Rachunek coś do zapłacenia. Jezus Chrystus przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie zapłacił za nas rachunek naszych grzechów. Pomyśl: Czy jest rachunek sumienia dla mnie? Ile miejsce w Twoim życiu Pan Bóg i Jego sprawy? Rachunek sumienie nie jako wyliczanie grzechów, ale spojrzenie na siebie z perspektywy Pana Boga, który mnie kocha. Uświadomienie sobie, że człowiek nie pozostaje sam wobec swoich grzechów. Podczas rachunku sumienie Pana Bóg już na nas czeka. Zauważ dobro, które masz w sobie. Saldo bankowe pokazuje przychody i rozchody, nawet drobne. Jak wygląda Twoje saldo duchowe? Jak sobie wyobrażasz Jezusa Chrystusa? Kim ON jest dla Ciebie: przyjacielem, bratem, sędzią, który czekam, aby Cię ukarać? Napisz przynajmniej pięć rzeczy (sytuacji), za które chcesz podziękować Panu Bogu.
Dodaj Chrystusa do swego życia. On czeka na ciebie w swoim Słowie. Słuchaj Go uważnie, a twoje serce rozgrzeje Jego obecność. Dodaj Chrystusa : On ciebie przyjmuje w sakramencie przebaczenia, aby swoim miłosierdziem uleczyć rany grzechu. Nie bój się prosić Boga o przebaczenie. On nigdy nie przestaje nam przebaczać, jak miłujący nas ojciec. Bóg jest czystym miłosierdziem! Dodaj Chrystusa, On na Ciebie byś się z NIM spotkał w Eucharystii, sakramencie Jego obecności, Jego ofiary miłości, i w człowieczeństwie wielu ludzi młodych, którzy Cię wzbogacą swoją przyjaźnią, dodadzą Ci otuchy swoim świadectwem wiary, nauczą Cię języka miłości, dobroci, służby. Także Ty, drogi młodzieńcze, droga dziewczyno, możesz być radosnym świadkiem Jego miłości, odważnym świadkiem Jego Ewangelii, aby wnosić w ten nasz świat trochę światła. Pozwól Jezusowi się kochać.
Na dużych paciorkach (1 raz) Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. Na małych paciorkach (10 razy) Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata. Na zakończenie (3 razy) Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym światem. Przykłady Piosenka - ks. Jakub Bartczak Po Prostu Wierzę np. w youtube Film Christiada np. www.cda.pl (1:57:13-2:03:45) Znaczenie słowa wierzę: Wierzę = uznaję, że Ktoś istnieje Wierzę = uznaję prawdy wiary Wierzę = Pan Bóg jest blisko, jest moim Przyjacielem Wiara Abrahama: Księga Rodzaju 12,1-4 Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. 2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi». 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. Próba wiary
miejscowości, o której mu Bóg powiedział. 4 Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. 5 I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was». 6 Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. 7 Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» - zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» 8 Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej. 9 A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. 10 Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. 11 Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». 12 Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». 13 Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. 14 I dał Abraham miejscu temu nazwę "Pan widzi". Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje». 15 Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: 16 «Przysięgam na siebie, wyrocznia Pana, że ponieważ uczyniłeś to, a nie oszczędziłeś syna twego jedynego, 17 będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. 18 Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest
wierzącym? ü Kto jest dla Ciebie przykładem człowieka wiary? Co Cię uderza w tej osobie? WIELKI POST Żal i Poprawa (Marzec 2016) Kogo najbardziej kocham? Żal to miłość, jaką po grzechu i mimo grzechu pragnę wypowiedzieć wobec Pana Boga. Żal ból duszy i nienawiść do popełnionego grzechu. KKK żal doskonały i niedoskonały. Żal doskonały wynika z miłości do Boga, który jest miłowany ponad wszystko (KKK 1452). Żal niedoskonały rodzi się z rozważania brzydoty grzechu lub lęku przed wiecznym potępieniem i innymi karami, które grożą grzesznikowi (żal z bojaźni) (KKK1453). Człowiek odczuwa tym większy żal, im bardziej zdaje sobie sprawę z Bożej miłości Bóg jest najwyższym dobrem i źródłem wszelkiego dobra. ü Bez rzeczywistego żalu, nawet po ustnym wyznaniu grzechów, nikt nie może zostać rozgrzeszony. ü Najważniejsze, żebyś chciał/a z emocjami lub bez zwrócić się do Pana Boga i chciał/a walczyć o dobro w Twoim sercu. Zaczynam dzień walką (Cały Film Faustyna (1:06;00 1:06:50)) ü Harmonia dwóch wioseł. Pan Bóg zaprasza jaka jest Twoja odpowiedź? ü Asceza ćwiczenie ciała (sportowcy, żołnierze); ćwiczenia o charakterze duchowym dotyczącym inteligencji i woli. 1Kor 9:24-27 Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. 25 Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą.
