Chodzić w Duchu Świętym 17.02 23.02.2013 I. tydzień Wielkiego Postu Modlitwa małżeńska Wspólnota Ruchu Światło - Życie On Jest (www.onjest.pl) listopad 2012 Opracowanie: Monika Mosior/ Jerzy Prokopiuk
Modlitwa małżeńska Jedność małżonków wyraża się nie tylko w zespoleniu fizycznym. Ta najgłębsza jedność jest możliwa, jeśli małżonkowie łączą się ze sobą duchowo w modlitwie. Panie, naucz nas się modlić prosili apostołowie. Na to Jezus odpowiedział im: Ojcze nasz... nie Ojcze mój, ale Ojcze nasz. Zachęcał, aby modlić się razem do naszego wspólnego Ojca. Wspólna modlitwa wydaje się być taka prosta. Wystarczy stanąć obok siebie i mówić razem do Boga. Tymczasem w małżeństwie często trudno zdobyć się na to wspólne stanięcie przed Panem. Każdy wstaje o innej porze, wieczorem wkrada się zmęczenie, a do tego dochodzi brak chęci do wspólnej modlitwy z powodu nieporozumień i kłótni, co przecież zdarza się wśród ludzi żyjących blisko siebie. I kółko się zamyka, bo bez modlitwy nie ma jedności, a gdy nie przeżywamy jedności, to uciekamy od modlitwy. W niektórych rodzinach zdarzają się tragikomiczne sytuacje, kiedy małżonkowie modlą się odwróceni od siebie, każdy klęcząc przed swoim obrazkiem. Najtrudniejszą przeszkodą we wspólnej modlitwie jest brak pojednania. Biblia poucza, że należy najpierw pojednać się ze swoim bratem, a dopiero później składać ofiarę Bogu (por. Mt 5,21-25). Bóg odpuszcza nam nasze winy, jeśli Go o to prosimy. A nam tak trudno wybaczyć winowajcy, zwłaszcza temu, który jeszcze niedawno był dla nas najukochańszy. Czy możemy coś zrobić, aby pokonać tę przeszkodę? Jednym ze sposobów jest wprowadzenie zwyczaju stałej, codziennej modlitwy małżeńskiej i bycie wiernym temu postanowieniu. Ten stały zwyczaj wspólnej regularnej modlitwy może bardzo pomóc w pogłębieniu relacji i z Bogiem, i ze sobą wzajemnie. On mobilizuje do pojednania, bo jak pisał św. Paweł w liście do Efezjan niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce!. Im szybciej ten zwyczaj wprowadzimy, tym lepiej. Bo modlitwa, tak samo jak miłość, potrzebuje czasu, by stać się dojrzałą. Czasami łatwiej jest wprowadzić w życie małżeńskie wspólną modlitwę, gdy mamy pewien schemat, którego możemy się trzymać. Z tą myślą chcielibyśmy zaproponować małżonkom poniższą modlitwę na każdy dzień, modlitwę, która oparta jest na metodzie dzielenia się Ewangelią. Fragmenty cytowane są wzięte z czytań na dany dzień roku. Na podstawie tekstu Sylwestra Szefera na http://www.dziekanowice.p
Niedziela 17.02. Rz 10, 12b "Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają." Czy jestem wśród tych wszystkich, którym Pan rozdziela swe bogactwa? A może myślę, że to inni lepsi, pobożniejsi otrzymują bogactwa, ale nie ja. Jakim bogactwem chcę być obdarowany? Poniedziałek 18.02. Kpł 19, 1-2 "Dalej Pan powiedział do Mojżesza: Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!" 3. Przez 2-3 minuty zastanówcie się nad tym słowem w milczeniu, mając je
Co dla mnie, w mojej konkretnej sytuacji i powołaniu, oznacza być świętym? Czy podejmuję pracę nad sobą by do tego dążyć? Wtorek 19.02. Iz 55, 10-11 Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej (...), tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa." Czy karmię się Słowem Bożym? Czy poświęcam wystarczającą ilość czasu i starań, by się nim napełniać czy daję mu szansę, by działało we mnie? Środa 20.02. Ps 51, 12. 17. Stwórz o Boże we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę."
Gdzie jest źródło mojego działania, mojego nawrócenia? Czy nie jest nim moja pycha, mój własny plan dla mnie? Czy proszę o łaskę nawrócenia o Boże działanie we mnie?
Czwartek 21.02. Ps 138, 7-8a "Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty zapewniasz mi życie, wbrew gniewowi mych wrogów wyciągasz swą rękę, Twoja prawica mnie wybawia, Pan za mnie wszystkiego dokona." Czy pozwalam Bogu, by mnie wybawiał, czy pragnę, by za mnie wszystkiego dokonał? A może wolę nie ryzykować utraty kontroli.. Piątek 22.02. 1P 5, 1-2a. 3b "Starszych więc, którzy są wśród was, proszę, ja również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce;"
Czy czuję odpowiedzialność za zbawienie bliźnich, szczególnie rodziny? Czy staram się prowadzić ich do Boga, czy dbam o ich rozwój duchowy? Co konkretnie robię w tym zakresie? Sobota 23.02. Pwt 26, 17 "Dziś uzyskałeś to, że Pan ci powiedział, iż będzie dla ciebie Bogiem, o ile ty będziesz chodził Jego drogami, strzegł Jego praw, poleceń i nakazów oraz słuchał Jego głosu." Czy słucham głosu Pana, by mógł być Bogiem mojego życia? Co mogę zrobić by lepiej Go słyszeć?