Ewangelia wg św. Mateusza Rozdział 13 Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. 2 Zebrały się przy Nim wielkie tłumy, tak że wszedł do łodzi i usiadł, a cały tłum stał na brzegu. 3 I mówił do nich wiele poprzez przypowieści: "Oto siewca wyszedł siać. 4 Gdy siał, niektóre ziarna spadły przy drodze, i przyleciały ptaki i wydziobały je. 5 Inne spadły na miejsce skaliste, gdzie nie miały ziemi. Zaraz też wzeszły, gdyż nie miały głębokiej gleby. 6 Gdy wzeszło słońce, zwiędły, a ponieważ nie miały korzenia, uschły. 7 Jeszcze inne spadły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je. 8 Inne spadły na dobrą ziemię i dały owoc, jedne stukrotny, inne sześćdziesięciokrotny, inne trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha!" 10 Uczniowie podchodząc do Niego, powiedzieli: "Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?" 11 On im odpowiedział: "Wam dane jest zrozumieć tajemnice Królestwa Niebieskiego, lecz im nie jest dane. 12 Bo kto ma, będzie mu dodane, i będzie obfitował, a kto nie ma, zostanie mu zabrane również to, co ma. 13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, gdyż patrząc nie widzą i słuchając nie słyszą, ani nie rozumieją. 14 Spełni się poprzez nich proroctwo Izajasza, który mówi: "Będziecie słuchać uszami, a nie zrozumiecie, i będziecie patrzeć oczami, a nie ujrzycie.
15 Bo utyło serce tego ludu, ich uszy są otępiałe a ich oczy zaspane, aby nie oglądali oczyma i nie słyszeli uszami, aby sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, i żebym ich nie uzdrowił". 16 Lecz wasze oczy są błogosławione, że widzą, i wasze uszy, że słyszą! 17 Bo naprawdę wam mówię, że wielu proroków i sprawiedliwych chciało widzieć to, co wy widzicie, a nie widzieli, i słyszeć to, co wy słyszycie, a nie słyszeli. 18 Posłuchajcie więc przypowieści o siewcy. 19 Gdy ktoś słucha słów Królestwa i ich nie rozumie, przychodzi zły i porywa to, co zostało wsiane w jego serce. Jest on tym, który został zasiany przy drodze. 20 Zasiany na miejscu skalistym to ten, który słucha słowa i zaraz je przyjmuje z radością, 21 Lecz nie w sobie ma korzenia, ale trwa do czasu. A gdy przyjdzie ucisk i prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. 22 Zasianym między cierniami jest ten, kto słucha słowa, lecz troski tego świata i zwodniczość bogactw zaduszają słowo i staje się ono bezużyteczne. 23 A tym który został zasiany w dobrą glebę jest ten, kto słucha słowa, rozumie je i przynosi owoc - jeden stokrotny, inny sześćdziesięciokrotny, a inny trzydziestokrotny". 24 Przedstawił im też inną przypowieść, mówiąc: "Królestwo Niebieskie jest podobne do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu. 25 W czasie gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, zasiał chwasty między pszenicę i odszedł. 26 Gdy to, co posiano wzrosło i przyniosło owoc, wtedy pokazały się również chwasty. 27 Przyszli słudzy gospodarza i powiedzieli do niego: "Panie, czy nie posiałeś dobrego ziarna na twoim polu? Skąd więc wzięły się chwasty?"
28 Powiedział do nich: "Sprawił to nieprzyjaciel". Słudzy rzekli do niego: "Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali je?" 29 I powiedział: "Nie, aby zbierając chwasty nie wyrwać jednocześnie pszenicy. 30 Dajcie rosnąć obu aż do żniw, a w czasie żniw powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw chwasty i zwiążcie je w snopki do spalenia, natomiast pszenicę zgromadźcie w moim spichlerzu!" 31 Opowiedział im też inną przypowieść: "Królestwo Niebieskie jest podobne do ziarna gorczycy, które człowiek wziął i zasiał na swoim polu. 32 Jest ono najmniejszym ze wszystkich ziaren, ale kiedy urośnie, jest większe niż wszystkie jarzyny i staje się drzewem, tak że przylatują ptaki i mieszkają pod jego gałęziami". 33 Przedstawił im też inną przypowieść: "Królestwo Niebieskie jest podobne do zaczynu, który wzięła kobieta i wmieszała w trzy miary mąki, aż cała skwaśniała". 34 To wszystko Jezus mówił do tłumu w przypowieściach, a bez przypowieści nie mówił do nich, 35 Aby się wypełniło to, co zostało powiedziane przez proroka: "Otworzę moje usta w przypowieściach, będę opowiadał rzeczy skryte od założenia świata". 36 I oddalił tłumy i przyszedł do domu. Podeszli do Niego Jego uczniowie, mówiąc: "Wytłumacz nam przypowieść o chwaście!" 37 On im odpowiedział: "Ten, kto sieje dobre ziarno to Syn Człowieczy. 38 Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie Królestwa, a chwastem synowie złego. 39 Nieprzyjacielem, który go wysiał jest diabeł, żniwa to koniec świata, a żniwiarzami są aniołowie. 40 Tak więc, jak jest przy zbieraniu chwastów i spalaniu w ogniu, tak będzie przy końcu świata.
41 Syn Człowieczy wyśle swoich aniołów, i zbiorą z Jego Królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość, 42 I wrzucą ich w ognisty piec. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 43 Wtedy sprawiedliwi będą świecić jak słońce w Królestwie ich Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha! 44 Królestwo Niebieskie jest podobne do skarbu ukrytego w polu. Gdy pewien człowiek go znalazł, schował, a z radości odszedł i sprzedał wszystko co miał i kupił to pole. 45 Królestwo Niebieskie jest następnie podobne do kupca szukającego dobrych pereł. 46 Gdy zalazł jedną drogą perłę, odszedł, sprzedał wszystko co miał i kupił ją. 47 Królestwo Niebieskie jest podobne znowu do sieci zapuszczonej w morze, służącej do wyciągania wszelkiego rodzaju ryb. 48 Gdy się napełniła, wyciągnęli ją i siadając na brzegu, zebrali dobre ryby do naczyń, a złe wyrzucili. 49 Tak będzie przy końcu świata. Wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych 50 I wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów! 51 Czy zrozumieliście to wszystko?" Powiedzieli mu: "Tak!" 52 Rzekł do nich: "Dlatego każdy uczony w Piśmie, biegły w Królestwie Niebieskim, jest podobny do gospodarza, który wyjmuje ze swego skarbca rzeczy nowe i stare". 53 Gdy Jezus zakończył te przypowieści, odszedł stamtąd. 54 Przybywszy do swej ojczyzny, nauczał w ich synagogach, tak że się zdumiewali i mówili: "Skąd u Niego ta mądrość i cuda? 55 Czy On nie jest synem rzemieślnika? Czy Jego matka nie nazywa się Maria, a Jego bracia Jakub, Józef, Szymon i Juda?
56 A Jego siostry, czy wszystkie nie są u nas? Skąd więc On ma to wszystko?" 57 I powątpiewali w Niego. Jezus im powiedział: "Nigdzie prorok nie jest mniej poważany niż w swojej ojczyźnie i w swoim domu!" 58 I z powodu ich niedowiarstwa nie uczynił tam też wielu cudów.
Impressum: Na podstawie Biblii w tłumaczeniu księdza Jakóba Wujka (pisownia oryginalna), edycja krakowska z roku 1599 (Źródło: Wikipedia-Wikiźródła). Nagranie i uwspółcześnienie tłumaczenia (2009-13) Marek Przybyła, m.przybyla72@gmail.com. Tekst i oryginalne tłumaczenie Biblii Jakóba Wujka jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright). Utwór ten jest dostępny na licencji Creative Common Uznanie Autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.