PROJEKT ZIELENI Utworzenie skweru przy ICE Kraków

PROJEKT ZIELENI Utworzenie skweru przy ICE Kraków N A Z W A BUDOWA OBIEKTÓW MAŁEJ ARCHITEKTURY W MIEJSCU PUBLICZNYM WRAZ Z INFRASTRUKTURĄ TOWARZYSZĄCĄ (KOMUNIKACYJNĄ), NA CZEŚCI DZIAŁEK NR. 514/66 I 514/67 OBR. 10 JED. EW. PODGÓRZE W KRAKOWIE W RAMACH ZADANIA PN. UTWORZENIE SKWERU PRZY ICE KRAKÓW A D R E S I N W E S T Y C J I DZ. NR 514/66 i 514/67 OBR. 10 JED. EW. PODGÓRZE W KRAKOWIE I N W E S T O R GMINA MIEJSKA KRAKÓW ZARZĄD ZIELENI MIEJSKIEJ W KRAKOWIE UL. ZA TOREM 22 30-542 KRAKÓW J E D N O S T K A P R O J E K T O W A ZARZĄD ZIELENI MIEJSKIEJ W KRAKOWIE UL. W. REYMONTA 20 30-059 KRAKÓW- PRACOWNIA PROJEKTOWA Z E S P Ó Ł P R O J E K T O W Y Specjalność Imię i Nazwisko Nr uprawnień Data i podpis mgr inż. arch. Barbara Kaźmirowicz nr upr. MPOIA/055/2014 Architektura mgr inż. arch. Agnieszka Królik inż. arch. Kinga Nestorowicz Architektura krajobrazu mgr inż. arch. kraj. Magdalena Kościelniak inż. arch. kraj. Daria Banach 1

PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA Przedmiotem opracowania jest wykonawczy projekt zieleni skweru przy Centrum Kongresowym, zlokalizowanego na terenie dz. nr 514/66 i 514/67 obr. 10 Podgórze, w dzielnicy VIII Dębniki, przy ulicy Bułhaka i Monte Cassino w Krakowie. STAN ISTNIEJĄCY Zieleń Obecnie cały teren porośnięty jest trawą z nasadzeniem rzędowym - 4 platanami klonolistnymi w północnej części terenu, wzdłuż ulicy Monte Cassino. Obecne zagospodarowanie terenu Teren ten zlokalizowany jest przy Centrum Kongresowym ICE i hotelu Park Inn. Jest to miejsce reprezentacyjne. Obecnie na terenie tym w północno-zachodniej części skweru znajduje się instalacja przestrzenna / rzeźba Maurycego Gomulickiego Obelisk. Instalacja ta powinna być wyeksponowana poprzez odpowiednie zagospodarowanie terenu otaczającego. CEL PROJEKTU Celem projektu jest urozmaicenie i odpowiednie zagospodarowanie terenu, tak aby stworzyć atrakcyjne miejsce do przystanięcia i odpoczynku dla osób odwiedzających. Z uwagi na sąsiedztwo budynków pełniących funkcje ważne funkcje kulturalne i reprezentacyjne teren ten powinien być zadbany i sprawiać wrażenie spójności z otaczającym go zagospodarowaniem. Równie ważne jest stworzenie otoczenia tła dla instalacji M. Gomulickiego. Aby osiągnąć te cele zaprojektowane zostały rabaty w nieregularnym, abstrakcyjnym układzie geometrycznym wpisujące się w dość zróżnicowane stylowo i kolorystycznie miejsce, jednocześnie współgrając z Obeliskiem. Rabaty są w większości jednogatunkowe, aby zwielokrotnić odbiór zróżnicowania tekstur i form poszczególnych roślin. ROŚLINNOŚĆ PROJEKTOWANA Dobór roślin Gatunki roślin zostały dobrane w taki sposób, aby wystąpiła jak największa różnorodność i kontrast koloru, form i tekstur roślin nawiązująca do zróżnicowanej stylistyki budynków otaczających. Kolorystyka roślin jest kontrastowa dobrano rośliny o listowiu w barwach ciemnej i jasnej zieleni, czerwieni i purpury oraz srebrnego. Rośliny dodatkowo zostały dobrane tak, aby o każdej porze roku teren ten był ozdobny dzięki roślinom zimozielonym (Cis pośredni Hilli ) i ozdobnym pędom (Dereń biały Sibirica ). Rośliny zastosowane w projekcie charakteryzują się wysoką mrozoodpornością i nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. 2

