DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Mały pies stróżujący i do towarzystwa.

Podobne dokumenty
FCI-Standard N 315 / BROHOLMER

Wzorzec FCI nr 268 / /, wersja angielska ELKHUND CZARNY. (Norsk Elghund Sort / Norwegian Elkhound Black)

FCI-Standard N 264 / MASTIFF

Wzorzec FCI nr 242 / /, wersja angielska. ELKHUND SZARY (Norsk Elghund Grå / Norwegian Elkhound Grey)

Wersja polska: kwiecień 2010

FCI-Standard N 355/ TORNJAK (Tornjak)

Wzorzec FCI nr 189 / /, wersja angielska FIŃSKI LAPPHUND/SUOMENLAPINKOIRA

Wzorzec FCI nr 319 / /, wersja angielska SHIKOKU

Wzorzec FCI nr 135 / /, wersja angielska SZWEDZKI LAPPHUND

Wzorzec FCI nr 284 / /, wersja angielska LAPOŃSKI PIES PASTERSKI/LAPINPOROKOIRA

Wzorzec FCI nr 261 / /, wersja angielska HOKKAIDO

FCI-Standard N 226 / LANDSEER (Typ europejsko-kontynentalny)

FCI-Standard N 309 / SHAR PEI

FCI-Standard N 301 / /GB AMERYKAŃSKI SPANIEL WODNY. Wersja polska: kwiecień 2011

Wzorzec FCI nr 257/ /, wersja angielska SHIBA

FCI-Standard N 340 / Cão Fila De São Miguel

FCI-Standard N 353 / CIMARRON URUGUAYO

THAI BANGKAEW DOG. FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (AISBL) SECRETARIAT GENERAL: 13, Place Albert 1 er B 6530 Thuin (Belgique)

Wzorzec FCI nr 291 / /, wersja angielska. EURASIER (Eurasian)

OWCZAREK ŚRODKOWOAZJATYCKI

FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (AISBL)

RAFEIRO OF ALENTEJO (Rafeiro do Alentejo)

ŁAJKA ROSYJSKO - EUROPEJSKA

PIES PASTERSKI Z BUKOWINY (Ciobanesc Romanesc de Bucovina)

molosy i szwajcarskie Sekcja 2.1 Molosy typu mastyfa.

Wzorzec FCI nr 265 / /, wersja angielska NORSK LUNDEHUND. (Norwegian Lundehund)

Wzorzec FCI nr 48 / /, wersja angielska. KARELSKI PIES NA NIEDŹWIEDZIE (Karjalankarhukoira / Karelian Bear Dog)

Wzorzec FCI nr 352 ROSYJSKI TOY

OWCZAREK PORTUGALSKI (FCI 93) CAO DA SERRA DE AIRES DATA PUBLIKACJI OBECNEJ WERSJI WZORCA:

CHIHUAHUA. Wzorzec FCI 218/ /GB. Wersja polska listopad 2010

FCI-Standard N 50 / NOWOFUNDLAND

Wzorzec FCI nr 215 / /, wersja angielska. BICHON FRISÉ (Bichon à poil frisé)

FCI-Standard N 147/ ROTTWEILER

BERNEŃSKI PIES PASTERSKI (Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog)

/ /EN OWCZAREK KAUKASKI. (Kavkazskaia Ovtcharka)

DOG KANARYJSKI (Dogo Canario)

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:

ŁAJKA WSCHODNIOSYBERYJSKA

Wzorzec FCI nr 274 / /, wersja angielska. PIES GRENLANDZKI (Grønlandshund / Greenland Dog)

FCI-Standard N 336 / / GB. HISZPAŃSKI PIES WODNY (Perro de agua español) Wersja polska : kwiecień 2011

Wzorzec FCI nr 49 / /, wersja angielska. SZPIC FIŃSKI (Suomenpystykorva / Finnish Spitz)

Wzorzec FCI nr 192 / /, wersja angielska KROMFOHRLÄNDER

FCI-Standard N 190 / HOVAWART

Wzorzec FCI nr 233 / /, wersja angielska. LOWCHEN (LWI PIESEK) (Petit Chien Lion)

Wzorzec FCI nr 334 / /, wersja angielska KOREA JINDO DOG

Wzorzec FCI nr 283 / /, wersja angielska COTON DE TULÉAR

FCI-Standard N 145 / LEONBERGER

FCI-Standard N 278/ OWCZAREK Z KRASU (Kraski Ovčar)

FCI-Standard N 167 / / GB COCKER SPANIEL AMERYKAŃSKI. Wersja polska: kwiecień 2011.

