18.6.2015 A8-0190/2 Poprawka 2 Ernest Urtasun w imieniu grupy Verts/ALE Sprawozdanie Pervenche Berès Przegląd ram zarządzania gospodarczego: obecna sytuacja i wyzwania 2014/2145(INI) A8-0190/2015 Projekt rezolucji (art. 170 ust. 4 Regulaminu) w celu zastąpienia projektu rezolucji nieustawodawczej A8-0190/2015 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przeglądu ram zarządzania gospodarczego: obecna sytuacja i wyzwania Parlament Europejski, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 472/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru gospodarczego i budŝetowego nad państwami członkowskimi naleŝącymi do strefy euro dotkniętymi lub zagroŝonymi powaŝnymi trudnościami w odniesieniu do ich stabilności finansowej 1, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 473/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie wspólnych przepisów dotyczących monitorowania i oceny projektów planów budŝetowych oraz zapewnienia korekty nadmiernego deficytu w państwach członkowskich naleŝących do strefy euro 2, uwzględniając pismo z dnia 3 lipca 2013 r. wystosowane przez ówczesnego wiceprzewodniczącego Komisji Olliego Rehna, dotyczące stosowania art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 w sprawie wzmocnienia nadzoru nad pozycjami budŝetowymi oraz nadzoru nad polityką gospodarczą i koordynacji tej polityki, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1175/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 w sprawie wzmocnienia nadzoru nad pozycjami budŝetowymi oraz nadzoru nad polityką gospodarczą i koordynacji tej polityki 3, uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1177/2011 z dnia 8 listopada 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu 4, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1173/2011 1 Dz.U. L 140 z 27.5.2013, s. 1. 2 Dz.U. L 140 z 27.5.2013, s. 11. 3 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 12. 4 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 33.
z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie skutecznego egzekwowania nadzoru budŝetowego w strefie euro 1, uwzględniając dyrektywę Rady 2011/85/UE z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie wymogów dla ram budŝetowych państw członkowskich 2, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania 3, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1174/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie środków egzekwowania korekty nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej w strefie euro 4, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie dochodzenia w sprawie roli i działań trojki (EBC, Komisja i MFW) w odniesieniu do krajów strefy euro objętych programem 5, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie problemów konstytucyjnych związanych z wielopoziomowym sprawowaniem rządów w Unii Europejskiej 6, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego okresu oceny na potrzeby koordynacji polityki gospodarczej 7, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie kryzysu finansowego, gospodarczego i społecznego: zalecenia dotyczące środków i inicjatyw do podjęcia 8, uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 listopada 2014 r. pt. Przegląd zarządzania gospodarczego sprawozdanie w sprawie stosowania rozporządzeń (UE) nr 1173/2011, 1174/2011, 1175/2011, 1176/2011, 1177/2011, 472/2013 i 473/2013 (COM(2014)0905), uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 stycznia 2015 r. zatytułowany Najlepsze wykorzystanie elastyczności w ramach obowiązujących zasad paktu na rzecz stabilności i wzrostu (COM(2015)0012), uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z posiedzeń w czerwcu i grudniu 2014 r., uwzględniając wnioski ze szczytu państw strefy euro z października 2014 r., uwzględniając przemówienie wygłoszone przez przewodniczącego Komisji 1 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 1. 2 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 41. 3 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 25. 4 Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 8. 5 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0239. 6 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0598. 7 Dz.U. C 165 E z 11.6.2013, s. 24. 8 Dz.U. C 33 E z 5.2.2013, s. 140.
