ebe STUDIO PRACOWNIA ARCHITEKTONICZNA ul. Triasowa 10/10 25 640 Kielce tel. 502 312 587,, e mail: ebestudio@ebestudio.pl, www.ebestudio.pl SPECYFIKACJA TECHNICZNA KOD CPV 45112723-9 INWESTYCJA: BUDOWA PLACU ZABAW W GÓRKACH GMINA PIERZCHNICA NR EW DZIAŁKI: 108/3 INWESTOR: GMINA PIERZCHNICA UL. 13 STYCZNIA 6 26-015 PIERZCHNICA PROJEKTANT: mgr inŝ. arch. Edyta Banachowska nr up. SW-5/2003 Kielce, listopad 2011 1
1. Wstęp. 1 1. Przedmiot ST. Specyfikacja techniczna dla inwestycji pod nazwą Budowa placu zabaw w Górkach gm. Pierzchnica Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące prac przy wykonaniu placu zabaw w Górkach dz. nr. 108/3 gmina Pierzchnica. 1.2. Zakres stosowania ST. Niniejsza specyfikacja techniczna stanowi obowiązującą podstawę stosowaną jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt 1.1. 1.3.Zakres robót objętych ST. B.01.00.00. Wykonanie placu zabaw montaŝ gotowych urządzeń. 1.4.Określenia podstawowe. UŜyte w ST wymienione poniŝej określenia naleŝy rozumieć w kaŝdym przypadku następująco: Plac zabaw wydzielona przestrzeń, na której znajdują się konstrukcje lub elementy słuŝące dzieciom do zabawy. Urządzenie zabawowe zestaw kilku lub kilkunastu urządzeń zabawowych połączonych ze sobą w sposób trwały, bezpieczny i nie powodujący zagroŝeń. Nawierzchnia bezpieczna podłoŝe uzaleŝnione od wysokości swobodnego upadku, nawierzchnia powierzchni funkcjonowania powinna spełniać wymagania dotyczące osłabienia skutków upadku. Strefa bezpieczeństwa wolna przestrzeń otaczająca strefę funkcjonowania urządzenia przeznaczona do bezpiecznego ruchu między urządzeniami. Dziennik budowy zeszyt z ponumerowanymi stronami, opatrzony pieczęcią organu wydającego, wydany zgodnie z obowiązującymi przepisami, stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych, słuŝący do notowania zdarzeń i okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót, rejestrowania dokonywanych odbiorów robót, przekazywania poleceń i innej korespondencji technicznej pomiędzy InŜynierem/ Kierownikiem projektu, Wykonawcą i projektantem. Inspektor nadzoru osoba wymieniona w danych kontraktowych (wyznaczona przez Zamawiającego, o której wyznaczeniu poinformowany jest Wykonawca), odpowiedzialna za nadzorowanie robót i administrowanie kontraktem. Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, upowaŝniona do kierowania robotami i do występowania w jego imieniu w sprawach realizacji kontraktu. KsiąŜka obmiarów - akceptowany przez InŜyniera/Kierownika projektu zeszyt z ponumerowanymi stronami, słuŝący do wpisywania przez Wykonawcę obmiaru dokonywanych robót w formie wyliczeń, szkiców i ew. dodatkowych załączników. Wpisy w ksiąŝce obmiarów podlegają potwierdzeniu przez InŜyniera/Kierownika projektu. Materiały - wszelkie tworzywa niezbędne do wykonania robót, zgodne z dokumentacją projektową i specyfikacjami technicznymi, zaakceptowane przez InŜyniera/ Kierownika projektu. Polecenie Inspektora Nadzoru - wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez Inspektora w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji robót lub innych spraw związanych z prowadzeniem budowy. Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca autorem dokumentacji projektowej. Przetargowa dokumentacja projektowa - część dokumentacji projektowej, która wskazuje lokalizację, charakterystykę i wymiary obiektu będącego przedmiotem robót. Ślepy kosztorys - wykaz robót z podaniem ich ilości (przedmiarem) w kolejności technologicznej ich wykonania. Teren budowy - teren udostępniony przez Zamawiającego dla wykonania na nim robót oraz inne miejsca wymienione w kontrakcie jako tworzące część terenu budowy. 2. Materiały. 2