CZARNY TERIER ROSYJSKI

FCI-Standard N 249 / / DOG Z MAJORKI (Perro Dogo Mallorquin, Ca de Bou)

FCI 201 MAREMMANO-ABRUZZESE

/EN. Wzorzec FCI nr 166

MASTINO NAPOLETANO (Mastino Napoletano)

FCI-Standard N 61 / BERNARDYN (St.Bernhardshund, Bernhardiner)

FORMULARZ LICENCJI HODOWLANEJ owczarka niemieckiego (FCI 166)

Wzorzec FCI nr 338 / /, wersja angielska THAI RIDGEBACK DOG

BOUVIER DES FLANDRES

FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (AISBL) SECRETARIAT GENERAL: 13, Place Albert 1er B 6530 Thuin (Belgique) KANGAL

Wzorzec FCI nr 255 / /, wersja angielska AKITA

FCI-Standard N 225/ / FILA BRASILEIRO

ŁAJKA ZACHODNIOSYBERYJSKA

Wzorzec FCI nr 94 / /, wersja angielska PODENGO PORTUGALSKI. (Podengo Português)

FCI-Standard N 247 / AIDI (Chien de Montagne de l Atlas Aïdi) Wersja polska : Czerwiec 2010

Wzorzec FCI nr 289 / /, wersja angielska. ISLANDZKI SZPIC PASTERSKI (Islenskur Fjárhundur / Icelandic Sheepdog)

Wzorzec FCI nr 43 / /, wersja angielska BASENJI

Wzorzec FCI nr 212 / /, wersja angielska SAMOYED. (Samoiedskaïa Sabaka)

M.Davidson, illustr. NKU Picture Library

SAARLOOSWOLFHOND. Wzorzec FCI nr 311

Standard FCI Nr 80 GRYFONIK BRUKSELSKI. Standard FCI N 81 GRYFONIK BELGIJSKI. Standard FCI N 82 BRABANTCZYK

WZORZEC RASY. BIAŁY OWCZAREK SZWAJCARSKI ( Berger Blanc Suisse )

ENTLEBUCHER (Entlebucher Sennenhund, Entlebuch Cattle Dog)

BOSTON TERRIER. POCHODZENIE: Stany Zjednoczone. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Psy do towarzystwa.

FCI-Standard N 92 / MASTIF PIRENEJSKI (Mastín del Pirineo)

OWCZAREK PIRENEJSKI DŁUGOWŁOSY (FCI 141) TEKST ANGIELSKI WZORCA: P.Jeans-Brown, konsultacja A.Pecoult/ R.Triquet. / /

PIRENEJSKI PIES GÓRSKI

Wzorzec FCI nr 196 / /, wersja angielska BOLOŃCZYK

Wzorzec FCI nr 77 / /, wersja angielska. SPANIEL KONTYNENTALNY (Epagneul nain continental)

FCI-Standard N 91 / MASTYF HISZPAŃSKI (Mastín español)

FCI 87 OWCZAREK KATALOŃSKI

CHART ROSYJSKI BORZOJ (Russkaya Psovaya Borzaya - Barzoi)

Wzorzec FCI nr 199 / /, wersja angielska. CIRNECO DELL ETNA (Cirneco dell Etna)

Wersja polska: kwiecień 2011

CHART POLSKI. WAŻNE PROPORCJE: Stosunek długości tułowia do wysokości w kłębie wynosi 10,2-10,3 : 10,0

FEDERATION CYNOLOGIQUE INTERNATIONALE (AISBL) SECRETARIAT GENERAL: 13, Place Albert 1er B 6530 Thuin (Belgique)

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:

FCI-Standard N 292 / / DOG ARGENTYŃSKI DOGO ARGENTINO. Wersja polska: październik 2012

FCI-Standard N 104 / / GB. PŁOCHACZ NIEMIECKI (Deutscher Wachtelhund) Wersja polska: kwiecień 2011

Wzorzec FCI nr 195 / /, wersja angielska. SZPIC WŁOSKI (Volpino Italiano)

Wzorzec FCI nr 344 / /, wersja angielska AKITA AMERYKAŃSKA

KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2.2 Molosy typu górskiego.