Jeana-Claude a Junckera w Parlamencie Europejskim w dniu 15 lipca 2014 r., uwzględniając roczną analizę wzrostu gospodarczego na 2015 r. (COM(2014)0902), uwzględniając przemówienie wygłoszone przez prezesa EBC M. Draghiego na corocznym sympozjum banków centralnych w Jackson Hole w dniu 22 sierpnia 2014 r., uwzględniając opinię rzecznika generalnego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości Cruza Villalóna z dnia 14 stycznia 2015 r. co do zgodności z prawem bezwarunkowych transakcji monetarnych (OMT) Europejskiego Banku Centralnego, uwzględniając ogłoszenie przez EBC w dniu 22 stycznia 2015 r. rozszerzonego programu zakupu aktywów, uwzględniając dokument okolicznościowy EBC nr 157 z listopada 2014 r. zatytułowany Określenie równowagi budŝetowej i makroekonomicznej niewykorzystane efekty synergii w ramach wzmocnionych ram zarządzania UE, uwzględniając informator polityczny CPB Netherlands Bureau for Economic Policy Analysis z lipca 2014 r. zatytułowany Strukturalne saldo budŝetowe: zawiedziona miłość od pierwszego wejrzenia, uwzględniając dokument roboczy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) nr 977 z dnia 6 lipca 2012 r. zatytułowany Skutki niepewności luki produktowej w czasach kryzysu, uwzględniając dokument roboczy OECD nr 163 dotyczący spraw społecznych, zatrudnienia i migracji z dnia 9 grudnia 2014 r. zatytułowany Tendencje w zakresie nierówności w dochodach oraz jego wpływu na wzrost gospodarczy, uwzględniając dokument MFW zatytułowany W kierunku unii podatkowej strefy euro z września 2013 r., uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów i Komisji Spraw Konstytucyjnych (A8-0190/2015), uwzględniając art. 52 Regulaminu, A. mając na uwadze, Ŝe prognoza Komisji z jesieni przewiduje, Ŝe po dwóch kolejnych latach nieprzewidzianego negatywnego wzrostu produkt krajowy brutto (PKB) w strefie euro ma wzrosnąć o 0,8% w 2014 r. i o 1,1% w 2015 r., co oznacza, Ŝe poziom PKB sprzed kryzysu nie zostanie osiągnięty w roku bieŝącym, a znaczna luka produktowa utrzyma się; mając na uwadze, Ŝe według większości ostatnich prognoz istnieje znaczące ryzyko bardzo niskiej inflacji w dłuŝszym okresie; B. mając na uwadze, Ŝe nadal będą istnieć ogromne róŝnice między państwami członkowskimi, równieŝ po wdroŝeniu programów, i przewiduje się, Ŝe w 2014 r. tempo wzrostu PKB będzie wynosić między 2,8% na Cyprze a +4,6% w Irlandii, odzwierciedlając rosnące wewnętrzne róŝnice, które stają się coraz bardziej
niebezpieczne; C. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z jesienną prognozą Komisji w 2012 r. inwestycje w strefie euro spadły o 3,4%, w 2013 r. o 2,4%, a w porównaniu z okresem poprzedzającym kryzys o 17%; mając na uwadze, Ŝe spodziewany zwrot w wydatkach inwestycyjnych w 2014 i 2015 r. (1,7%) jest bardzo słaby; mając na uwadze, Ŝe brak inwestycji jest szkodliwy dla przyszłych pokoleń i powoduje pogorszenie perspektyw dotyczących stabilności finansów publicznych; D. mając na uwadze, Ŝe wprowadza się w Ŝycie europejski plan inwestycyjny, którego celem jest finansowanie inwestycji o wartości rzędu 315 mld EUR w ciągu kolejnych trzech lat; E. mając na uwadze, Ŝe według zimowej prognozy Komisji oczekuje się, Ŝe stopa bezrobocia w 2015 i 2016 r. w całej UE utrzyma się na poziomie przekraczającym 11%; Obecny stan ram zarządzania gospodarczego 1. uwaŝa, Ŝe obecna sytuacja gospodarcza wymaga podjęcia pilnych, kompleksowych i zdecydowanych środków, aby stawić czoła zagroŝeniu deflacją lub bardzo niską inflacją, niskim wzrostem gospodarczym i wysokim bezrobociem; 2. jest zdania, Ŝe UE wciąŝ boryka się z trudnościami związanymi z wyjątkowo długim i powaŝnym pogorszeniem się koniunktury gospodarczej, które rozpoczęło się w 2008 r.; podkreśla, Ŝe luka produktowa wciąŝ jest zbyt duŝa, co prowadzi do histerezy i trwałej utraty zdolności; uwaŝa, Ŝe jeŝeli celem jest uniknięcie pułapki deflacji długu oraz tworzenie nowych zdolności ukierunkowanych na ekologiczną transformację gospodarki UE, niezbędne jest pilne opracowanie dodatkowych skoordynowanych strategii fiskalnych i monetarnych; 3. w tym kontekście apeluje o szeroko zakrojony program ekologicznych europejskich inwestycji dla Europy ukierunkowany na transformację gospodarki UE pod względem społecznym i środowiskowym; 4. podkreśla, Ŝe obecne ramy zarządzania gospodarczego nie przewidują odpowiedniego mechanizmu demokratycznej rozliczalności w odniesieniu do oceny perspektyw gospodarczych strefy euro ani wspólnego kursu polityki fiskalnej, a takŝe nie zapewniają procesu monitorowania oceny róŝnych sytuacji gospodarczych i fiskalnych na równych zasadach, charakteryzującego się wystarczającą rozliczalnością demokratyczną; 5. ubolewa przede wszystkim z powodu decyzji Eurogrupy podejmowanych za zamkniętymi drzwiami, bez zapewnienia przejrzystości i właściwej rozliczalności; wzywa do publikacji protokołów z posiedzeń Eurogrupy; przypomina wniosek zawarty w swoim sprawozdaniu w sprawie działań trojki i ubolewa z powodu braku legitymacji demokratycznej i demokratycznej rozliczalności Eurogrupy na szczeblu UE podczas przejmowania przez nią uprawnień wykonawczych na tym szczeblu; 6. przypomina wniosek zawarty w swoim sprawozdaniu w sprawie działań trojki i
