Raport opisowy z pobytu na stypendium Adres e-mail: irmina.solecka@gmail.com Semestr studiów na SGH: II mgr Nazwa uczelni zagranicznej: Universidad Rey Juan Carlos, Madryt, Hiszpania Termin: semestr zimowy, 22.08.2011 22.12.2011 Miejsce pobytu: Madryt stolica i największe miasto w Hiszpanii, kolorowe, dużo klubów i zabytków, nie można się tu nudzić, z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie, ludzie uśmiechnięci i pozytywnie nastawieni do życia Miasto posiada świetnie rozwiniętą sieć komunikacji miejskiej. Na duże uznanie zasługuje metro, 12 linii, właściwie wszędzie można dojechać, czyste i nowe, aż miło podróżować. Ceny biletów w porównaniu z Polską wysokie, ale porównując je do innych europejskich miast względnie niskie jak na tą jakość. Przykładowo: cena biletu miesięcznego normalnego na strefę A 47,50 euro (bilet ważny od 1 do 30 dnia danego miesiąca), cena biletu miesięcznego ulgowego (do 22 r.ż.) na strefę A ok. 30 euro (trzeba czekać ok. 2-3 tygodni na wyrobienie karty, wyrabia się w tzw. Tabaco), bilet jednorazowy 1,5 euro, bilet 10-przejazdowy (10 viajes) 9,30 euro. Warto pamiętać o zdjęciu legitymacyjnym przy biletach miesięcznych. Bilet jednorazowy na i z lotniska kosztuje 2,50 euro, a jeśli mamy np. 10 viajes albo jednorazowy za 1,50 euro, trzeba dokupić tzw. suplement za 1 euro. Lotnisko Barajas jedno z największych w Europie, znajduje się na północny-wschód od miasta posiada 4 terminale, tanie linie obsługiwane są przez pierwszy (znajduje się najdalej i trzeba długo iść), LOT obsługiwany przez terminal drugi. Jak już wspomniałam z lotniska do centrum można dojechać metrem (linia nr 8, przyspieszona, kończy się na stacji Nuevos Ministerios). Ja, lecąc do Madrytu z Warszawy, wybrałam LOT, bilet zarezerwowałam od razu w obie strony, gdyż jest tańszy. Czas lotu to ok. 3 h 40 min. Nie brałam pod uwagę tanich linii, z tego co słyszałam Wizzair wycofał loty z Warszawy do Madrytu. Uniwersytet Rey Juan Carlos posiada 4 kampusy. Ja studiowałam na kampusie Vicálvaro, na którym znajduje się Facultad de Ciencias Jurídicas y Sociales. Kampus ten znajduje się w południowo wschodniej części Madrytu przy samym metrze (linia nr 9 Vicálvaro strefa A). Podróż merem z centrum zajmuje ok. 30 minut. Pozostałe kampusy mieszczą się w strefie B poza miastem, co skutkuje tym, że bilet jest droższy.
