DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 4 czerwca 2019 r. Poz. 1030 USTAWA z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli 1), 2) realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw Art. 1. W ustawie z dnia 14 września 2012 r. o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1790) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią ; 2) w art. 1: a) uchyla się pkt 1, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: 3) w art. 2: 2) zasady organizacji i działania systemu kontroli etykietowania energetycznego produktów związanych z energią, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r. ustanawiającym ramy etykietowania energetycznego i uchylającym dyrektywę 2010/30/UE (Dz. Urz. UE L 198 z 28.07.2017, str. 1), zwanym dalej rozporządzeniem (UE) 2017/1369 ; ; a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Przepisy ustawy stosuje się do produktów związanych z energią, dla których wymagania dotyczące sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart informacyjnych produktów określają akty Komisji Europejskiej wydane na podstawie kompetencji delegowanych przez Parlament Europejski i Radę, zwane dalej aktami delegowanymi., b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do produktów i środków transportu, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1369. ; 4) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: Art. 2a. Minister właściwy do spraw energii prowadzi działania edukacyjno-informacyjne na temat etykietowania energetycznego produktów związanych z energią w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2017/1369. ; 5) uchyla się art. 3; 6) uchyla się rozdział 2; 1) 2) Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r. ustanawiającego ramy etykietowania energetycznego i uchylającego dyrektywę 2010/30/UE (Dz. Urz. UE L 198 z 28.07.2017, str. 1). Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne oraz ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.
Dziennik Ustaw 2 Poz. 1030 7) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: Kontrola etykietowania energetycznego produktów związanych z energią ; 8) art. 9 otrzymuje brzmienie: Art. 9. 1. Tworzy się system kontroli etykietowania energetycznego produktów związanych z energią, zwany dalej systemem kontroli, w celu przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu lub oddawaniu do użytku produktów związanych z energią, które nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/1369 lub aktach delegowanych. 2. Do zadań systemu kontroli należy kontrolowanie wykonywania obowiązków: 1) o których mowa w art. 3 ust. 1 3 i 5, art. 4 ust. 1, 2, 4 i 6, art. 5 ust. 1 i art. 6 lit. a oraz c e rozporządzenia (UE) 2017/1369 oraz 2) w zakresie projektu i treści etykiety, karty informacyjnej produktu oraz dokumentacji technicznej, sposobu eksponowania etykiety na produkcie w punkcie sprzedaży, w tym sprzedaży na odległość, sposobu, w jaki klasę energetyczną oraz zakres klas efektywności energetycznej dostępnych na etykiecie należy podawać w reklamach wizualnych i w technicznych materiałach promocyjnych wynikających z aktów delegowanych wydanych na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) 2017/1369. ; 9) użyte w art. 10 w ust. 2 w pkt 1 w lit. b, w art. 11 w ust. 2 w pkt 1 i 3 oraz w art. 13 w ust. 2, w różnej liczbie i przypadku, wyrazy wykorzystujące energię zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami związane z energią ; 10) w art. 11 w ust. 3 wyrazy w ustawie zastępuje się wyrazami w rozporządzeniu (UE) 2017/1369 ; 11) art. 12 otrzymuje brzmienie: Art. 12. Kontrola może być prowadzona u dostawcy lub sprzedawcy. ; 12) art. 14 otrzymuje brzmienie: Art. 14. 1. W przypadku stwierdzenia niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 3 ust. 1 3 i 5, art. 4 ust. 1, 2, 4 i 6, art. 5 ust. 1 i art. 6 lit. a oraz c e rozporządzenia (UE) 2017/1369, lub obowiązków, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2, organ kontrolujący zwraca się do dostawcy lub sprzedawcy o: 1) usunięcie niezgodności lub 2) wstrzymanie sprzedaży produktu związanego z energią, lub 3) wycofanie produktu związanego z energią z obrotu lub z użytku, lub 4) wycofanie produktu związanego z energią od użytkowników, lub 5) wstrzymanie się z udostępnianiem produktu związanego z energią, lub 6) zaprzestanie reklamowania produktu związanego z energią oraz przedstawienie dowodów podjętych działań w terminie określonym przez organ kontrolujący. 2. Jeżeli dostawca lub sprzedawca nie przedstawi, w terminie ustalonym przez organ kontrolujący, dowodów podjętych działań lub w wyniku kontroli stwierdzono, że działania takie nie zostały podjęte, organ kontrolujący wydaje decyzję: 1) nakazującą sprzedawcy wstrzymanie sprzedaży produktu związanego z energią, 2) nakazującą dostawcy wycofanie z obrotu lub użytku produktu związanego z energią, 3) nakazującą usunięcie niezgodności, 4) nakazującą wycofanie produktu związanego z energią od użytkowników, 5) zakazującą udostępniania produktu związanego z energią, 6) zakazującą reklamowania produktu związanego z energią w terminie określonym przez organ kontrolujący. 3. Organ kontrolujący może przeprowadzić kontrolę w celu ustalenia, czy dostawca lub sprzedawca wykonał decyzję, o której mowa w ust. 2. ; 13) w art. 16 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: 1. W przypadku stwierdzenia, że produkt związany z energią nie spełnia wymagań określonych w etykiecie lub w karcie informacyjnej produktu, opłaty związane z badaniami, o których mowa w art. 13 ust. 2 lub 3, oraz oceną dokumentacji ponosi dostawca. 2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, organ kontrolujący ustala, w drodze decyzji, na podstawie kosztów poniesionych w związku z badaniami produktu związanego z energią oraz oceną jego dokumentacji. ;
