Uchwała z dnia 12 lutego 2009 r., III CZP 142/08

Podobne dokumenty
Uchwała z dnia 16 grudnia 2005 r., III CZP 116/05

Uchwała z dnia 16 października 2008 r., III CZP 90/08

Uchwała z dnia 29 października 2009 r., III CZP 82/09

Uchwała z dnia 16 grudnia 2005 r., III CZP 115/05

Uchwała z dnia 4 sierpnia 2005 r., III CZP 51/05

Uchwała z dnia 4 sierpnia 2006 r., III CZP 51/06

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) odmawia podjęcia uchwały.

UCHWAŁA. Sygn. akt III CZP 27/12. Dnia 18 lipca 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Kowalska

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Maria Szulc SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

UCHWAŁA. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

POSTANOWIENIE. Protokolant Katarzyna Bartczak

Uchwała z dnia 20 października 2010 r., III CZP 71/10

Uchwała z dnia 17 grudnia 2010 r., III CZP 93/10

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Wojciech Katner SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca) Protokolant Bożena Kowalska

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

UCHWAŁA. Protokolant Iwona Budzik

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Kowalska

Sygn. akt III CZP 135/06 Dnia 19 stycznia 2007 r. POSTANOWIENIE

Uchwała z dnia 8 września 2011 r., III CZP 44/11

Uchwała z dnia 6 lipca 2006 r., III CZP 37/06

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UCHWAŁA. Dnia 28 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSA Władysław Pawlak (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE Dnia 8 sierpnia 2012 r.

Uchwała z dnia 7 maja 2010 r., III CZP 18/10

Uchwała z dnia 28 lutego 2008 r., III CZP 146/07

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 95/16. Dnia 25 stycznia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Uchwała z dnia 20 czerwca 2001 r., III CZP 34/01

Uchwała z dnia 30 listopada 2011 r., III CZP 74/11

Uchwała z dnia 11 października 2001 r., III CZP 49/01

POSTANOWIENIE. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN Jan Górowski

UCHWAŁA. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Barbara Myszka (sprawozdawca) SSN Anna Owczarek. Protokolant Bożena Kowalska

UCHWAŁA. SSN Zbigniew Strus (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Tadeusz Żyznowski (sprawozdawca)

Uchwała z dnia 16 października 2008 r., III CZP 99/08

UCHWAŁA. Sygn. akt III CZP 19/13. Dnia 22 maja 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Kowalska

Uchwała z dnia 22 lutego 2006 r., III CZP 129/05

Uchwała z dnia 30 marca 2006 r., III CZP 16/06

POSTANOWIENIE. SSN Maria Grzelka

Uchwała z dnia 5 lutego 2010 r., III CZP 132/09

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca) SSN Krzysztof Pietrzykowski

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca) Protokolant Iwona Budzik

POSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca) SSN Dariusz Zawistowski

Uchwała z dnia 13 października 2004 r., III CZP 54/04

Wyrok z dnia 25 lutego 2010 r., V CSK 248/09

Uchwała z dnia 29 października 2009 r., III CZP 77/09

POSTANOWIENIE. Protokolant Bożena Nowicka

Uchwała z dnia 26 czerwca 2001 r., III CZP 30/01

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 52/08. Dnia 24 lipca 2008 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Uchwała z dnia 22 października 2009 r., III CZP 73/09

Uchwała z dnia 22 marca 2007 r., III CZP 8/07

POSTANOWIENIE. SSN Maria Szulc (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Barbara Myszka (sprawozdawca) Protokolant Bożena Kowalska

Uchwała z dnia 16 września 2010 r., III CZP 61/10

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 15/15. Dnia 24 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Uchwała z dnia 25 czerwca 2009 r., III CZP 40/09

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

Uchwała z dnia 25 października 2006 r., III CZP 67/06

Uchwała z dnia 11 października 2001 r., III CZP 45/01

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Katarzyna Tyczka-Rote SSA Roman Dziczek (sprawozdawca)

Uchwała z dnia 18 marca 2005 r., III CZP 3/05

UCHWAŁA. SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący) SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca) SSN Maria Szulc. Protokolant Katarzyna Bartczak

Uchwała z dnia 13 października 2006 r., III CZP 75/06

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Paweł Grzegorczyk SSN Marian Kocon (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Jóskowiak

Uchwała z dnia 22 listopada 2007 r., III CZP 97/07

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Kowalska

UCHWAŁA. SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący) SSN Marta Romańska (sprawozdawca) SSA Anna Kozłowska

POSTANOWIENIE. w sprawie z wniosku Komornika Sądowego Rewiru VI. o wpis hipoteki przymusowej zwykłej w kwocie ,47 zł,

Postanowienie z dnia 4 września 2009 r., I CZ 83/09

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Iwona Koper (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała z dnia 8 października 2003 r., III CZP 68/03

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZP 61/14. Dnia 11 grudnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Uchwała z dnia 25 października 2006 r., III CZP 62/06

Uchwała z dnia 25 czerwca 2009 r., III CZP 36/09

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZP 12/13

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

UCHWAŁA. Protokolant Iwona Budzik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Nowicka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Maria Szulc (sprawozdawca) SSN Kazimierz Zawada

