AUTOREFERAT 1. Imię i Nazwisko Mariusz Witczak 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/ artystyczne z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania Doktorat nauk technicznych w zakresie inżynierii chemicznej, Instytut Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, obroniony 18 grudnia 2000 r. Magister inżynier mechanik, kierunek Mechanika i Budowa Maszyn, specjalność z zakresu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Chemicznego i Spożywczego, Politechnika Krakowska, Wydział Mechaniczny, Kraków 1996. Licencjat w zakresie matematyki, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Wydział Matematyki i Informatyki, Kraków 2004. Studia Podyplomowe, Ekonomika i zarządzanie firmami, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1999. Technik mechanik, Technikum mechaniczne im. Janka Krasickiego w Końskich, 1991. 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/ artystycznych 1997-2001 Asystent Akademia Rolnicza w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego 2001-2008 Adiunkt Akademia Rolnicza w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego 2008-nadal Adiunkt Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, Wydział Technologii Żywności, Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego * w przypadku, gdy osiągnięciem tym jest praca/ prace wspólne, należy przedstawić oświadczenia wszystkich jej współautorów, określające indywidualny wkład każdego z nich w jej powstanie 1
4. Wskazanie osiągnięcia * wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.): Cykl siedmiu jednotematycznych publikacji pod wspólnym tytułem: Analiza i modelowanie cech reologicznych płynów spożywczych a) (autor/autorzy, tytuł/tytuły publikacji, rok wydania, nazwa wydawnictwa) 1. Witczak, M., Juszczak, L., Ziobro, R., Korus, J., Influence of modified starches on properties of gluten-free dough and bread. Part I: Rheological and thermal properties of gluten-free dough, 2011, Food Hydrocolloids, w druku, doi:10.1016/j.foodhyd.2012.01.009. (IF=2.659*). 2. Witczak, M., Juszczak, L., Gałkowska, D., Non-Newtonian behaviour of heather honey, 2011, Journal of Food Engineering, 104, 532-537. (IF=2.168*). 3. Witczak, M., Korus, J., Ziobro, R., Juszczak, L., The effects of maltodextrins on gluten-free dough and quality of bread, 2010, Journal of Food Engineering, 96, 258-265. (IF=2.168*). 4. Korus, J., Witczak, M., Ziobro, R., Juszczak, L., The impact of resistant starch on characteristics of gluten-free dough and bread, 2009, Food Hydrocolloids, 23, 988-995. (IF=3.196*). 5. Juszczak, L., Witczak, M., Gałkowska, D., Flow Behaviour of Black Chokeberry (Aronia melanocarpa) Juice, 2009, International Journal of Food Engineering, Vol. 5: Iss. 1, Article 1. (IF=0.326*). 6. Korus, J., Witczak, M., Juszczak, L., Ziobro, R., Grass pea (Lathyrus dativus L.) starch as an alternative for cereal starches: Rheological properties and retrogradation susceptibility, 2008, Journal of Food Engineering, 88, 528-534. (IF=2.081*). 7. Witczak, M., Ptaszek, A., Żmudziński, D., Surówka, K., Grzesik, M., Rheological and AFM characteristic of hydrolysates produced by limited enzymatic hydrolysis of soy flour extrudates, 2005, Chemical Papers, 59, 491-495. (IF=0.409*). * Dla prac z 2011 roku i znajdujących się w druku podano wartość IF z ostatniego wydania JCR, dla pozostałych według wydania JCR za rok opublikowania. 2
