plikacje prawnicze 2013 Egzamin wstępny i końcowy Testy 1 2 3 Tom Piotr Kamiński, Urszula Wilk Wydanie 4 Warszawa 2013
Redaktor prowadząca: Joanna Pastuszka, Małgorzata Stańczak Opracowanie redakcyjne: Zespół Redakcja techniczna: Krzysztof Koziarek Projekt okładki i stron tytułowych: gnieszka Tchórznicka Zdjęcia na okładce: Fotolia opyright by LexisNexis Polska Sp. z o.o. 2013 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez pisemnej zgody utorów i wydawcy. ISN 978-83-7806-966-9 LexisNexis Polska Sp. z o.o. Ochota Office Park 1, l. Jerozolimskie 181, 02-222 Warszawa tel. 22 572 95 00, faks 22 572 95 68 Infolinia: 22 572 99 99 Redakcja: tel. 22 572 83 26, 22 572 83 28, 22 572 83 11, faks 22 572 83 92 www.lexisnexis.pl, e-mail: biuro@lexisnexis.pl Księgarnia Internetowa: dostępna ze strony www.lexisnexis.pl
Spis treści Wstęp... 7 Wskazówki do rozwiązywania testów... 9 Rozdział 1. Kodeks karny.... 13 Rozdział 2. Kodeks postępowania karnego... 141 Rozdział 3. Kodeks wykroczeń... 353 Rozdział 4. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia... 402 Rozdział 5. Kodeks karny skarbowy... 435 Rozdział 6. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej... 501 Rozdział 7. Traktat o Unii Europejskiej... 516 Rozdział 8. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej... 542 Rozdział 9. Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym... 583 Rozdział 10. Ustawa o Sądzie Najwyższym... 588 Rozdział 11. Prawo o ustroju sądów powszechnych... 596 Rozdział 12. Prawo o ustroju sądów administracyjnych... 605 Rozdział 13. Ustawa o Rzeczniku Praw Obywatelskich... 612 Rozdział 14. Ustawa o prokuraturze... 618 Rozdział 15. Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym... 628 Rozdział 16. Ustawa o Krajowym Rejestrze Karnym... 634 Rozdział 17. Prawo o stowarzyszeniach... 644 Rozdział 18. Prawo o adwokaturze i Kodeks Etyki dwokackiej.... 649
Wstęp Książka, którą trzymają Państwo w ręku, stanowi zbiór ponad 2500 autorskich pytań testowych skonstruowanych na identycznej zasadzie co pytania na egzaminach wstępnych na aplikację radcowską i adwokacką oraz na egzaminach radcowskich i adwokackich. Swoim zakresem obejmuje przede wszystkim prawo karne, karne skarbowe, wykroczeń, postępowanie karne, postępowanie w sprawach o wykroczenia. W opracowaniu uwzględniono ponadto przepisy Konstytucji RP, prawa Unii Europejskiej, ustaw regulujących ustrój sądów i innych instytucji wymiaru sprawiedliwości, a także przepisy Prawa o adwokaturze oraz Zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu uchwalonego przez Naczelną Radę dwokacką. Nowością wprowadzoną do tegorocznego wydania jest przyjęcie zasady, iż na każdy artykuł z poszczególnych Kodeksów przypada przynajmniej jedno pytanie. Ponieważ zdecydowaną większość pytań, zarówno na egzaminach wstępnych, jak i końcowych, na aplikacji radcowskiej i adwokackiej stanowią pytania z Kodeksów, rozwiązanie wszystkich pytań znajdujących się w książce jest równoznaczne z przyswojeniem 100% informacji zawartych w Kodeksach niezbędnych na egzaminach. ezspornie kolejną zaletą tej publikacji jest poszerzenie katalogu pytań testowych o akty prawne zatwierdzane przez Ministra Sprawiedliwości, które także stanowią podstawę do układania pytań na egzamin wstępny na aplikację radcowską i adwokacką, a których znajomość jest kluczowa do osiągnięcia sukcesu. W niniejszym wydaniu odpowiedzi zostały zamieszczone przy pytaniach testowych na marginesie szarą czcionką na wysokości poszczególnych pytań. Pod samymi pytaniami zamieszczono również brzmienie podstawy prawnej, co pozwala na szybką i efektywną naukę. Szczególną uwagę zwrócono na przepisy zawierające tzw. słowa pułapki ( tylko, wyłącznie ), bardzo często pojawiające się w wariantach odpowiedzi na pytania testowe lub w samych pytaniach testowych (na egzaminie wstępnym na aplikację radcowską i adwokacką w 2012 r. pojawiły się aż w 16 pytaniach, a analiza pytań z lat poprzednich wskazuje na to, iż jest to już utrwalona praktyka. Książka jest przeznaczona dla osób przygotowujących się zarówno do egzaminów wstępnych, jak i końcowych na aplikacji radcowskiej i adwokackiej. ez wątpienia będzie także cenną pomocą dla osób wybierających się na inne apli- 7
Wstęp kacje prawnicze (notarialną, ogólną, komorniczą). Niniejsza publikacja będzie również pomocna studentom wydziałów prawa w powtarzaniu materiału przed egzaminami czy kolokwiami. W pracy nad książką utorzy korzystali nie tylko ze swej wiedzy teoretycznej, lecz przede wszystkim z praktycznego doświadczenia, gdyż z sukcesem przygotowali się i zdali trudny egzamin na aplikację korporacyjną. Ponadto fakt, iż utorzy są praktykującymi prawnikami, pozwolił im na trafniejszy dobór pytań oraz uwzględnienie materiału sprawiającego najwięcej problemów.