UCHWAŁA. składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego

Uchwała z dnia 14 grudnia 2001 r., III CZP 74/01

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

10) nadzór administracyjny prezesa sądu rejonowego (szybkość, kultura pracy)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZP 55/11. Dnia 20 października 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Uchwała z dnia 6 września 2001 r., III CZP 39/01

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSA Michał Kłos. Protokolant Bożena Nowicka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała z dnia 25 października 2006 r., III CZP 63/06

UCHWAŁA. Sygn. akt III CZP 70/12

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Kazimierz Zawada SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

Uchwała z dnia 6 kwietnia 2005 r., III CZP 4/05

Uchwała z dnia 20 maja 2003 r., III CZP 24/03

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 56/13. Dnia 19 czerwca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Uchwała z dnia 25 stycznia 2007 r., III CZP 95/06

Uchwała z dnia 4 marca 2005 r., III CZP 95/04

Transkrypt:

Uchwała z dnia 12 lutego 2009 r., III CZP 142/08 Sędzia SN Mirosław Bączyk (przewodniczący) Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) Sędzia SN Katarzyna Tyczka-Rote Sąd Najwyższy w sprawie egzekucyjnej wierzyciela "G.E.M.B." S. A. w G. przeciwko dłużnikowi Marzenie E. o świadczenie pieniężne, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 12 lutego 2009 r. zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Katowicach postanowieniem z dnia 16 października 2008 r.: "Czy komornikowi na podstawie art. 49 ust.1 w związku z art. 59 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 24 maja 2007 r., Dz.U. Nr 112, poz. 769) przysługuje opłata egzekucyjna w przypadku gdy wierzyciel złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego z powodu spłacenia przez dłużnika w toku postępowania egzekucyjnego do rąk wierzyciela roszczenia dochodzonego przez wierzyciela w tym postępowaniu egzekucyjnym?" podjął uchwałę: Komornikowi nie przysługuje, na podstawie art. 49 ust. 1 w związku z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.) w brzmieniu tych przepisów sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 769), opłata stosunkowa w wypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela z powodu zapłaty przez dłużnika wierzycielowi pełnej kwoty dochodzonej w tym postępowaniu egzekucyjnym. Uzasadnienie

Sąd pierwszej instancji oddalił skargę dłużniczki na postanowienie komornika z dnia 2 kwietnia 2008 r., którym komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela oraz ustalił koszty postępowania egzekucyjnego i wezwał dłużniczkę do ich uiszczenia. Ustalił, że postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte w dniu 17 listopada 2006 r. na wniosek wierzyciela, który w dniu 7 lutego 2008 r. wniósł o umorzenie postępowania wobec zapłaty przez dłużniczkę całości zadłużenia, dokonanej do rąk wierzyciela w dniu 22 stycznia 2008 r. W ocenie Sądu pierwszej instancji, bezzasadność skargi dłużniczki przesądza potraktowanie zapłaty dokonanej w toku postępowania egzekucyjnego bezpośrednio wierzycielowi jako wyegzekwowanie roszczenia wierzyciela uprawniające komornika do pobrania stosownych opłat egzekucyjnych. Przy rozpoznawaniu zażalenia dłużniczki Sąd drugiej instancji dostrzegł zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, które przedstawił do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu. (...) Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 769 dalej: ustawa zmieniająca ), koszty w sprawach egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozlicza się do dnia zakończenia tych spraw według przepisów dotychczasowych. Ponieważ sprawa egzekucyjna, przy rozpoznawaniu której powstało zagadnienie prawne, została wszczęta w dniu 17 listopada 2006 r., a więc przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej co nastąpiło dnia 28 grudnia 2007 r. i do dnia jej wejścia w życie nie została zakończona, zatem na podstawie art. 15 ustawy zmieniającej koszty wymagają rozliczenia według przepisów dotychczasowych. Takie brzmienie przepisu art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm. dalej: ustawą ), objętego przedstawionym zagadnieniem prawnym, musi jednak uwzględniać skutki ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 maja 2006 r., P 18/05 (Dz.U. Nr 84, poz. 585), w którym art. 49 ust. 1 zdanie trzecie ustawy został uznany za niezgodny z Konstytucją. Orzeczenie to weszło w życie z dniem jego ogłoszenia w "Dzienniku Ustaw", tj. w dniu 18 maja 2006 r. (art. 190 ust. 3 Konstytucji). Oznacza to, że dotychczasowe brzmienie art. 49 ust. 1 ustawy, w rozumieniu art. 15 ustawy zmieniającej, nie obejmuje już, począwszy od dnia 18

