Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. II UKN 54/00

Podobne dokumenty
Wyrok z dnia 3 grudnia 1998 r. II UKN 343/98

Wyrok z dnia 23 lutego 2005 r. III UK 213/04

Wyrok z dnia 20 sierpnia 2002 r. II UKN 512/01

Wyrok z dnia 26 maja 1999 r. II UKN 672/98

Wyrok z dnia 7 kwietnia 2006 r. I UK 223/05

Wyrok z dnia 17 lipca 2001 r. II UKN 532/00

Wyrok z dnia 6 sierpnia 2008 r. II UK 361/07

Wyrok z dnia 23 kwietnia 2008 r. III UK 128/07

Wyrok z dnia 27 marca 2012 r. III UK 68/11

Wyrok z dnia 21 maja 1997 r. II UKN 101/97

Wyrok z dnia 21 grudnia 2004 r. I UK 44/04

Wyrok z dnia 26 lutego 2008 r. II UK 166/07

Wyrok z dnia 16 maja 2006 r. I UK 286/05

Wyrok z dnia 2 lipca 1998 r. II UKN 125/98

Wyrok z dnia 12 kwietnia 2006 r. III UK 172/05

Wyrok z dnia 9 czerwca 2008 r. II UK 312/07

Wyrok z dnia 25 stycznia 2000 r. II UKN 341/99

Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 83/99

Wyrok z dnia 23 kwietnia 1998 r. II UKN 12/98

Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. II UKN 53/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 2 czerwca 2010 r. I UK 36/10

Wyrok z dnia 20 lutego 2006 r. I UK 172/05

Wyrok z dnia 6 listopada 1998 r. II UKN 121/98

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Bohdan Bieniek

Wyrok z dnia 28 listopada 2002 r. II UK 68/02

Wyrok z dnia 3 sierpnia 2000 r. II UKN 665/99

Wyrok z dnia 2 lutego 2000 r. II UKN 360/99

Wyrok z dnia 3 sierpnia 2005 r. I UK 358/04

- 1 - Wyrok z dnia 9 września 1997 r. II UKN 220/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 14 czerwca 2005 r. I UK 280/04

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 16/00

Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 275/04

Wyrok z dnia 13 października 1998 r. II UKN 168/98

Wyrok z dnia 6 maja 1999 r. II UKN 427/98

Wyrok z dnia 14 września 2000 r. II UKN 711/99

Wyrok z dnia 21 czerwca 2001 r. II UKN 428/00

Wyrok z dnia 24 marca 1998 r. II UKN 531/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 16 sierpnia 2005 r. I UK 378/04

POSTANOWIENIE. SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

Wyrok z dnia 14 kwietnia 2000 r. II UKN 513/99

Uchwała z dnia 29 maja 2001 r. III ZP 8/01

Wyrok z dnia 2 grudnia 2003 r. II UK 199/03

Wyrok z dnia 19 marca 2003 r. II UK 157/02

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 4 lutego 1998 r. II UKN 435/98

Wyrok z dnia 24 kwietnia 2008 r. II UK 245/07

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 20 grudnia 2006 r. I UK 201/06

Wyrok z dnia 7 listopada 2001 r. II UKN 567/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Postanowienie z dnia 13 stycznia 1999 r. II UKN 412/98

Wyrok z dnia 10 czerwca 1999 r. II UKN 677/98

Wyrok z dnia 11 stycznia 2011 r. I UK 277/10

Wyrok z dnia 6 lutego 2001 r. III ZP 31/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący) SSN Józef Iwulski SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 5 sierpnia 1998 r. II UKN 162/98

Uchwała z dnia 4 lutego 1999 r. III ZP 38/98. Przewodniczący SSN: Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Teresa Romer, Stefania Szymańska (sprawozdawca).