Wskazówki do rozwiązywania testów I. Słowa pułapki tylko i wyłącznie Radzimy zwracać szczególną uwagę na pytania, które w wariantach odpowiedzi zawierają tzw. słowa pułapki, tj. tylko albo wyłącznie. Pytania tego typu są często podchwytliwe i dobrze jest podczas egzaminu mieć ze sobą ołówek, zaznaczyć je wszystkie i później, przed oddaniem arkusza z odpowiedziami, jeszcze raz zastanowić się nad prawidłową odpowiedzią, zanim się ją ostatecznie wpisze. Przykładowe pytania z egzaminu wstępnego na aplikację radcowską i adwokacką zawierające słowa pułapki: 1. Na zasadach określonych w Kodeksie karnym odpowiada:. ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat, ale w przypadku niektórych przestępstw może również odpowiadać ten, kto dopuścił się ich po ukończeniu 15 lat,. tylko ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat i w żadnym wypadku nie jest możliwe, aby taką odpowiedzialność ponosił ten, kto tego wieku nie osiągnął,. tylko ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 18 lat i w żadnym wypadku nie jest możliwe, aby taką odpowiedzialność ponosił ten, kto tego wieku nie osiągnął. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 10 1 i 2 k.k. 2. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, jeżeli naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona:. według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili,. wyłącznie według cen z daty powstania szkody,. wyłącznie według cen z daty doręczenia zobowiązanemu wezwania do zapłaty. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 363 2 k.c. 9
Wskazówki do rozwiązywania testów Warto zaznaczyć, iż na egzaminie wstępnym na aplikację radcowską i adwokacką słowa pułapki tylko oraz wyłącznie pojawiają się w wielu pytaniach (w 2009 r. aż 32% wszystkich pytań na teście zawierało te słowa, w 2010 i 2011 r. było to 15%). II. Wykluczanie wariantów Pytania często wskazują na pewną prawidłowość, tj. zazwyczaj jeden z wariantów odpowiedzi jest prosty do wykluczenia, a wybór prawidłowej odpowiedzi sprowadza się do dwóch wariantów. 1. Zgodnie z Kodeksem karnym, przygotowanie do popełnienia czynu zabronionego jest karalne:. w przypadku wszystkich zbrodni,. w przypadku wszystkich przestępstw popełnionych z zamiarem bezpośrednim,. tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 16 2 k.k. Komentarz: w tym wypadku łatwo jest od razu wykluczyć odpowiedź, natomiast znając wyjątek (słowo pułapka tylko ), bez trudu zaznaczymy właściwą odpowiedź i jesteśmy o krok bliżej do sukcesu. 2. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, przysposobienie dziecka pozostającego pod opieką:. wymaga zgody opiekuna w każdym przypadku,. nie wymaga zgody opiekuna w żadnym przypadku,. wymaga zgody opiekuna, jednakże sąd opiekuńczy może, ze względu na szczególne okoliczności, orzec przysposobienie nawet mimo braku zgody opiekuna, jeżeli wymaga tego dobro dziecka. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 120 k.r.o. Komentarz: w tym przypadku nie powinno być problemu z wykluczeniem. III. Szczególne słowa Należy także zwracać szczególną uwagę na występujące w pytaniach i odpowiedziach słowa: nie, nigdy, zawsze lub w każdym wypadku. Radzimy podkreślać je, a nawet brać w ramki, żeby nie stracić ich z pola widzenia. 1. Zgodnie z Kodeksem karnym, funkcjonariuszem publicznym nie jest:. notariusz,. komornik,. radca prawny. 10 Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 115 13 k.k.
Wskazówki do rozwiązywania testów 2. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, jeżeli kilka osób zaciągnęło zobowiązanie dotyczące ich wspólnego mienia, są one zobowiązane:. zawsze w częściach równych,. zawsze proporcjonalnie do wysokości udziału przysługującego im w mieniu wspólnym,. solidarnie, chyba że umówiono się inaczej. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 370 k.c. 3. Zgodnie z ustawą o własności lokali, ustanowienie odrębnej własności lokalu na mocy jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości:. nigdy nie jest możliwe,. jest możliwe, ale wyłącznie wówczas, gdy własność ta ustanawiana jest na rzecz właściciela tej nieruchomości,. jest możliwe, ale wyłącznie wówczas, gdy własność ta ustanawiana jest na rzecz osoby trzeciej. Prawidłowa odpowiedź:. Podstawa prawna: art. 10 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Komentarz: w tych pytaniach w odpowiedziach występują słowa zawsze i nigdy, które automatycznie powinny uruchamiać czerwone światło. Ustawodawca bowiem rzadko używa tak kategorycznych sformułowań. Podkreślając wyjątek od zasady, zazwyczaj posługuje się zwrotem jeśli przepis szczególny nie stanowi inaczej, jeśli statut nie stanowi inaczej, chyba że umówiono się inaczej itd. IV. Presja czasu Należy pamiętać, że