maja 2006 r., uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjny przepisu zawartego w zdaniu trzecim art. 49 ust. 1 ustawy. W uzasadnieniu powołanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego podzielono pogląd, wyrażony już wcześniej w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 2005 r., P 6/04 (OTK-A Zb.Urz. 2005, nr 5, poz. 50), że pobieranie opłaty egzekucyjnej w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego jest sprzeczne z zasadniczą koncepcją ustawy o komornikach, która wymaga realnego, a nie czysto formalnie rozumianego nakładu kosztów, czasu i wysiłku ze strony komornika jako kryterium przyznania mu wynagrodzenia. Trybunał podkreślił, że użycie w art. 59 ust. 1 ustawy sformułowania wyegzekwowanych kwot oznacza, iż opłata stosunkowa jest ściśle związana z efektami działań komornika, a rozwiązanie przyjęte w przepisie uznanym za niekonstytucyjny musi być ocenione jako niemające oparcia ani w konstrukcji ustawy o komornikach, ani w aksjologii konstytucyjnej. Również w orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje stanowisko wskazujące na konieczność powiązania należnej komornikowi opłaty z efektywnością egzekucji (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 września 1998 r., III CZP 25/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 68 oraz postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2003 r., III CZP 57/03, nie publ. i z dnia 14 lipca 2005 r., III CZP 42/05, "Biuletyn SN" 2005, nr 10, s. 14). Sąd Najwyższy konsekwentnie podkreślał, że nie ma podstaw do pobrania przez komornika opłaty egzekucyjnej od dłużnika, gdy roszczenie nie zostało wyegzekwowane, a postępowanie egzekucyjne uległo umorzeniu przed wyegzekwowaniem przez komornika jakiejkolwiek części świadczenia. Zaaprobowano pogląd, że oderwanie należnych komornikowi opłat od rezultatów egzekucji nie ma wyraźnych podstaw w wykładni przepisów ustawy, a ponadto prowadzi do trudnych do zaakceptowania wniosków (uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2005 r., III CZP 115/05, OSNC 2006, nr 12, poz. 196 i z dnia 16 grudnia 2005 r., III CZP 116/05, OSNC 2006, nr 12, poz. 197). Kontynuacją dotychczasowej linii orzecznictwa, polegającej na akceptacji zasady powiązania obciążenia dłużnika opłatą stosunkową z zasadą tzw. efektywnej egzekucji, a nie z samym faktem jej prowadzenia przez komornika, a więc niezależnie od wyniku, jest uchwała z dnia 16 października 2008 r., III CZP 90/08 (OSNC 2009, nr 9, poz. 123), w której Sąd Najwyższy wyraził jednoznaczny pogląd,

że opłata egzekucyjna należy się od wyegzekwowanego przez komornika roszczenia. Również w piśmiennictwie przeważa stanowisko, że zmiany legislacyjne zmierzają do ścisłego powiązania wysokości stosunkowej opłaty egzekucyjnej z efektywnością i skutecznością egzekucji, a więc są wyrazem dążenia do osiągnięcia pożądanego modelu wiązania należnych komornikowi opłat egzekucyjnych z efektem jego działań. W doktrynie wyrażono nawet pogląd uznający za obowiązującą zasadę, że wysokość opłaty stosunkowej zależy do wartości wyegzekwowanego świadczenia. Stanowiska judykatury oraz piśmiennictwa są zgodne z wynikami wykładni językowej, a także celowościowej norm zawartych w obu artykułach objętych przedstawionym do rozstrzygnięcia zagadnieniem prawnym. Zawarty w art. 59 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 27 grudnia 2007 r. wymóg obliczania przez komornika opłaty stosunkowej proporcjonalnie do wyegzekwowanych kwot oznaczał, że w razie ich niewyegzekwowania przez komornika, nie istniała określona ustawą podstawa do obliczenia opłaty stosunkowej, a tym samym możliwość jej ściągnięcia przez komornika. Z kolei usunięcie z porządku prawnego z dniem 18 maja 2006 r. w wyniku ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego normy zawartej w art. 49 ust. 1 zdanie trzecie ustawy musi prowadzić do wniosku, że komornik pozbawiony został w ten sposób możliwości pobrania opłaty stosunkowej w wypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, ponieważ źródłem takiego uprawnienia komornika był właśnie przepis uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją. Odmienna ocena skutków prawnych wywołanych ogłoszeniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 maja 2006 r., P 18/05, byłaby sprzeczna z zasadą logicznego rozumowania oraz z argumentacją zaprezentowaną w uzasadnieniu tego wyroku. Ponadto w art. 49 ust. 2 zdanie drugie ustawy nadal przyjmuje się wartość wyegzekwowanej części świadczenia zgłoszonego do egzekucji za kryterium ustalenia wysokości opłaty stosunkowej. Potwierdza to tezę o powiązaniu należnej komornikowi opłaty z efektywnością prowadzonej przez niego egzekucji, rozumianej jako zaspokojenie wierzyciela w wyniku skutecznych działań komornika (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2000 r., III CZP 26/00, OSNC 2001, nr 4, poz. 54). (...)

Rozważania te prowadzą do konkluzji, że komornikowi, na podstawie art. 49 ust. 1 w związku z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji w brzmieniu tych przepisów sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw, nie przysługuje opłata stosunkowa w wypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela z powodu zapłaty przez dłużnika bezpośrednio wierzycielowi pełnej kwoty dochodzonej w tym postępowaniu egzekucyjnym. Z tych względów Sąd Najwyższy rozstrzygnął zagadnienie prawne, jak w uchwale (art. 390 1 k.p.c.).