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 24 stycznia 2001 r. II UKN 136/00

Wyrok z dnia 12 lipca 2011 r. II UK 382/10

Wyrok z dnia 1 kwietnia 1998 r. II UKN 581/97

Wyrok z dnia 7 października 1998 r. II UKN 251/98

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 12 sierpnia 1998 r. II UKN 171/98

Wyrok z dnia 13 lipca 2005 r. I UK 311/04

Wyrok z dnia 9 marca 2001 r. II UKN 402/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 19 grudnia 2000 r. II UKN 150/00

Wyrok z dnia 20 listopada 1997 r. II UKN 344/97

Wyrok z dnia 2 czerwca 1998 r. II UKN 92/98

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 3 października 2008 r. II UK 31/08

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Prusinowski (przewodniczący) SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca) SSN Krzysztof Rączka

Wyrok z dnia 23 czerwca 1999 r. II UKN 17/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 3 grudnia 2004 r. II UK 59/04

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 4 lipca 2007 r. II UK 280/06

POSTANOWIENIE. SSN Krystyna Bednarczyk (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSN Maria Tyszel (sprawozdawca) Protokolant Ewa Wolna

Wyrok z dnia 27 września 2006 r. I UK 75/06

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Bohdan Bieniek SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 26 stycznia 2011 r. I UK 229/10

Wyrok z dnia 12 stycznia 2001 r. II UKN 186/00

Wyrok z dnia 27 stycznia 1998 r. II UKN 477/97

Wyrok z dnia 18 listopada 2004 r. II UK 40/04

Wyrok z dnia 2 kwietnia 2009 r. III UK 86/08

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 2 lutego 2000 r. II UKN 349/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Transkrypt:

Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. II UKN 54/00 Warunkiem ubezpieczenia rolnika, który podejmuje pozarolniczą działalność gospodarczą, jest trwające nieprzerwanie przynajmniej przez jeden rok podleganie z mocy ustawy ubezpieczeniu społecznemu rolników w pełnym zakresie, poprzedzające bezpośrednio datę rozpoczęcia tej działalności (art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.). Przewodniczący SSN Teresa Romer, Sędziowie SN: Stefania Szymańska (sprawozdawca), Maria Tyszel. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2000 r. sprawy z wniosku Zygmunta C. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddziałowi Regionalnemu w P. o podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolniczemu, na skutek kasacji organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 29 października 1999 r. [...] u c h y l i ł zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Przemyślu z dnia 9 czerwca 1999 r. [...] i oddalił odwołanie Zygmunta C. od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddziału Regionalnego w P. z dnia 6 maja 1999 r. [...], nie obciążając wnioskodawcy kosztami postępowania kasacyjnego. U z a s a d n i e n i e Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddział Regionalny w P. w decyzji z 6 maja 1999 r. stwierdziła ustanie w odniesieniu do Zygmunta C. rolniczego ubezpieczenia społecznego - zarówno wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego jak i emerytalno-rentowego - od 1 lipca 1998 r. W uzasadnieniu podkreślono, że wnioskodawca podjął pozarolniczą działalność gospodarczą od 15 maja 1998 r., a przed tą datą podlegał przez okres krótszy niż jeden rok rolniczemu ubezpieczeniu