FCI 245 WYŻEŁ CZESKI SZORSTKOWŁOSY (FOUSEK)

DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI (Grosser Schweizer Sennenhund, Great Swiss Mountain Dog)

CHART SZKOCKI (Deerhound)

FCI 99 WYŻEŁ WEIMARSKI

Klasyfikacja FCI: grupa 6 (Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne), sekcja 2 (Posokowce), Podlega próbom pracy

CHESAPEAKE BAY RETRIEVER

Wzorzec FCI nr 270 / /, wersja angielska SIBERIAN HUSKY

JAMNIK (Dachshund, Teckel)

/ /GB BULDOG ANGIELSKI. (Bulldog)

Transkrypt:

Wzorzec FCI nr 83/20.01.2010 SCHIPPERKE (FCI 83) Wersja polska: grudzień 2010 KRAJ POCHODZENIA: Belgia. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 28.07.2009 UŻYTKOWOŚĆ: Mały pies stróżujący i do towarzystwa. KLASYFIKACJA FCI: Grupa I Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 1 Psy pasterskie. Bez prób pracy. POCHODZENIE: W dialekcie flamandzkim schipperke znaczy tyle, co mały owczarek. Wspólnym przodkiem schipperke i owczarków belgijskich był zapewne pies pasterski o nazwie leuvenaar, nieduży, o czarnej maści. Pochodzenie schipperke sięga XVII wieku; był on faworytem robotników i woźniców z dzielnicy St. Gery w Brukseli. Urządzali oni dla nich wystawy, na których pokazywano przede wszystkim zrobione dla psów obroże. Ogony cięto tym psom kompletnie, a zwyczaj ten utrzymywał się już od XV wieku. Psy znane były jako znakomici łowcy szczurów, myszy i kretów. Na oficjalnej wystawie schipperke po raz pierwszy pokazany został w 1882 w Spa, a popularności przysporzyła mu belgijska królowa Maria Henrietta. W 1887 pierwsze schipperke sprowadzone zostały do USA i Wielkiej Brytanii. Pierwszy wzorzec rasy opracował belgijski klub rasy, będący najstarszym klubem w tym kraju, w roku 1888. Prze lata typ rasowy został w znacznym stopniu ujednolicony, chociaż kiedyś rozważano uznanie trzech odmian, pochodzących odpowiednio z Anvers, Louvain i Brukseli. WRAŻENIE OGÓLNE: Lisie. Schipperke to pies niewielki, ale bardzo solidnie zbudowany. Głowę ma klinowatą, o dobrze rozwiniętej mózgoczaszce i stosunkowo krótkiej kufie, tułów proporcjonalny, szeroki i krępy, a kościec delikatny. Charakterystyczna jest szata: bogata, o prostym, sztywnym włosie, tworzącym grzywę, żabot i pantalony, co daje sylwetkę zupełnie wyjątkową. Dymorfizm płciowy silnie wyrażony. Zgrabna budowa, charakter i temperament owczarka, w połączeniu z małym wzrostem, są przyczynami dużej popularności rasy, sięgającej daleko poza granice Belgii. WAŻNE PROPORCJE: Wysokość w kłębie równa jest długości, a zatem pies wpisuje się w kwadrat. Klatka piersiowa sięga łokcia. Kufa jest wyraźnie krótsza od połowy długości głowy.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Doskonały, mały pies stróżujący, zawsze gotów zaalarmować, tryskający życiem, nieufny wobec obcych. Bez ustanku aktywny i zaabsorbowany, niezmordowany, bez przerwy zainteresowany wszystkim, co dzieje się dokoła, i gotów jest odpędzić każdego, kto zbliży się do miejsca lub przedmiotu, powierzonego jego opiece. Łagodny wobec dzieci, ciekawski, zawsze chce wiedzieć, co znajduje się za zamkniętymi drzwiami lub za przesuwanym przedmiotem, reagujący przenikliwym szczekaniem i nastroszeniem grzywy. Dobrze łowi myszy, szczury i krety. GŁOWA: Lisia, klinowata, niezbyt długa i na tyle szeroka, by harmonizowała z tułowiem. Łuki brwiowe i policzki umiarkowanie wysklepione. Przejście od mózgoczaszki do części twarzowej widoczne, ale nie nadmiernie zaznaczone. MÓZGOCZASZKA: Dość szeroka, zwężająca się ku oczom, oglądana z boku lekko zaokrąglona. Linie profilu równoległe. Stop: wyraźny, ale nie przesadny. TRZEWIOCZASZKA: NOS: Mały, zawsze czarny. KUFA: Zwężająca się ku nosowi, sucha, nie za długa ani szpiczasta, o czystych liniach. Jej długość wynosi około 40% długości całej głowy. WARGI: Czarne, ściśle przylegające. UZĘBIENIE: Zdrowe, równo rozstawione, zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy. Dopuszczalny brak jednego lub dwóch P1 albo jednego P2, a M3 nie bierze się pod uwagę. POLICZKI: Suche, niedostrzegalnie przechodzą w boki kufy. OCZY: Ciemnobrązowe, małe, kształtu migdała, ani wypukłe, ani głęboko osadzone, o ostrym, żywym i psotnym wyrazie. Powieki czarne. USZY: Bardzo małe, stojące, trójkątne (możliwie w kształcie trójkąta równoramiennego), osadzone wysoko, ale nie za blisko siebie, sztywne i niesłychanie ruchliwe. SZYJA: Mocna, dobrze umięśniona, sprawiająca wrażenie bardzo potężnej z powodu grzywy, średniej długości, dobrze osadzona na łopatkach, wysoko noszona, gdy pies jest zainteresowany, i lekko łukowata. TUŁÓW: Krótki, szeroki i krępy, ale nie za ciężki, wpasowany idealnie w kwadrat: długość od stawu barkowego do guza siedzeniowego w przybliżeniu równa wysokości w kłębie. LINIA GÓRNA: Grzbiet i lędźwie mocne i proste, często opadające od kłębu do zadu. KŁĄB: Bardzo wyraźny, co podkreśla jeszcze grzywa.