ubolewa z powodu niewyraźnego zakresu ról doradztwa technicznego i agencji Eurogrupy przekazanych zarówno Komisji, jak i EBC w zakresie opracowania, wdraŝania i oceny programów pomocy; w związku z tym ubolewa, Ŝe Rada i Eurogrupa nie udzieliły Komisji w poszczególnych przypadkach wyraźnie określonych i rozliczanych mandatów oraz Ŝe istnieje potencjalny konflikt interesów w Komisji dotyczący roli, jaką odgrywa ona w trojce, i odpowiedzialności, jaka na niej spoczywa jako na straŝniczce traktatów; 7. zauwaŝa, Ŝe główne inicjatywy polityczne, które zawierały zalecenia polityczne, opierały się na prognozach gospodarczych, które nie przewidziały niskiego wzrostu gospodarczego ani niskiej inflacji wynikających ze środków oszczędnościowych skoncentrowanych na wstępie, i w duŝej mierze nie doszacowały wielkości mnoŝnika fiskalnego w sytuacji charakteryzującej się powaŝnymi napięciami finansowymi, a takŝe znaczeniem efektu mnoŝnikowego w poszczególnych krajach w okresie zsynchronizowanej konsolidacji, której towarzyszy deflacyjny wpływ skumulowanych i przyspieszonych reform strukturalnych; 8. zauwaŝa, Ŝe cięŝar dostosowań poniosły przede wszystkim państwa członkowskie, które weszły w kryzys z wysokimi nadwyŝkami na rachunkach obrotów bieŝących i wysokimi relacjami długu do PKB, co prowadziło do ogólnej tendencji deflacyjnej; 9. zwraca uwagę przede wszystkim na to, Ŝe skoncentrowane na wstępie i niezrównowaŝone środki oszczędnościowe oraz cięcia budŝetowe w podstawowych systemach zabezpieczenia socjalnego w całej Europie nie tylko miały dramatyczne konsekwencje społeczne, ale takŝe zaszkodziły oŝywieniu gospodarczemu w Europie i ostatecznie doprowadziły do niepotrzebnego pogorszenia relacji długu do PKB w porównaniu z niezbędnymi, ale realizowanymi bardziej stopniowo i lepiej zaplanowanymi długoterminowymi strategiami konsolidacji fiskalnej; podkreśla, Ŝe niektóre dalekosięŝne środki oszczędnościowe są niezgodne z zobowiązaniami traktatowymi i prawami podstawowymi, o których mowa w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej; 10. podkreśla, Ŝe obecna sytuacja wymaga ściślejszej koordynacji gospodarczej sprzyjającej włączeniu społecznemu (zwiększenie zagregowanego popytu, poprawa stabilności fiskalnej oraz dopuszczenie do sprawiedliwych i zrównowaŝonych reform i związanych z tym inwestycji) oraz szybkiej reakcji w celu usunięcia najbardziej oczywistych słabych punktów w ramach zarządzania gospodarczego; 11. z tego względu jest zdania, Ŝe przegląd przepisów ram prawnych zarządzania gospodarczego konieczny jest nie tylko w odniesieniu do zasad budŝetowych, ale takŝe w celu zapewnienia podstawy dla wysokiej jakości ram inwestycyjnych z myślą o realizacji wiąŝącego, szerzej zakrojonego procesu konwergencji społeczno-gospodarczej, aby osiągnąć zaktualizowane cele strategii Europa 2020 ; z tego względu nie zgadza się z oceną Komisji, zgodnie z którą aktualne ramy zarządzania gospodarczego spełniają swoją funkcję, a więc nie jest obecnie konieczny ich przegląd; 12. ostrzega, Ŝe nagromadzenie procedur sprawia, Ŝe ramy zarządzania gospodarczego są złoŝone i niezbyt przejrzyste, co ma negatywny wpływ na poczucie
współodpowiedzialności i akceptację wytycznych, zaleceń i reform wynikających z tych ram przez parlamenty, partnerów społecznych i obywateli; z tego względu podkreśla potrzebę dokonania przeglądu przepisów, w ramach którego uproszczono by złoŝone i często nakładające się procedury nadzoru i sprawozdawczości, przy jednoczesnym zwiększeniu kontroli demokratycznej i rozliczalności ram semestru UE; 13. przyznaje, Ŝe poczyniono pewne postępy w kontekście zapewnienia poczucia współodpowiedzialności za krajowe debaty w państwach członkowskich strefy euro, równieŝ dzięki zaangaŝowaniu krajowych rad polityki budŝetowej; Jak najlepiej wykorzystać elastyczność obecnie obowiązujących przepisów? 14. podkreśla, Ŝe istniejące przepisy dotyczące elastyczności na mocy paktu stabilności i wzrostu, które weszły w Ŝycie, są zbyt dowolne i w praktyce nie zapewniły wystarczających i odpowiednich ram antycyklicznych; przypomina, Ŝe w czasach dobrej sytuacji kilka państw członkowskich nie dokonywało antycyklicznej konsolidacji; ubolewa, Ŝe margines swobody przewidziany w przepisach nie został w pełni wykorzystany w poprzednich latach, w kontekście niskiej inflacji, niskiego wzrostu gospodarczego i wysokiego bezrobocia; podkreśla, Ŝe w konsekwencji takie swobodne korzystanie z elastyczności stało się zasadą, a nie wyjątkiem, poniewaŝ zaczęto ją wykorzystywać systematycznie i nieskutecznie, kiedy doszło juŝ do wyrządzenia szkód społecznych i gospodarczych; 15. z zadowoleniem przyjmuje ostatnie potwierdzenie przez Komisję w komunikacie wyjaśniającym w sprawie elastyczności, Ŝe sposób, w jaki interpretuje się obecne zasady fiskalne, ma kluczowe znaczenie w dąŝeniu do usunięcia braków inwestycyjnych w UE i ułatwienia wdroŝenia trwałych reform