Raport opisowy Prosimy o niepodawanie imienia i nazwiska w raporcie. Studenci, którzy nie życzą sobie umieszczenia swojego adresu e-mail w Internecie proszeni są o jego niepodawanie. 1. Nazwa uczelni zagranicznej oraz termin przebywania na wymianie (proszę wpisać semestr (zimowy/letni) oraz daty pobytu), WHU - Otto Beisheim School of Management 2 stycznia 2014-2 maja 2014 - semestr letni 2. Miejsce pobytu dojazd z Polski, opis miasta, usytuowanie Uniwersytetu. Uniwersytet znajduje się w Vallendar w landzie Rheinland-Pfalz. Sama miejscowość jest mała z nieco ponad 8 tys. mieszkańców. Vallendar jest położony nad Renem, w górzystym rejonie, który słynie z produkcji białego wina (także w Vallendar są winnice) oraz zbiegu rzek Ren i Mosel. Jest to najcieplejszy region w Niemczech, i w czasie mojej wymiany nie spadł tam ani jeden płatek śniegu. Temperatura utrzymywała się cały czas powyżej zera. Jeśli chodzi o większe miasta w okolicy to jednym z nich jest Koblenz (110 tys. mieszkańców) - miejscowość położona dosłownie po drugiej stronie Renu. Niestety w Vallendar nie ma mostu do Koblenz, więc dojazd tam zajmuje 10 min pociągiem lub około 30 min autobusem (cena jest taka sama, niecałe 4 euro). Ze swojej strony polecam zakup próbnej karty BahnCard 25, która uprawnia do 25% zniżki na wszystkie pociągi i większość autobusów w Niemczech przez 4 miesiące. Karta kosztuje 25 euro, więc często już po jednej podróży zwracają się koszty. Należy tylko pamiętać, żeby kartę anulować min. 6 tygodni przed końcem daty ważności, gdyż w innym przypadku będzie ona przedłużona automatycznie na kolejny rok, co kosztuje ponad 100 euro. Warto kartę anulować zaraz po jej otrzymaniu. Wystarczy napisać jednozdaniowego maila na odpowiedni adres. Dojazd do Vallendar z Polski jest bezproblemowy. Najlepiej oczywiście dojechać samochodem, który przyda się podczas wycieczek po Niemczech i sąsiedzkich krajach. Z racji tego, że znakomita większość Tauschies (studentów na wymianie) jest spoza Europy, samochód postawi Cię w roli organizatora wycieczek i na brak towarzystwa nie będziesz narzekać. Transport publiczny w Niemczech, Szwajcarii, Belgii, Holandii i Francji jest relatywnie drogi i właściwie zawsze wycieczki samochodowe są znacznie tańsze. Druga opcja to bezpośredni pociąg z Warszawy do Kolonii, a później z Kolonii do Vallendar. Jeśli kupisz bilet 60 dni przed wyjazdem (nie ma sprzedaży internetowej, trzeba się udać na Dworzec Centralny w Warszawie), cena jest dużo niższa. Te najtańsze są w cenie 30 euro. Z Kolonii do Vallendar pociąg odjeżdża co godzinę i bilet kosztuje około 15 euro. Trzecia opcja to opcja dla wytrwałych, czyli podróż autobusem. Ja z tej opcji korzystałem w drodze powrotnej. W Niemczech jest kilku tanich przewoźników, jak np. MyFernBus oraz OneBus. Ja rozłożyłem powrót do Polski na kilka dni, z 3-dniowym przystankiem w Berlinie. Autobus z Kolonii do Berlina kosztował 22 euro, rezerwowany zaledwie kilka dni przed podróżą. Z Berlina do Warszawy 76 zł z Simple Express. Ostatnia opcja to samolot do lotniska Bonn/Kolonia lub Frankfurt nad Renem. Z obu lotnisk jest bezpośredni pociąg do Vallendar, w cenie około 15 euro. 3. Uniwersytet państwowy czy prywatny, ilość studentów, studenci zagraniczni