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Wszystkie materiały uŝyte do realizacji robót muszą być dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie zgodnie z Rozp. MSWi A z 5.08.1998 r.z późniejszymi zmianami, a ich wykorzystanie na budowie powinno być zgodne z dokumentami dopuszczającymi do stosowania. 2.1.1 Materiały nie odpowiadające wymaganiom. Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy, bądź złoŝone w miejscu wskazanym przez Inspektora. Jeśli Inspektor zezwoli Wykonawcy na uŝycie materiałów do innych robót niŝ te, dla których zostały zakupione, to koszt tych materiałów zostanie przewartościowany przez Inspektora. KaŜdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie akceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem. 2.1.2.Przechowywanie i składowanie materiałów. Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one potrzebne do robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości do robót oraz były dostępne do kontroli przez Inspektora. Miejsca czasowego składania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy po uzgodnieniu z Inspektorem lub poza terenem budowy w miejscach zorganizowanych przez Wykonawcę. 2.1.3.Wariantowe stosowanie materiałów. Jeśli dokumentacja projektowa i ST nie przewidują moŝliwości wariantowego zastosowania materiałów w wykonywanych robotach. 2.1.4. Nazwy handlowe. Wszelkie nazwy handlowe uŝyte w Specyfikacjach Technicznych i dokumentacji projektowej naleŝy traktować jedynie jako definicję standardu, a nie jako wskazanie konkretnego produktu do zastosowania. 2.2. Wymagania szczegółowe. 2.2.1 Drewno Słupy nośne urządzeń z drewna sosnowego z cięcia krzyŝowego lub klejonego warstwowo na mikrowczepy o przekróju kwadratowym min 90 x 90 mm. Podesty, pochylnie, schody z desek o przekroju od 35 do 55 mm. Powierzchnie wszystkich elementów gładko wykończone, a kanty zaokrąŝone. W celu zabezpieczenia czołowych powierzchni słupów konstrukcyjnych przed wpływem warunków atmosferycznych stosować nasadki z tworzywa sztucznego. Łebki śrub osłaniać kolorowymi elementami z tworzywa sztucznego. Śruby muszą być zagłębione w otworze lub zamknięte w plastikowej osłonce. Impregnacja drewna: słupy konstrukcyjne urządzeń i dachy zabezpieczone impregnatem do drewna, i dwukrotnie lakierowane. Pozostałe elementy z drewna impregnowane metodą próŝniowociśnieniową. 2.2.2 Tworzywa sztuczne Płyta HDPE firmy w róŝnych kolorach (barwienie w masie), o grubości 15 i 19 mm (bariery, osłony, zabezpieczania zjeŝdŝalni i inne). 2.2.3 Stal Ślizgi zjeŝdŝalni ze stali nierdzewnej, kwasoodpornej o gr. min 2 mm, boki z płyty HDPE o gr. 19 mm. DrąŜki, szczeble z rur nierdzewnych lub ocynkowanych ogniowo i malowanych proszkowo. Pozostałe metale zabezpieczyćy przed korozją poprzez malowanie proszkowe lub cynkowanie ogniowe. 3
Łańcuchy w huśtawkach ze stali nierdzewnej, wąskoogniwkowe. W zawiesiach huśtawek wahadłowych i mechanizmie huśtawki waŝki stosować łoŝyska toczne bezobsługowe. Zawiesia cynkowane galwanicznie lub ogniowo. 2.2.4 MontaŜ. Urządzenia montować min 10 cm nad powierzchnią ziemi, przy uŝyciu stalowych kotew zabetonowanych na głębokość podaną przez producenta urządzenia. Kotwy ze stali ocynkowanej ogniowo (zaleca się stal nierdzewną). Fundamnetowanie wg zaleceń producenta - gotowe bloczki betonowe lub fundament wylewany na miejscu z betonu B-15. Wszystkie farby i impregnaty muszą posiadać Atest Higieniczny PZH. 2.2.5 Wszystkie elementy zabawowe musza odpowiadac załacznikom, zachowac takie same wzory, taka sama funkcjonalnośc, minimum takie wymiary, minimum tą samą jakość materiałów jak w projekcie. Urządzenia zabawowe muszą posiadać certyfikaty na spełnianie normy PN-EN 1176. Nawierzchnie utwardzone muszą być ułoŝone ze spadkiem do w kierunku terenów zielonych dla prawidłowego odprowadzenia wód opadowych. 