zrównowaŝonych pod względem społecznym i pobudzających wzrost gospodarczy; 16. popiera fakt, Ŝe krajowe wkłady do Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych zostaną przez Komisję uznane za neutralne pod względem fiskalnym z punktu widzenia paktu stabilności i wzrostu; domaga się dalszych wyjaśnień dotyczących konkretnego traktowania tych wkładów zgodnie z interpretacją przepisów paktu stabilności i wzrostu przedstawioną w komunikacie; 17. wskazuje, Ŝe komunikat Komisji w sprawie elastyczności ma na celu rozszerzenie zakresu stosowania klauzuli inwestycyjnej i pozwala na pewną ograniczoną elastyczność w ramach funkcji zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu w celu uwzględnienia programów inwestycyjnych państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do wydatków na projekty realizowane w ramach polityki strukturalnej i polityki spójności, w tym na inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, sieci transeuropejskie oraz instrument Łącząc Europę, a takŝe współfinansowania w ramach EFIS; jest zdania, Ŝe podejście to musi zostać bezzwłocznie poddane ponownej ocenie w celu symetrycznego stosowania do części naprawczej paktu stabilności i wzrostu; 18. uwaŝa, Ŝe proces reform w ramach części prewencyjnej i części naprawczej powinien podlegać demokratycznej ocenie Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych w ramach stałego dialogu z partnerami społecznymi; ubolewa, Ŝe w wielu państwach
członkowskich reformy te w praktyce doprowadziły do osłabienia praw socjalnych i środowiskowych, zwiększenia niepewności zatrudnienia oraz pogorszenia uprawnień emerytalnych w systemie publicznym; 19. apeluje o zorientowane na wyniki metodologiczne wytyczne dotyczące reform spełniających niezbędne warunki, w tym ocen skutków, ocen kosztów i korzyści oraz wpływu na harmonogram, wyraźnego uwzględnienia efektów zewnętrznych oraz korzyści społecznych i środowiskowych tych reform, jak i mechanizmów monitorowania słuŝących ocenie wpływu reformy na zaktualizowane cele krajowe w ramach strategii UE 2020 ; wskazuje, Ŝe takie zorientowane na wyniki działanie powinno takŝe zapewniać wytyczne dla oceny reform w ramach części naprawczej paktu stabilności i wzrostu; 20. jest zdania, Ŝe ogólne reformy gospodarcze realizowane w ramach krajowych programów reform powinny przynosić korzystne skutki społeczno-gospodarcze oraz środowiskowe i przyczyniać się do zwiększania zdolności administracyjnych; 21. ubolewa jednak nad faktem, Ŝe w komunikacie nie porusza się kwestii charakteru szczególnych przypadków pozostających poza kontrolą danego państwa członkowskiego, co pozwoliłoby mu na czasowe odejście od ścieŝki dostosowania prowadzącej do osiągnięcia średniookresowego celu budŝetowego; Ściślejsza koordynacja i konwergencja gospodarcza: moŝliwe ulepszenia paktu stabilności i wzrostu w ramach przeglądu sześciopaku i dwupaku 22. jest zdania, Ŝe w ramach paktu stabilności i wzrostu oraz europejskiego semestru istnieje większy margines swobody i prawa miękkiego; zwraca się do Komisji, by wykorzystała tę elastyczność i zaproponowała dodatkowe zasady wykładni; 23. jest zdania, Ŝe europejskie zasady budŝetowe naleŝy określać w oparciu o istniejące, uwspólnotowione ramy zarządzania gospodarczego; wzywa zatem do zastąpienia istniejących umów międzyrządowych, takich jak pakt fiskalny, które osłabiają demokratyczną kontrolę obowiązujących reguł; 24. podkreśla jednak, Ŝe przegląd ram prawnych stanowiłby najbardziej odpowiedni instrument polityki na rzecz uzyskania prawdziwie antycyklicznego podejścia, wymagającego szybszej konsolidacji w dobrych okresach i większych moŝliwości manewru w okresach niekorzystnej luki produktowej, w szczególności w sytuacji gdy rozwój gospodarczy znajduje się na poziomie zerowym lub w dolnej granicy; 25. wskazuje, Ŝe tego rodzaju przegląd mógłby obejmować m.in. zastosowanie podejścia opartego na kwalifikowalności inwestycji poprzez zastosowanie metod budŝetowania kapitałowego, takich jak metoda zamortyzowanego kosztu dla księgowania określonych kategorii wysokiej jakości inwestycji publicznych, generujących duŝe i wymierne korzyści społeczne i środowiskowe w okresach, w których stopa bezrobocia i produkcja globalna znajdują się na poziomie poniŝej potencjału; 26. wskazuje, Ŝe tego rodzaju metoda doprowadziłaby do zastosowania inteligentnego, antycyklicznego podejścia poprzez rozłoŝenie kosztu nakładów inwestycyjnych