Uniwersytet: Najmłodszy państwowy uniwersytet w Madrycie, utworzony w 1996 roku. Studiuje na nim ok. 29 000 studentów, z tego co pamiętam na listach było ok. 600 studentów zagranicznych na wszystkich 4 kampusach (Fuelnabrada, Mostoles, Alcorcon i Vicalvaro). Kursy: Jeśli chodzi o zajęcia na tej uczelni, to z przykrością muszę stwierdzić, że miałam inne oczekiwania i trochę się rozczarowałam. Czułam się trochę jak w szkole podstawowej, może dlatego, że sale trochę przypominały mi tamte czasy, a poza tym podejście hiszpańskich studentów było trochę infantylne. Profesorowie hiszpańscy na ogół byli bardzo mili i sympatyczni, ale nie dawali żadnej taryfy ulgowej studentom zagranicznym i nie można było się z nimi w żaden sposób dogadać. Do każdego z profesorów można było przyjść na konsultacje, informacje były podawane na pierwszych zajęciach organizacyjnych. Większość wykładowców umieszczała swoje materiały, prezentacje na Campus Virtual lub niektóre materiały były dostępne w reprografia, które można było skserować podając konkretny numer, do którego były przypisane. Ponadto jednym z wymogów zaliczenia przedmiotu była min 80% frekwencja i na początku mówili, że będzie to egzekwowane, jednak w praktyce tylko nieliczni sprawdzali obecność albo robili to sporadycznie, więc nie należy się zbytnio zamartwiać przy planowaniu dłuższych wycieczek Przedmioty, które realizowałam: 1. Curso Intensivo de Español José María Espinar Mesa - Moles Bezpłatny kurs hiszpańskiego za 3 ECTS. Była to grupa o najwyższym poziomie. Zajęcia przez pierwsze 2 tygodnie przed rozpoczęciem głównych zajęć na uczelni. Raczej były formą integracji z Erasmusami niż nauką, gdyż grupy były bardzo liczne. Trwały od poniedziałku do piątku ok. 4 godziny dziennie. Profesor był wymagający i miał ogromny temperament, czasami krzyczał, jeśli ktoś źle wymawiał czy akcentował wyrazy, jednak mimo to był sympatyczny. Przynosił swoje materiały. Po 2 tygodniach zajęć robiliśmy test online w celu przypisania nas do konkretnej grupy w ciągu semestru. 2. Español para Extranjeros I Francisco Cambronero Przedmiot 2 razy w tygodniu po dwie godziny, za 4,5 ECTS. Była to grupa o najwyższym poziomie jaką utworzono B2, dość liczna, co nie sprzyjało efektywnej nauce. Jednak profesor świetnie tłumaczył, robiliśmy dużo ćwiczeń. Na zaliczenie był egzamin pisemny i ustny. W ciągu semestru pisaliśmy jedną krótką pracę i był egzamin (zadania z gramatyki, jakieś czytanie). Jeśli ktoś chcę, to może rzeczywiście dużo nauczyć się u tego profesora na, jak dla mnie zajęcia te były formą powtórzenia. Korzystaliśmy z książki Aula 4.
3. Introduction to Marketing and Communications in the Firm Cristina Figueroa Domecq Sympatyczna i konkretna, trochę roztrzepana, ale widać, że zna się na rzeczy. Przedmiot realizowany po angielsku, za 6 ECTS, zajęcia 2 razy w tygodniu po dwie i jedną godzinę. Na zaliczenie trzeba było zrobić pracę w grupie 4 6 osobowej i prezentację na wybrany przez wykładowcę temat. Ponadto były 2 egzaminy w połowie zajęć i na koniec zajęć, kto nie zaliczył pierwszego pisał egzamin z całości na koniec zajęć. Test jednokrotnego wyboru (ok. 30 pytań), ale z ujemnymi punktami za złą odpowiedź. Pomimo tego, przedmiot uważam za najłtawiejszy do zaliczenia z tych których wybrałam, oprócz hiszpańskiego. Polecam. 4. Comportamiento del Consumidor Rocío Calero de la Paz Przedmiot za 4,5 ECTS, raz w tygodniu po dwie godziny. Na zaliczenie egzamin, który był na ostatnich zajęciach (test jednokrotnego wyboru, punkty ujemne za złą odpowiedź), oprócz tego w grupie 2 4 osobowej trzeba było zrobić pisemną analizę wybranego produktu, uwzględniając w niej wszystkie zrealizowane na zajęciach tematy, i oddać pracę w dniu egzaminu. Ponadto brano pod uwagę pracę na zajęciach, czasami trzeba było rozwiązać w grupie jakieś case y i oddać na koniec zajęć. Przedmiot całkiem atrakcyjny, ale forma prowadzenia zajęć już mniej, Pani ta nie cieszyła się sympatią wśród studentów Erasmusów. Nie polecam. 