2.3 Plac zabaw. Wszystkie urządzenia i elementy wyposaŝenia placu zabaw muszą być wykonane z bezpiecznych i trwałych materiałów i posiadać atesty oraz certyfikaty bezpieczeństwa potwierdzające zgodność z Polską Normą 1176-1:2009. Materiały budowlane dotyczące elementów towarzyszących: - piasek rzeczny. - woda. 2.3.1 Urządzenia: - huśtawka wahadłowa szt.1 - huśtawka waŝka szt. 1 - urządzenie sprawnościowe sześciokąt szt.1 - zestaw zabawowy szt.1 - karuzela tarczow szt.1 - ławka parkowa szt.2 - kosz na śmieci szt.2 3. Sprzęt. Samochód samowyładowawczy do 5t, samochód skrzyniowy, sprzęt pomocniczy. 4. Transport elementów i urządzeń. Urządzenia i materiały na czas transportu naleŝy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi poprzez stosowanie wkładek dystansowych drewnianych, folii pęcherzykowej. W czasie transportu urządzenia naleŝy zabezpieczyć przed ich przemieszczaniem się na środkach transportu pasami transportowymi. 5. Wykonanie robót. 5.1. Plac zabaw: Urządzenia zamontować zgodnie z projektem zagospodarowania terenu. MontaŜu dokonać z 4
uwzględnieniem stref uŝytkowania i bezpieczeństwa, niezwłocznie po dostarczeniu na miejsce zabudowy. MontaŜ urządzeń i elementów placu zabaw musi odbywać się ściśle wg wytycznych ich producentów, zgodnie z Polską Normą PN-EN 1176-1:2009. Podczas prac stosować się do instrukcji montaŝu danego urządzenia, z wykorzystaniem elementów producenta. Po montaŝu urządzeń teren naleŝy uporządkować. 6. Kontrola jakości. Kontrola przy odbiorze dotyczy: - zgodności realizacji z dokumentacją projektową, - jakości zastosowanego materiału. 7. Obmiar robót. Jednostka obmiarowa dla elementów placu zabaw i elementów małej architektury: - urzadzenia zabawowe i urządzenia małej architektury - szt. 8. Odbiór robót. Odbioru robót dokonuje się na podstawie oględzin i stwierdzenie zgodności wykonania robót zgodnie z umową. 9. Podstawa płatności Zgodnie z umową. Cena obejmuje: - przygotowanie, oczyszczenie podłoŝa, - zakup, transport i montaŝ gotowych elementów, piasku, otoczaków, - sprawdzenie poprawności montaŝu, - posprzątanie terenu montaŝu. 10. Przepisy związane. PN-EN 1176-1:2001/A2:2005 WyposaŜenie placów zabaw -- Część 1: Ogólne wymagania bezpieczeństwa i metody badań. PN-EN 1176-2:2001/A1:2005 WyposaŜenie placów zabaw -- Część 2: Dodatkowe wymagania bezpieczeństwa i metody badań huśtawek. PN-EN 1176-3:2001/A1:2005 WyposaŜenie placów zabaw -- Część 3: Dodatkowe wymagania bezpieczeństwa i metody badań zjeŝdŝalni. PN-EN 1176-5:2001/A2:2005 WyposaŜenie placów zabaw -- Część 5: Dodatkowe wymagania bezpieczeństwa i metody badań karuzeli. PN-EN 1176-7:2000 WyposaŜenie placów zabaw -- Wytyczne instalowania, sprawdzania, konserwacji i eksploatacji. 5
1. Wstęp. 1 1. Przedmiot ST. Specyfikacja techniczna dla inwestycji pod nazwą Budowa placu zabaw w Górkach gm. Pierzchnica CZ.II OGRODZENIE PANELOWE Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące prac przy wykonaniu i odbiorze ogrodzenia panelowego placu zabaw w Górkach gmina Pierzchnica dz. nr ew. 108/3. 1.2. Zakres stosowania ST. Niniejsza specyfikacja techniczna stanowi obowiązującą podstawę stosowaną jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt 1.1. 1.3.Zakres robót objętych ST. B.02.00.00. MontaŜ ogrodzenia panelowego. 1.4. Okreslenia podstawowe. Ogrodzenie panelowe systemowe - ogrodzenie składające sie z paneli z wykonanych technologią zgrzewania poziomych i pionowych pretów o róŝnych wysokościach i średnicach, słupków montaŝowych, systemu mocowań oraz prefabrykowaych fundamentów.pozostałe okreslenia zgodne z obowiazujacymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w dokumentacji pdst. 2. Materiały. Ogrodzenie z paneli zgrzewanych. Panele ogrodzeniowe o wysokosci około 1200 [mm] wykonane z pretów stalowych fi 3mm-4mm zgrzewanych punktowo. Panel z czteroma wzmocnieniami. System montaŝu paneli na słupach o profilu zamknietym 60x40 [mm] za pomoca listwy montaŝowej. Rozstaw osiowy słupków ok. 2,5 [m]. Słupki utwierdzane w monolitycznym fundamencie betonowym. Elementy stalowe ogrodzenia zabezpieczone antykorozyjnie powłoka cynkowa, przez proces cynkowania ogniowego zgodnie z norma EN-ISO 1491 [DIN 50976] a następnie powleczone elektrostatycznie tworzywem pcv w kolorze czerwonym. Wielkość oczka ok 5x20cm. 3. Sprzęt. Wykonawca moŝe uŝywac dowolnego sprzętu pod warunkiem zachowania wymaganej jakosci robót i dotrzymaniu terminów umownych. 