Dziennik Ustaw 3 Poz. 1030 14) w art. 17 ust. 1 3 otrzymują brzmienie: 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto: 1) nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 3 i 5, art. 4 ust. 1, 2, 4 i 6, art. 5 ust. 1 i art. 6 lit. a oraz c e rozporządzenia (UE) 2017/1369, lub obowiązków, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2; 2) uniemożliwia lub utrudnia organowi kontrolującemu przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 12; 3) nie wykonał decyzji, o której mowa w art. 14 ust. 2, w terminie określonym przez organ kontrolujący. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, kara pieniężna wynosi od jednokrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, kara pieniężna wynosi od dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2.. Art. 2. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1930 i 2227) w art. 3 w ust. 1 pkt 1d otrzymuje brzmienie: 1d) kontrola produktów związanych z energią wprowadzonych do obrotu lub oddawanych do użytku, o których mowa w aktach delegowanych określonych w wykazie ogłaszanym na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią (Dz. U. z 2016 r. poz. 1790 oraz z 2019 r. poz. 1030), z wyłączeniem produktów, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 64, z późn. zm. 3) );. Art. 3. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, 2245 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 643 i 730) w art. 199 ust. 1b otrzymuje brzmienie: 1b. Prezes UKE jako organ: 1) kontrolujący w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią (Dz. U. z 2016 r. poz. 1790 oraz z 2019 r. poz. 1030) jest uprawniony do kontroli wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do użytku produktów związanych z energią, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 64, z późn. zm. 4) ); 2) przeprowadzający kontrolę realizacji programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w pkt 1, jest uprawniony do kontroli realizacji programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie unijnego programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych (Dz. Urz. UE L 39 z 13.02.2008, str. 1, z późn. zm. 5) ).. Art. 4. W ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 545) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: 1) kryterium zaliczania do najwyższej klasy efektywności energetycznej, jaka jest możliwa do osiągnięcia w przypadku produktów związanych z energią, określonych w aktach delegowanych w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią (Dz. U. z 2016 r. poz. 1790 oraz z 2019 r. poz. 1030), ; 2) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: 2. Minister właściwy do spraw energii, w ramach promowania środków poprawy efektywności energetycznej, prowadzi działania informacyjno-edukacyjne o zużyciu energii przez produkty związane z energią w rozumieniu ustawy z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią.. 3) 4) 5) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 147 z 17.05.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 38 z 15.02.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 55 z 02.03.2017, str. 38. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 147 z 17.05.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 38 z 15.02.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 55 z 02.03.2017, str. 38. Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 63 z 06.03.2013, str. 1.
Dziennik Ustaw 4 Poz. 1030 Art. 5. W przypadku produktów związanych z energią wprowadzonych do obrotu i oddanych do użytku przed dniem 1 sierpnia 2017 r. dostawca przechowuje dokumentację techniczną produktu związanego z energią przez okres 5 lat po zakończeniu produkcji danego egzemplarza produktu i udostępnia ją w postaci elektronicznej na wniosek organu kontrolującego lub Komisji Europejskiej w terminie 10 dni od dnia otrzymania tego wniosku. Art. 6. 1. Do kontroli wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 3. Do wszczęcia i prowadzenia postępowań w wyniku kontroli wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Art. 7. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw energii wynikających z ustawy wynosi w roku: 1) 2019 73 tys. zł; 2) 2020 123 tys. zł; 3) 2021 129 tys. zł; 4) 2022 132 tys. zł; 5) 2023 136 tys. zł; 6) 2024 139 tys. zł; 7) 2025 142 tys. zł; 8) 2026 146 tys. zł; 9) 2027 149 tys. zł; 10) 2028 153 tys. zł. 2. Minister właściwy do spraw energii monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3. 3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok, dysponent środków obniża wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków. 4. W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach jest zgodna z planem finansowym, przepisu ust. 3 nie stosuje się. Art. 8. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań z zakresu kontroli i monitorowania systemu kontroli etykietowania energetycznego produktów związanych z energią, wynikających z ustawy, wynosi w roku: 1) 2019 0 zł; 2) 2020 0 zł; 3) 2021 0 zł; 4) 2022 0 zł; 5) 2023 2 930 tys. zł; 6) 2024 2 930 tys. zł; 7) 2025 2 930 tys. zł; 8) 2026 2 930 tys. zł; 9) 2027 2 930 tys. zł; 10) 2028 2 930 tys. zł.
Dziennik Ustaw 5 Poz. 1030 2. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, na dany rok budżetowy zastosowany zostanie mechanizm korygujący polegający na racjonalizacji częstotliwości wykonywania czynności w ramach kontroli sprawowanej przez organy kontrolujące. 3. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest odpowiednio Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. 4. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, jest odpowiednio Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda