Grenada (Granada) miasto w płd. Hiszpanii. Znajduje się w dolinie rzeki Genil (dopływ rzeki Gwadalkiwir), w Górach Betyckich Miasto zamieszkuje 271 tys. mieszkańców (1994) na powierzchni 88,02 km². Stolica prowincji Grenada, w regionie Andaluzja. Ośrodek handlowy, przemysłowy i kulturalny. Jedna z najważniejszych miejscowości turystycznych w Hiszpanii, słynna z pięknego położenia, licznych zabytków i niezapomnianych krajobrazów
Początki Granady datuje się na 700 lat pne., kiedy to powstała osada Iberoceltów. Lud ten zajmował się głównie handlem z Grekami, Fenicjanami i Kartagińczykami, dzięki czemu osada stopniowo rozrastała się. Sto lat później Granada była już grecka kolonią, a po kolejnych wojnach punickich przeszła w ręce Kartaginy, a potem Rzymian i Wizygotów. Kolejno też zmieniała się nazwa miasta począwszy od Elybirge, poprzez Illiberos, Municypium Florentinum Iliberitanu po Florentię. Następni władcy panujący, to Arabowie, Zirydzi, Almorawidzi, Almohadowie. Od połowy XIII wieku przez ponad dwa stulecia Granada była stolicą emiratu Granady. Dzięki tej roli przezywa znaczący rozkwit. Dodatkowo na jej wielkość wpłynął napływ wygnańców islamskich z Sewilli i Kordowy. Dopiero w ostatnich latach XV wieku Granadę przejęli chrześcijańscy duchowni, zakładając tu biskupstwo. Następne stulecia to rozbudowa budownictwa sakralnego, francuska okupacja oraz regres gospodarczy związany z usunięciem pozostałości wyznawców Islamu.
Alhambra (arab. "czerwona wieża ) Pałac Karola V, największy obiekt w kompleksie Alhambry. Generalife Katedra Santa María de la Encarnación Klasztor kartuzów z kościołem Klasztor św. Hieronima (hiszp. Monasterio de San Jerónimo) Kościoły: San Pedro, San Pablo, Santa Ana. Pałace: Casa del Cabildo Antiquo; pałac arcybiskupów z XVII w. Kamienice: Corral de Carbon, Casa de los Tiros, Casa del Castri Albaicin, stara zabytkowa dzielnica z klimatem mauretańskiej Grenady
Alhambra (arab. "czerwona wieża") warowny zespół pałacowy w Grenadzie w andaluzyjskim regionie Hiszpanii, zbudowany w latach 1232 1273 i rozbudowywany do XIV wieku. Jej rozbudowa trwała za panowania emirów z dynastii Nasrydów Jusufa I i Muhammada V. Alhambra była twierdzą mauretańskich kalifów.
Generalife (arab. Jannat al-'arif Ogrody Najwyższego Architekta lub Ogrody Rajskich Rozkoszy) ogrody i pałac letni emirów Grenady z dynastii Nasrydów, położony w Grenadzie, w hiszpańskiej Andaluzji. Jest jednym z najstarszych zachowanych ogrodów mauretańskich. W 1984 roku kompleks został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Katedra w Grenadzie (hiszp.: Catedral de Santa María de la Encarnación Katedra Najświętszej Maryi Panny od Wcielenia) gotycko-renesansowa katedra w Grenadzie. Budowę katedry rozpoczął w 1523 Enrique de Egas, jednakże rada kapituły podjęła decyzję zmiany planów budowy i przekazania kontynuowanie prac architektowi Diego de Siloé. Do czasu zakończenia budowy w 1704 następcami Siloé było wielu wybitnych architektów, w tym Alonso Cano, który w 1667 ukończył fasadę budynku.
Klasztor kartuzów z kościołem, z XVI-XVII w., z zakrystią w stylu churrigueryzmu z XVIII w.; zaliczany do arcydzieł architektury barokowej.
Klasztor św. Hieronima (hiszp. Monasterio de San Jerónimo), budowa rozpoczęta na polecenie Królów Katolickich w 1496. Karol V wydał rozporządzenie żeby klasztor został poświęcony pamięci zmarłego wybitnego dowódcy wojsk hiszpańskich, wicekrólowi Neapolu Gonzalo Fernándezowi de Córdoba. Zwłoki księcia zostały złożone w tym klasztorze
Realejo Cartuja Bib-Rambla Sacromonte Zaidin Albaicin
Realejo była dzielnicą żydowską w czasach Nasride Granada. Ludność żydowska była tak ważna, że Granada była znana jako Al-Andalus. Dziś jest dzielnicą składa się z wielu andaluzyjskich will z ogrodami otwartymi na ulice, zwanymi Los Carmenes.
Dzielnica ta zawiera klasztoru kartuzów o tej samej nazwie: Cartuja. Jest to stary klasztor zbudowany w stylu późnogotyckim z radosnymi elementami wystroju barokowego.
Dzielnica powstała w czasie panowania Arabów. Obecnie Bib-Rambla jest to doskonały punkt gastronomiczny, zwłaszcza jego tarasy restauracyjne, otwarte w czasie pięknych dni. Bazar Arab (Alcaicería) składa się z kilku wąskich uliczek, które rozpoczynają się od tego miejsca i zmierzają w kierunku katedry
W okolicy Sacromonte znajduje się na wzgórzu Albaicín, nad rzeką Darro. Obszar ten zasłynął w XIX wieku głównie dzięki mieszkańcom Gitano, charakteryzuje się domami pod postacią jaskiń, które są wykopane w zboczu wzgórza. Obszar ten ma reputację centrum śpiewu flamenco i tańca, (np.: Zambra Gitana, taniec andaluzyjczyków pochodzących z Bliskiego Wschodu). Strefa ta jest środowiskiem kulturowym pod patronatem Centro de Interpretación del Sacromonte, centrum kulturalnego poświęconego zachowaniu Gitano dawnej formy kulturowej.
Sąsiadujące ze sobą domy zamieszkuje 100.000 mieszkańców Granady, co czyni go największą dzielnicą miasta. Tradycyjnie zamieszkały przez Cyganów, teraz mieszka tam wielu ludzi z północnej i zachodniej Afryki, Chin i wielu krajów Ameryki Południowej. W każdą sobotę odbywa się tam duży otwarty handel, gdzie wielu Cyganów przyjść i sprzedawać swoje wyroby z owoców i warzyw, ubrania i buty, i inne drobiazgi.
Albayzín (zapisywane też jako Albaicín), dzielnica położona na wzgórzu nad prawym brzegiem rzeki Darro, jest starożytną mauretańską dzielnicy miasta i przenosi czytelnika do unikalnego świata: starożytnego miasta Elvira, przemianowanego przez Zirydówm Mauretańskich na Granada. Zamieszkiwali ją artyści, którzy przybyli do budowy pałaców Alhambra na wzgórzu przed nią stojącego. Czas przeznaczali na jego ozdobę. Na szczególną uwagę zasługuje Plaza de San Nicolas (Plaza Świętego Mikołaja), skąd rozciąga się wspaniały widok na Alhambrę można zobaczyć. Artysta George Owen i Wynne Apperley) posiadali domy po obu stronach Placeta de San Nicolás, zwanegotakże jako El Mirado.
www.wikipedia.pl www.bezmapy.pl www.images.google.pl www.alhambratickets.co.uk
Grenada - Informacja ogólne Historia Zabytki w Grenadzie Dzielnice Grenady Źródła