egzamin trwa 150 minut, w czasie których trzeba się zmierzyć ze 150 pytaniami. To wbrew pozorom wystarczająca ilość czasu, aczkolwiek trzeba go kontrolować. Jeżeli po przeczytaniu pytania (sprawdzamy słowa pułapki, zwroty, o których była mowa wyżej) wiadomo, która odpowiedź jest prawidłowa, radzimy od razu zaznaczyć ją na arkuszu z pytaniami. Odradzamy zostawianie wpisywania wszystkich odpowiedzi na sam koniec (sam arkusz z pytaniami będzie miał objętość ok. 30 stron). zas na drugie czytanie i analizowanie pytań oraz wariantów odpowiedzi dobrze jest zarezerwować na pytania, co do których zaistniały wątpliwości. Nawet jeżeli nie uda ich się rozwiać, to nigdy nie należy pozostawiać wolnych pól w arkuszu odpowiedzi za błędnie zaznaczoną odpowiedź nie ma punktów ujemnych! Zawsze istnieje natomiast 33% szans, iż zaznaczona odpowiedź okaże się prawidłowa. Życzymy powodzenia utorzy 11
Rozdział 1 Kodeks karny (ustawa z 6 czerwca 1997 r., Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) 2997. Zgodnie z Kodeksem karnym, nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość:. nie jest znaczna,. jest znikoma,. jest niewielka. rt. 1. 2. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. 2998. Zgodnie z Kodeksem karnym, odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie:. podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi,. podlega także ten, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi,. nie podlega tylko ten, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. rt. 2. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. 2999. Zgodnie z Kodeksem karnym, kary oraz inne środki przewidziane w tym Kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad:. humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka,. enumeratywnie tutaj określonych,. adekwatności i dokuczliwości, z poszanowaniem jednak godności człowieka. rt. 3. Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka. 13
PYTNIE 3000 3003 1. Kodeks karny 3000. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się:. ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy,. ustawę nową, niezależnie od tego, czy ustawa obowiązująca poprzednio jest względniejsza dla sprawcy,. zawsze ustawę obowiązującą w czasie popełnienia przestępstwa. rt. 4. 1. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. 3001. Zgodnie z Kodeksem karnym, ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony:. wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,. wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym,. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. rt. 5. Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. 3002. Zgodnie z Kodeksem karnym, czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca:. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić,. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie nastąpił skutek stanowiący znamię czynu zabronionego,. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. rt. 6. 1. zyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. 14 3003. Zgodnie z Kodeksem karnym, czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca:. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić,. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie nastąpił skutek stanowiący znamię czynu zabronionego,. działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. rt. 6. 2. zyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
1. Kodeks karny PYTNIE 3004 3008 3004. Zgodnie z Kodeksem karnym, przestępstwo jest:. zbrodnią, występkiem albo wykroczeniem,. zbrodnią albo występkiem,. tylko zbrodnią. rt. 7. 1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem. 3005. Zgodnie z Kodeksem karnym, zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat:. 3 albo karą surowszą,. 4 albo karą surowszą,. 5 albo karą surowszą. rt. 7. 2. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. 3006. Zgodnie z Kodeksem karnym, występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej:. 10 stawek dziennych,. 20 stawek dziennych,. 30 stawek dziennych. rt. 7. 3. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. 3007. Zgodnie z Kodeksem karnym, występek można popełnić:. tylko umyślnie,. umyślnie albo nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi,. umyślnie albo nieumyślnie. rt. 8. Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi. 3008. Zgodnie z Kodeksem karnym, czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca:. ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi,. ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi, albo popełnia go na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach,. ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi, albo popełnia go na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. rt. 9. 1. zyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. 15
