POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

Podobne dokumenty
POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt

Wyrok z dnia 13 marca 2009 r. III PK 59/08

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Korzeniowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Maciej Pacuda (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Pierwszy Prezes SN Małgorzata Gersdorf

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE. SSN Bohdan Bieniek

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I PK 256/13. Dnia 13 lutego 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Iwulski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 2 lipca 2009 r. III PK 20/09

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca) SSN Zbigniew Korzeniowski

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Myszka SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 6 lipca 2005 r. III PK 52/05

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski

POSTANOWIENIE. SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Bohdan Bieniek

Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca) SSN Dawid Miąsik

Wyrok z dnia 5 stycznia 2011 r. III PK 17/10

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I PZ 30/11. Dnia 6 grudnia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PK 68/07. Dnia 17 lipca 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Jerzy Kwaśniewski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 118/11. Dnia 8 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 18 maja 2007 r. I PK 275/06

POSTANOWIENIE. SSN Jolanta Frańczak

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

POSTANOWIENIE. SSN Dawid Miąsik (przewodniczący) SSN Halina Kiryło SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Bogusław Cudowski

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Rączka

Wyrok z dnia 13 kwietnia 1999 r. I PKN 1/99

POSTANOWIENIE. SSN Agnieszka Piotrowska

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

Wyrok z dnia 17 sierpnia 2006 r. III PK 53/06

Wyrok z dnia 14 listopada 2008 r. III PK 34/08

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 403/06. Dnia 21 lutego 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Anna Owczarek

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAGADNIENIE PRAWNE. Sygn. akt I PZP 6/14

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Dnia 7 grudnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PK 105/07. Dnia 28 września 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Katarzyna Gonera

Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05. Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Strzelczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Romualda Spyt (przewodniczący) SSN Jolanta Frańczak SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 9 maja 2000 r. I PKN 623/99

POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III PZ 4/15. Dnia 11 sierpnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Transkrypt:

Sygn. akt III PK 56/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 marca 2018 r. SSN Piotr Prusinowski w sprawie z powództwa A. M. przeciwko K. Spółce Akcyjnej w K. o odszkodowanie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 marca 2018 r., na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt VI Pa (...), 1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, 2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. UZASADNIENIE Sąd Okręgowy w G. rozpoznawał pozew o odszkodowanie skierowany przeciwko K. S.A. w K.. Sąd ten wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017 r. oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 10 października 2016 r., w którym zasądzono dochodzoną należność. Sądy zgodnie ustaliły, że strony łączyła umowa o prace na czas nieokreślony. Powodowi powierzono obowiązki prezesa zarządu. Od dnia 26 lutego 2016 r. powód przebywał na urlopie wypoczynkowym (udzielonym do dnia 30 maja 2016 r.). W dniu 26 lutego 2016 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie spółki odwołało powoda z funkcji prezesa. Z tej przyczyny wypowiedziano powodowi

2 umowę o pracę, przy czym oświadczenie zostało doręczone przez pocztę w dniu 4 kwietnia 2016 r. (w trakcie urlopu wypoczynkowego). W ocenie Sądu odwoławczego doszło do naruszenia art. 41 k.p., co oznacza, że zgodnie z art. 45 1 k.p. pracownik nabył prawo do odszkodowania. Skargę kasacyjną wywiódł pozwany zarzucając mu naruszenie art. 45 k.p. w związku z art. 41 k.p. i art. 101 2 2 k.p. - poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, iż zatrudnienie mające swoje źródło w stosunku o charakterze korporacyjnym, powołaniu do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, w sytuacji zmiany w strukturze korporacyjnej spółki i braku możliwości dalszego zatrudniania takiego pracownika, a także związania ustępującego pracownika od momentu odwołania z pełnionej funkcji Prezesa Zarządu i ustania stosunku pracy umową o zakazie konkurencji, powoduje konieczność utrzymywania stosunku pracy wobec udzielenia urlopu wypoczynkowego z dniem odwołania z pełnionej funkcji, mimo iż umowa o pracę była umową na czas nieokreślony - pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, a uprawnienia pracownicze nie zostały uszczuplone, tym samym z uwzględnieniem związania powoda zakazem konkurencji i rozpoczęcia jego obowiązywania od momentu odwołania z pełnionej funkcji w spółce. W ocenie skarżącego w sprawie wystąpiło istotne zagadnienie prawne, a mianowicie czy w sytuacji ustania stosunku korporacyjnego wynikającego z powołania do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu prawidłowym jest utrzymywanie w stosunku pracy odwołanego pracownika, ze względu na korzystanie przez niego z urlopu wypoczynkowego, zwłaszcza że nie ma podstaw do uznania, iż jego uprawnienia pracownicze zostały uszczuplone, a pracodawca nie ma możliwości pozostawienia w zatrudnieniu dotychczasowego członka zarządu spółki. Tym samym uznając stosunek korporacyjny za determinujący sytuację prawną osoby zatrudnionej, bez względu na rodzaj i charakter umowy wiążącej strony oraz zawarcia umowy z członkiem zarządu spółki o zakazie konkurencji. Czy wewnętrzna sprzeczność umowy o pracę - na czas określony oraz czas pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, powinna być interpretowana z uwzględnieniem konkretnego przypadku zarówno w odniesieniu do podmiotu zatrudniającego, jak i osoby pozostającej w zatrudnieniu, czy też literalnie uznając art. 41 k.p. za mający spełniać funkcję ochronną prawa pracy w odniesieniu do pracownika. Istotnym jest