2 społecznemu i dlatego, wobec niespełnienia warunku z art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), podlega od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej ubezpieczeniu społecznemu z tego tytułu. Wyrokiem z 9 czerwca 1999 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Przemyślu zmienił zaskarżoną decyzję poprzez ustalenie, że wnioskodawca nadal podlega od dnia 1 lipca 1998 r. rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy w pełnym zakresie. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej 15 maja 1998 r. Jest on właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 30 ha przeliczeniowych. Podlegał ubezpieczeniu pracowniczemu w okresie od 1 kwietnia 1996 r. do 31 maja 1996 r., a następnie od 1 kwietnia 1997 r. do 30 czerwca 1997 r. i w tym czasie został wyłączony z podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy. Podleganie rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu zostało stwierdzone decyzją z dnia 6 maja 1999 r., którą to jednocześnie wyłączono go z podlegania temu ubezpieczeniu od 1 lipca 1998 r. W ocenie Sądu podjęcie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej nie spowodowało ustania ubezpieczenia rolniczego, gdyż spełniona została przesłanka określona w art. 5a, wnioskodawca opłacił składki za cały okres ubezpieczenia, tj. od 1 lipca 1997 r. do 30 czerwca 1998 r., a więc nieprzerwanie przez jeden rok (...), ponadto w tym okresie nie podlegał innemu ubezpieczeniu ani nie miał ustalonego prawa do renty lub emerytury (...), nie odprowadzał też składek ubezpieczeniowych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, regulował wszak do daty wyrokowania składki na ubezpieczenie rolnicze. Wyrokiem z 29 października 1999 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację organu rentowego jako nieuzasadnioną. Sąd Apelacyjny stwierdził, iż wyrok Sądu pierwszej instancji jest trafny, pomimo błędnego uzasadnienia. W motywach wyroku Sąd Apelacyjny podkreślił, iż Zygmunt C. od 1993 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 30,69 ha przeliczeniowego. Od 1 marca 1989 r. do stycznia 1999 r. prowadził działalność gospodarczą, którą kilkakrotnie zawieszał, jak również podejmował w tym okresie zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę, co spowodowało jego wyłączenie przez KRUS-Oddział Regionalny w P. z podlegania w pełnym zakresie rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą od 1989 r. i jej wielokrotnym zawieszaniem, organ rentowy decyzją z dnia 20 maja 1995 r. stwierdził podleganie Zygmunta C. rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w

3 pełnym zakresie z mocy ustawy, stwierdzając jednocześnie obowiązek opłacania składki wraz z odsetkami z tytułu powstałych zaległości, w tym od 1 stycznia 1995 r. W oparciu o powyższe Sąd Apelacyjny ustalił, że Zygmunt C. w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 30 marca 1996 r. nieprzerwanie podlegał rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy w pełnym zakresie przez okres 1 roku 2 miesięcy i 29 dni. Wnioskodawca wywiódł dalej Sąd Apelacyjny ponownie rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej 15 maja 1998 r. Przed tą datą od 1 lipca 1997 r. podlegał rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu, tj. po zaprzestaniu wykonywania zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę z dniem 30 czerwca 1997 r. Argumentacja Sądu pierwszej instancji, która w istocie sprowadza się do jednoznacznego stwierdzenia, że Zygmunt C. w związku z podjętą w dniu 15 maja 1998 r. działalnością gospodarczą podlegał nieprzerwanie co najmniej rok rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy, tj. od 1 lipca 1997 r. do 30 czerwca 1998 r., gdyż w tym to czasie opłacał składki z tytułu tego ubezpieczenia, jest nietrafna. Sam fakt opłacania składek w ramach systemu ubezpieczeniowego rolników nie jest równoznaczny, w sytuacji tyczącej wnioskodawcy, z podleganiem rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w związku z niepodzielnością tejże składki, tj. obowiązkiem opłacania jej kwartalnie (art. 4 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników). Fakt rozpoczęcia działalności gospodarczej w dniu 15 maja 1998 r. spowodował konieczność opłacenia składki z tytułu rolniczego ubezpieczenia społecznego za II kwartał 1998 r., co nie oznacza, że to właśnie stanowiło o spełnieniu w odniesieniu do wnioskodawcy przesłanki z art. 5a, tj. nieprzerwanego podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w pełnym zakresie z mocy ustawy przez 1 rok, tj. według ustaleń Sądu, od lipca 1997 r. do 30 czerwca 1998 r. W ocenie Sądu Apelacyjnego wnioskodawca jednak nadal winien podlegać rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w pełnym zakresie, a to z tej przyczyny, że podjęcie przez niego działalności gospodarczej 15 maja 1998 r. poprzedziło jego podleganie rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy w pełnym zakresie przez okres 1 roku 2 miesięcy i 29 dni, tj. od 1 stycznia 1995 r. do 30 marca 1996 r., co stanowi spełnienie przesłanki, o jakiej mowa w art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i co skutkuje, że nadal podlega temu ubezpieczeniu. Zarzuty apelacji należy uznać za zasadne w tej części, w której kwestionują argumentację Sądu pierwszej instancji, iż wnioskodawca w okresie od lipca 1997 r. do czerwca 1998 r. legitymował się nieprzerwanym jednorocznym okresem