b) omówienie celu naukowego/artystycznego ww. pracy/prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania Przedstawione do oceny prace dotyczą charakterystyki reologicznej produktów i półproduktów spożywczych. W badaniach wykorzystano szerokie spektrum eksperymentalnych metod reologicznych i termicznych, jak również dokonano opisu matematycznego wyników badań z użyciem modeli reologicznych. Analizy te pozwoliły na charakterystykę płynów o różnorodnych właściwościach i w szerokim zakresie zmienności odkształcenia, naprężenia, czasu i temperatury. W efekcie przeprowadzonych badań uzyskano informacje na temat możliwości i kierunków wykorzystania badanych produktów i półproduktów przemysłu spożywczego. Dodatkowym efektem prac było wyznaczenie wielkości reologicznych i fizykochemicznych niezbędnych w projektowaniu, sterowaniu, kontroli jakości i eksploatacji procesów produkcji żywności. Seria trzech prac (Prace nr 1, 3 i 4) dotyczy problemów związanych z poprawą jakości i przedłużeniem trwałości chleba bezglutenowego. W pracy nr 4 dokonano oceny preparatów skrobi opornej RS pod kątem ich prozdrowotnego działania oraz możliwości wykorzystania w technologii wypieku pieczywa bezglutenowego. Materiałem badawczym były próbki ciasta i chleba na bazie składników pozbawionych glutenu. Scharakteryzowano właściwości reologiczne ciasta oraz dokonano oceny walorów odżywczych, parametrów tekstury i cech organoleptycznych pieczywa. Stwierdzono, że zastąpienie części skrobi bazowych skrobią oporną wpływa istotnie na właściwości reologiczne ciasta, zmieniając wartości parametrów charakteryzujących właściwości lepkosprężyste (wzrost wartości modułu strat i zachowawczego, obniżenie wartości kąta przesunięcia fazowego i wartości podatności) oraz modyfikując charakterystykę kleikowania badanych mieszanek (wzrost temperatury kleikowania i spadek lepkości). W większości wypadków preparaty RS nie wypływały istotnie na ocenę chleba po względem jego parametrów tekstury i cech organoleptycznych, jednocześnie poprawiając jego walory odżywcze, zwiększając zawartość błonnika pokarmowego. Wymaga to jednak indywidualnego ustalania dodatku wody. Wyniki tych badań potwierdziły hipotezę dotyczącą możliwości wykorzystania preparatów skrobi RS w technologii wypieku chleba bezglutenowego. 3
Kolejna praca z tej serii dotyczyła możliwości zastosowania maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia na charakterystykę procesu starzenia się chleba bezglutenowego. Uzyskane wyniki pokazały istotny wpływ dodatku maltodekstryn na właściwości ciasta i pieczywa. Zastąpienie skrobi bazowych maltodekstrynami o różnym stopniu scukrzenia podnosiło temperaturę kleikowania oraz redukowało lepkość kleików. Ponadto stwierdzono, iż dodatek maltodekstryn istotnie modyfikuje właściwości reologiczne ciasta osłabiając jego strukturę i zwiększając jego podatność na deformacje. Dodatek maltodesktryny o niskim stopniu scukrzenia powodował również zmniejszenie objętości bochenków i znaczne pogorszenie cech jakościowych pieczywa. Przy największym udziale tej maltodekstryny otrzymane próbki pieczywa charakteryzowały się dużą nieregularnością w wielkości i kształcie porów, co istotnie pogorszyło jego akceptowalność sensoryczną. Udział w ciastach maltodekstryn o wyższym stopniu scukrzenia powodował istotny wzrost objętości bochenków oraz korzystnie wpłynął na ograniczenie twardnienia miękiszu pieczywa podczas przechowywania. Maltodekstryna o najwyższym stopniu scukrzenie okazała się również skutecznym czynnikiem w redukowaniu entalpii rekrystalizacji amylopektyny. Wskazuje to, że maltodekstryny o wysokim stopniu scukrzenia mogą być stosowane w wypieku chleba bezglutenowego jako składnik wydłużający trwałość pieczywa. Pozytywne efekty prac nad wykorzystaniem preparatów skrobi opornych i maltodekstryn w pieczywie bezglutenowym przyniosły w efekcie następny temat, dotyczący możliwości