PYTNIE 3009 3013 1. Kodeks karny 3009. Zgodnie z Kodeksem karnym, na zasadach określonych w tym Kodeksie odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu:. 15 lat,. 16 lat,. 17 lat. rt. 10. 1. Na zasadach określonych w tym kodeksie odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. 3010. Zgodnie z Kodeksem karnym, ten sam czyn może stanowić:. jedno lub więcej przestępstw,. tylko jedno przestępstwo,. nie więcej niż dwa przestępstwa. rt. 11. 1. Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. 3011. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje:. za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów,. za każde z przestępstw,. za każde z przestępstw, wymierzając karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą. rt. 11. 2. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. 3012. Zgodnie z Kodeksem karnym, dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się co do zasady, za:. dwa lub więcej czyny zabronione, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej,. dwa lub więcej czyny zabronione,. jeden czyn zabroniony. rt. 12. Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego. 3013. Zgodnie z Kodeksem karnym, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nienadającego się do popełnienia czynu zabronionego, usiłowanie:. nie zachodzi,. zachodzi,. zachodzi tylko w przypadkach określonych w Kodeksie. rt. 13. 2. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nienadającego się do popełnienia czynu zabronionego. 16
1. Kodeks karny PYTNIE 3014 3018 3014. Zgodnie z Kodeksem karnym, sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach:. do trzech czwartych zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa,. do dwóch trzecich zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa,. zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. rt. 14. 1. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. 3015. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego:. nie podlega karze za usiłowanie,. podlega karze za usiłowanie, jednakże sąd może w stosunku do sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary,. podlega karze za usiłowanie, jednakże sąd może w stosunku do sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. rt. 15. 1. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. 3016. Zgodnie z Kodeksem karnym, sprawca, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego:. nie podlega karze za usiłowanie,. podlega karze za usiłowanie, jednakże sąd może w stosunku do sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary,. podlega karze za usiłowanie, jednakże sąd może w stosunku do sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. rt. 15. 2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. 3017. Zgodnie z Kodeksem karnym, przygotowanie:. nie jest karalne,. zawsze jest karalne,. jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. rt. 16. 2. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. 3018. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli sprawca dobrowolnie odstąpił od czynności mających stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania (przygotowanie):. nie podlega karze za przygotowanie,. podlega za przygotowanie, ale sąd stosuje wobec niego nadzwyczajne złagodzenie kary,. podlega za przygotowanie, ale sąd może wobec niego zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. rt. 17. 1. Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu. 17
PYTNIE 3019 3023 1. Kodeks karny 3019. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego, odpowiada za:. sprawstwo,. podżeganie,. pomocnictwo. rt. 18. 2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego. 3020. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, odpowiada za:. sprawstwo,. podżeganie,. pomocnictwo. rt. 18. 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. 3021. Zgodnie z Kodeksem karnym, sąd wymierza karę za podżeganie w granicach:. zagrożenia przewidzianego za sprawstwo,. do trzech czwartych zagrożenia przewidzianego za sprawstwo,. do połowy ustawowego zagrożenia przewidzianego za sprawstwo. rt. 19. 1. Sąd wymierza karę za podżeganie lub pomocnictwo w granicach zagrożenia przewidzianego za sprawstwo. 3022. Zgodnie z Kodeksem karnym, wymierzając karę za pomocnictwo, sąd:. nie może zastosować nadzwyczajnego złagodzenia kary,. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary,. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. rt. 19. 2. Wymierzając karę za pomocnictwo sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. 3023. Zgodnie z Kodeksem karnym, każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego:. co do zasady, odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających,. odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających,. odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności, jednak jego odpowiedzialność w wyjątkowych wypadkach może być zależna od odpowiedzialności pozostałych współdziałających. rt. 20. Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających. 18