4. Transport. Transport materiałów dowolnymi srodkami transportu pod warunkiem zapewnienia realizacji robót zgodnie z dokumentacja projektowa, SST i umową. 5. Wykonanie robót. 5.1. Wykonanie dołów pod słupki. Doły pod słupki powinny mieć wymiary w planie co najmniej o 20 cm wieksze od wymiarów słupka, a gł. ok. 1,0-1,1 [m]. Najpierw naleŝy wykonac doły pod słupki naroŝne, furtkowe i na załamaniach ogrodzenia, a nastepnie dokonac podziału odcinków prostych na mniejsze odległosci po 2,50 [m] dla ogrodzenia panelowego. 5.2. Ustawienie słupków. Słupki, bez wzgledu na rodzaj i sposób osadzenia w gruncie, powinny stac pionowo w linii ogrodzenia, a ich wierzchołki powinny znajdowac sie na jednakowej wysokosci. Słupki dokładnie obetonowac do poziomu terenu betonem B 15. 5.3. MontaŜ ogrodzenia panelowego. Prace wykonac zgodnie z instrukcją producenta wybranego systemu ogrodzen z zachowaniem wymiarów opisanych w pkt. 2 i dokumentacji projektowej. 6
6. Kontrola jakości robót. 6.1. Ogrodzenia. Specyfikacja techniczna dla inwestycji pod nazwą Budowa placu zabaw w Górkach gm. Pierzchnica Przed przystapieniem do robót Wykonawca powinien sprawdzic, czy producent posiada swiadectwo dopuszczenia lub atest na materiały uŝyte do wykonania ogrodzeń. W czasie wykonywania ogrodzenia naleŝy zbadać: - zachowanie wyznaczonej trasy ogrodzenia, - zachowanie dopuszczalnych odchyłek wymiarów, - prawidłowośćc wykonania dołów pod słupki, - poprawność ustawienia słupków, - prawidłowosc wykonania ogrodzenia (wysokość ogrodzenia, prawidłowość montaŝu paneli), - rozstaw słupków i ich zabetonowanie. 6.2. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi elementami robót. Wszystkie materiały nie spełniajace wymagań ustalonych w odpowiednich punktach zostaną przez Inspektora odrzucone i nic dopuszczone do zastosowania. Wszystkie elementy robót nawierzchniowych lub odcinki ogrodzenia, które wykazują odstepstwa od postanowien SST zostaną rozebrane i ponownie wykonane na koszt Wykonawcy. 7. Obmiar robót. Jednostka obmiarowa ogrodzenia jest metr [m]. Obmiar polega na okresleniu rzeczywistej długosci ogrodzenia, wyłaczajac furtki, dla których jednostka obmiarowa jest komplet [kpl]. 8. Odbiór robót. Odbiór powinien byc przeprowadzony w czasie umoŝliwiającym wykonanie ewentualnych napraw wadliwie wykonanego ogrodzenia. Do odbioru Wykonawca przedstawia wszystkie wyniki pomiarów i badan z bieŝąacej kontroli. 9. Podstawa płatności. Płatność za wykonane prace naleŝy przyjmowac zgodnie z obmiarem i oceną jakości zastosowanych materiałów i robót w oparciu o wynik pomiarów i badan. Cena 1 [m] ogrodzenia obejmuje: - prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, - dostarczenie na miejsce wbudowania elementów konstrukcji ogrodzenia oraz materiałów pomocn., - ustawienie ogrodzenia systemowego z paneli, - uporzadkowanie terenu, - przeprowadzenie badań i pomiarów kontrolnych. 10. Przepisy zwiazane. PN-68/B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wyk. i badania przy odbiorze, PN-M-80026 Druty okragłe ze stali niskoweglowej ogólnego przeznaczenia, PN-M-82054 Sruby, wkrety i nakretki stalowe ogólnego przeznaczenia wymagania i badania, PN-M-82054-03 Śruby, wkręty i nakrętki. Własności mechaniczne śrub i wkrętów. 7