wykorzystania skrobi modyfikowanych jako czynnika ograniczającego starzenie się chleba bezglutenowego. W rezultacie scharakteryzowano ciasto na bazie skrobi i hydrokoloidów z udziałem preparatów skrobi modyfikowanych. Stwierdzono, że badane próbki miały charakter słabych żeli. Dodatek skrobi modyfikowanych obniżał podatność ciasta na odkształcenia i nie wpływał istotnie na temperaturę kleikowania. Termogramy DSC charakteryzowały się dwoma pikami, których temperatury zależały od ilości i rodzaju użytego preparatu. Wykazano istnienie stosunkowo silnych i statystycznie istotnych związków pomiędzy parametrami charakterystyki cieplnej (DSC) i charakterystyki reologicznej badanych próbek ciasta. W wyniku wykonanych analiz zaobserwowano, że głównym czynnikiem determinującym właściwości reologiczne ciasta jest zdolność wiązania wody, a ustalenie optymalnych receptur wymaga indywidualnego ustalania zarówno dodatku wody, jak również ilości stosowanych hydrokoloidów, gdyż ich wpływ 4
na tworzoną strukturę uzależniony jest od ilości dostępnej wody i sposobu jej związania. W pracy nr 2 dokonano charakterystyki właściwości reologicznych, w tym lepkosprężystych, próbek miodów wrzosowych. Do badań wytypowano trzy próbki miodu wrzosowego o różnej zawartości wody (18,0%, 18,2% i 20,0%) oraz, dla celów porównawczych, miód wielokwiatowy o zawartości wody wynoszącej 16,0%. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, iż badane próbki miodów wrzosowych charakteryzowały się przepływem nienewtonowskim, rozrzedzanym ścinaniem z tendencją do granicy płynięcia oraz obecnością zjawiska tiksotropii. Nienewtonowski charakter przepływu badanych miodów dobrze opisywało równanie Herschela-Bulkleya, a wartości parametrów tego modelu zależały od rodzaju próbki, w tym zawartości wody oraz temperatury pomiaru. Zależność lepkości od czasu opisano modelem Weltmanna. Wartości parametrów tego równania potwierdziły tiksotropowy charakter badanych miodów wrzosowych, wskazując jednocześnie na związek charakteru przepływu z zawartością wody i białka, które wpływają na siłę struktury tworzonej w miodzie. Analiza właściwości lepkosprężystych wykazała istotną dominację cech lepkich nad sprężystymi (G > G ), a silna zależność wartości modułu lepkości zespolonej od prędkości kątowej potwierdziła nienewtonowski charakter miodów wrzosowych. Do opisu zależności modułów od prędkości kątowej zastosowano model potęgowy. Stwierdzono trend spadkowy w wartościach parametru modelu i ich zależność zarówno od rodzaju miodu, jak również temperatury i interakcji pomiędzy tymi parametrami. Praca nr 6 była efektem współpracy z Katedrą Technologii Węglowodanów UR w Krakowie i dotyczyła charakterystyki skrobi z polskich odmian lędźwianu siewnego jako skrobiowego surowca alternatywnego. W badaniach tych wykorzystano szerokie spektrum metod reologicznych w celu dokonania pełnej charakterystyki struktury i właściwości reologicznych kleików i żeli skrobiowych. Dodatkowo w badaniach wykorzystano skaningową kalorymetrię różnicową, pozwalającą na wskazanie różnic w cieplnej charakterystyce kleikowania skrobi. Skłonność do retrogradacji oceniono z wykorzystaniem metody turbidymetrycznej. Wyniki badań reologicznych opisano modelem Herschela-Bulkleya oraz modelami potęgowymi. Zastosowane metody pozwoliły na ocenę różnic i przyczyn zmienności we właściwościach skrobi z różnych odmian lędźwianu siewnego oraz jej odmienności w stosunku do skrobi zbożowych. Stwierdzono, że specyficzne właściwości skrobi lędźwianowej (wysoka lepkość 5
