Podążanie za Chrystusem, droga do duchowego przebudzenia nie jest usłana różami. Akt woli, który podejmujemy pod wpływem inspiracji Ducha świętego, aby kroczyć ścieżką prawdziwego uczniostwa jest jedynie wstępem. Na drodze do wtajemniczenia stoi wiele przeszkód. Słabość, chwile zwątpienia i duchowej ignorancji, cierpienie spowodowane przez odrzucenie i niezrozumienie bliskich nam osób, czy społeczności, walka z samym sobą, duchowe lenistwo, a zwłaszcza walka z demonami, dla każdej osoby specyficznymi, związanymi z jego osobistymi grzesznymi skłonnościami. Chrystus również był kuszony na pustyni. Prowadził bój z demonami i władcami tego świata, a nawet zstąpił do samych piekieł. Nie ma bowiem demonów tylko w dwóch przypadkach: tam, gdzie człowiek już jest nieświadomie przez nie opanowany, będąc częścią świata (w zasadzie każdy, który jeszcze nie dokonał aktu woli podążania za Chrystusem) lub tam, gdzie człowiek już dostąpił zmartwychwstania i przebudzenia. Dlatego właśnie potrzebna jest nam modlitwa, która bez wątpienia dodaje nam sił w duchowej drodze, pozwala wprowadzać pokój w naszym życiu, kierować myśli ku rzeczom dobrym, bożym, duchowym, zdobywać moc i harmonię. Modlitwa potrzebna jest również tym, którzy w swojej postawie religijnej są nastawionymi na duchowe poznanie, czyli gnozę. Modlitwa gnostycka Gnostyk to człowiek Ducha (tzw. pneumatyk). W odróżnieniu do tradycyjnej religijności (tzw. psychików) nie opiera się ani na formach rytualnych, ani na przestrzeganiu praw, czy norm religijnych. Nie oznacza jednak to, że gnostycy nie mieli i nie mają rytuałów, czy też, że odrzucają etykę. Chodzi tutaj o stosunek do religijnych zachowań. Jest on następujący: - Gnostyk nie jest związany, skrępowany przez prawo, lecz żyje wg Ducha - Nie musi obchodzić świąt, obrzędów, rytuałów 1 / 5
- Wszelkie religijne formy rytualne traktuje jako symbol, zwykle nadając im interpretację duchową, czy alegoryczną - Nie modli się na pokaz, lecz dla samego siebie w "zamkniętej izdebce" jak nauczał Chrystus Dlatego właśnie modlitwa gnostycka nie ma żadnej formy rytuału, czy tradycji jak możemy to zaobserwować np. w Kościele Katolickim. Nie jest żadnym przymusem, pokutą, czy powtarzanym w kółko pacierzem. Gnostyk nie grzeszy gdy się nie modli. To wszystko nie oznacza jednak, że modlitwa nie może stać się dla gnostyka zwyczajem i codziennością. Kluczowym jest jednak to, żeby modlitwa była prawdziwa i szczera, pochodząca z Ducha, nie zaś modlitwą na pokaz. To Mistrz miał na myśli, gdy odpowiedział uczniom na ich pytanie o to, jak mają się modlić (patrz Ew. Tomasza logion 6) następującymi słowami: "Nie kłamcie, nie czyńcie tego, czego nienawidzicie. Gdyż wszystko jest jawne wobec nieba." Treść modlitwy gnostyckiej Gnostycyzm w swej idei zwraca się ku sprawom duchowym, zapierając się tymczasowego świata i cielesności. Świat (pojęty jako System, świat ludzi, świat pod władzą Złego) jest dla gnostyka wrogi bożemu orędziu, nie zna Boga i tkwi w ignorancji. Ciało zaś jest tylko namiotem doczesnym, w którym gnostyk wzdycha, pragnąc przyoblec się w domostwo, które jest z nieba (patrz II Kor. 5,1-2). Dlatego gnostyk swoją modlitwę nie kieruje na potrzeby ziemskie, przemijające i cielesne. Nie modli się o pracę, pieniądze, szkołę i inne wartości przyziemne, gdyż Bóg Ojciec wie, czego nam potrzeba. to jego oręż w duchowej drodze "gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich". 2 / 5
Słowa mają moc. Mogą być błogosławieństwem albo klątwą. Słowa modlitwy leczą, utrzymują na duchu. Modlitwa pozwala nam przebywać w świetle, ostać się, zmagać z trudnościami życia w ciele, budować w sobie większą miłość, pokój i łagodność. Dlatego módlmy się tak jak nauczył nas Jezus Chrystus, słowami (lub myślami), które wzywają aby Królestwo Boże zamieszkało w naszych sercach ("Przyjdź królestwo Twoje"), aby nasza wola przemieniała się i stawała się wolą Boga, również tutaj na ziemi ("bądź wola Twoja, jak w niebie tak i na ziemi"), aby nie zabrakło nam duchowego pokarmu na co dzień ("chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj"), abyśmy potrafili przebaczać ("odpuść nam nasze winy jak my odpuszczamy winowajcom"), a w końcu abyśmy zostali zbawieni od tego bezbożnego świata ("zbaw nas ode złego"). Módlmy się, zamykając się w swojej "izdebce", nie będąc wielomówni, ani nie modląc się jak robią to obłudnicy w kościołach, gdyż odbierają oni swoją zapłatę (por. Ew. Mateusza 6,5-8). Módlmy się w ukryciu, gdyż Ojciec, który jest w ukryciu odpłaci nam. Módlmy się, gdyż "modlitwa pomnaża światło gwiazdy, rzuca most ponad śmiercią, mniejszemu światu gotuje żywot i pomniejsza beznadziejne pragnienia większego świata." Przykłady modlitw gnostyckich Modlitwa Pawła Apostoła (znaleziona w Kodeksie z Nag Hammadi) [...] twoje światło, okaż mi twe miłosierdzie, o mój zbawco, zbaw mnie, gdyż należę do ciebie, bo wyszedłem od ciebie. Ty jesteś moim umysłem - daj mi zrodzenie, Ty jesteś moim skarbem - otwórz mnie, Tyś moją pełnią - przyjmij mnie, Tyś moim odpoczynkiem - daj mi doskonałość niepojętą. Proszę cię, o Istniejący i trwający od początku! Przez imię wzniosłe, ponad wszelkie Imię, przez Jezusa Chrystusa Pana nad panami, Króla nad eonami daj mi swe dary, których nie żałujesz. Przez Syna Człowieczego i Ducha Pocieszyciela i prawdy, daj mi moc uproszenia ciebie. Daj uleczenie mego ciała, tak, jak cię proszę. Przez ewangelistę zbaw moją duszę świetlistą na wieki i ducha mojego, o Pierworodny z Pełni łaski, odkryj ją mojemu umysłowi. Udziel mi łaskawie tego, czego oko anioła nie widziało, ani ucho archonta nie słyszało, co nie wstąpiło w serce człowieka, który stał się aniołem i według obrazu Boga psychicznego został stworzony od początku. Ja zaś mam wiarę, nadzieję, jesteś złączony ze mną przez twą wielkość umiłowaną, wybraną, błogosławioną. O Pierworodny, o pierwszy z rodu i tajemnico cudowna twego domu! Gdyż tobie moc i chwała i dziękczynienie i panowanie na wieki wieków. Amen. 3 / 5
Modlitwa Pawła Apostoła W pokoju O Chrystusie święty! Modlitwa z utworu Poimandres Przybyłem wypełniony bożym duchem prawdy. Dlatego składam dzięki Bogu Ojcu z całej duszy i całą mocą. Święty jest Bóg, Ojciec wszystkiego, Święty jest Bóg, którego Wolę spełniają własne jego moce, Święty jest Bóg, który chce być poznany i bywa poznany przez swoich, Święty jesteś, co słowem ustanowiłeś byty, Święty jesteś, którego cała natura stała się obrazem, Święty jesteś, którego natura nie ukształtowała, Święty jesteś, silniejszy od wszelkiej mocy, Święty jesteś, większy od wszelkiej wielkości, 4 / 5
Święty jesteś, większy od wszelkiej wielkości, Święty jesteś, wznioślejszy nad pochwały. Przyjm rozumne, czyste ofiary z duszy i serca natężonego ku tobie, o Niewypowiedziany, Niewymówiony, nazwany Milczeniem. Proszę, abym nie odpadł od gnozy, która naszej istocie odpowiada, i wzmocnij mnie, a ja oświecę, z tej właśnie łaski, zrodzonych w niewiedzy braci moich, a twoich synów. Dlatego wierzę i daję świadectwo. Idę do życia i światłości. Błogosławiony jesteś Ojcze, twój Człowiek pragnie być z tobą uświęcony w miarę tego, jak mu całą moc przekazałeś. 5 / 5