1. Wstęp. Specyfikacja techniczna dla inwestycji pod nazwą Budowa placu zabaw w Górkach gm. Pierzchnica CZ.III PLACYK Z KOSTKI BETONOWEJ I ŚCIEśKA świrowa 1.1. Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem nawierzchni z kostki betonowej i ścieŝki Ŝwirowej, wchodzących w skład inwestycji: Budowa placu zabaw w Górkach gmina Pierzchnica. Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt 1.1. 1.2. Zakres robót objętych SST B.03.00.00. Budowa placyku z kostki betonowej i ścieŝki Ŝwirowej. 1.3. Określenia podstawowe 1.3.1. Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych ze sobą trwale w fazie produkcji. 1.3.2. Nawierzchnia twarda nieulepszona - nawierzchnia nie przystosowana do szybkiego ruchu samochodowego ze względu na pylenie, nierówności, ograniczony komfort jazdy - wibracje i hałas, jak np. nawierzchnia tłuczniowa, brukowcowa lub Ŝwirowa. 1.3.3. Nawierzchnia Ŝwirowa - nawierzchnia zaliczana do twardych nieulepszonych, której warstwa ścieralna jest wykonana z mieszanki Ŝwirowej bez uŝycia lepiszcza czy spoiwa. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami. 1.4. Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją projektową, SST i poleceniami InŜyniera. 2. Materiały. 2.1. Betonowa kostka brukowa - wymagania 2.1.1. Aprobata techniczna Warunkiem dopuszczenia do stosowania betonowej kostki brukowej w budownictwie drogowym jest posiadanie aprobaty technicznej, wydanej przez uprawnioną jednostkę. 2.1.2. Wygląd zewnętrzny Struktura wyrobu powinna być zwarta, bez rys, pęknięć, plam i ubytków. Powierzchnia górna kostek powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostek równe i proste, wklęśnięcia nie powinny przekraczać 2 mm dla kostek o grubości S 80 mm. 2.1.3. Kształt, wymiary i kolor kostki brukowej Do wykonania nawierzchni określonych w 1.2.a ST stosuje się betonową kostkę brukową o grubości 60 umm. Kostki o takiej grubości są produkowane w kraju. 2.2. Materiały do produkcji betonowych kostek brukowych 2.2.1. Cement Do produkcji kostki brukowej naleŝy stosować cement portlandzki, bez dodatków, klasy nie niŝszej niŝ "32,5". Zaleca się stosowanie cementu o jasnym kolorze. Cement powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-19701 [4]. 2.2.2. Kruszywo do betonu 8
NaleŜy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom PN-B-06712 [3]. Uziarnienie kruszywa powinno być ustalone w recepcie laboratoryjnej mieszanki betonowej, przy załoŝonych parametrach wymaganych dla produkowanego wyrobu. 2.2.3. Woda Woda powinna być odmiany "1" i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [5]. 2.2.4. Dodatki Do produkcji kostek brukowych stosuje się dodatki w postaci plastyfikatorów i barwników, zgodnie z receptą laboratoryjną. Plastyfikatory zapewniają gotowym wyrobom większą wytrzymałość, mniejszą nasiąkliwość i większą odporność na niskie temperatury i działanie soli. Stosowane barwniki powinny zapewnić kostce trwałe wybarwienie. Powinny to być barwniki nieorganiczne. 2.3 Materiały do nawierzchni Ŝwirowych Mieszanka Ŝwirowa powinna mieć optymalne uziarnienie. Krzywa uziarnienia mieszanki powinna mieścić się w granicach krzywych obszaru dobrego uziarnienia. Kruszywo naturalne uŝyte do mieszanki Ŝwirowej powinno spełniać wymagania normy PN-B-11111 [2] i PN-B-11113 [3], a ponadto wskaźnik piaskowy wg BN-64/8931-01 [4] dla mieszanki o uziarnieniu od 0 do 20 mm, WP powinien wynosić od 25 do 40. 2.4. ObrzeŜa ObrzeŜa betonowe chodnikowe 8x30x100cm. 2.5. Cement Cement powinien być cementem portlandzkim odpowiadający wymaganiom PN-B-19701. Transport i przechowywanie cementu powinny być zgodne z BN-88/6731-08. 2.6. Kruszywo Na warstwę nośną dojść i chodników stosuje się mieszankę kruszywa naturalnego mrozoodpornego (pospółki, grysy, Ŝwiry, tłucznie) o frakcji 0-45mm. Kruszywo naleŝy przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem oraz zmieszaniem z kruszywami innych klas, gatunków, frakcji (grupy frakcji). 2.7. Piasek Na podsypkę stosuje się piasek o frakcji 0-2mm. Niedopuszczalne jest stosowanie na podsypkę kruszyw sztucznych, np. hutniczych czy kopalnianych. 2.8. Woda Woda powinna odpowiadać wymaganiom PN-B-32250. 3. Sprzęt. Wykonawca przystępujący do wykonania nawierzchni z betonowych kostek brukowych powinien wykazać się moŝliwością korzystania z następującego sprzętu: a) betoniarki, do wytwarzania betonu i zapraw b) ubijaków ręcznych i mechanicznych, do ubijania kostki, c) wibratorów płytowych i lekkich walców wibracyjnych, do ubijania kostki po pierwszym ubiciu ręcznym. 4. Transport. 9