5. Contabilidad Financiera José Muñoz Jiménez Przedmiot za 6 ECTS, 2 razy w tygodniu po dwie i jedną godzinę. Profesor sympatyczny i fachowy, ale egzaminy na zaliczenie trudne i zdawalność bardzo niska, nawet wśród hiszpańskich studentów. W ciągu semestru były 2 kolokwia (test jedno- i wielokrotnego wyboru, punkty ujemne i krótkie zadanie do rozwiązania 2, 3 polecenia). Na koniec zajęć egzamin z całości materiału 2 części : teoretyczna (test jedno- i wielokrotnego wyboru bez punktów ujemnych) i praktyczna (zadanie do rozwiązania : zaksięgować operacje itp.). Przedmiot pracochłonny, wymaga systematyczności i dość trudny. Jeśli ktoś uwielbia rachunkowość, na pewno warto go wziąć pod uwagę przy wyborze przedmiotów. 6. Dirección Estratégica Mª DE GUADALUPE RICO GARCÍA Przedmiot za 4,5 ECTS, raz w tygodniu po 2 godziny, trudny do zaliczenia. Na zaliczenie składała się pisemna praca w grupie ok. 4 5 osobowej oraz egzamin (jeden w połowie, a drugi na koniec semestru) test jednokrotnego wyboru z ujemnymi punktami za złą odpowiedź. 7. Segunda Lengua Extranjera II (Francés) Laurence Chapuis
Przedmiot za 6 ECTS, 2 razy w tygodniu po dwie i jedną godzinę, prowadzony po francusku i hiszpańsku na zmianę. Profesor bardzo wymagająca, nie polecam osobom, które myślą o nauce francuskiego, bo może ich zniechęcić do tego języka. Nie podobał mi się sposób prowadzenia zajęć i metody nauczania, np. tłumaczenie zdań z hiszpańskiego na francuski czy uczenie się dialogów po francusku na pamięć. Zaliczenie polegało na napisaniu 2 egzaminów: mniej więcej w połowie i na koniec semestru oraz był egzamin ustny. Ogólnie na zajęciach większość czasu spędzaliśmy na sprawdzaniu pracy domowej. Warunki studiowania: Na kampusie znajdował się punkt xero (reprografía), koszt wydrukowania jednej strony to 0,10 euro. Można było także korzystać z komputerów i wifi (hasło i login dostępne). Znajdowała się również biblioteka z czytelnią (szczególnie oblegana 2 tygodnie przed sesją znalezienie wolnego miejsca graniczyło z cudem). Książki można było wypożyczać na 2 tygodnie. Na kampusie znajdowała się także siłownia. Karnet miesięczny dla studenta Erasmusa kosztował 22 euro (przy zapisie trzeba było pokazać letter of acceptance). Można było zjeść śniadanie czy obiad po rozsądnej cenie (ok. 5 euro) na jednej z dwóch stołówek. Warunki mieszkaniowe: Uczelnia nie posiada akademików. Należy się przygotować na szukanie mieszkania. Najlepiej zacząć rozglądać się jeszcze przed przylotem, bo znalezienie mieszkania nie jest łatwe. Trzeba od tego zacząć, że Hiszpanie są niechętni na wynajęcie mieszkania na tak krótki okres jak 4 miesiące. Polecam stronę www.idealista.com. Przy wynajmowaniu mieszkania warto zwrócić uwagę czy posiada ogrzewanie, gdyż od początku listopada noce są chłodne i dość odczuwalne. Standardowa cena za pokój to 350 euro, ale można znaleźć i tańszy i droższy, wszystko zależy od lokalizacji i standardu. Ja mieszkałam niedaleko uczelni (3 min. pieszo) i wynajmowaliśmy mieszkanie za 750 euro + opłaty. Jeśli ktoś byłby zainteresowany, to posiadam kontakt do właścicielki, która zresztą była niesamowicie przesympatyczna i pomocna Ponadto, przy uczelni działa agencja nieruchomościowa Aluni, która bodajże ma podpisaną umowę z uczelnią i za pewną opłatą znajdują oni pokój/mieszkanie. Wiem, że sporo osób korzystało z jej usług. Recepcja: W ciągu pierwszych dni od przyjazdu należy się zgłosić do International Student Office w celu wypełnienia niezbędnych dokumentów. Należy nie zwlekać ze zmianami do LA, gdyż były ogromne kolejki i doszło do tego, że trzeba było się zapisywać na konkretną godzinę. Biuro przyjmuje studentów tylko w tych godzinach, które widnieją na drzwiach, nie