kleików, tworzenie mocnych żeli) mogą być wykorzystane w technologii żywności, a skrobia z lędźwianu może być alternatywą dla skrobi modyfikowanych chemicznie. Wyniki tych badań pokazały, że głównym czynnikiem warunkującym odmienne właściwości reologiczne skrobi lędźwianowej jest stosunkowo wysoka zawartość amylozy w porównaniu do skrobi zbożowych. Cecha ta, jak zaobserwowano, jest jednak również powodem większej podatności tych skrobi na proces retrogradacji. Praca nr 5 była efektem badań mających na celu opracowanie modeli opisujących zarówno wpływ zawartości ekstraktu, jak i temperatury na lepkość skoncentrowanych soków z różnych surowców owocowych. Uzyskane wyniki wykazały, że koncentraty soków z aronii wykazują właściwości newtonowskie, a wartość dynamicznego współczynnika lepkości silnie zależy od zawartości ekstraktu i temperatury. Wpływ zawartości ekstraktu na lepkość opisano za pomocą funkcji potęgowej i wykładniczej, przy czym lepsze rezultaty uzyskano z użyciem modelu wykładniczego. Stwierdzono, że zależność lepkości od temperatury dobrze opisuje równanie Arrheniusa. W celu jednoczesnego opisania zależności dynamicznego współczynnika lepkości od zawartości ekstraktu i temperatury dla soku z aronii zaproponowano dwa równania. Ze względu na silną zależność energii aktywacji od zawartości ekstraktu, zaproponowano również model czteroparametrowy, który uzależniał wartość energii aktywacji od zawartości ekstraktu i istotnie lepiej odzwierciedlał wyniki eksperymentów. Współpraca z katedrą Chłodnictwa i Koncentratów Spożywczych UR w Krakowie w ramach projektu zamawianego pozwoliła na wykonanie charakterystyki reologicznej ekstrudatów białka sojowego (Praca nr 7). W pracy wykorzystano model płynu tiksotropowego oparty na teorii strukturalnej, pozwalający na pełny opis zjawiska tiksotropii. Model ten wprowadza dodatkową wielkość charakteryzującą stopień zniszczenia struktury i wymaga podania dwóch równań opisujących odpowiednio zależność pomiędzy naprężeniem lub lepkością a szybkością ścinania i parametrem strukturalnym, którego wartość zależy od czasu. W pracy wykorzystano równanie zaproponowane przez De Kee i Turcotte, a zmianę parametru strukturalnego opisano równaniem będącym rozwinięciem równania kinetycznego dla odwracalnej reakcji chemicznej rzędu I. Stwierdzono istotne różnice we właściwościach reologicznych pomiędzy produktami uzyskanymi z użyciem różnych enzymów, dzięki którym można sterować właściwościami hydrolizatów, w zależności od potencjalnego zastosowania, poprzez odpowiedni dobór enzymu. 6
Wyniki badań reologicznych potwierdziły również możliwości wykorzystania ekstrudatów białek sojowych poddanych hydrolizie jako składników w takich produktach jak: sosy do sałatek, zagęszczone zupy i napoje, mieszanki przyprawowe, a także w cukiernictwie, piekarstwie i przemyśle mięsnym. 5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo - badawczych (artystycznych) Studia wyższe magisterskie ukończyłem w 1996 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika o specjalności Maszyny i Urządzenia Przemysłu Chemicznego i Spożywczego. Pracę magisterską wykonałem pod kierunkiem Prof. dr hab. inż. Michała Dyląga i Prof. Dr.-Ing. Heinza Brauera w ramach wymiany studenckiej pomiędzy Politechniką Krakowską i Uniwersytetem Technicznym w Berlinie, finansowanym przez DAAD w Institut für Verfahrenstechnik TU Berlin. W pracy pod tytułem: Experimentelle Untersuchung der kontinuierlichen Zitronensäureproduktion im Hubstrahlreactor mit dem Pilz Aspergillus niger (Doświadczalne badania nad ciągłą produkcją kwasu cytrynowego metodą wgłębną z zastosowaniem grzyba-pleśni "Aspergillus niger") zajmowałem się problemem optymalizacji produkcji kwasu cytrynowego, ze szczególnym uwzględnieniem wydłużenia