1. Kodeks karny PYTNIE 3024 3028 3024. Zgodnie z Kodeksem karnym, okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się:. tylko co do osoby, której dotyczą,. do wszystkich współsprawców,. co do zasady, do wszystkich współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego. rt. 21. 1. Okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. 3025. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli czynu zabronionego nie usiłowano dokonać, sąd:. stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary,. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia,. odstępuje od wymierzenia kary. rt. 22. 2. Jeżeli czynu zabronionego nie usiłowano dokonać, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. 3026. Zgodnie z Kodeksem karnym, współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego:. podlega karze nie wyższej niż połowa ustawowego zagrożenia przewidzianego za przestępstwo,. podlega karze nie wyższej niż jedna trzecia ustawowego zagrożenia przewidzianego za przestępstwo,. nie podlega karze. rt. 23. 1. Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego. 3027. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego, odpowiada jak za:. pomocnictwo,. podżeganie,. współsprawstwo. rt. 24. Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23. 3028. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem:. nie popełnia przestępstwa,. nie popełnia umyślnie czynu zabronionego,. nie popełnia umyślnie ani nieumyślnie czynu zabronionego. rt. 25. 1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. 19
PYTNIE 3029 3033 1. Kodeks karny 3029. Zgodnie z Kodeksem karnym, w razie przekroczenia granic obrony koniecznej sąd:. stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary,. nie może zastosować nadzwyczajnego złagodzenia kary,. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. rt. 25. 2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. 3030. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto przekracza granice obrony koniecznej pod wpływem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu:. korzysta z fakultatywnego nadzwyczajnego złagodzenia kary,. korzysta z obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary,. nie podlega karze. rt. 25. 3. Nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej pod wpływem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu. 3031. Zgodnie z Kodeksem karnym, nie popełnia przestępstwa, kto:. działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego,. działa w celu uchylenia bezpośredniego lub pośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego,. działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, chociażby dobro poświęcone przedstawiało wartość oczywiście wyższą od dobra ratowanego. rt. 26. 1. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. 3032. Zgodnie z Kodeksem karnym, w razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności, sąd:. stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary,. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia,. odstępuje od wymierzenia kary. rt. 26. 3. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. 20 3033. Zgodnie z Kodeksem karnym, nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli:
1. Kodeks karny PYTNIE 3034 3036. spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy,. spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu mogą być zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy,. spodziewana korzyść może mieć znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu mogą być zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy. rt. 27. 1. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy. 3034. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego:. popełnia umyślnie czyn zabroniony, ale sąd może wobec sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub nawet odstąpić od jej wymierzenia,. popełnia umyślnie czyn zabroniony, ale sąd może wobec sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary,. nie popełnia umyślnie czynu zabronionego. rt. 28. 1. Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. 3035. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę:. nie popełnia przestępstwa,. popełnia przestępstwo, ale sąd może wobec sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia,. popełnia przestępstwo, ale sąd może wobec sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. rt. 29. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. 3036. Zgodnie z Kodeksem karnym, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności:. nie popełnia przestępstwa,. popełnia przestępstwo, ale sąd może odstąpić wobec sprawcy od wymierzenia kary lub środka karnego,. popełnia przestępstwo, ale sąd może zastosować wobec sprawcy nadzwyczajne złagodzenie kary. rt. 30. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. 21