4.1 Transport materiałów Specyfikacja techniczna dla inwestycji pod nazwą Budowa placu zabaw w Górkach gm. Pierzchnica 4.1.1. Transport kostki betonowej Uformowane w czasie produkcji kostki betonowe układane są warstwowo na palecie. Po uzyskaniu wytrzymałości betonu min. 0,7 wytrzymałości projektowanej, kostki przewoŝone są na stanowisko, gdzie specjalne urządzenie pakuje je w folię i spina taśmą stalową, co gwarantuje transport samochodami w nienaruszonym stanie. Kostki betonowe moŝna równieŝ przewozić samochodami na paletach transportowych producenta. 4.1.2. Transport kruszywa Kruszywo moŝna przewozić dowolnymi środkami transportowymi w warunkach zabezpieczających je przed rozsypywaniem i zanieczyszczeniem. 5. Wykonanie robót. 5.1 Wykonanie nawierzchni z kostki betonowej brukowej 5.1.1. Korytowanie Korytowanie wykonane w podłoŝu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłuŝnymi i poprzecznymi oraz zgodnie z wymaganiami zawartymi w SST. 5.1.2. Podbudowa Kruszywa do podbudowy naleŝy nanosić warstwowo, zgodnie z uziarnieniem, od najgrubszych do najmniejszych, jednocześnie zagęszczając kaŝdą warstwę oddzielnie. MoŜna równieŝ stosować podbudowy z kruszywa naturalnego stabilizowanego spoiwem hydraulicznym. Bardzo waŝne jest mocne ubicie podbudowy i odpowiednie jej wyprofilowanie by w czasie deszczu nie tworzyły się kałuŝe 5.1.3. Obramowanie nawierzchni Do obramowania nawierzchni zastosowano krawęŝniki i obrzeŝa betonowe, na własnym fundamencie betonowym. Układając je naleŝy uwzględnić grubość warstwy podsypki, grubość materiału nawierzchni, oraz projektowane spadki podłuŝne i poprzeczne nawierzchni. 5.1.4. Podsypka Na podsypkę naleŝy stosować piasek odpowiadający wymaganiom PN-B-06712 [3]. Grubość podsypki po zagęszczeniu nie powinna przekraczać 3 cm. Przed ułoŝeniem kostki podsypkę piaskową naleŝy zwilŝyć i wstępnie zagęścić lekkim wibratorem lub walcem ręcznym. Temperatura powietrza w trakcie wykonywania robót nie powinna spadać w ciągu doby poniŝej 0 C. 5.1.5. Układanie nawierzchni z betonowych kostek brukowych Układanie powierzchni z betonowej kostki powinno odbywać się z trzech palet jednocześnie, poniewaŝ kostki betonowe nawet z tej samej partii mogą nieznacznie róŝnić się między sobą odcieniami, poniewaŝ do ich barwienia uŝywa się naturalnych pigmentów i piasków. Dzięki temu zabiegowi unikniemy powierzchniowych róŝnic w odcieniach poszczególnych kolorów. Układać naleŝy z co najmniej z trzech palet jednocześnie biorąc kostkę słupkami z góry do dołu. Ten sposób zapewnia niepowtarzalny i oryginalny układ kolorystyczny. Prawidłowe wykonanie spoin między kostkami jest gwarancją stabilności i trwałości nawierzchni. Spoiny powinny mieć szerokość 3mm i być dokładnie wypełnione piaskiem płukanym o frakcji 0-2 mm. Tylko wtedy unikniemy nierównomiernego przesuwania się kostek, a w konsekwencji odpryskiwania ich górnych krawędzi w szczególności kostek bez fazy lub z mini fazą. Poza tym regulując szerokość fugi moŝna utrzymać prostoliniowość układanych wzorów. Piasek nie płukany, zawierający glinę, długa zalegający na kostce powoduje jej odbarwienia i plamy. Układanie kostki w sposób mechaniczny wymaga 10
