Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 78/98



Podobne dokumenty
Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 75/98

Wyrok z dnia 22 października 1998 r. III RN 62/98

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 23/99

Wyrok z dnia 6 czerwca 2002 r. III RN 86/01

Wyrok z dnia 10 grudnia 1996 r. III RN 48/96

Wyrok z dnia 7 maja 2002 r. III RN 62/01

Wyrok z dnia 5 lipca 2000 r. III RN 198/99

Wyrok z dnia 13 stycznia 2000 r. III RN 126/99

Wyrok z dnia 3 września 1997 r. III RN 27/97

Postanowienie z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 78/00. Sobota jest dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 4

Postanowienie z dnia 1 czerwca 2000 r. III RN 179/99

Wyrok z dnia 18 maja 2001 r. III RN 98/00

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 22/99

Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 77/98

Wyrok z dnia 1 czerwca 2000 r. III RN 178/99

Wyrok z dnia 21 stycznia 1998 r. III RN 102/97

Wyrok z dnia 7 sierpnia 1996 r. III ARN 25/96

Wyrok z dnia 4 listopada 1999 r. III RN 85/99

Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r. III RN 3/01

Wyrok z dnia 21 stycznia 1998 r. III RN 110/97

Wyrok z dnia 25 lutego 1998 r. III RN 131/97

Wyrok z dnia 4 grudnia 2002 r. III RN 212/01

Postanowienie z dnia 25 marca 1999 r. III RN 156/98

Wyrok z dnia 9 lipca 2002 r. III RN 117/01

Wyrok z dnia 2 kwietnia 2003 r. III RN 50/02

Wyrok z dnia 12 grudnia 1997 r. III RN 91/97

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 34/98

Wyrok z dnia 10 lipca 2002 r. III RN 135/01

Wyrok z dnia 5 stycznia 2001 r. III RN 130/00

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 23/98

Postanowienie z dnia 4 czerwca 1998 r. III RN 35/98

Postanowienie z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 71/00

Wyrok z dnia 8 maja 2003 r. III RN 70/02

Wyrok z dnia 13 lutego 2003 r. III RN 13/02

Wyrok z dnia 20 grudnia 2000 r. III RN 31/00

Wyrok z dnia 7 marca 2002 r. III RN 44/01

Wyrok z dnia 17 stycznia 2002 r. III RN 178/00

Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. III RN 52/00

Wyrok z dnia 22 października 1998 r. III RN 71/98

Wyrok z dnia 11 marca 1999 r. III RN 136/98

Postanowienie z dnia 27 marca 2002 r. III RN 9/01

Postanowienie z dnia 9 lipca 2002 r. III RN 129/01

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 26/98

Wyrok z dnia 6 marca 2002 r. III RN 19/01

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 203/00

Postanowienie z dnia 3 lutego 2000 r. III RN 195/99

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 75/00

Wyrok z dnia 10 czerwca 2003 r. III RN 116/02

Wyrok z dnia 2 grudnia 1999 r. III RN 104/99

Wyrok z dnia 2 grudnia 1998 r. III RN 89/98

Wyrok z dnia 20 grudnia 2001 r. III RN 154/00

Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 77/01

- 1 - Wyrok z dnia 6 listopada 1997 r. III RN 32/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 9 czerwca 1999 r. III RN 15/99

Postanowienie z dnia 14 listopada 2002 r. III RN 7/02

Wyrok z dnia 7 czerwca 2001 r. III RN 103/00

Wyrok z dnia 9 czerwca 1999 r. III RN 11/99

Wyrok z dnia 5 stycznia 2001 r. III RN 48/00

Wyrok z dnia 14 października 1999 r. III RN 82/99

Wyrok z dnia 5 kwietnia 2002 r. III RN 124/01

Wyrok z dnia 12 lipca 2000 r. III RN 2/00

Wyrok z dnia 28 listopada 2003 r. III RN 138/02

Postanowienie z dnia 26 marca 1997 r. III RN 9/97

Wyrok z dnia 8 stycznia 1998 r. III RN 97/97

Wyrok z dnia 17 września 2001 r. III RN 214/00

Wyrok z dnia 6 lipca 2001 r. III RN 116/00

Wyrok z dnia 29 marca 2000 r. III RN 134/99

Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r. III RN 218/00

Wyrok z dnia 26 lutego 2008 r. II UK 166/07

Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 64/01

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 3 października 2002 r. III RN 160/01