zwycięzcą. Z Ewangelii według Świętego Łukasza (15,1-32) 15:1 Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. 2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». 3 Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: 4 «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? 5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona 6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". 7 Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. 8 Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? 9 A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". 10 Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca». 11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć
Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić. 25 Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. 26 Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. 27 Ten mu rzekł: "Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego". 28 Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. 29 Lecz on odpowiedział ojcu: "Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. 30 Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę". 31 Lecz on mu odpowiedział: "Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. 32 A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a
ü www.korabka.pl Rozmowy osobiste ü 1 maja Regionalne uroczystości 1050 - lecia Chrztu Polski w Tumie pod Łęczycą. Odnowienie przyrzeczeń sakramentu chrztu i zawierzenie św. Wojciechowi. ü 4 czerwca Lednica ü Światowe Dni Młodzieży Kraków Koronka do Miłosierdzia Bożego Na dużych paciorkach (1 raz) Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. Na małych paciorkach (10 razy) Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata. Na zakończenie (3 razy) Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
S. Faustyna Pragnę się cała przemienić w miłosierdzie Twoje i być żywym odbiciem Ciebie, o Panie; niech ten największy przymiot Boga, to jest niezgłębione miłosierdzie Jego, przejdzie przez serce i duszę moją do bliźnich. Dopomóż mi do tego, o Panie, aby oczy moje były miłosi erne, bym nigdy nie podejrzewała i nie sądziła według zewnętrznych pozorów, ale upatrywała to, co piękne w duszach bliźnich, i przychodziła im z pomocą. Dopomóż mi, aby słuch mój był miłosierny, bym skłaniała się do potrzeb bliźnich, by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich. Dopomóż mi, Panie, aby język mój był miłosierny, bym nigdy nie mówiła ujemnie o bliźnich, ale dla każdego miała słowo pociechy i przebaczenia. Dopomóż mi, Panie, aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków, bym tylko umiała czynić dobrze bliźniemu, na siebie przyjmować cięższe, mozolniejsze prace. Dopomóż mi, aby nogi moje były miłosierne, bym zawsze śpieszyła z pomocą bliźnim, opanowując swoje
bliźnich. Nikomu nie odmówię serca swego. Obcować będę szczerze nawet z tymi, o których wiem, że nadużywać będą dobroci mojej, a sama zamknę się w najmiłosierniejszym Sercu Jezusa. Niech odpocznie miłosierdzie Twoje we mnie, o Panie mój. O Jezu mój, przemień mnie w siebie, bo Ty wszystko możesz. (Dz. 163). Koronka do Miłosierdzia Bożego Na dużych paciorkach (1 raz) Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. Na małych paciorkach (10 razy) Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata. Na zakończenie (3 razy) Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym światem. 1Kor 15,1-15 Najstarsze pisemne świadectwo o zmartwychwstaniu Jezusa (ok. 51 roku) A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. " 1 Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam
nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: 5 i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, 6 później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. 7 Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. 8 W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi. 9 Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży. 10 Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. 11 Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wyście uwierzyli." 12 Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? 13 Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. 14 A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. 15 Okazuje się bowiem, żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy,
Józef Flawiusz - żył w latach 37-103. Urodził się w Jerozolimie, był historykiem żydowskim. Jako członek żydowskiej arystokracji kapłańskiej był krytycznie ustosunkowany do chrześcijan. Podczas powstania żydowskiego został przez cesarza Wespazjana wzięty do niewoli, później ułaskawiony i uwolniony, obdarowany majątkiem żył w Rzymie, zajmując się studiami historycznymi. W dziele "Dawne dzieje Izraela", powstałym ok. 93 roku zamieścił dwa znamienne fragmenty: "Otóż Ananos (Annasz) będąc człowiekiem takiego charakteru i sądząc, że nadarzyła się. dogodna sposobność, ponieważ zmarł Festus, a Albinus był jeszcze w drodze, zwołał Sanhedryn i stawił przed sądem Jakuba, brata Jezusa zwanego Chrystusem oraz kilku innych. Oskarżył ich o naruszenie Prawa i skazał na ukamienowanie." (XX, IX, 1). "W tym czasie żył Jezus, człowiek mądry (jeżeli w ogóle można go nazwać człowiekiem). Czynił bowiem rzeczy niezwykłe (był nauczycielem ludzi, którzy z radością przyjmowali prawdę). Poszło za nim wielu Żydów, jako też pogan (On to był Chrystusem). A gdy wskutek doniesienia najznakomitszych u nas mężów, Piłat zasądził go na śmierć krzyżową, jego dawni wyznawcy nie przestali go miłować
