, które były jednocześnie aktem zawierzenia Polski Maryi. Nowennę zakończył 3 maja 1966 roku uroczystym Aktem Oddania Narodu Matce Bożej za wolność Kościoła w Polsce i świecie. W uroczystości wziął udział cały Episkopat Polski, także Karol Wojtyła. 26 sierpnia 1969 roku powołał do istnienia duszpasterski ruch Pomocników Matki Kościoła. W połowie lat sześćdziesiątych wraz z Episkopatem Polski zwrócił się do biskupów niemieckich z gestem pojednania narodów polskiego i niemieckiego, co spowodowało negatywną i gwałtowną reakcję władz partyjnych i państwowych.
Kardynał Stefan Wyszyński brał udział we wszystkich wydarzeniach powojennej Polski, wspierając naród szczególnie w chwilach ważnych, przełomowych i dramatycznych. W latach sześćdziesiątych czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II. Na auli soborowej cieszył się wielkim uznaniem wśród biskupów świata. Na ręce Pawła VI złożył memoriał Episkopatu Polski o ogłoszenie Maryi Matką Kościoła. Ojciec Święty spełnił te prośbę 21 listopada 1964 roku.
6 października 1978 roku na Stolicę Piotrową został wybrany Polak kardynał Karol Wojtyła. Była to wielka radość dla Prymasa i Kościoła w Polsce. W czerwcu 1979 roku Prymas Tysiąclecia przyjął, po raz pierwszy w Polsce widzialną Głowę Kościoła Ojca Świętego - Jana Pawła II.
W okresie rodzącej się Solidarności Prymas Tysiąclecia pozostawał ośrodkiem równowagi i spokoju społecznego. Zatroskany o pokój w Ojczyźnie i dobro ludzi ustawicznie wzywał do odpowiedzialności.
Odszedł do Boga 28 maja 1981 r. w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Na pogrzeb Stefana kardynała Wyszyńskiego w Warszawie 31 maja przybyło tysiące ludzi. Był to prawdziwie królewski pogrzeb, wyrażający szacunek i cześć dla Prymasa Tysiąclecia, którego nazywano ojcem Narodu. W 1986 roku rozpoczął się proces kanonizacyjny Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
3 lipca 1993 kard. Józef Glemp założył Instytut Prymasowski Stefana Kardynała Wyszyńskiego, którego celem jest zabezpieczenie i upowszechnienie dziedzictwa Prymasa Tysiąclecia. W 1998 powołano Fundację Dziedzictwo Stefana Kardynała Wyszyńskiego 3 maja 1994 został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego 25 października 2000 w uznaniu jego zasług Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2001 Rokiem Kardynała Wyszyńskiego 1 października 1999 przekształcono warszawską Akademię Teologii Katolickiej w Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W 2000 na ekrany kin wszedł polski film Prymas. Trzy lata z tysiąca, opowiadający o uwięzieniu Wyszyńskiego przez władze PRL, z Andrzejem Sewerynem w roli głównej. W 2009 powstał spektakl TVP Prymas w Komańczy w reżyserii Pawła Woldana z rolą główną Olgierda Łukaszewicza. Obecnie w Polsce imię Kardynała Stefana Wyszyńskiego noszą liczne szkoły, szpitale, fundacje itp. instytucje powszechnie kojarzone ze służbą publiczną. 29 maja 1989 z inicjatywy papieża Jana Pawła II rozpoczął się proces beatyfikacyjny kardynała Stefana Wyszyńskiego. Od tego momentu przysługuje mu tytuł Sługi Bożego.
Dziękuję za uwagę. Micewski A. Kardynał Wyszyński. Prymas i mąż stanu, Paris 1982. Romaniuk M.P. Prymas Wyszyński. Biografia i wybrane źródła, Gniezno 2001. Czaczkowska E.,Kardynał Wyszyński, Świat Książki, Warszawa 2009. Ostatnia droga Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Teka dokumentalna, Warszawa 1982. Linki internetowe: [http://wyszynskiprymas.pl/ Strona Instytutu Prymasowskiego i Fundacji Dziedzictwo Kardynała Stefana Wyszyńskiego] * [http://www.nonpossumus.pl/ Strona poświęcona Prymasowi Tysiąclecia] * [http://www.muzeumjpii.pl/ Muzeum Jana Pawła II i Stefana Kardynała Wyszyńskiego] * [http://www.kul.pl/sluga-bozy-stefan-kardynal-wyszynski-1901-1981,art_9133.html Życiorys Stefana Wyszyńskiego na stronie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego] http://pl.wikipedia.org/wiki/stefan_wyszynski