REALIZACJA PROJEKTU Przygotowanie podłoża pod nowe nasadzenia krzewów i rabat kwiatowych (bylin, roślin cebulowych) Teren przeznaczony do nasadzeń należy uprzednio oczyścić. W przypadku stwierdzenia zanieczyszczeń chemicznych w podłożu należy je podać szczegółowej analizie. W przypadku wystąpienia znacznych zanieczyszczeń uniemożliwiających wzrost roślin należy wymienić warstwę min. 30 cm. Wykonawca powinien usunąć z powierzchniowej warstwy gleby wszystkie kamienie większe niż 50 mm i 80% kamieni mniejszych niż 50 mm, niepożądane materiały oraz inne odpady. Warstwa powierzchniowa na terenie przeznaczonym pod obsadzenia krzewami powinna być uprawiona na głębokość minimum 30 cm. Do uprawy należy używać ziemi urodzajnej na bazie materiałów organicznych (należy ograniczyć użycie torfu, jako materiału organicznego, ze względu na konieczność pozyskiwania go ze źródeł naturalnych, a także łatwe podleganie procesom mineralizacji w warunkach przesuszania), dobrze przekompostowanej, o ph około 7, chyba że rośliny zawarte w specyfikacji mają wyraźnie odmienne wymagania glebowe. Warstwa powierzchniowa o grubości 5 cm na terenie przeznaczonym pod obsadzenia powinna mieć dobrą strukturę (rozdrobnienie) i powinna być wyrównana zgodnie z układem rzędnych terenu zawartych w projekcie. Wszystkie tereny przeznaczone pod obsadzenia powinny być tak przygotowane (zapewniony odpowiedni drenaż), aby była pewność, że nie będzie na nich stagnowała woda. Należy zwrócić uwagę, aby poniżej 1-1,2 m nie sypać wierzchnicy. Wszystkie prace w pobliżu istniejących drzew należy wykonać ręcznie, aby nie uszkodzić ich korzeni. Przygotowanie podłoża pod trawnikami i ich zakładanie W projekcie uwzględniono zakładanie trawników z rolki w ramach odtworzenia nawierzchni uszkodzonej po pracach ziemnych i montażu elementów małej architektury. Najlepiej zakładać go we wrześniu lub październiku, gdyż niska temperatura i częste deszcze sprzyjają ukorzenianiu się traw. Jednakże trawnik taki może być założony także w późniejszym okresie sezonu wegetacyjnego. Warstwa powierzchniowa na teren pod trawnik powinna być uprawiona na głębokość 25 cm. Z terenu należy usunąć wszystkie kamienie i grudy ziemi oraz niepożądane materiały. Kolejną czynnością jest wykonanie warstwy urodzajnej o grubości 5 cm. Warstwa ta powinna się składać z ziemi urodzajnej na bazie materiałów organicznych o ph około 5,5-6,5. Kolejną czynnością jest wałowanie podłoża za pomocą walców wypełnionych wodą lub piaskiem. Teren pod trawnik powinien być tak przygotowany, aby nie stagnowała woda, w tym celu należy wykonać spadki lub odpowiedni drenaż. Darń najlepiej układać od razu po przywiezieniu, aby nie doprowadzić do jej zniszczenia. Płyty darni należy układać ściśle jeden przy drugim, a miejsca ich połączeń w sąsiadujących rzędach powinny sięgać do połowy płyty poprzedniego rzędu. Dodatkowo rolki powinny być 3