specjalnego przygotowania powierzchni. Ponadto sama kostka powinna posiadać odpowiednie parametry i producent przed dostarczeniem kostki powinien zostać o tym poinformowany. UWAGA: wypustki (odstępniki) na kostkach nie gwarantują zachowania wymaganej szerokości spoin. Końcowe zabiegi układania kostki to zasypywanie fug koniecznie płukanym, bez gliny, piaskiem o frakcji 0-2 mm. Następnie naleŝy kilkakrotnie zamieść plac w celu dokładniejszego wniknięcia piasku w szczeliny. Pod Ŝadnym pozorem nie naleŝy pozostawiać kostki zasypanej piaskiem na dłuŝszy okres. MoŜe to spowodować wniknięcie drobnych pyłków w pory kostki i zmiany efektu kontrastowości powierzchni licowej. MoŜna równieŝ zalewać kostkę wodą (zamulić). Ostatnią czynnością powinno być równomierne zagęszczenie całej powierzchni kostki w celu pozbycia się wszelkich nierówności i minimalnych róŝnic w wysokości samej kostki wynikających z przyczyn technologicznych w czasie jej produkcji. NiezaleŜnie od stosowanej maszyny zagęszczającej bezwzględnie naleŝy stosować pod stopę odpowiednią podkładkę gumową o grubości 10 mm, a wibrowana kostka powinna być zasypana piaskiem i lekko zwilŝona wodą. 5.2 Wykonanie nawierzchni Ŝwirowej 5.2.1. Korytowanie Korytowanie wykonane w podłoŝu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłuŝnymi i poprzecznymi oraz zgodnie z wymaganiami zawartymi w SST. 5.2.2. Podbudowa Grubość warstwy ulepszonego podłoŝa z zagęszczonej pospółki powinna wynosić 30 cm, a jej spadek poprzeczny od 4 do 5%. 5.2.3. Obramowanie nawierzchni Do obramowania nawierzchni zastosowano obrzeŝa betonowe, na własnym fundamencie betonowym. Układając je naleŝy uwzględnić grubość warstwy podsypki, grubość materiału nawierzchni, oraz projektowane spadki podłuŝne i poprzeczne nawierzchni. 5.2.4. Wykonanie nawierzchni Ŝwirowej Mieszanka Ŝwirowa powinna być rozkładana w warstwie o jednakowej grubości, przy uŝyciu równiarki. Grubość rozłoŝonej warstwy mieszanki powinna być taka, aby po jej zagęszczeniu osiągnięto grubość projektowaną, tj. 15cm. Mieszanka po rozłoŝeniu powinna być zagęszczona przejściami walca statycznego gładkiego. Zagęszczanie nawierzchni o przekroju daszkowym powinno rozpocząć się od krawędzi i stopniowo przesuwać pasami podłuŝnymi, częściowo nakładającymi się w kierunku jej osi. Zagęszczenie nawierzchni o jednostronnym spadku naleŝy rozpocząć od dolnej krawędzi i przesuwać pasami podłuŝnymi częściowo nakładającymi się, w kierunku jej górnej krawędzi. Zagęszczenie naleŝy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia podanego w SST, a w przypadku gdy nie jest on określony, do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niŝ 0,98 zagęszczenia maksymalnego, określonego według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 [1] i BN-77/8931-12 [6]. Wilgotność mieszanki Ŝwirowej w czasie zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej. W przypadku gdy wilgotność mieszanki jest wyŝsza o więcej niŝ 2% od wilgotności optymalnej, mieszankę naleŝy osuszyć w sposób zaakceptowany przez InŜyniera, a w przypadku gdy jest niŝsza o więcej niŝ 2% - zwilŝyć określoną ilością wody. Wilgotność moŝna badać dowolną metodą (zaleca się piknometr polowy lub powietrzny). JeŜeli nawierzchnię Ŝwirową wykonuje się dwuwarstwowo, to kaŝda warstwa powinna być wyprofilowana i zagęszczona z zachowaniem wymogów jak wyŝej. 6. Kontrola jakości robót. 11
6.1 Kontrola jakości robót nawierzchni z kostki betonowej 6.1.1. Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien sprawdzić, czy producent kostek brukowych posiada aprobatę techniczną. 6.1.2. Badania w czasie robót Sprawdzenie podłoŝa - polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową i odpowiednimi SST. Dopuszczalne tolerancje wynoszą dla: - głębokości koryta: a) o szerokości do 3 m: ± 1 cm, b) o szerokości powyŝej 3 m: ± 2 cm, c) szerokości koryta: ± 5 cm. Sprawdzenie podbudowy i podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłuŝnych polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz pkt 5.4 niniejszej SST. Sprawdzenie podbudowy polega dodatkowo na kontroli prawidłowości jej zagęszczenia. Sprawdzenie prawidłowości wykonania nawierzchni z betonowych kostek brukowych - polega na stwierdzeniu zgodności wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami pkt 5.5 niniejszej SST: a) pomierzenie szerokości spoin, b) sprawdzenie prawidłowości ubijania (wibrowania), c) sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin, d) sprawdzenie, czy przyjęty deseń (wzór) i kolor nawierzchni jest zachowany. 