Przykłady wybranych fragmentów prac egzaminacyjnych z komentarzami Technik weterynarii 322[14] 1
2
3
4
Ad. I. Tytuł pracy egzaminacyjnej. Technik weterynarii 322[14] Zdający formułowali tytuł w sposób zróżnicowany, ale większość spełniała wymagania określone w kluczu oceniania, co pozwalało na przyznawanie maksymalnej liczby punktów. 5
Ad. II. Założenia. Technik weterynarii 322[14] Egzaminowani słabo radzili sobie z tym elementem pracy egzaminacyjnej. Większość zdających opracowała założenia w formie obszernego opisu, tylko nieliczni uwzględnili wszystkie niezbędne informacje, np. 6
7
Ad. III. Wykaz metod badań mięsa w kierunku na obecność włośni. Zdający nie mieli problemów ze sporządzeniem poprawnego wykazu metod badań. Zdecydowana większość wymieniła obydwie metody (metoda wytrawiania, badanie trychinoskopowe). Niektórzy jednak nie uzasadnili możliwości zastosowania badania mięsa metodą trychinoskopową, co w konsekwencji spowodowało przyznanie mniejszej ilości punktów. 8
9
Ad. IV. Wykaz sprzętu i odczynników potrzebnych do wykonania badania mięsa metodą trychinoskopową. Prawidłowe sporządzenie wykazu sprzętu i odczynników było trudne dla wielu zdających. Większość egzaminowanych nie wymieniała w wykazie odczynników. Były też prace, w których zdający twierdzili, że do badania metodą trychinoskopową nie są potrzebne odczynniki np. 10
lub Wśród wymienianego sprzętu najczęściej brakowało noża do cięcia próbek i ponumerowanych pojemników do oddzielnego przechowywania próbek lub tacki z oznaczonymi polami. Ad. V. Opis techniki pobierania próbek mięsa do badania, techniki wykonania badania i znakowania mięsa w zależności od wyniku badania. Poprawny opis techniki pobierania próbek mięsa do badania, techniki wykonania badania i znakowania mięsa sprawiał wielu zdającym trudność. Był to jeden z elementów pracy, do opracowania którego zdający musieli wykazać się między innymi wiedzą nie zawartą w załącznikach. Niewiele prac zawierało kompletne rozwiązanie. 11
12
13
Najczęściej powtarzane nieprawidłowości: - w opisie techniki pobierania próbek mięsa do badania (świnia domowa) nie ujmowano przejścia do części ścięgnistej, - nie wymieniano ilości lub wielkości skrawków pobieranych do badania, - nie uwzględniano wariantu użycia dwóch kompresorów, aby zbadać 56 kawałków mięsa, - stosowano ogólny opis techniki badania trychinoskopowego nie uwzględniający np. czasu badania czy określenia powiększenia, - nie uwzględniano znaku weterynaryjnego stosowanego w przypadku stwierdzenia obecności larwy włośnia. 14
Ad. VI. Postępowanie z mięsem badanym metodą trychinoskopową. Wielu zdających nie miało problemu z poprawnym opracowaniem tego elementu pracy egzaminacyjnej. Część z nich otrzymała maksymalną lub zbliżoną do maksymalnej liczbę punktów. 15
Zdarzały się prace, w których zdający nie wykorzystali informacji zawartych w załącznikach. 16
Ad. VII. Wykaz działań zapobiegających włośnicy u zwierząt i ludzi. Część zdających przedstawiła wykaz działań w formie opisu. 17
Inni zdający zdecydowali się na ujęcie rozwiązania w postaci schematu blokowego lub tabeli i w większości rozwiązań podane informacje były wyczerpujące i zgodne z kluczem oceniania. 18
19
Niektórzy egzaminowani nawet w połowie nie wyczerpali tematu. Ad. VIII. Praca egzaminacyjna jako całość W większości prac brakuje wyraźnie zaznaczonych punktów odnoszących się do poszczególnych poleceń, co powodowało konieczność wyszukiwania prawidłowych rozwiązań. Niektóre prace wyglądają jak obszerne wypracowania i sprawiają wrażenie, jakby zdający nie posiadali wiedzy na temat struktury rozwiązania zadania egzaminacyjnego. Wiele prac jest niestarannych i zawierających dużo skreśleń. Zdarzały się też prace przejrzyste i stanowiące logiczną konstrukcję myślową. Treść rozwiązań zadania wskazuje, że zdający nie mieli większych trudności z posługiwaniem się terminologią właściwą dla zawodu. Uwagi i spostrzeżenia zespołów egzaminacyjnych Występuje zróżnicowanie jakości prac pomiędzy ośrodkami egzaminacyjnymi. Wśród zdających byli tacy, którzy nie podjęli próby rozwiązania zadania, ale były też opracowania dobre i bardzo dobre. Część egzaminowanych nie czytała dokładnie poleceń albo miała trudności z ich zrozumieniem. Budzi zastrzeżenie fakt nieznajomości zasad opracowania projektu realizacji prac. Najczęściej problem ten dotyczył całych szkół. Można więc wnioskować, że uczniowie nie ćwiczą na zajęciach rozwiązywania przykładowych zadań praktycznych. 20