ukierunkowanych na bardziej zrównowaŝoną gospodarkę, poczynionych w okresach gorszej koniunktury gospodarczej w całym cyklu Ŝycia nakładów inwestycyjnych, gdyŝ jest to powszechna praktyka w rachunkowości sektora prywatnego; 27. wzywa Komisję i Radę do lepszego sformułowania ram budŝetowych i makroekonomicznych, w szczególności w części naprawczej paktu stabilności i wzrostu, aby umoŝliwić wcześniejszą dyskusję wśród zainteresowanych stron, biorąc pod uwagę konieczność zwiększenia konwergencji między państwami członkowskimi ze strefy euro oraz rolę parlamentów narodowych i partnerów społecznych w opracowywaniu i wdraŝaniu trwałych i zrównowaŝonych społecznie reform; 28. podkreśla, Ŝe roczna analiza wzrostu gospodarczego i zalecenia dla strefy euro muszą być lepiej zaprojektowane i lepiej wykorzystane w celu umoŝliwienia globalnej dyskusji o gospodarce w szczególności w odniesieniu do konwergencji w strefie euro; proponuje, aby zalecenia dla poszczególnych krajów były określone w oparciu o zapewnienie lepszej równowagi i bardziej skoordynowanego podejścia między roczną analizą wzrostu gospodarczego a procedurą dotyczącą zakłóceń równowagi makroekonomicznej, i sugeruje, by procedura prowadząca do przyjęcia zaleceń dla strefy euro była obowiązkowa po przeprowadzeniu odpowiedniej debaty z Parlamentem Europejskim i parlamentami narodowymi, oraz Ŝe powinny być oferowane zachęty w taki sposób, aby zachęcać do ich wdraŝania; domaga się, aby zalecenia wydane w ramach procedury nadmiernego deficytu były połączone z zaleceniami dla poszczególnych krajów w jednym dokumencie; 29. opowiada się za ulepszonym procesem w zakresie opracowywania, działań następczych i monitorowania zaleceń dla poszczególnych krajów; jest zdania, Ŝe Komisja powinna wyraźnie wskazać zalecenia, mające na celu realizację zaktualizowanych celów krajowych w ramach strategii Europa 2020 ; przypomina, Ŝe prawodawstwo zawiera zasadę, w myśl której państwa członkowskie muszą przestrzegać tych zaleceń lub wyjaśnić brak ich zastosowania; wzywa w tym kontekście państwa członkowskie do wyjaśnienia, jak alternatywne działania polityczne mogą pomóc w osiągnięciu krajowych celów w ramach strategii Europa 2020 w sposób mierzalny, jeŝeli nie przestrzega się zaleceń; 30. podkreśla, Ŝe główną wadą obecnych ram zarządzania gospodarczego pod względem legitymacji włączającej jest brak adekwatnego i rzeczywistego zaangaŝowania Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych w określanie i monitorowanie zaleceń polityki budŝetowej i gospodarczej; opowiada się za przyjęciem porozumienia międzyinstytucjonalnego, aby zapewnić wzmocnioną rolę w zakresie przyjmowania najwaŝniejszych dokumentów związanych z semestrem europejskim (rocznej analizy wzrostu gospodarczego, sprawozdania przedkładanego w ramach mechanizmu ostrzegania, zaleceń dla poszczególnych krajów), jak równieŝ aktywną i opartą na podejściu krok-po-kroku rolę w zakresie kontroli przekazaną parlamentom narodowym; 31. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dogłębnej oceny zasady 1/20, w celu zastąpienia jej zasadą lepiej wpisującą się w ramy i lepiej dostosowaną; wzywa w tym względzie do rozróŝnienia zadłuŝeniem zaciągniętego w celu wspierania systemu finansowego w kontekście kryzysu a pozostałego zadłuŝenia; przypomina, Ŝe ok. 1/3
tego zadłuŝenia wynika z zapewniania przez państwa członkowskie od 2008 r. środków wspierających dla sektora bankowego; jest zdania, Ŝe ta część długu do PKB powinna zostać zredukowana poprzez zastosowanie specjalnych środków, uwzględniających wkład sektora finansowego; 32. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dogłębnej oceny średniookresowego celu budŝetowego określonego w sześciopaku, w celu zastąpienia go zasadą lepiej wpisującą się w ramy i lepiej dostosowaną; podkreśla, Ŝe zasada uniwersalna nie jest odpowiednia, biorąc pod uwagę, Ŝe ostatecznie stosunek długu do PKB jest zbieŝny ze stosunkiem średniego deficytu do nominalnego PKB; 33. wzywa do przeglądu koncepcji zdolności obsługi zadłuŝenia w oparciu o podejście ukierunkowane na prawa podstawowe, mającego na celu zapobieŝenie sytuacji, w której zobowiązania w zakresie obsługi zadłuŝenia stanowią przeszkodę lub są traktowane priorytetowo w stosunku do zapewniania wystarczającego minimum zasobów na finansowanie podstawowych usług, a zatem na spełnianie zobowiązań w zakresie praw podstawowych; opowiada się w szczególności za organizacją ogólnounijnej konferencji poświęconej zadłuŝeniu i przyszłości strefy euro w formie konwencji, w celu wprowadzenia zmiany traktatu na rzecz poprawy rozliczalności demokratycznej i pogłębienia integracji gospodarczej UGW; 34. przypomina wnioski ze sprawozdania trojki, zwracając uwagę na potrzebę zapewnienia redukcji długu Grecji i zajęcie się kwestią powaŝnych odpływów kapitału z tego obszaru oraz skierowane do Rady Ŝądanie uruchomienia przygotowanych przez nią ram w sprawie postępowania z aktywami odziedziczonymi, aby przerwać błędne koło pomiędzy rządami a bankami i zmniejszyć obciąŝenia długiem publicznym w Irlandii, Grecji, Portugalii i na Cyprze; 35. zwraca się do Komisji o nadanie strategii opartej na trzech filarach (inwestycje, zasady