WHU to bardzo prestiżowy prywatny uniwersytet. Semestr nauki kosztuje tam 6000 euro. W ostatnim rankingu Financial Times (2013), program Master in Management znalazł się na 3 miejscu na świecie. Proces rekrutacji jest dość trudny. Szkoła wymaga doświadczenia zawodowego, doświadczeń międzynarodowych i działalności pozaedukacyjnej (nie dotyczy to Tauschies - Erasmus to świetna okazja na studia w jednej z najlepszych szkół na świecie z praktycznie zerowym procesem rekrutacji). Tak więc studenci WHU są na naprawdę najwyższym poziomie. Na studia magisterskie przyjmowane jest co roku 100 osób, z czego 25 miejsc jest zarezerwowanych dla obcokrajowców. Ogólnie szkoła jest dość niewielka, więc nie jest się anonimowym studentem, jak w przypadku SGH. Jeśli chodzi o studentów z wymiany, to około 50% pochodzi z krajów anglojęzycznych (USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia), 30% z Azji i pozostałe 20% z Europy i Ameryki Południowej. Jak już wspominałem wcześniej, Vallendar to bardzo mała miejscowość, przez co na kampusie panuje prawdziwie akademicka atmosfera, czego czasami brakuje na SGH, gdzie studenci przyjeżdżają do szkoły tylko na wykłady i ćwiczenia, a nauka odbywa się w domu. WHU kładzie największy nacisk na pracę grupową (wszystkie moje przedmioty, poza j. niemieckim były przynajmniej częściowo oceniane na podstawie pracy grupowej). Na kampusie jest kilkadziesiąt sal konferencyjnych, gdzie do późnych godzin wieczornych studenci pracują nad projektami grupowymi (szkoła otwarta jest 24/7) 4. Kursy opis kursów, w których brałeś udział: forma prowadzenia zajęć, sposób zaliczenia egzamin czy zaliczenie? Jaka była możliwość konsultacji, jak radziłeś sobie z językiem? Wszystkie przedmioty na studiach magisterskich prowadzone są w języku angielskim, tak więc nie miałem żadnych trudności jeśli chodzi o język. Prepare! The Entrepreneurs' Academy Ciekawy przedmiot polegający na współpracy ze studentami i pracownikami RWTH Aachen, największego uniwersytetu technicznego w Niemczech. Cały przedmiot zamyka się w 3 całodziennych spotkaniach. Na pierwszym takim spotkaniu szkoła zorganizowała wyjazd do Aachen (bezpłatnie), gdzie poznaliśmy studentów z RTWH. Prezentowali oni swoje pomysły na produkty, które my jako strona biznesowa mieliśmy pomóc im rozwijać. Przez kolejne 6 tygodni współpracowaliśmy z 'inżynierami' nad stworzeniem biznesplanu, którego ostateczną wersję przedstawiliśmy na finałowej prezentacji (100% oceny) ocenianej przez środowiska akademickie (profesorzy i doktorzy) i biznesowe (przedsiębiorcy, także uczestnicy akademii z ubiegłych lat). Część zespołów po zakończeniu przedmiotu dalej współpracuje nad rozwojem produktów nawet wprowadzając je na rynek. Przedmiot jest bardzo dobrą okazją do nawiązania ciekawych kontaktów biznesowych. The Product Manager's Interfaces and Tools Jeden z (podobno) prostszych do zaliczenia i bardzo przyjemnych przedmiotów. Opiera się on w bardzo dużej części na współpracy z firmą Henkel, która jest jednym z najważniejszych partnerów WHU a także sponsorem katedry. Profesor Brexendorf prowadzi zajęcia z wielką pasją i potrafi zainspirować do nauki. Samych wykładów jest niewiele, głównie połączonych w kilkugodzinne bloki. W ramach jednego z wykładów pojechaliśmy do centrali Henkel w Duesseldorfie, gdzie firma zorganizowała dla nas zwiedzanie laboratoriów i sal produkcyjnych, wykłady i warsztaty z udziałem 'senior management'. Na ocenę końcową składa się praca grupowa podczas warsztatów w Henkel, pytania indywidualne dotyczące tematu wykładów w Henkel oraz dwa 'case study' do przygotowania indywidualnego. Advanced Entrepreneurial Finance and Marketing
Kolejny przedmiot dla osób zainteresowanych przedsiębiorczością. Moim zdaniem warunki zaliczenia są zbyt proste, bo polegają na przygotowaniu 3 prezentacji po max. 3-4 slajdy w grupach 5-osobowych. Pierwsza z prezentacji dotyczyła przygotowania planu marketingowego dla jednego ze start-upów założonego przez absolwenta WHU. Tak więc pracowaliśmy nad rzeczywistym biznesem. Przygotowując prezentację mieliśmy bezproblemowy kontakt z CEO, który z chęcią udzielał odpowiedzi na nasze pytania podczas rozmów na Skype. Z zainteresowaniem słuchał też wypracowanych przez studentów strategii (podczas prezentacji) oraz na bieżąco je komentował. Druga z prezentacji polegała na przygotowaniu strategii finansowej dla kolejnego biznesu założonego przez absolwenta WHU, jednej z największej platform e-commerce w krajach Bliskiego Wschodu. Podobnie jak w przypadku pierwszej prezentacji mieliśmy bardzo dobry kontakt z CEO, który również pojawił się na końcowej prezentacji. Trzecia z prezentacji umożliwiała dowolność w wyborze firmy. Byliśmy jedynie ograniczeni do firm, które w ostatnich latach zmieniły swoją strategię. Ogólnie rzecz biorąc bardzo polecam ten przedmiot, gdyż można dzięki niemu usłyszeć wiele ciekawych informacji na temat prowadzenia start-upu. Some Chemistry for Gourmets Nazwa tego przedmiotu ma niewiele wspólnego z treścią wykładu. Zapisując się na ten przedmiot miałem nadzieję na zapoznanie się z podstawami chemii dla przemysłu spożywczego. Niestety, na wykładach profesor Roth (wspaniały człowiek) skupił się głównie na części 'gourmets'. Były degustacje różnych produktów, takich jak ostre sosy. Zaliczenie polegało na przygotowaniu dwóch kilkustronicowych esejów, jednego indywidualnego, drugiego w grupach dwuosobowych. Ich tematyka była niezwiązana z treścią wykładów, tak więc frekwencja na wykładach była dość niska. Deutsch B2/C1 Kurs niemieckiego prowadzony przez Isabel Braun. Prowadząca była wyśmienicie przygotowana na każde zajęcia, na których czas upływał bardzo przyjemnie. Było bardzo dużo pracy grupowej i niewiele gramatyki. Grupa B2/C1 to grupa najbardziej zaawansowana jeśli chodzi o poziom znajomości języka. Po lektoratach z niemieckiego na licencjacie w SGH byłem jednym z najlepszych studentów w grupie, tak więc z poziomem nie powinno być problemów. Zaliczenie opierało się na testach, prezentacjach, pracach domowych oraz pracy na zajęciach. 5. Warunki studiowania dostęp do biblioteki, komputera, ksero Wszystkie budynki, włącznie z biblioteką, laboratorium komputerowym oraz siłownią są otwarte 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu. Drukarki (kolorowe i czarno-białe), ksera i skanery są również dostępne bez żadnych ograniczeń. Książki można wypożyczać o każdej porze dnia i nocy. Zasoby biblioteki są jednak dość ubogie w porównaniu SGH, szczególnie jeśli chodzi o pozycje, które mogą zainteresować studenta MIESI. Dodatkowo to wrażenie potęguje przewaga książek w języku niemieckim. Wiele do życzenia pozostawia szybkość połączenia z internetem, która jest limitowana do zaledwie 4Mb/s. W wielu mieszkaniach studenckich na campusie internet przez większość dnia wcale nie działał. Jak już wspominałem wcześniej, kilkadziesiąt sal konferencyjnych bardzo ułatwia pracę grupową. W każdej z tych sal znajduje się również duży ekran, który można podłączyć do laptopa. Również wszystkie salę wykładowe dostępne są bez ograniczeń. Często wieczorami spotykałem się tam z innymi studentami, by obejrzeć mecz lub film z projektora. Ciekawą metodą na ułatwienie nawiązywania nowych kontaktów oraz na przerwy w nauce jest gra w 'piłkarzyki', które znajdują się w prawie każdym budynku. 6. Warunki mieszkaniowe opis kampusu, co trzeba ze sobą przywieźć z Polski?
Mieszkałem w Campus Krautkraemer, który jest jedną z najlepszych opcji. Miesięczny czynsz wynosił zaledwie 320 euro i pokrywał już wszystkie opłaty łącznie z internetem. Jedynie za dostęp do pralki trzeba było dodatkowo płacić, ale koszty były też niższe w porównaniu z innymi budynkami (1.5 euro za pranie i 0.5 euro za suszenie). Budynek ma zaledwie 9 lat i standard jest dość wysoki. W moim 17 metrowym mieszkaniu znajdowało się bardzo wygodne łóżko, dwie duże szafy, stół, biurko, łazienka z kabiną prysznicową oraz kuchnia z kuchenką elektryczną i mikrofalówką. Z Polski nie trzeba zabierać praktycznie nic poza ubraniami i laptopem, gdyż ręczniki i pościel są w wyposażeniu mieszkania. Warto również wspomnieć, że Campus Krautkraemer jest (o ile mi wiadomo) jedynym campusem, gdzie czynszu nie trzeba płacić z góry za cały semestr. Jeśli chodzi o lokalizację, to dojście do szkoły zajmowało niecałe 4 min, a więc dużo szybciej niż w przypadku 90% studentów z wymiany (tak czy inaczej nikomu nie zajmowało to dłużej niż 15 min). Jedyną wadą Campus Krautkraemer jest to, że mieszka tam bardzo niewielu zagranicznych studentów oraz nie są tam organizowane żadne imprezy. Od tej strony polecam Hoehrer Strasse oraz InPraxi. Są to dwa 'zagłębia' zagranicznych studentów. Pierwsza a tych lokalizacji jest dość tania (około 350 euro/mc) i najlepsza jeśli chodzi o możliwości nawiązywania znajomości. Dzieli się tam mieszkanie z 3 innymi studentami. Każdy student ma własny pokój, a do wspólnej dyspozycji jest duży salon, łazienka i kuchnia. Moim zdaniem jest to idealne połączenie prywatności z życiem towarzyskim. InPraxi ma bardzo cenny zasób jakim jest duża piwnica, w której organizowane są niezliczone imprezy, często z niewielkim wyprzedzeniem. Mieszkania w tej lokalizacji są dość drogie (450 euro/mc), jednak dużo większe niż w przypadku Campus Krautkraemer (standard praktycznie taki sam). Najgorszą wadą InPraxi jest tragiczna jakość połączenia z internetem, który nie działał przez 80% czasu. We wszystkich lokalizacjach bardzo ważne jest końcowe sprzątanie mieszkania. Nie znam osoby, której nie zostało coś potrącone z kaucji z tego tytułu. Niemcy są bardzo dokładni w tej kwestii. Sam, pomimo spędzenia około 16 godzin na sprzątaniu i tak musiałem zapłacić 40 euro za dwie dodatkowe godziny sprzątania przez firmę wyznaczoną przez administratorkę budynku. 7. Recepcja jak zostałeś przyjęty, kto się tobą opiekował, kontakt z International Student Office Nie mogłem sobie wyobrazić lepszego przyjęcia. International Relations Office zorganizowało serię wykładów wprowadzających, wydarzenia tematyczne (np. International Dinner) oraz bezpłatne wycieczki integracyjne. VIP, Vallendar Integration Program, lokalna organizacja studencka na kształt ESN również bardzo pomogła w integracji z innymi studentami przez organizację imprez i gier grupowych. Działalność IRO i VIP była najbardziej intensywna na początku semestru, jednak przynajmniej raz na 3 tyg. było organizowane jakieś wydarzenie lub wycieczka. Kontakt z IRO to po prostu marzenie. Do którejkolwiek z asystentek bym się nie zwrócił, zawsze otrzymałem pomoc. 8. Koszty utrzymania podaj szczegóły, które Twoim zdaniem mogłyby się przydać innym, np. najtańsza linia lotnicza, ubezpieczenie, jak uzyskać pozwolenie na pracę, jakie są środki komunikacji lokalnej, dokumenty, które mogą się przydać ( np. tłumaczenie metryki), codzienne wydatki w porównaniu z Warszawą. W przypadku, jeśli otrzymywałeś dofinansowanie, w jakim stopniu otrzymane stypendium zapewniało pokrycie kosztów utrzymania za granicą, relacje cen, gdzie robić zakupy? Ogólnie na miesiąc potrzebne jest około 900-1000 Euro. Dofinansowanie (380euro/mc) pozwala więc na pokrycie około 40% wydatków. Wydatki rozkładają się mniej więcej tak: Mieszkanie - 320 euro