interesują ich pilne przypadki. Przed biurem wisi lista z nazwiskami wszystkich studentów zagranicznych, a przy nich nazwisko koordynatora opiekuna, do którego należy się zgłosić w celu podpisania zmian do LA. Jeśli chodzi o organizację studencką Erasmus Student Network, to nie zasługuje ona na pochwałę. Może dlatego, że jest to młoda organizacja, która działa na tej uczelni i za bardzo nie wie jaka powinna być jej rola i nie posiada odpowiedniej osoby, która właściwie by nią pokierowała. Około 2 3 tygodni przed przylotem dostałam maila od ESN, w którym napisali, że jeśli chcę mieć swojego opiekuna tzw. tutora powinnam im to zgłosić. Kiedy otrzymałam maila z nazwiskiem tutora, napisali, że muszę pierwsza się do niego odezwać, co było dla mnie dość dziwne. Mój tutor nie popisał się, gdyż ani nie odebrał mnie z lotniska (tłumacząc się, że nie ma czasu, bo pracuje) ani tym bardziej nie pomógł mi w poszukiwaniu mieszkania, gdyż w tym czasie pojechał na Ibizę. Poza tym ESN zorganizował podczas pierwszych 2 tygodni wycieczki po Madrycie, a co każdy czwartek były imprezy w jakimś barze w centrum, jednak nie cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród Erasmusów. Każdy organizował coś na własną rękę w grupie. Koszty utrzymania: Otrzymane stypendium nie wystarcza na utrzymanie się w Madrycie, pokrywa ok. 25 30% kosztów. W porównaniu do Polski ceny są wyższe, chociaż ceny niektórych produktów są porównywalne, np. bagietka, woda czy inne napoje, mrożonki. W okolicy kampusu znajdują się takie supermarkety jak Ahorra Más, Día, Eroski, w których ceny są niskie w porównaniu np. do El Corte Inglés. Ceny w restauracjach zaczynają się od ok. 10. Życie studenckie: Jeśli chodzi o życie nocne, to w Madrycie nie można się nudzić. W centrum (i nie tylko) znajduje się mnóstwo klubów, restauracji i barów tapas, które oferują w godzinach wieczornych drinki za free tj. chupitos, mojito, piwo. Co do klubów, to warto wybrać się do Joy Eslava (środowisko międzynarodowe), Pacha, Kapital (największy klub, 7 pięter z różną muzyką). Jednak szczególnie polecam kluby w dzielnicy Salamanca, bardzo ekskluzywne, np. Gabana, Moma czy Tartufo, gdzie raczej nie spotykało się osób zza granicy, tylko głównie chodzili tam Hiszpanie. Warto wiedzieć, że do godziny 1.30 można było wejść do klubu za free, będąc na liście, jednak po tej godzinie trzeba było płacić od 12 wzwyż (przeważnie drink w cenie) lub mieć znajomości. Sugestie: Stypendium zostało wypłacone w całości przed moim wyjazdem, więc w tej kwestii nie mam żadnych zastrzeżeń, jedyne co, to mogłoby być nieco wyższe.
Adaptacja kulturowa: Hiszpanie są niesamowicie sympatyczni, zawsze uśmiechnięci i optymistycznie nastawieni do życia pomimo obecnego kryzysu. Zawsze chętnie udzielali pomocy np. przy wskazywaniu drogi czy niesieniu walizki na schodach w metrze. W ogóle się nie denerwują i nie złoszczą na siebie, np. gdy w sklepie jest bardzo długa kolejka do kasy, a kasjerka wolno obsługuje, są cierpliwi w przeciwieństwie do Polaków. Szokiem było dla mnie, że są dosyć głośni, w tym sensie, że głośno rozmawiają i śmieją się, jednak w żaden sposób mi to nie przeszkadzało. Ponadto do wszystkich można zwracać się na ty, nieważne czy jest to ktoś młody czy starszy i jaką funkcję pełni. Trzeba pamiętać o panującej w ciągu dnia sieście, gdzie większość sklepów, banków jest zamknięta. Ocena: pod względem ogólnym 5/5, pod względem merytorycznym 3/5