Świadectwo Talmudu Talmud - od hebrajskiego talmud - nauka, studium. Jest to zbiór tradycji żydowskich, zwłaszcza prawniczych. Dla Żydów był nie tylko zbiorem praw, ale i księgą życia. Powstał od II do VI wieku po Chrystusie. Formę pisaną poprzedził ustny przekaz w szkołach rabinackich. Talmudyści byli bardzo nieprzyjaźnie ustosunkowani do chrześcijan. Żydzi skrupulatnie strzegli Talmudu. Jakiekolwiek interpolacje były niemożliwe. Stąd i świadectwo jego jest tak ważne: "W wigilię Paschy został zabity Jezus. Herod ogłosił: On zostanie wyprowadzony za mury na ukamienowanie, ponieważ zajmował się magią i zwiódł Izraela czyniąc go apostatą. Jeżeli kto ma coś na jego obronę, niech wystąpi. Ponieważ nikt nie powiedział nic na jego obronę, dlatego zabito go w wigilię Paschy" ("b" Sanh 43a). Świadectwo Pliniusza Młodszego Pliniusz Młodszy żył w latach 62-113. Był namiestnikiem Bitynii gdzie zetknął się z chrześcijaństwem. W liście skierowanym do cesarza Trajana w 112 roku prosił o radę, jak ma postąpić z chrześcijanami: "Nigdy nie brałem udziału w procesie przeciwko chrześcijanom dlatego me wiem, co i jak należy karać i jak
Świadectwo Gajusa Swetoniusza Trankwillusa Gajus Swetoniusz Trankwillus żył w latach 75-150. Ten historyk rzymski, sekretarz cesarza Trajana i Hadriana miał dostęp do cesarskiego archiwum. Pozostawił po sobie biografie pierwszych dwunastu cesarzy rzymskich. W życiorysie cesarza Klaudiusza zamieścił następującą wzmiankę: "Żydów wypędził z Rzymu za to, że bezustannie wichrzyli, podżegani przez jakiegoś Chrestosak." Świadectwo Tacyta Publiusz Korneliusz Tacyt żył w latach 55-120. Jako historyk rzymski w swoich "Rocznikach" z roku 116 opisał wydarzenia z lat 14-68, wykorzystując m. in. "Historię" Pliniusza Starszego, naocznego świadka zdobycia Jerozolimy. Relacjonując pożar Rzymu w roku 64 napisał: "Atoli ani pod wpływem zabiegów ludzkich, ani darowizn cesarza i ofiar błagalnych na rzecz bogów nie ustępowała hańbiąca pogłoska i nadal wierzono, że pożar był nakazany. Aby więc ją (pogłoskę) usunąć, podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych, których gmin chrześcijanami nazywał. Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora
To, co słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi ( ) Św. Paweł powiedział: "To, co słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi". Jasno stąd wynika, że przepowiadanie jest dziełem Bożym. Jakże bowiem dwunastu nieuczonym ludziom, żyjącym wśród jezior, rzek i na pustyni, mogło przyjść na myśl, żeby się podjąć tak wielkiego dzieła? Ci, którzy, być może, nigdy nie byli w mieście ani na rynku, jakże mogli myśleć o zdobyciu całego świata? Ten, co o nich pisał, podaje, że byli lękliwi i małoduszni. Nie zaprzecza ani nie chce ukryć ich wad, co stanowi najlepszy dowód prawdomówności. Cóż więc o nich mówi? Mówi, że gdy pojmano Chrystusa, wtedy pomimo dokonanych przezeń niezliczonych cudów, wielu pouciekało, a ten, który był wśród nich pierwszym, wyparł się Jezusa. Skądże więc ci, którzy za życia Chrystusa nie mieli dość sił, aby oprzeć się Żydom, po Jego śmierci, po złożeniu do grobu, skoro, jak powiadacie, nie zmartwychwstał i nie przemawiał do nich, nie dodał odwagi, skądże znaleźli siłę, aby stanąć przeciw całemu światu? Czyż nie powinni powiedzieć sobie: I cóż? Sam siebie nie potrafił ocalić, a nas obroni? Nie pomógł sobie za życia, a nam pomoże po śmierci? Gdy żył, nie zjednał sobie ani jednego narodu, a my głosząc Jego imię mamy zdobyć cały świat? Czyż nie byłoby szaleństwem nie tylko
Pośrednie dowody na zmartwychwstanie: Zmartwychwstanie Jezusa jest jedną z podstawowych prawd wiary. Sam ten fakt jest źródłem i fundamentem nadziei na nasze zmartwychwstanie i życie wieczne. pusty grób ukazanie się Zmartwychwstałego uczniom (chrystofanie) niewiara najbliższych męstwo pierwszych chrześcijan Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały Skojarzenia związane ze słowem krzyż : cierpienie, wypadek, nieszczęście, trudności, kłopoty... pomoc chorym Służba Zdrowia i ci którzy niosą pomoc cierpiącym (Czerwony krzyż) znak i skrót modlitwy symbol wiary nagroda, wyróżnienie (św. Piotr; ordery w kształcie krzyża) śmierć i zmartwychwstanie, nadzieja (krzyże na grobach) połączenie tego, co ziemskie, ludzkie (poziom) z tym, co niebieski, Boże (pion)...
........................................................................................................................................................................................................................................................ JEZUS CHRYSTUS POKONAŁ ŚMIERĆ Jakie argumenty możesz podać mówiące o tym, że Chrystus żyje w dzisiejszym świecie? Czy masz jakieś osobiste dowody - argumenty bądź wydarzenia z Twojego życia które pomagają Ci wierzyć, że Jezus Chrystus naprawdę żyje?