rozwijane w taki sposób, by każdej z nich źdźbła były skierowane w tą samą stronę, dzięki czemu trawnik będzie wyglądał jednolicie. Po ułożeniu kilku pasów należy delikatnie docisnąć je do podłoża grabiami lub ubijakiem drewnianym, by nie pozostały pod nimi pęcherze powietrzne. Ułożony trawnik wyrównuje się przez wałowanie i całość obficie podlać. W przypadku ukazania się przerw między płatami należy je wypełnić torfem i uzupełnić klinami z darni lub obsiać mieszanką traw. Sadzenie projektowanych krzewów i bylin Rośliny z uprawy pojemnikowej można sadzić przez cały sezon wegetacyjny (do momentu zamarznięcia gruntu). Sadzenie powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, najlepiej w chłodne, wilgotne dni. Należy unikać następujących warunków: zalane doły przeznaczone do sadzenia, zbite podłoże, stagnująca woda w miejscach sadzenia, mocno zamarznięta ziemia, długotrwałe, silne, mroźne wiatry itp. Przed posadzeniem roślin zakupionych w pojemnikach należy sprawdzić czy korzenie nie są spiralnie zawinięte wokół bryły korzeniowej jeśli tak jest koniecznie trzeba je naciąć i rozluźnić. Rośliny należy sadzić na takiej samej głębokości, na jakiej rosły w szkółce. Z tego też powodu bardzo istotne jest prawidłowe przygotowanie dołu. Na dnie dołu konieczne jest zapewnienie właściwego zagęszczenia podłoża nie może ono nadmiernie osiąść pod wpływem ciężaru bryły korzeniowej lub pojemnika. W tym celu, na dnie głębszych dołów, zaleca się dodatkowo uformowanie kopczyków i posadzenie roślin płycej niż na to pozwala dół (podłoże, w którym roślina została posadzona, po pewnym czasie i tak osiądzie). Doły należy zapełniać warstwami zagęszczając je tak, by nie uszkodzić systemu korzeniowego. UWAGA! Wyjątkiem od powyższej reguły są podłoża zalewowe oraz mało przepuszczalne, na których zaleca się sadzenie krzewów powyżej poziomu gruntu (bryła korzeniowa nie powinna mieć kontaktu z wodą stojącą). Aby nawilżyć bryłę korzeniową oraz stopniowo zamulić wolne przestrzenie, należy starannie podlać wszystkie rośliny natychmiast po posadzeniu. Po umieszczeniu krzewów i bylin w dołkach, korzenie należy obsypać żyzną ziemią, dokładnie udeptać, uformować misę i podlać obficie wodą. Jeśli po podlaniu gleba osiądzie, należy ją uzupełnić, a następnie wyściółkować powierzchnię wokół roślin. Złamane i uszkodzone pędy należy uciąć. Należy systematyczne podlewać krzewy i byliny przez trzy lata, w okresach zwiększonego zapotrzebowania na wodę a także w okresach suszy, a w dalszych latach, po uzyskaniu samodzielności siedliskowej, według potrzeb. Podlewać należy jednorazowo większą ilością wody (tak, aby nasączyć głębsze warstwy gleby) w godzinach wczesno porannych lub wieczornych. Rośliny należy rozmieścić zgodnie z przedmiotowym Projektem zieleni. Powinny być one usytuowane w pozycjach i ilości wskazanej na rysunku i opisie. Należy je rozmieścić równomiernie i dopasować kształtami tak, aby uzyskać efekt zamierzony w projekcie. 4

Ponadto dla krzewów i bylin, zaleca się: Doły pod duże krzewy należy wykonać odpowiednio większe od bryły korzeniowej. Rośliny uprawiane w pojeminikach, można sadzić przez cały rok, o ile pozwalają na to warunki atmosferyczne. Sadzenie roślin cebulowych Na dwóch rabatach wraz z dominującymi gatunkami ostnicy mocnej i szałwi omszonej należy posadzić rośliny cebulowe kosaciec żyłkowany. Cebule należy sadzić na przełomie września/października na głębokość ok. 6-8 cm. Rośliny cebulowe powinny być posadzone równomiernie, na całej powierzchni rabaty, pomiędzy sadzonkami ww. roślin. Zaleca się sadzenie roślin cebulowych do dołów wyznaczonych szpikulcem do cebul. Po posadzeniu cebul glebę należy przykryć rozdrobnioną korą (ograniczy przemarzanie i rozwój chwastów). Wykonanie powierzchni pod nasadzeniami Wykończenie terenu poprzez ściółkowanie ma zastosowanie przy wszystkich typach nasadzeń roślinności. Materiałem wyściełającym jest kora mielona. Wykończenie powierzchni terenu powinno zostać wykonane po zakończeniu sadzenia roślin. Powinna to być przekompostowana, mielona, rozdrobniona i sterylna (tzn. pozbawiona nasion chwastów i zarodników grzybów) kora drzew iglastych. Odczyn stosowanej kory powinien być obojętny. Kora powinna zostać równomiernie rozsypana na całej wyznaczonej powierzchni, tworząc warstwę o grubości 5 cm. Zapobiegnie ona przesychaniu substratu i rozwojowi chwastów. Korę należy rozsypywać po posadzeniu roślin, wyrównać ręcznie do poziomu terenu. Wskazuje się na konieczność zastosowania obrzeża typu eco-bord pomiędzy powierzchnią trawnikową a ściółkowaną zapobiegnie to przemieszczaniu się kory na trawnik; a także pomiędzy poszczególnymi grupami nasadzeń w danej rabacie uniemożliwi to przerastanie gatunków między sobą. Poziom powierzchni ściółkowanej oraz trawnikowej powinien zostać wyrównany oraz obniżony o 2-3 cm w stosunku do przylegających trawników. MATERIAŁY Ziemia Ziemia używana do wymiany lub uzupełniania podczas nasadzeń powinna być wolna od szkodników i patogenów, chwastów wieloletnich i ich korzeni, kamieni, brył skały macierzystej oraz wszelkich obcych elementów. Podłoże powinno być żyzne, próchniczne, odpowiednio przepuszczalne, zawierać dostateczną ilość materii organicznej. Standardowa ziemia urodzajna powinna charakteryzować się następującymi proporcjami: frakcja ilasta wielkość poniżej 0.002 mm- zawartość 12-18%, 5

frakcja pylasta - wielkość 0.002-0.05 mm- zawartość 20-30%, frakcja piaszczysta - wielkość 0.05-2 mm- zawartość 45-70%, frakcja żwirowa i kamienista - zawartość poniżej 5%. Najkorzystniejszy skład objętościowy ziemi urodzajnej: 50% twardych cząstek, 25% wolnych przestrzeni dla zmagazynowania wody, 25% wolnych przestrzeni dla powietrza. Parametry fizyczne i chemiczne, jakimi powinna się charakteryzować ziemia urodzajna: ciężar objętościowy 1,3-1,6 T/m3, zawartość materii organicznej 2-5% w stosunku C:N poniżej 30:1, odczyn ph 5,7-6,5 zawartość minerałów N 25-50 mg, P2O5 10-29 mg, K 20-49 mg, Mg 10-15 mg, na 100 g gleby. Nawozy Nawożenie powinno być zabiegiem obowiązkowym, gdyż umożliwia roślinie nie tylko prawidłowy wzrost, ale także poprawia ich stan zdrowotny, zmniejsza podatność na choroby i szkodniki. Szczególnie na terenach zurbanizowanych, na których podłoże jest zdegradowane, a przestrzeń do rozwoju systemu korzeniowego jest bardzo ograniczona, zabieg nawożenia jest szczególnie istotny. Ogólne zalecenia nawożenia bylin: Zabieg nawożenia w przypadku bylin powinien być dostosowany do wymagań konkretnych gatunków. Wiele bylin nie wymaga żadnych zabiegów nawozowych. Jeśli byliny wymagają zabiegu nawożenia, najlepszym wyborem będą nawozy wieloskładnikowe zawierające niezbędne dla nich mikroelementy w optymalnych proporcjach. Gatunki wymagające kwaśnego podłoża zasilamy nawozami, które zakwaszają odczyn gleby. Doskonale na wzrost i rozwój bylin wpływają nawozy organiczne (obornik, kompost, zastosowane rok wcześniej) oraz podlewanie gnojowicą lub mieszankami nawozów organicznych. Najlepiej nawozić dwa razy do roku, na przełomie kwietnia i maja oraz w lipcu, najpóźniej na początku sierpnia, żeby rośliny zdążyły przygotować się na czas zimy. Rośliny Wszystkie rośliny powinny być sadzone zgodnie z projektem. Wszystkie rośliny z danej odmiany (w tym również używane do wymiany w okresie gwarancyjnym) powinny być jednakowe, 6

jeżeli chodzi o formę, wielkość, stan zaawansowania w rozwoju. Rośliny powinny być żywotne, dobrze ukorzenione o formie charakterystycznej dla danego gatunku i odmiany. Wszystkie wybrane rośliny powinny być wolne od chorób i szkodników, z dużym, zdrowym systemem korzeniowym, bez śladów uszkodzeń. Materiał szkółkarski przeznaczony do nasadzeń musi być czysty odmianowo, wyprodukowany zgodnie z zasadami agrotechniki szkółkarskiej, niedopuszczalne są jakiekolwiek szkodniki i choroby. Krzewy powinny być zdrewniałe, zahartowane oraz prawidłowo uformowane z zachowaniem charakterystycznych dla gatunku i odmiany pokroju, wysokości, szerokości i długości pędów a także równomiernego rozkrzewienia i rozgałęzienia. Bryła korzeniowa powinna być dobrze rozwinięta i odpowiednio duża w zależności od gatunku, odmiany i wieku rośliny. Rośliny powinny mieć dobrze wykształcony, ale nieprzerośnięty system korzeniowy i prawidłowo rozwiniętą część naziemną. Przerośnięty, zbyt zagęszczony system korzeniowy należy przed posadzeniem odpowiednio rozluźnić. Przed sadzeniem rośliny należy dobrze nawodnić. Należy dopilnować, aby materiał zapakowany w szkółce nie przesechł podczas transportu. Rośliny w kontenerach przed posadzeniem powinny być przechowywane w miejscu zacienionym z możliwością podlewania. Rośliny stosowane w terenach zieleni muszą pochodzić ze szkółek objętych kontrolą polskiego Inspektoratu Ochrony Roślin. Ponadto projektowane krzewy powinny spełniać następujące wymagania: Dopuszcza się jedynie krzewy w pojemniku, dwukrotnie szkółkowane; Krzewy muszą posiadać min. 5 pędów o długości min. 30cm Pędy te nie mogą wyrastać wyżej niż 10cm nad szyjką korzeniową. Ponadto projektowane byliny powinny spełniać następujące wymagania: Dopuszcza się jedynie byliny w pojemniku; Podłoże w pojemniku powinno być równomiernie przerośnięte korzeniami, bryła korzeniowa ma pozostać w całości po usunięciu pojemnika; Do czasu kwitnienia pędy nie powinny być przycinane, potem dopuszcza się ścięte pędy ale muszą być na nich wzbudzone pąki boczne; Obrzeża W projekcie zieleni zastosowano obrzeże, wykorzystane do oddzielenia rabat od trawnika oraz poszczególnych gatunków na rabacie. W tym celu wykorzystano obrzeże typu Eko-bord GRAND o wysokości 78 mm. Mata ogrodnicza (agrowłóknina) W projekcie pod większość nasadzeń (oznaczonych na planie) zastosowano matę ogrodniczą (agrowłókninę), która ograniczy wzrost chwastów i niepożądanych roślin, dzięki czemu ułatwi to pielęgnację założenia oraz pozwoli wyeliminować stosowanie herbicydów. Materiał ten 7

jest przepuszczalny dla wody i powietrza, więc nie ogranicza rozwoju roślin, pozwala utrzymać właściwą wilgotność i temperaturę gleby, co zmniejsza przesychanie podłoża. W założeniu powinna być zastosowana mata szerokości 420 cm o gęstości 108 g/m 2 w kolorze czarnym. Należy ją układać pasami z 0,5 m zakładką na łączeniach pasów, a następnie przybijać szpilkami do maty ogrodniczej w odległości co 1,5 m. Matę układa się na wcześniej przygotowaną i wyrównaną powierzchnię. WYTYCZNE PIELĘGNACYJNE Pielęgnacja trawnika Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym trawnika jest jego regularne koszenie - dzięki czemu trawa staje się gęstsza, szybciej się rozrasta tłumiąc wzrost chwastów. Optymalna wysokość koszenia wynosi 3,5-5 cm. W okresie wiosennym powinno się wykonać wertykulację, aerację trawnika oraz jego nawożenie, szczególnie azotem, który wspomaga wykształcanie się liści. Wertykulacja jest bardzo ważnym zabiegiem, powinna być wykonywana odpowiednią do tego maszyną. Ważnym zabiegiem jest również aeracja otworowa, czyli napowietrzanie, która likwiduje zagęszczenie gleby, na której rośnie trawnik. Czynność wykonuje się specjalnym urządzeniem, które nakłuwa powierzchnię gleby. Po tych zabiegach należy wykonać piaskowanie trawnika, czyli posypywanie cienką warstwą ok. 3-5 mm piasku z dodatkiem substratu torfowego. Celem piaskowania jest polepszenie właściwości fizykochemicznych gleby. Wszystkie zabiegi najlepiej wykonać pomiędzy marcem a majem. W miejscach pustych przestrzeni oraz słabego zagęszczenia trawnika należy wykonać dosianie nasion. Dosiewanie nasion jest jednym z najlepszych sposobów na zwarty, gęsty trawnik. W zależności od warunków i mieszanki nasion kiełkowanie powinno rozpocząć się po 14-21 dniach (przy odpowiedniej wilgotności i temperaturze). Pielęgnacja krzewów W projekcie założono formowane grupy krzewów z cisa pośredniego Hilli i berberysów Thunberga Aurea i Red Carpet. Cis pośredni Hilli ma być utrzymywany w formie graniastosłupa na wysokość 60 cm. Cięcie powinno odbywać się dwa razy w roku. Pierwsze cięcie powinno odbyć się w okolicach marca, ale należy zwrócić przy tym uwagę na pogodę, aby była bezmroźna i bezdeszczowa. Drugie cięcie cisów można przeprowadzić późnym latem, ale nie później niż w połowie sierpnia, aby młode pędy miały czas zdrewnieć przed rozpoczęciem zimy. W momencie formowania cisów najlepiej jest przycinać młode pędy w połowie ich zeszłorocznego przyrostu nad zdrowym i silnym pąkiem. Należy bezwzględnie usuwać pędy chore, uszkodzone, słabe i cienkie, 8