GRZBIET: Krótki, mocny i prosty. LĘDŹWIE: Krótkie, szerokie i mocne. ZAD: Krótki, szeroki i poziomy, na końcu ładnie zaokrąglony, jak zad świnki morskiej. KLATKA PIERSIOWA: Sięgająca łokcia, szeroka od przodu i za łokciami, lekko wznosząca się ku brzuchowi, który jest lekko podciągnięty, ani obwisły, ani charcio podkasany. OGON: Wysoko osadzony. Zdarzają się psy z ogonami skróconymi, szczątkowymi, lub zupełnie bez ogona, co nie stanowi wady. Ogon długi sięga co najmniej stawu skokowego, w spoczynku powinien być wiszący, w ruchu może być wzniesiony na linii grzbietu, ale nie wyżej. Ogon zakręcony lub zwinięty nad grzbietem dopuszczalny. KOŃCZYNY: O lekkim kośćcu, ustawione pod tułowiem. PRZEDNIE: WYGLĄD: Kończyny przednie, oglądane z każdej strony proste, i idealnie równoległe, gdy patrzeć na nie od przodu. Ich długość do łokcia wynosi około połowy wysokości w kłębie. ŁOPATKA: Długa i skośna, normalnie kątowana. RAMIĘ: Długie i wystarczająco nachylone. ŁOKIEĆ: Mocny, nie wykręcony ani na wewnątrz, ani do zewnątrz. PODRAMIĘ: Proste, w znacznej odległości jedno od drugiego. NADGARSTEK: Mocny, nie wyróżniający się z całej kończyny. ŚRÓDRĘCZE: Dość krótkie, pionowo ustawione, gdy patrzeć z przodu, i co najwyżej lekko nachylone, gdy oglądać je z boku. ŁAPA: Mała, zwarta i okrągła (kocia), palce wysklepione, pazury krótkie, mocne, zawsze czarne. TYLNE: WYGLĄD: Podstawione pod tułowiem, oglądane z tyłu muszą być idealnie równoległe. UDO: Długie, dobrze umięśnione, wydaje się bardzo potężne wskutek obfitych pantalonów. KOLANO: Mniej więcej na jednej linii z biodrem, normalnie kątowane. PODUDZIE: Mniej więcej tej samej długości, co udo. STAW SKOKOWY: Normalnie, nieprzesadnie kątowany. ŚRÓDSTOPIE: Raczej krótkie, wilcze pazury niepożądane. ŁAPY: Takie, jak przednie, lub nieznacznie dłuższe. RUCH: Akcja w kłusie zdecydowana, z dostatecznym wykrokiem i dobrym napędem z kończyn tylnych; grzbiet utrzymuje równą linię, a kończyny poruszają się równolegle. Akcja frontu w harmonii z akcją tyłu, łokcie nie mogą