3 rozstrzygnięcie ww. zagadnienia prawnego także w kontekście wprowadzonej ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r., poz. 1202), która wyraźnie wskazuje na sposób regulowania i charakter stosunku prawnego - kontraktu menadżerskiego, na podstawie którego powoływani są członkowie organów spółek publicznych, czy też podmiotów regulowanych odrębnymi przepisami jak specjalne strefy ekonomiczne (pozwany). Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Skarga kasacyjna nie zawiera argumentów przekonujących za jej przyjęciem do rozpoznania. Po pierwsze, należy stwierdzić, że opis zagadnienia prawnego przedstawionego przez pozwanego nie bez powodu został przedstawiony w cudzysłowie. Analiza jego treści jest trudna, gdyż przekaz nie jest komunikatywny. Pozwany pyta o sens trwania stosunku pracy, gdy pracownik został odwołany z funkcji prezesa i jednocześnie zakłada, że jego uprawnienia pracownicze nie zostały uszczuplone. Zważywszy, że pracownik przebywa na urlopie wypoczynkowym (który ma być przerwany lub zakłócony w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę), postawiona teza okazuje się fałszywa. Nie można przecież twierdzić, że prawa pracownicze nie zostają naruszone, jeśli dochodzi do uchybienia art. 41 k.p., który przyznał pracownikowi klarowne i społecznie akceptowalne uprawnienie. Kolejne założenie jest również nieprawdziwe. W ocenie skarżącego w takiej sytuacji nie ma możliwości pozostawienia w zatrudnieniu dotychczasowego członka zarządu spółki. Problem w tym, że prawo pracy (przepisy wskazane w skardze kasacyjnej) nie nakazują dalszego zatrudniania byłego prezesa zarządu spółki kapitałowej. Wskazują jedynie na obowiązek wstrzymania się z wręczeniem wypowiedzenia do czasu powrotu z urlopu wypoczynkowego. Trzeba też wspomnieć, że z ważnych powodów nie znanych w chwili udzielania urlopu wypoczynkowego pracownika można odwołać, po czym wręczyć mu wypowiedzenie umowy o pracę. Wskazany wywód wyjaśnia, że dalsze dywagacje o determinującej roli stosunku korporacyjnego (nie mające jakiegokolwiek odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach) można sklasyfikować w kategorii

4 życzeń i oczekiwań skarżącego, a nie budować na ich podstawie figury prawne. Spostrzeżenie to odnosi się również do stwierdzenia o wewnętrznej sprzeczności umowy o pracę i potrzebie dokonywania interpretacji z uwzględnieniem konkretnego przypadku zarówno w odniesieniu do podmiotu zatrudniającego, jak i osoby pozostającej w zatrudnieniu, czy też literalnie uznając art. 41 k.p. za mający spełniać funkcję ochronną prawa pracy w odniesieniu do pracownika (ta część wywodu skarżącego jest wysoce niejasna). Na koniec ciągu argumentacyjnego skarżący raczył wspomnieć o kontekście wywołanym przez ustawę o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, która w jego ocenie wyraźnie wskazuje na sposób regulowania i charakter stosunku prawnego - kontraktu menadżerskiego, na podstawie którego powoływani są członkowie organów spółek publicznych, czy też podmiotów regulowanych odrębnymi przepisami jak specjalne strefy ekonomiczne (pozwany). Pomijając, że przepisy tej ustawy nie zostały wskazane, a także podniesione do rangi podstawy skargi kasacyjnej (co zgodnie z art. 398 13 1 k.p.c. uniemożliwia Sądowi Najwyższemu zajęcie się tak nakreślonym zagadnieniem prawnym), należy zauważyć, że powód nie był zatrudniony w ramach kontraktu menadżerskiego. Oznacza to, że poruszona kwestia nie występuje w sprawie. Ze zgłoszonego zagadnienia prawnego również nie bardzo wiadomo jaki wpływ na ochronę z art. 41 k.p. ma umowa o zakazie konkurencji. Zaczyna ona przecież obowiązywać dopiero po ustaniu stosunku pracy, a zatem nie wchodzi w relację z art. 41 k.p., którego rola ogranicza się do okresu trwania zatrudnienia. Sumą wskazanych rozważań jest jednoznaczny wniosek, że podniesione przez skarżącego zagadnienie nie jest istotne w rozumieniu art. 398 9 1 pkt 1 k.p.c. Biorąc pod uwagę funkcje stawiane skardze kasacyjnej, a przede wszystkim zdominowanie jej roli interesem publicznym, przejawiające się w przypadku przesłanki z art. 398 9 1 pkt 1 k.p.c. w dążeniu do wyjaśnienia nowych albo kontrowersyjnych instytucji prawnych, zrozumiałe staje się, że Sąd Najwyższy nie powinien przyjmować do rozpoznania skargi kasacyjnej poddającej pod rozwagę zagadnienie prawne, w sytuacji, gdy przy wykorzystaniu minimalnej wiedzy prawnej można na nie jednoznacznie odpowiedzieć. W takim przypadku zagadnienie

5 prawne nie charakteryzuje się istotnością, czyli nie jest doniosłe dla praktyki stosowania prawa, jak również nie wypływa na rozwój określonych instytucji prawnych. Ochrona przewidziana w art. 41 k.p. skupia uwagę na pracowniku. Chodzi o to aby zapewnić zatrudnionemu w okresie urlopu rzeczywisty wypoczynek i regenerację sił. Ważne powody uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę na ten okres muszą ustąpić temu celowi. Niedochowanie tego warunku skutkuje skutecznym roszczeniem odszkodowawczym, co zostało jednoznacznie podkreślone w art. 45 1 k.p.c. Z przedstawionych względów, na podstawie art. 398 9 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji. O kosztach postępowania kasacyjnego rozstrzygnięto według zasady z art. 98 1 k.p.c. i art. 99 k.p.c. r.g.