zwłaszcza te, które rozwijają się w środkowej części rośliny. Cięcia powinny być wykowywane zawsze czystym i ostrym narzędziem, a miejsce cięcia powinno być gładkie i nieposzarpane. W przypadku dużych ran miejsce cięcie powinno zostać zabezpieczone preparatem grzybobójczym. W przypadku żywopłotów formowanych z berberysa najlepszym terminem jest późna wiosna lub wczesne lato, natychmiast po kwitnieniu. W pierwszym roku po posadzeniu krzewu z bryłą korzeniową należy przyciąć pędy do dwóch trzecich ich długości, co pobudzi młode rośliny do rozkrzewiania i zagęszczania się. Przy kolejnych cięciach należy zwrócić uwagę szczególnie na usuwanie starych pędów, aby zrobić miejsce młodym. Jako że berberysy mają tendencję do tworzenia zbitych kęp gałęzi, wewnętrzne gałęzie często zamierają z powodu braku światła. Dlatego należy wykonywać przycinanie odmładzające berberysów, którego zadaniem jest pozbycie się zbyt zagęszczonych pędów wewnątrz krzewu Pielęgnacja bylin Większość projektowanych bylin nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Głównym zabiegiem przy bylinach będzie podcinanie obumarłych części roślin (np. żurawki, mikołajek nadmorski) po okresie zimowym, aby rośliny miały miejsce, by wypuszczać nowe pędy. Tabela roślin projektowanych L.p. Nazwa polska Nazwa łacińska Rozstawa Sumaryczna liczba szt. Pojemnik Krzewy 1 Berberys Thunberga 'Atropurpurea Berberis thunbergii 80x80cm Nana' 'Atropurpurea Nana' (40x40) 27 C2 2 Berberys Thunberga 'Aurea' Berberis thunbergii 'Aurea' 30x30 33 C2 3 Dereń biały 'Elegantissima' Cornus alba 'Elegantissima' 75x75cm 21 C5 4 Perukowiec podolski 'Lilla' Cotinus coggygria 'Lilla' 50x50cm (4szt/m^2) 122 C3 5 Cis pośredni 'Hilli' Taxus xmedia 'Hilli' 30x35cm (10szt/m^2) 489 C5 Byliny 6 Mikołajek nadmorski Eryngium martimum 8szt/m^2 65 P9 7 Żurawka 'Rex Lime' Heuchera 'Rex Lime' 9szt/m^2 65 C2 8 Żurawka 'Zipper' Heuchera 'Zipper' 12szt/m^2 203 P11 9 Imperata cylindryczna 'Red Baron' Imperata cylindrica 'Red Baron' 9szt/m^2 (12) 280 P9 10 Szałwia omszona 'Ostfriesland' Salvia nemorosa 'Ostfriesland' 5szt/m^2 5350 P11 11 Rozchodnik ościsty 'Angelina' Sedum reflexum 'Angelina' 24szt/m^2 268 C0,5 12 Czyściec wełnisty Stachys byzantina 12szt/m^2 371 P9 13 Ostnica mocna 'Pony Tails' Stipa tenuissima 'Pony Tails' 9szt/m^2 215 P9 14 Kosaciec żyłkowany 'George' Iris reticulata 'George' 100szt/m^2 483 cebula o śr. min. 5-6 cm 9

A-C Rz B Ł1 T K Ł Ł1 PR1 Ł Ł PR2 5/146szt 14.6m2 10/990szt 9.9m2 11/50szt 9.9m2 14/90szt 9.9m2 7/38szt 4.2m2 8/45szt 3.7m2 ŁB 6/24szt 3m2 9/98szt 8.1m2 9/125szt 10.2m2 PR3 12/207szt 8.6m2 3/7szt 9m2 9/98szt 8.1m2 6/41szt 5.1m2 A 8/98szt 8.1m2 2/52szt 5.7m2 5/53szt 5.3m2 13/135szt 11.2m2 5/57szt 5.7m2 12/164szt 6.8m2 4/56szt 13.8m2 Ł 8/60szt 5m2 4/67szt 16.7m2 7/27szt 3m2 PR4 Ł1 3/11szt 11.4m2 10/2060szt 20.6m2 11/103szt 20.6m2 9/153szt 12.7m2 5/105szt 10.5m2 14/186szt 20.6m2 3/6szt 6.7m2 5/153szt 15.3m2 1/36szt 4m2 2/44szt 4.8m2 1/46szt 5.1m2 13/80szt 6.5m2 11/115szt 23m2 10/2300szt 23m2 14/207szt 23m2 C