Lekcja 6 na 11. maja 2019
Relacje seksualne stanowią temat tabu w wielu kulturach. Generalnie są one traktowane jak coś grzesznego. Niemniej jednak, Biblia uczy, że Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, nie tylko dla prokreacji, lecz także dla radości z intymnego i zadowalającego związku, zarówno fizycznie, jak i duchowo. Relacje seksualne są darem od Boga. Jak możemy się nimi cieszyć w sposób właściwy? Czy są granice w tego rodzaju relacjach?
Jednak w Biblii, czynniki fizyczne i duchowe są nierozdzielne (1Mojż. 2,7). Świętość nie jest sprzeczna z seksualnością. Zdrowe życie seksualne nie stoi na przeszkodzie, aby osoba pozostająca w związku małżeńskim została poświęcona Bogu w ciele i w duchu. Pieśń Salomona odnosi się do relacji fizycznych jako naturalnych. Stopy, pępek, piersi, pocałunki, pieszczoty Bóg je stworzył dla fizycznej przyjemności par małżeńskich (PnP 5,10-16; 7,1-9). Istnieje błędna grecka koncepcja, która przenikła chrześcijaństwo prawie od początku jego istnienia: że nasza fizyczna strona jest z natury zła, a nasza duchowa strona jest z natury dobra. W rezultacie seksualność została uznana za grzeszną.
Usta jego przesłodkie i cały jest pełen powabu. Taki jest miły mój, taki jest przyjaciel mój, córki jerozolimskie! (Pieśń nad Pieśniami 5,16 BT) Aby w pełni cieszyć się swoim związkiem, mężczyzna i kobieta, którzy się pobierają, muszą być najpierw przyjaciółmi. Najlepszymi przyjaciółmi. Spędzają razem czas, komunikują się otwarcie i troszczą się o siebie nawzajem. Ta miłująca przyjaźń pomaga małżonkom się spotkać, ukazując ich wzajemne przyciąganie komplementami i czułymi gestami. Jednak prawdziwa miłość nie jest dla nas naturalna, lecz jest darem od Ducha Świętego. Ta oddana i bezinteresowna miłość stanowi silną i trwałą więź.
Niech przyjdzie mój umiłowany do swego ogrodu i niech je swoje rozkoszne owoce (PnP 4,16 UBG) Bóg zachęcał Adama i Ewę, aby stali się jednym ciałem w Rajskim Ogrodzie. W tej metaforze z Pieśni Salomona, ciała małżonków stają się ogrodami, którymi mogą się cieszyć. Takie wyrażenia pokazują, że kontakty seksualne w małżeństwie są darem od naszego Stwórcy. Najpowszechniejszym wyrażeniem odnoszącym się do intymnych relacji w Biblii jest poznanie (Gen. 4,1, 17, 25; 1S. 1,19; 1K. 1,4; Łk. 1,34). Czasownika tego używa się również do opisania relacji między człowiekiem a Bogiem (J 17, 3).
Jesteś zamkniętym ogrodem, moja siostro, moja oblubienico; źródłem zamkniętym, zdrojem zapieczętowanym (PnP 4,12 UBG) Ideałem w Pieśni Salomona jest to, że mężczyzna i kobieta pozostają niewinnymi ( zamknięty ogród ) aż do chwili zawarcia małżeństwa. W Pieśni Salomona 8,8-10 rodzina młodego Szulamity zastanawiała się, czy jest ścianą (zamkniętą), czy też drzwiami (otwartymi). Ona potwierdza, że nadal jest dziewicą (ściana). To ją uspokaja, a obaj kochankowie cieszą się mlekiem i miodem (4,11) pełnego i wzajemnego poddania się. To znaczy, czują, że przybyli do Ziemi Obiecanej [płynącej mlekiem i miodem] razem.
Połóż mnie jak pieczęć na swoim sercu, jak obrączkę na swoim ramieniu. Albowiem miłość jest mocna jak śmierć, namiętność twarda jak Szeol. Jej żar to żar ognia, to płomień Pana (PnP 8,6) Jedność mężczyzny i kobiety odzwierciedla obraz Boga (Rdz 1, 26-27). Jednak grzech zniszczył kontakty seksualne. Dlatego Bóg wyznaczył granice seksu. On określił, co jest słuszne, a co nie (Ks. Kapł. 20,7-21; Rzym. 1,24-27). Cudzołóstwo, kazirodztwo, homoseksualizm, zoofilia i inne niedopuszczalne praktyki seksualne są uważane w Biblii za grzech. Zachęcani jesteśmy do tego aby zaakceptować fakt, że nasze ciało i seksualność należą do Boga. Musimy używać ich zgodnie z Jego planem - przy Jego pomocy.
Miłość Boża wypływająca z Chrystusa, nigdy nie niszczy miłości ludzkiej, posiada ją bowiem w sobie. Przez nią ludzka miłość staje się subtelna, oczyszcza się, podnosi i uszlachetnia. Ludzka miłość nigdy nie osiągnie doskonałości, dopóki nie połączy się z Boską i nie nauczy zdobywać wyższych celów. Jezus pragnie widzieć szczęśliwe małżeństwa, szczęśliwe ogniska domowe. Podobnie jak inne dary Boże powierzone ludzkości małżeństwo również zostało zniekształcone przez grzech i zadaniem Ewangelii jest przywrócić mu czystość i piękno. Tylko i wyłącznie łaska Chrystusa może uczynić tę instytucję tym, czym zgodnie z zamiarem Bożym miała być czynnikiem błogosławieństwa i podźwignięcia ludzkośći. W ten sposób rodziny ziemskie swą jednością, spokojem i miłością mogą reprezentować rodzinę niebios. E.G.W. (Chrześcijański dom, rozdz. 5, str. 59-60)