4 podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu. Organ rentowy nie wziął jednak pod uwagę podlegania przez wnioskodawcę rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu z mocy ustawy w pełnym zakresie w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 30 marca 1996 roku. W kasacji Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddział Regionalny w P. zarzuciła naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników i wniosła o uchylenie wyroków Sądów obu instancji, obciążenie kosztami postępowania wnioskodawcy oraz zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zarzuty kasacji i jej wniosek są w pełni uprawnione. Zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) rolnik (domownik), który podlegając ubezpieczeniu społecznemu w pełnym zakresie z mocy ustawy nieprzerwanie 1 rok, podejmuje działalność gospodarczą, nie będąc pracownikiem i nie pozostając w stosunku służbowym, podlega nadal temu ubezpieczeniu, chyba że złoży Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych lub Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenie, że chce podlegać innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Wykładnia tego przepisu stanowiła już przedmiot rozważań Sądu Najwyższego. I tak: w wyroku z 3 grudnia 1998 r., II UKN 343/98, (OSNAPiUS 1999 r. nr 2, poz. 74), Sąd Najwyższy stwierdził, iż - stosownie do art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników - warunkiem podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu przez rolnika (domownika), który podejmuje pozarolniczą działalność gospodarczą jest uprzednie, trwające nieprzerwanie przynajmniej przez jeden rok podleganie z mocy ustawy ubezpieczeniu społecznemu rolników w pełnym zakresie. Do takiego wniosku Sąd Najwyższy doszedł po dokonaniu wykładni gramatycznej tego przepisu. Wskazuje na to bowiem konstrukcja gramatyczna pierwszego zdania tego przepisu, które ma decydujące znaczenie w sprawie. Zdanie to ma dwa orzeczenia w określonym następstwie czasów. Użycie dla pierwszego orzeczenia, tj. dla czasownika podlegać, formy imiesłowu czynnego w postaci nie-

5 dokonanej oznacza rozpoczęcie tej czynności i jej trwanie przez okres wskazany w tym przepisie (nieprzerwanie co najmniej 1 rok) zanim nastąpi czynność określona drugim orzeczeniem, a więc zanim rolnik podjął pozarolniczą działalność gospodarczą. Prawo wyboru pomiędzy ubezpieczeniem społecznym rolników a innym ubezpieczeniem (zbieg systemów ubezpieczeń społecznych) przysługuje zatem tylko rolnikowi (domownikowi), który podjął pozarolniczą działalność gospodarczą po okresie 1 roku nieprzerwanego podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu. Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela to stanowisko. Kontynuując zaś ten kierunek orzecznictwa należy dodać, iż przez uprzednie trwające nieprzerwanie przynajmniej przez jeden rok podleganie z mocy ustawy ubezpieczeniu społecznemu rolników w pełnym zakresie należy rozumieć podleganie temu ubezpieczeniu bezpośrednio przed dniem rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej, jak to słusznie wywiedziono w kasacji. Treść przepisu art. 5a nie uprawnia do wniosku, jak to przyjął Sąd Apelacyjny, że może chodzić o podleganie ubezpieczeniu rolniczemu w innym okresie. W sprawie jest oczywiste, że wnioskodawca przed podjęciem w dniu 15 maja 1998 r. pozarolniczej działalności gospodarczej nie legitymował się jednorocznym nieprzerwanym okresem podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników z ustawy w pełnym zakresie poprzedzającym bezpośrednio podjęcie tej działalności. Wynika to bowiem zarówno z ustaleń Sądu pierwszej instancji, jak i Sądu drugiej instancji. Kasacja okazała się zatem uzasadniona i dlatego Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego i oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego na mocy art. 393 13 KPC, nie obciążając wnioskodawcy kosztami postępowania kasacyjnego (art. 102 KPC). ========================================