budŝetowe i reformy strukturalne) przedstawionej w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r. bardziej konkretnego charakteru w ramach zaleceń dla strefy euro i w zaleceniach dla poszczególnych krajów oraz do wzmocnienia tego podejścia poprzez budowanie czwartego filaru dotyczącego opodatkowania, który obejmowałby mechanizm dorocznego monitorowania obejmujący przykładowo zmiany w zakresie oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania, stan prac w zakresie opodatkowania środowiskowego oraz działania realizowane zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim, na rzecz przestrzegania szczególnych zaleceń dla poszczególnych krajów na rzecz poprawy sprawiedliwości podatkowej; 36. podkreśla, Ŝe inicjatywa przewodnia na rzecz Europy efektywnie korzystającej z zasobów wymaga stopniowego znoszenia dotacji do podatków środowiskowych; przypomina ocenę Komisji, zgodnie z którą istnieje duŝa przestrzeń polityczna dla przeniesienia punktu cięŝkości opodatkowania z pracy na środowisko; 37. podkreśla, Ŝe według Komisji dotacje i efekty zewnętrzne stosowania energii uzyskiwanej z paliw kopalnych oraz energii jądrowej i cieplnej stanowią koszt rzędu 262 mld EUR rocznie; 38. podkreśla, Ŝe według Komisji opodatkowanie pracy stanowi ok. 53% łącznych
przychodów podatkowych w strefie euro w porównaniu do 5,7% z opodatkowania środowiskowego; wskazuje, Ŝe istnieje szerokie spektrum dla przyjaznej dla środowiska reformy podatkowej; 39. nalega zatem, aby zaktualizowana strategia Europa 2020, jak równieŝ wytyczne dla poszczególnych krajów uwzględniały szczególne cele i wartości odniesienia, dotyczące zarówno monitorowania stopniowego wycofywania zniekształcających rynek dotacji szkodliwych dla środowiska najpóźniej do 2020 r., jak i podniesienia udziału podatków środowiskowych w odniesieniu do łącznych przychodów podatkowych o przynajmniej 5% do 2020 r.; 40. uwaŝa, Ŝe krajowe rady budŝetowe mogą odgrywać waŝną rolę na szczeblu UE; zwraca się o utworzenie sieci europejskiej umoŝliwiającej przeprowadzenie niezaleŝnej i pluralistycznej analizy perspektyw gospodarczych jako podstawy do świadomej, właściwej dyskusji politycznej między zainteresowanymi stronami; podkreśla, Ŝe tego rodzaju sieć powinna promować róŝnorodność teorii, aby uniknąć syndromu myślenia grupowego; 41. uwaŝa, Ŝe procedura dotycząca zakłóceń równowagi makroekonomicznej musi być wykorzystywana w bardziej wywaŝony sposób między krajami deficytowymi a krajami z nadwyŝką, powinna mieć takŝe zastosowanie do krajów posiadających znaczące pole do działania; wzywa Komisję do dokonania w trybie pilnym przeglądu procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej z myślą o starannym opracowaniu w pełni wywaŝonego uzasadnienia zakłóceń równowagi makroekonomicznej w zakresie rachunków bieŝących w ramach procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej; 42. wzywa do uzupełnienia tabeli wskaźników dotyczących zakłóceń równowagi makroekonomicznej o wskaźniki społeczne, które powinny być co do minimum równowaŝne względem pozostałych wskaźników procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej; jest zdania, Ŝe wskaźniki takie muszą być ponadto w stanie uruchomić działania naprawcze, nie zaś słuŝyć wyłącznie monitorowaniu ogólnej sytuacji społeczno-gospodarczej; z mocą twierdzi, Ŝe nadmierne bezrobocie, nierówność i ubóstwo takŝe stwarzają zagroŝenie powstania zakłóceń równowagi makroekonomicznej w strefie euro; przypomina swe wielokrotne apele o przyjęcie wskaźników dotyczących efektywnego gospodarowania zasobami, wskaźników jednostkowego kosztu kapitału oraz innych wskaźników mających znaczenie dla monitorowania postępu w realizacji zaktualizowanych celów strategii Europa 2020, w tym wskaźników dotyczących konkurencyjności pozakosztowej w takich dziedzinach jak badania naukowe i rozwój, kształcenie i szkolenia; 43. podkreśla, Ŝe ujęcie wskaźnika odnoszącego się do efektywnego gospodarowania zasobami w tabeli wskaźników procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej powinno przede wszystkim ułatwić monitorowanie postępu w kierunku oddzielenia rozwoju gospodarczego od wykorzystywania zasobów naturalnych; 44. jest zdania, Ŝe tabela wskaźników procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej powinna zostać najpierw poddana demokratycznej kontroli