czasu okresowej pracy instalacji. W 1997 rozpocząłem pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego UR w Krakowie. Od chwili podjęcia pracy w Katedrze Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego, zaangażowałem się w prace wykonywane w ramach współpracy pomiędzy Katedrą a Instytutem Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Zagadnienia te dotyczyły problemów związanych z badaniami eksperymentalnymi i modelowaniem procesów chemicznych oraz opracowaniem podstaw termodynamiki i kinetyki w różnych układach reaktorowych. Efektem tych prac było wyznaczenie precyzyjnych równań kinetycznych oraz wyznaczenie stałych termodynamicznych syntezy wyższych alkoholi alifatycznych oraz równań kinetycznych procesu estryfikacji kwasu akrylowego i metakrylowego wybranymi wyższymi alkoholami w obecności kwasu siarkowego jako katalizatora. W trakcie tych badań zaobserwowano, że szybkość reakcji estryfikacji kwasu akrylowego alkoholami rośnie, a energia aktywacji maleje, ze wzrostem masy cząsteczkowej 7
alkoholu. Zainteresowania procesami estryfikacji przerodziły się w realizację projektu, którego celem było opracowanie precyzyjnych równań kinetycznych estryfikacji kwasu akrylowego i metakrylowego niższymi alkoholami alifatycznymi oraz przedstawienie modelu złożonego układu reaktorowego, uwzględniającego jednoczesne odparowanie składników znad wrzącej fazy reakcyjnej i recyrkulację przepływających strumieni. Efektem tego projektu była rozprawa doktorska pt. Kinetyka i modelowanie syntezy niższych akrylanów i metakrylanów, obroniona 18.12.2000 r. przed radą naukową Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Recenzentami w przewodzie doktorskim byli: Prof. dr hab. inż. Jerzy Skrzypek z Instytutu Inżynierii Chemicznej PAN i Prof. dr hab. inż. Stanisław Ledakowicz z Politechniki Łódzkiej. Wyniki prac opublikowano w czasopismach wyróżnionych w JCR. W okresie tym współpracowałem również z biurem projektów paliw płynnych, chemikalii i rafinerii nafty, w którym zdobywałem cenne doświadczenie w zakresie projektowania aparatury i instalacji przemysłowych. Kontynuacja zainteresowania procesami kinetycznymi i estryfikacją doprowadziły do podjęcia badań nad możliwością zastąpienia tradycyjnych katalizatorów, takich jak kwas siarkowy, związkami mniej korozyjnymi i łatwiejszymi do usunięcia z mieszaniny poreakcyjnej. Efektem tych prac było zbadanie możliwości wykorzystania wybranych heteropolikwasów jako potencjalnych katalizatorów procesu estryfikacji. Wyniki badań opublikowano w znanych czasopismach indeksowanych przez JCR i w materiałach konferencji międzynarodowych. W pracach tych porównano aktywność katalityczną związków należących do grupy heteropolikwasów: kwasu wolframofosforowego i kwasu molibdenofosforowego oraz oceniono możliwość zastąpienia tradycyjnych katalizatorów estryfikacji tymi związkami. Opracowano również modele kinetyczne procesów z uwzględnieniem nieidealności mieszanin, zastępując stężenia aktywnościami. Współczynniki aktywności obliczone zostały metodą UNIFAQ. W kręgu mojego zainteresowania znalazła się również destylacja reaktywna, jako nowoczesna, zintegrowana metoda, łącząca reakcje chemiczne z rozdziałem mieszaniny. Efektem tego była praca dotycząca możliwości zastosowania tej metody do syntezy akrylanu metylu. Równocześnie, z chwilą pozyskania przez Katedrę nowoczesnego reometru rotacyjnego, pracującego w trybach CS, CR i oscylacyjnym, zaczęły się rozwijać moje zainteresowania związane z badaniem i modelowaniem reologicznych właściwości płynnych i półpłynnych produktów i półproduktów spożywczych. 8
Nawiązanie współpracy z Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności pozwoliło na wykonanie charakterystyki reologicznej wielu produktów spożywczych i powiązanie jej z właściwościami fizykochemicznymi. Pierwsze prace dotyczyły charakterystyki reologicznej musztard, majonezów oraz wpływu obecności wybranych hydrokoloidów na właściwości reologiczne kleików i żeli skrobiowych, jak również charakterystyki jonowymiennych właściwości skrobi ziemniaczanej. Dalszy rozwój zainteresowania metodami reologicznym i modelowaniem zaowocował zarówno pracami dotyczącymi charakterystyki miodów wrzosowych oraz skrobi z różnych odmian lędźwianu siewnego, jak również opracowaniem modeli opisujących zależność lepkości od zawartości ekstraktu i temperatury dla wybranych skoncentrowanych soków owocowych, a także wyznaczeniem charakterystyki reologicznej hydrolizowanych ekstrudatów białka sojowego. Współpraca z Katedrą Technologii Węglowodanów i Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności zaowocowała serią prac związanych z poprawą jakości chleba bezglutenowego. W pracach tych dokonano oceny możliwości wykorzystania w technologii wypieku chleba bezglutenowego preparatów skrobi opornej RS, maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia oraz wybranych skrobi modyfikowanych. Nawiązana w 2009 roku współpraca z Katedrą Technologii Węglowodanów, Katedrą Analizy i Oceny Jakości Żywności oraz Wydziałem Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej przyniosła w efekcie opracowania na temat możliwości wykorzystania pozostałości nasion owoców jagodowych po ekstrakcji oleju jako dodatku zwiększającego wartość żywieniową pieczywa bezglutenowego. Zainteresowanie skaningową kalorymetrią różnicową oraz odbyte indywidualne szkolenie z zakresu obsługi i interpretacji wyników uzyskanych przy użyciu skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC 204 Phoenix; NETZSCH- Geratebau GmbH) przyniosło wyniki w postaci analizy termicznej ciasta, jako półproduktu do wypieku chleba, wykorzystane w pracy charakteryzującej wpływ skrobi modyfikowanych na jakość i szybkość starzenia się pieczywa, jak również w postaci charakterystyki szybkości rekrystalizacji skrobi, wykorzystanej w ocenie wpływu skrobi modyfikowanych i maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia na jakość i proces starzenia się chleba. Współpraca z drem Liborem Červenką z Wydziału Technologii Chemicznej Uniwersytetu w Pardubicach pozwoliła wykorzystać wiedzę z zakresu analizy termicznej do charakterystyki rożnych preparatów ziołowych. Efektem tego była praca dotycząca związków pomiędzy 9
aktywnością wody a charakterystyką termiczną suchych mieszanek ziołowych, w której wykorzystano związek temperatury przejścia w stan szklisty z aktywnością wody. W dalszym ciągu obiektem mojego zainteresowania jest pieczywo bezglutenowe. Obecnie realizuję projekt badawczy dotyczący wykorzystania badań termicznych i reologicznych w optymalizacji składu pieczywa bezglutenowego. Równolegle zaangażowany jestem w pracę dotyczącą możliwości suplementacji chleba bezglutenowego inuliną o różnych wartościach DP. Biorę również udział w realizacji projektu badawczego dotyczącego wykorzystania zintegrowanej analizy sensorycznej i instrumentalnej do modelowania właściwości deserów specjalnego przeznaczenia słodzonych stewią. Do obecnej chwili jestem współautorem 90 prac naukowych. Składa się na to 28 prac w czasopismach wyróżnionych w Journal Citation Reports (w tym jedna przeglądowa), z czego trzy opublikowane przed obroną pracy doktorskiej, a dwadzieścia pięć (w tym siedem stanowiących podstawę wniosku habilitacyjnego) po uzyskaniu stopnia doktora, pięć prac w innych czasopismach oraz cztery rozdziały w monografiach (jeden w języku polskim przed doktoratem oraz dwa w języku polskim i jeden w języku angielskim po obronie pracy doktorskiej). Pozostałe 53 pozycje to prace opublikowane w różnej formie w materiałach konferencyjnych i pokonferencyjnych. Publikacje, których jestem współautorem były cytowane 72 razy według bazy Scopus, a 74 razy według Web of Science. Indeks h według obu baz wynosi 5. Sumaryczny IF, zgodnie z wydaniami JCR za dany rok, bez uwzględnienia prac z 2011 roku i znajdujących się w druku, wynosi 19,498. Uwzględniając prace w druku i z 2011 roku (IF z ostatniego wydania JCR) sumaryczny IF wynosi 26,756. W trakcie swojej działalności naukowo-badawczej czynnie uczestniczyłem w wielu konferencjach krajowych i zagranicznych, takich jak: 1. 7th International Conference on Polysaccharides-Glycoscience, Praga, Republika Czeska, 02-04 listopada 2011. 2. X Konferencja Naukowa Z Cyklu Żywność XXI Wieku Żywność Projektowana, Kraków, 22-23 września 2011. 10
3. 6th International Conference on Polysaccharides-Glycoscience, Praga, Republika Czeska, 29 września-01 października 2010. 4. 33rd International Conference of Slovak Society of Chemical Engineering, Tatranske Matliare, Słowacja, 22-26 maja 2006. 5. 32nd International Conference of Slovak Society of Chemical Engineering, Tatranske Matliare, Słowacja, 23-27 maja 2005. 6. 3rd International Conference on Engineering Rheology, ICER 2005, Zielona Góra, 23-26 sierpnia 2005. 7. Konferencja Naukowa Polska żywność i napoje na rynkach Unii Europejskiej szanse i zagrożenia, Kraków, 15 października 2004. 8. XVIII Ogólnopolska Konferencja Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Szczyrk, 15-18 czerwca 2004. 9. 9th International Symposium on Heterogeneous Catalysis, Varna, Bułgaria, 24-27 września 2000. 10. 4th European Congress on Catalysis (Europacat-IV), Rimini, Włochy, 5-10 września 1999. 11. XVI Ogólnopolska Konferencja Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Muszyna, 21-25 września 1998. W trakcie swojej pracy zawodowej czynnie uczestniczyłem lub uczestniczę jako wykonawca w realizacji pięciu projektów badawczych: 1. Projekt badawczy nr N N312 330940. Zastosowanie charakterystyki reologicznej i termicznej ciasta do optymalizacji składu mieszanki do wypieku chleba na bazie składników pozbawionych glutenu w aspekcie przedłużenia jego trwałości. (2011-2013) kierownik. 2. Projekt badawczy nr N N312 533440. Wykorzystanie zintegrowanej analizy sensorycznej i instrumentalnej do modelowania właściwości deserów specjalnego przeznaczenia słodzonych stewią (Stevia Rebaudiana Bert). (2011-2013) wykonawca. 3. Projekt badawczy (własny) nr 3P06 02425. Wykorzystanie jonowymiennych właściwości skrobi do modelowania cech reologicznych i mechanicznych kleików i żeli skrobiowych. (2003-2006) główny wykonawca. 11
4. Zadanie w projekcie badawczym zamawianym nr PBZ 021/P06/99/01. Nowe preparaty białkowe z soi otrzymywane metodą hydrolizy enzymatycznej ekstrudatów. (2000-2004). 5. Projekt badawczy nr 3 T09C 010 13. Kinetyka i modelowanie procesu syntezy niższych akrylanów w recyrkulacyjnym układzie reaktorowym sprzężonym z równoczesnym oddestylowaniem produktów. (1997-2000) wykonawca. Za działalność naukową zostałem czterokrotnie wyróżniony Nagrodą zespołową JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie: - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2002 rok, - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2005 rok, - Zespołowa Nagroda II o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2007 rok, - Zespołowa Nagroda III o JM Rektora Akademii Rolniczej w Krakowie, 2008 rok. 12