6.1.3. Sprawdzenie cech geometrycznych nawierzchni a) Sprawdzenie równości nawierzchni przeprowadzać naleŝy łatą co najmniej raz na kaŝde 150 do 300 m2 ułoŝonej nawierzchni i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niŝ raz na 50m. Dopuszczalny prześwit pod łatą 4 m nie powinien przekraczać 1,0 cm. b) Sprawdzenie profilu podłuŝnego przeprowadzać naleŝy za pomocą niwelacji, biorąc pod uwagę punkty charakterystyczne, jednak nie rzadziej niŝ co 100 m. c) Odchylenia od projektowanej niwelety w punktach załamania niwelety nie mogą przekraczać ± 3 cm. d) Sprawdzenie przekroju poprzecznego dokonywać naleŝy szablonem z poziomicą, co najmniej raz na kaŝde 150 do 300 m2 i w miejscach wątpliwych. Dopuszczalne odchylenia od projektowanego profilu wynoszą ±0,3%. 6.2 Kontrola jakości robót nawierzchni Ŝwirowej 6.2.1. Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien równieŝ wykonać badania kruszyw przeznaczonych do produkcji mieszanki Ŝwirowej i przedstawić wyniki tych badań InŜynierowi do akceptacji. 6.2.2. Badania dotyczące cech geometrycznych i właściwości nawierzchni Ŝwirowej - Ukształtowanie osi w planie co 100 m oraz w punktach głównych łuków poziomych - Rzędne wysokościowe co 100 m 12
- Równość podłuŝna co 20 m na kaŝdym pasie ruchu - Równość poprzeczna 10 pomiarów na 1 km - Spadki poprzeczne 10 pomiarów na 1 km oraz w punktach głównych łuków poziomych - Szerokość 10 pomiarów na 1 km - Grubość 10 pomiarów na 1 km - Zagęszczenie 1 badanie na 600 m2 nawierzchni a) Ukształtowanie osi nawierzchni - oś nawierzchni w planie nie moŝe być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niŝ ± 5 cm. b) Rzędne wysokościowe - odchylenia rzędnych wysokościowych nawierzchni od rzędnych projektowanych nie powinno być większe niŝ +1 cm i -3 cm. c) Równość nawierzchni - nierówności podłuŝne nawierzchni naleŝy mierzyć łatą 4-metrową, zgodnie z normą BN-68/8931-04 [5]. Nierówności poprzeczne naleŝy mierzyć 4-metrową łatą. Nierówności nawierzchni nie powinny przekraczać 15 mm. d) Spadki poprzeczne nawierzchni - spadki poprzeczne nawierzchni powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5%. e) Szerokość nawierzchni - szerokość nawierzchni nie moŝe róŝnić się od szerokości projektowanej o więcej niŝ -5 cm i +10 cm. f) Grubość warstw - grubość warstw naleŝy sprawdzać przez wykopanie dołków kontrolnych w połowie szerokości nawierzchni. Dopuszczalne odchyłki od projektowanej grubości nie powinny przekraczać ± 1 cm. 6.2.3. Zagęszczenie nawierzchni Zagęszczenie nawierzchni naleŝy badać co najmniej dwa razy dziennie. Kontrolę zagęszczenia nawierzchni moŝna wykonywać dowolną metodą. 7. Obmiar robót. Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej nawierzchni. 8. Odbiór robót. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami InŜyniera, jeŝeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne. 9. Podstawa płatności Cena wykonania 1 m2 nawierzchni z kostki betonowej brukowej obejmuje: a) prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, b) oznakowanie robót, c) dostarczenie materiałów, d) wykonanie podbudowy wraz z zagęszczeniem e) wykonanie podsypki, f) ułoŝenie i ubicie kostki, g) wypełnienie spoin, h) pielęgnację nawierzchni, 13
i) przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej. 10. Przepisy związane. Obowiązujące Polskie Normy Instrukcje Instytutu Techniki Budowlanej, w tym Warunki Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek PN-88/B-30000 Cement portlandzki PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw. PN-80/6775-03-03 Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. KrawęŜniki i obrzeŝa chodnikowe. 14