współprawodawców UE, co oznacza, Ŝe naleŝy dokonać przeglądu ram procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej przynajmniej zgodnie ze stanowiskiem Parlamentu Europejskiego przyjętym przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie pakietu sześciu wniosków ustawodawczych dotyczących zarządzania gospodarczego, które to stanowisko przewidywało przyjęcie tabeli wskaźników procedury dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej w drodze aktu delegowanego; 45. wzywa Komisję do zbadania, w jaki sposób moŝna lepiej dostosować części prewencyjne i naprawcze paktu stabilności i wzrostu, w szczególności w odniesieniu do inwestycji umoŝliwiających tymczasowe odstępstwo od średniookresowego celu budŝetowego lub ścieŝki dostosowania prowadzącej do tego celu, w ramach marginesu bezpieczeństwa w części prewencyjnej; 46. zwraca się do Komisji o wzięcie pod uwagę wszystkich istotnych czynników, w tym realnego wzrostu gospodarczego i inflacji, a takŝe stóp bezrobocia, przy ocenie sytuacji gospodarczej i budŝetowej państw członkowskich objętych procedurą nadmiernego deficytu; 47. nalega na konieczność wyjaśnienia sposobu, w jaki bierze się pod uwagę skuteczne działania w ramach procedury nadmiernego deficytu; 48. stwierdza, Ŝe skupienie się na deficytach strukturalnych od czasu przeprowadzonej w 2005 r. reformy paktu stabilności i wzrostu wraz z wprowadzeniem zasad dotyczących wydatków w ramach reformy z 2011 r., stwarza margines dla uznaniowego wdraŝania paktu stabilności i wzrostu, gdyŝ obliczenia potencjalnego wzrostu i produktu potencjalnego, na których opiera się ocena deficytów strukturalnych, oraz reguła wydatkowa opierają się na kilku wątpliwych załoŝeniach i istotnych zmianach między prognozami jesiennymi i wiosennymi Komisji, co prowadzi do róŝnych obliczeń oraz rozbieŝnych ocen w odniesieniu do wdraŝania paktu stabilności i wzrostu; 49. przypomina Komisji, Ŝe nie spełniła ona jeszcze kilku wymogów dotyczących monitorowania przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 473/2013 dotyczących, między innymi, oszacowania efektów mnoŝnikowych poszczególnych państw, jak równieŝ wskazówek dotyczących sposobu, w jaki reformy i działania mogą przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w ramach unijnej strategii na rzecz wzrostu i zatrudnienia; wzywa Komisję do działania zgodnie z art. 265 Traktatu, aby spełnić wyŝej określone zobowiązania prawne; 50. w tym kontekście wzywa Komisję do przedstawienia wniosku ustawodawczego w sprawie ujednolicenia koncepcji salda strukturalnego w przepisach; opowiada się w szczególności za wprowadzeniem bardziej kompletnej definicji koncepcji odzwierciedlającej szersze teoretyczne tło obejmujące, między innymi, powiązaną rolę cyklu finansowego i koniunkturalnego; 51. wzywa Komisję, aby w ocenie sytuacji budŝetowej państw członkowskich uwzględniała większą równowagę między wpływem uzgodnionych środków i reform polityki budŝetowej a danymi budŝetowymi opartymi o szacowany potencjał wzrostu PKB, luki produktowe i deficyty strukturalne, które mogą wprowadzić nieoczekiwane radykalne
zmiany na późniejszym etapie; Demokratyczna odpowiedzialność i wyzwania dotyczące pogłębienia zarządzania gospodarczego 52. jest zdania, Ŝe istnieje silna potrzeba mniejszej złoŝoności, większej odpowiedzialności własnej, większej przejrzystości i demokracji w zakresie zarządzania gospodarczego; uwaŝa, Ŝe obejmowanie perspektywą głębszej integracji nie moŝe zostać osiągnięte przez dodanie nowego szczebla przepisów do juŝ istniejących; 53. stwierdza w oparciu o obecną sytuację, Ŝe ramy zarządzania gospodarczego muszą zostać poprawione i uzupełnione, by umoŝliwić UE i strefie euro stawienie czoła wyzwaniom konwergencji, wyzwaniom w zakresie pełnego zatrudnienia, długotrwałych inwestycji i zaufania; 54. domaga się, Ŝeby roczne wytyczne na rzecz zrównowaŝonego wzrostu gospodarczego podlegały procedurze współdecyzji, którą naleŝy przewidzieć przy kolejnej zmianie Traktatu, a do tego czasu podlegały postanowieniom porozumienia międzyinstytucjonalnego; zobowiązuje swojego przewodniczącego do przedstawienia rocznych wytycznych na rzecz zrównowaŝonego wzrostu gospodarczego wraz ze zmianami wprowadzonymi przez Parlament podczas wiosennego posiedzenia Rady Europejskiej; 55. przypomina, Ŝe prawodawstwu wdroŝonemu w czasie kryzysu na podstawie umów międzyrządowych brakuje demokratycznej rozliczalności na szczeblu UE; podkreśla, Ŝe wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Pringle a stanowi podstawę do włączenia EMS do wspólnotowego dorobku prawnego; 56. przypomina wniosek Parlamentu Europejskiego, Ŝe utworzenie Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS) poza strukturą instytucji Unii stanowi przeszkodę na drodze do integracji politycznej Unii i w związku z tym domaga się, aby EMS został w pełni zintegrowany w ramach wspólnotowych i aby zapewniono jego formalną rozliczalność przed Parlamentem; 57. przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym trojkę trzeba zastąpić ramami wspólnotowymi; przypomina, Ŝe rozporządzenie (UE) nr 472/2013 przewiduje ramy wspólnotowe dla rozwoju i monitorowania programów dostosowań makroekonomicznych, które byłyby zgodne z rolą EBC jako milczącego obserwatora bez prawa do