Jedzenie - 250 euro (większość posiłków w domu) W Vallendar są aż 4 duże supermarkety - REWE, Aldi, Netto i Lidl. REWE to zwykły supermarket, z dość dużym wyborem produktów. Ceny są dość wysokie w porównaniu z dyskontami, ale w przypadku niektórych produktów jest to jedyne miejsce w Vallendar, gdzie można je dostać. 3 pozostałe sklepy to dyskonty, w których ceny są praktycznie jednakowe. Ja osobiście najbardziej lubiłem robić zakupy w Netto, ze względu na bogaty asortyment. Na większe zakupy można pojechać do Globus w Loehr Center w Koblenz. Polecam również miejscowe piekarnie, jak np. Hoefer i Geisen, gdzie za 5 euro można zjeść dobre śniadanie (2 kanapki i kawa). Jeśli chodzi o restauracje to jest kilka włoskich restauracji, gdzie za niecałe 10 euro można zjeść obiad. Telefon - 10 euro Osobiście korzystałem z Lidl Mobile, oferta classic. Najbardziej przydaje się oczywiście plan internetowy za 7 euro miesięcznie. Pozostałe 3 euro wydasz na rozmowy i SMSy. Transport lokalny - 80 euro (autobusy, pociągi i taksówki) Bilet w jedną stronę do Koblenz kosztuje 2.75 euro z kartą BahnCard. Ostatni autobus odjeżdża jednak jeszcze przed północą, więc w przypadku wyjścia do klubu zostawała tylko taksówka kosztująca około 16 euro. Można oczywiście jechać w kilka osób, ale przy powrotach do Vallendar nie zawsze jest to możliwe. Higiena osobista - 20 euro (dezodoranty, pasty do zębów, fryzjer itd.) Rozrywka - 200-300 euro (wycieczki, wyjścia do klubów) Te 200-300 euro to wersja oszczędna. Większość studentów wydaje ponad 500 euro na rozrywkę. Są to wycieczki zagraniczne i wyjścia do klubów. 9. Życie studenckie rozrywki, sport W Vallendar w weekendy dość mało się dzieje, więc wszyscy nieustannie podróżują. Dodatkowo potęguje to przewaga studentów spoza Europy, dla których jest to jedna z niewielu okazji na podróże po Starym Kontynencie. Wyjście do klubu w Koblenz to min. 20 euro. Najciekawszą okazją do taniej zabawy są imprezy tematyczne w Vaulted Cellar - odnowionej niedawno piwnicy w podziemiach szkoły. W ciągu semestru jest takich imprez około 5 i trwają one do wczesnych godzin porannych. Ceny alkoholu na tych imprezach są bardzo niskie, a po drugiej nad ranem wszystkie napoje są bezpłatne. Warto również wspomnieć o 'Tauschie Tuesdays', czyli wtorkowych spotkaniach dla studentów zagranicznych w kawiarni Korova. Co tydzień studenci z różnych krajów prezentują wybraną potrawę i napój alkoholowy ze swoich krajów. Dochody uzyskane ze sprzedaży tych produktów przeznaczane są na sfinansowanie końcowej imprezy organizowanej przez 'Tauschies'. 10. Sugestie o czym dowiedziałeś się podczas pobytu, a co wolałbyś wiedzieć wcześniej? Twoje sugestie dotyczące usprawnienia zarządzania systemem grantów wewnątrz Uczelni przez Narodową Agencję (Fundację) oraz przez Komisję Europejską w przypadku studentów otrzymujących dofinansowanie.
Nie mam zastrzeżeć do systemu grantów. Pracownicy Działu Programów Międzynarodowych SGH bardzo pomogli mi w organizacji wyjazdu i dofinansowania. Wszystko przebiegało bardzo sprawnie. 11. Adaptacja kulturowa wrażenia z przystosowywania się do nowego kraju, kultury; czy przeżyłeś szok kulturowy? czy w kontaktach z mieszkańcami było coś czego się nie spodziewałeś? co może zrobić osoba jadąca na stypendium żeby łatwiej przystosować się do nowego miejsca? Niemcy to kraj dość podobny do Polski. Nie miałem żadnego problemu z adaptacją kulturową. Trochę zaskoczyła mnie tylko na niekorzyść jakość obsługi w Niemczech. Sprzedawcy czy kelnerzy wykonują swoje obowiązki sumiennie, ale bez entuzjazmu i prawie nigdy nie zrobią nic ekstra. Niemcy nie doceniają również prób posługiwania się niemieckim. Często spotykałem się z sytuacją, gdy mówiąc po niemiecku (z zagranicznym akcentem) byłem traktowany gorzej niż mówiąc po angielsku. 12. Ocena: Jako ostatni punkt raportu prosimy o ocenę Uniwersytetu w skali od 1 do 5 pod względem ogólnym i merytorycznym (akademickim). Ocena ogólna - 5- Studia w WHU są bezproblemowe od strony organizacyjnej. Zarówno profesorowie jak i pracownicy bardzo szybko rozwiązują problemy i służą pomocą. Infrastruktura jest również na bardzo wysokim poziomie. Jedyne moje zastrzeżenie to jakość połączenia z internetem. Ocena merytoryczna - 5 Bardzo podobało mi się podejście do nauczania. Wykłady prowadzone są w ciekawy sposób, duża część wykładów to wykłady gościnne prowadzone przez praktyków biznesu. Dużym plusem jest również ogromny nacisk na pracę grupową. Raport należy napisać na 3-5 stron papieru A4 i przekazać do CPM w wersji elektronicznej plik PDF przesłany na adres: azucho@sgh.waw.pl (Umowy Bilateralne, PIM, Freemover) akowalik@sgh.waw.pl (Program Erasmus, CEMS ze stypendium Erasmus) arzysz@sgh.waw.pl (Polsko-Niemieckie Forum Akademickie) mchromy@sgh.waw.pl (programy podwójnego dyplomu)