być skierowane na zewnątrz. W szybszym tempie kończyny stawiane są zbieżnie. SKÓRA: Dobrze przylegająca na całym ciele. SZATA: SIERŚĆ: Włos okrywowy obfity, prosty, zwarty i dostatecznie twardy, w dotyku sprężysty, suchy, dający, wraz z miękkim, gęstym podszerstkiem, doskonałą ochronę przed niepogodą. Bardzo krótki na uszach, krótki na głowie i przedniej stronie przednich nóg i śródstopiach. Na tułowiu włos średniej długości, przylegający. Na szyi włos wyraźnie dłuższy i bardziej nastroszony, począwszy od zewnętrznych krawędzi uszu, tworzy bardzo typową grzywę na bokach i wierzchu szyi, szczególnie wyraźną u psów, ale widoczną także u suk, i sięgającą kłębu, a nawet łopatek. Na spodniej stronie szyi i piersi długi włos układa się w kształt żabotu, zanikający ku tyłowi klatki piersiowej. Na tylnej stronie ud obfity, długi włos tworzy charakterystyczne pantalony, zawinięte do wewnątrz i zasłaniające okolice odbytu. Włos na ogonie takiej samej długości, jak na tułowiu. MAŚĆ: Jednolicie czarna. Podszerstek może być nie tylko czarny, ale i ciemnoszary, o ile nie widać go przez włos okrywowy. Niewielkie posiwienie na pysku dopuszczalne u starszych psów. WAGA: Od 3 do 9 kg, przy czym najbardziej pożądana średnia, od 4 do 7 kg. Psy mniejsze lub większe nie mogą być ocenione jako doskonałe. WADY: Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady, i oceniane w zależności od stopnia nasilenia. Wrażenie ogólne: Zwiewny, nie dość masywny, za długie lub za krótkie nogi, prostokątna sylwetka. Głowa: Zbyt długa lub zbyt krótka. Linie profilu nierównoległe, brak lisiego wyrazu, zbyt wyraźne łuki brwiowe i policzki. Mózgoczaszka: Zbyt wąska, okrągła lub jabłkowata. Kufa: Zbyt długa, szpiczasta, ciężka, garbonosa. Uzębienie: Nierówno rozmieszczone lub krzywe siekacze; brak siekacza, trzech P1 lub dwóch P2 są dużymi wadami. Oczy: Duże, okrągłe lub wyłupiaste, jasne (oczy orzechowe są jeszcze dopuszczalne). Klatka piersiowa: Wąska, płaska, cylindryczna, nie dość głęboka. Zad: Długi, spadzisty, wzniesiony, przejście od zadu do tylnej strony ud bez odpowiedniego zaokrąglenia. Kończyny: Przesadnie lub nie dość kątowane.

Ruch: Wąska akcja kończyn, zbyt krótki krok, słaby napęd i jego przełożenie z kończyn tylnych na przednie, zbyt wysoka akcja kończyn przednich i podskakująca tylnych. Sierść: Zbyt krótka i przylegająca, zbyt długa, rzadka, miękka lub jedwabista, falista, luźno zwisająca, brak lub niedostateczne grzywa, żabot i pantalony (co jest wadą przede wszystkim u samców, zwłaszcza brak żabotu). Słaby podszerstek. Maść: Szare, brunatne lub rdzawe naloty na włosie okrywowym. Pojedyncze białe włosy, na przykład na palcach. Nieznaczne siwienie dopuszczalne u starszych psów. Temperament: Apatyczny lub niepewny. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: Temperament: Histeryczny, agresywny lub tchórzliwy. Wrażenie ogólne: Brak typu rasowego. Uzębienie: Przodozgryz lub tyłozgryz, nawet i bez utraty kontaktu siekaczy, krzywa żuchwa, brak jednego kła, jednego M4 w szczęce lub M1 w żuchwie, jednego P4 lub P3, albo innego zęba, lub razem czterech i więcej jakichkolwiek zębów, nie licząc P1. Nos, wargi, powieki: Niedostatki pigmentacji. Uszy: Wiszące lub w połowie tylko stojące. Sierść: Długa, miękka i jedwabista, szata wyraźnie długa, z frędzlami i piórami, zupełny brak podszerstka. Maść: Jakakolwiek inna, niż czarna, ewentualnie z nalotem szarym, brunatnym lub rdzawym, z najmniejszymi nawet białymi znaczeniami na palcach czy gdziekolwiek indziej. Waga: Wyraźnie wykraczająca poza podany limit. Każdy pies, wykazujący wyraźne deformacje budowy lub zaburzenia zachowania, powinien być zdyskwalifikowany. N.B. Samce mieć muszą dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.