negocjowania i zmienioną rolą MFW zgodnie z wnioskiem Parlamentu Europejskiego zgłoszonym w sprawozdaniu w sprawie działalności trojki; 58. przypomina Komisji i Radzie swoje stanowisko w sprawie rozporządzenia (UE) nr 472/2013 przyjęte na posiedzeniu plenarnym; podkreśla w szczególności, Ŝe Parlament Europejski określił w tym stanowisku przepisy słuŝące dalszemu zwiększeniu przejrzystości i rozliczalności procesów podejmowania decyzji prowadzących do przyjęcia programów dostosowań makroekonomicznych, zapewnieniu precyzyjniejszego i ściśle określonego mandatu, a takŝe ogólnej roli Komisji; zwraca się do Komisji o uwzględnienie tych przepisów w ramach przyszłego wniosku dotyczącego zmiany rozporządzenia (UE) nr 472/2013;
59. podkreśla, Ŝe rozporządzenie (UE) nr 472/2013 przewiduje szereg przepisów, które jak dotąd nie są stosowane; przypomina w szczególności wniosek zawarty w sprawozdaniu Parlamentu Europejskiego w sprawie trojki, zgodnie z którym naleŝy przyjąć protokoły ustaleń, aby uwzględnić krajowe praktyki i instytucje w zakresie kształtowania płac oraz krajowy program reform danego państwa członkowskiego w kontekście strategii Unii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 472/2013 (art. 7 ust. 1), a takŝe konieczność zapewnienia wystarczających środków na podstawowe strategie polityczne, takie jak edukacja i opieka zdrowotna (art. 7 ust. 7), oraz skuteczne zaangaŝowanie partnerów społecznych w opracowywanie i wdraŝanie programów dostosowań (art. 8); wzywa Komisję do działania zgodnie z art. 265 Traktatu, aby spełnić wyŝej określone zobowiązania prawne; 60. zwraca się o utworzenie komisji śledczej w celu zbadania rzekomego niewłaściwego administrowania i naruszenia prawa UE przez trojkę; 61. Ŝąda, zgodnie z opinią rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości, by EBC nie stanowił części Ŝadnych programów pomocy; 62. wzywa do ponownej oceny procesu podejmowania decyzji w Eurogrupie, tak aby zapewnić odpowiednią demokratyczną rozliczalność; uwaŝa, Ŝe w perspektywie długoterminowej komisarz do spraw gospodarczych powinien pełnić funkcję przewodniczącego Eurogrupy; 63. przypomina, Ŝe faktyczna unia gospodarcza i walutowa nie moŝe ograniczać się do systemu przepisów, lecz wymaga równieŝ większej zdolności fiskalnej strefy euro, mającej istotny wpływ mikroekonomiczny na całą UGW, i wzmocnionej legitymacji demokratycznej; 64. przypomina, Ŝe unia bankowa jest wynikiem woli politycznej, by nie dopuścić do kryzysu finansowego oraz Ŝe to samo będzie potrzebne w odniesieniu do unii fiskalnej, aby uniknąć kryzysu politycznego; 65. wzywa Komisję do przedstawienia ambitnego planu działania, który uwzględniałby potrzebę reform zarządzania gospodarczego, jak opisano w niniejszym sprawozdaniu, i który powinien zostać przedłoŝony Parlamentowi do końca maja 2015 r., przed szczytem Rady Europejskiej w czerwcu; 66. zwraca się do zainteresowanych stron, by w tym koniecznym etapie UGW unikały pozostawiania nierozwiązanych kwestii i by zbadały wszystkie opcje, które zostały omówione i udokumentowane przez długi czas jako sposoby osiągnięcia pogłębienia unii gospodarczej i walutowej, takie jak: podatek unijny i moŝliwości budŝetowe strefy euro idące w parze ze współmiernym mechanizmem legitymacji demokratycznej w Parlamencie Europejskim; wymiar społeczny, w tym mechanizm minimalnego dochodu i system minimalnego zasiłku dla bezrobotnych w strefie euro oraz gruntowne reformy na rzecz mobilności;
usprawnione mechanizmy rozliczalności demokratycznej w celu zapewnienia, Ŝe wszystkie parlamenty narodowe krajów naleŝących do strefy euro będą przestrzegały kaŝdego etapu procesu europejskiego semestru, a takŝe ogólne współdecydowanie we wszystkich obszarach gospodarki (w tym określonych w art. 126 TFUE i polityce konkurencji) i w odniesieniu do art. 352 TFUE; mechanizmy dostosowawcze asymetrycznego wstrząsu; usprawniona procedura dotycząca zaburzeń równowagi makroekonomicznej w strefie euro, która w całości ma na celu przeciwdziałanie rozbieŝnościom makrofinansowym i ich korygowanie, a takŝe zapewnienie odpowiedniej polityki budŝetowej w całej strefie euro; stopniowe uwspólnienie ryzyka związanego z długiem państwowym wraz z zaawansowaną koordynacją polityki gospodarczej i egzekwowaniem wspólnych przepisów oraz wyraźne zobowiązanie do przeprowadzenia gospodarczo i społecznie zrównowaŝonych reform; wspólny system gwarantowania depozytów, o który zaapelowano w sprawozdaniu Thyssen pt. W kierunku prawdziwej unii gospodarczej i walutowej ; włączenie EMS do prawa Unii oraz nowe podejście do euroobligacji; mechanizm zdolności fiskalnej strefy euro, szczególnie w celu finansowania działań antycyklicznych, reform strukturalnych lub jako część redukcji zadłuŝenia; 67. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji. Or. en