PYTNIE 3037 3041 1. Kodeks karny 3037. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd:. może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary,. stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary,. odstępuje od wymierzenia kary. rt. 31. 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. 3038. Kodeks karny nie przewiduje kary w postaci:. grzywny,. mandatu karnego,. ograniczenia wolności. rt. 32. Karami są: 1) grzywna, 2) ograniczenie wolności, 3) pozbawienie wolności, 4) 25 lat pozbawienia wolności, 5) dożywotnie pozbawienie wolności. 3039. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi:. 10,. 20,. 30. rt. 33. 1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. 3040. Zgodnie z Kodeksem karnym, stawka dzienna nie może przekraczać:. 1000 złotych,. 1500 złotych,. 2000 złotych. rt. 33. 3. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od 10 złotych, ani też przekraczać 2000 złotych. 3041. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej:. 15 dni,. miesiąc,. dwa miesiące. rt. 34. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach. 22
1. Kodeks karny PYTNIE 3042 3046 3042. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najdłużej:. 6 miesięcy,. 12 miesięcy,. 18 miesięcy. rt. 34. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach. 3043. Zgodnie z Kodeksem karnym, w czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany jest obowiązany do:. wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne,. powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób,. powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających. rt. 34. 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany: 1) nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu, 2) jest obowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, 3) ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary. 3044. Zgodnie z Kodeksem karnym, nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w wymiarze:. od 10 do 40 godzin w stosunku miesięcznym,. od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym,. od 25 do 40 godzin w stosunku miesięcznym. rt. 35. 1. Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym. 3045. Zgodnie z Kodeksem karnym, w stosunku do osoby zatrudnionej sąd, zamiast obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, podczas odbywania przez skazanego kary ograniczenia wolności, może orzec potrącenie:. od 5 do 10% wynagrodzenia za pracę na cel społeczny wskazany przez sąd,. od 10 do 30% wynagrodzenia za pracę na cel społeczny wskazany przez sąd,. od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę na cel społeczny wskazany przez sąd. rt. 35. 2. W stosunku do osoby zatrudnionej sąd zamiast obowiązku, o którym mowa w art. 34 2 pkt 2, może orzec potrącenie od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd; w okresie odbywania kary skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. 3046. Zgodnie z Kodeksem karnym, wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd:. może orzec wobec skazanego obowiązek powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,. nie może orzec wobec skazanego obowiązku powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,. nie może orzec wobec skazanego obowiązku powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających, ale może orzec obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego. 23
PYTNIE 3047 3049 1. Kodeks karny rt. 36. 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec wobec skazanego obowiązki wymienione w art. 72. rt. 72. 1. Zawieszając wykonanie kary, sąd może zobowiązać skazanego do: 1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby, 2) przeproszenia pokrzywdzonego, 3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby, 4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu, 5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających, 6) poddania się leczeniu, w szczególności odwykowemu lub rehabilitacyjnemu, albo oddziaływaniom terapeutycznym, 6a) uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych, 7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, 7a) powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób, 7b) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, 8) innego stosownego postępowania w okresie próby, jeżeli może to zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa. 1a. Nakładając na sprawcę przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej obowiązek wymieniony w 1 pkt 7b sąd określa sposób kontaktu skazanego z pokrzywdzonym. 2. Sąd może zobowiązać skazanego do naprawienia szkody w całości lub w części, chyba że orzekł środek karny wymieniony w art. 39 pkt 5, albo do uiszczenia świadczenia wymienionego w art. 39 pkt 7. 3047. Zgodnie z Kodeksem karnym, kara pozbawienia wolności wymieniona wśród kar, oprócz kary 25 lat pozbawienia wolności oraz kary dożywotniego pozbawienia wolności, trwa najkrócej:. miesiąc,. 6 miesięcy,. rok. rt. 37. Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 32 pkt 3 trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 15 lat; wymierza się ją w miesiącach i latach. rt. 32. Karami są: 1) grzywna, 2) ograniczenie wolności, 3) pozbawienie wolności, 4) 25 lat pozbawienia wolności, 5) dożywotnie pozbawienie wolności. 3048. Zgodnie z Kodeksem karnym, kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć:. 360 stawek dziennych grzywny,. 720 stawek dziennych grzywny,. 810 stawek dziennych grzywny. rt. 38. 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach. 24 3049. Zgodnie z Kodeksem karnym, kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć:. 10 lat pozbawienia wolności,. 12 lat pozbawienia wolności,. 15 lat pozbawienia wolności.
1. Kodeks karny PYTNIE 3050 3053 rt. 38. 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach. 3050. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, kara wymierzona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności nie może przekroczyć:. 25 lat pozbawienia wolności,. 30 lat pozbawienia wolności,. 15 lat pozbawienia wolności. rt. 38. 3. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, kara wymierzona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności nie może przekroczyć 25 lat pozbawienia wolności, a za przestępstwo zagrożone karą 25 lat pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat pozbawienia wolności. 3051. Zgodnie z Kodeksem karnym, pozbawienie praw publicznych to:. kara,. środek karny,. środek zabezpieczający. rt. 39. Środkami karnymi są: 1) pozbawienie praw publicznych, 2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, 2a) zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi, 2b) obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz zbliżania się do określonych osób lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, 2c) zakaz wstępu na imprezę masową, 2d) zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, 2e) nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, 3) zakaz prowadzenia pojazdów, 4) przepadek, 5) obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, 6) nawiązka, 7) świadczenie pieniężne, 8) podanie wyroku do publicznej wiadomości. 3052. Zgodnie z Kodeksem karnym, sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od:. roku,. 2 lat,. 3 lat. rt. 40. 2. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie. 3053. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska, sąd:. orzeka zakaz zajmowania określonego stanowiska,. może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska,. orzeka zakaz zajmowania określonego stanowiska, jeżeli sprawca popełnił czyn chuligański. 25
PYTNIE 3054 3056 1. Kodeks karny rt. 41. 1. Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. 3054. Zgodnie z Kodeksem karnym, w razie skazania na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd:. orzeka obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz zbliżania się do określonych osób, zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu lub nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,. zawsze może orzec obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz zbliżania się do określonych osób, zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu lub nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,. może orzec obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz zbliżania się do określonych osób, zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu lub nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, tylko w przypadkach określonych w Kodeksie. rt. 41a. 2. Sąd orzeka obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz zbliżania się do określonych osób, zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu lub nakaz opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym w razie skazania na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego; obowiązek lub zakaz może być połączony z obowiązkiem zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu. 3055. Zgodnie z Kodeksem karnym, orzekając zakaz zbliżania się do określonych osób, sąd:. wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować,. nie wskazuje odległości od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować,. wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować, tylko na wniosek pokrzywdzonego, przy czym odległość ta nie może być większa niż 500 metrów. rt. 41a. 4. Orzekając zakaz zbliżania się do określonych osób, sąd wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować. 26 3056. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli przestępstwo zostało popełnione w związku z imprezą masową, a udział sprawcy w imprezach masowych zagraża dobrom chronionym prawem, sąd:
1. Kodeks karny PYTNIE 3057 3059. może orzec zakaz wstępu na imprezę masową,. orzeka zakaz wstępu na imprezę masową, tylko jeżeli sprawca współdziałał w zakłócaniu imprezy z innymi osobami,. tylko wyjątkowo może orzec zakaz wstępu na imprezę masową. rt. 41b. 1. Sąd może orzec zakaz wstępu na imprezę masową, jeżeli przestępstwo zostało popełnione w związku z taką imprezą, a udział sprawcy w imprezach masowych zagraża dobrom chronionym prawem. Sąd orzeka zakaz wstępu na imprezę masową w wypadkach wskazanych w ustawie. 3057. Zgodnie z Kodeksem karnym, zakaz wstępu na imprezę masową:. może być połączony z obowiązkiem przebywania skazanego w czasie trwania niektórych imprez masowych objętych zakazem w określonym miejscu stałego pobytu, kontrolowany w sposób określony w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego,. jest połączony z obowiązkiem przebywania skazanego w czasie trwania niektórych imprez masowych objętych zakazem w określonym miejscu stałego pobytu, kontrolowany w sposób określony w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego,. nie może być połączony z obowiązkiem przebywania skazanego w czasie trwania niektórych imprez masowych objętych zakazem w określonym miejscu stałego pobytu. rt. 41b. 3. Orzekając zakaz wstępu na imprezę masową za czyn popełniony w związku z masową imprezą sportową, sąd może orzec obowiązek przebywania skazanego w czasie trwania niektórych imprez masowych objętych zakazem w określonym miejscu stałego pobytu, kontrolowany w sposób określony w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego. 3058. Zgodnie z Kodeksem karnym, zakaz wstępu na imprezę masową:. nie dotyczy meczu piłki nożnej rozgrywanego przez polską kadrę narodową i polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,. nie dotyczy, co do zasady, meczów piłki nożnej rozgrywanych przez polską kadrę narodową lub polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,. obejmuje wszelkie imprezy masowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz mecze piłki nożnej rozgrywane przez polską kadrę narodową lub polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. rt. 41b. 2. Zakaz wstępu na imprezę masową obejmuje wszelkie imprezy masowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz mecze piłki nożnej rozgrywane przez polską kadrę narodową lub polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3059. Zgodnie z Kodeksem karnym, zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych:. obejmuje uczestnictwo tylko w loteriach wymienionych w ustawie,. obejmuje uczestnictwo we wszystkich loteriach,. nie obejmuje uczestnictwa w loteriach promocyjnych. rt. 41c. 1. Zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych nie obejmuje uczestnictwa w loteriach promocyjnych. 27
PYTNIE 3060 3062 1. Kodeks karny 3060. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości, sąd:. może orzec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju na okres do lat 10,. orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju,. może orzec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju na okres do lat 5. rt. 42. 1. Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. 2. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w 1 był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, 174 lub 177. 3. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 2 lub w art. 355 2 był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. 4. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w 3. 3061. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającej życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, był w stanie nietrzeźwości, sąd:. orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze,. orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres od 5 do 15 lat,. orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. rt. 42. 3. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 2 lub w art. 355 2 był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. rt. 173. 1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 28 3062. Zgodnie z Kodeksem karnym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej orzeka się na okres:. od roku do lat 10,. od roku do lat 15,. od 2 do 6 lat.