Wyrok z dnia 21 września 1994 r. III ARN 32/94

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 60/00

Wyrok z dnia 14 października 1997 r. I PKN 275/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

- 1 - Wyrok z dnia 5 października 1995 r. III ARN 36/95

Wyrok z dnia 7 listopada 2002 r. III RN 60/02

Wyrok z dnia 19 lipca 2002 r. III RN 134/01

Wyrok z dnia 23 stycznia 2003 r. III RN 3/02

Wyrok z dnia 27 kwietnia 2009 r. I UK 325/08

Wyrok z dnia 18 października 1995 r. III ARN 46/95

Wyrok z dnia 16 lutego 1994 r. III ARN 2/94

Wyrok z dnia 3 lutego 1999 r. III RN 133/98

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 25/99

Wyrok z dnia 3 grudnia 1997 r. III RN 76/97

Wyrok z dnia 22 września 1999 r. III RN 92/99

Wyrok z dnia 4 października 1996 r. III ARN 53/96

Wyrok z dnia 18 kwietnia 2002 r. III RN 55/01

Wyrok z dnia 6 kwietnia 2000 r. III RN 149/99

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 20/99

Wyrok z dnia 8 października 2002 r. III RN 175/01

Wyrok z dnia 14 stycznia 2010 r. III ZS 4/09

Wyrok z dnia 25 stycznia 1996 r. III ARN 60/95

Wyrok z dnia 8 maja 2003 r. III SZ 1/02

Wyrok z dnia 4 października 2006 r. II UK 30/06

Wyrok z dnia 7 marca 2003 r. III RN 33/02

Wyrok z dnia 12 lipca 2000 r. III RN 207/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Transkrypt:

Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 78/98 Organy podatkowe są uprawnione do oceny, czy dochody spółki z udziałem zagranicznym zostały uzyskane w ramach określonej w zezwoleniu działalności gospodarczej. Przewodniczący SSN: Andrzej Wasilewski, Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Andrzej Wróbel (sprawozdawca). Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 1998 r. sprawy ze skargi N. Spółki z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 9 maja 1996 r. [...] w przedmiocie określenia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r., na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 1997 r. [...] 1) o d d a l i ł rewizję nadzwyczajną, 2) o d d a l i ł wniosek Izby Skarbowej w W. o zasądzenie kosztów postępowania z rewizji nadzwyczajnej. U z a s a d n i e n i e [...] Urząd Skarbowy W.-Ś. decyzją z dnia 30 stycznia 1996 r. [...] określił N. Spółce z o.o. w W. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r. w wysokości 950.324,00 zł. W ocenie Urzędu Skarbowego Spółka, zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. Nr 60, poz. 253 ze zm.), miała prawo korzystać (do dnia 29 maja 1994 r.) ze zwolnienia nabytego na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej podmiotów z udziałem zagranicznym (Dz.U. Nr 41, poz. 325 ze zm.) jedynie w zakresie dochodów uzyskanych z przedmiotu działalności określonej w zezwoleniu Prezesa Agencji do spraw Inwestycji Zagranicznych.

2 Tymczasem Spółka prowadziła działalność niezgodną z zezwoleniem, co stwierdził Urząd Kontroli Skarbowej i co zostało potwierdzone przez Ministerstwo Przekształceń Własnościowych. Izba Skarbowa w W., decyzją z dnia 9 maja 1996 r. [...], utrzymała w mocy zaskarżoną odwołaniem Spółki powyższą decyzję. W ocenie Izby Skarbowej Spółka prowadziła działalność niezgodną z zezwoleniem Prezesa Agencji do spraw Inwestycji Zagranicznych, a w wyniku przeprowadzonej kontroli nie stwierdzono przychodu zgodnego z zezwoleniem, co ewentualnie upoważniałoby Spółkę do zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 listopada 1997 r. [...] oddalił skargę Spółki na powyższą decyzję Izby Skarbowej. W ocenie Sądu trafne jest przyjęcie przez organy podatkowe, że dochód z działalności Spółki w zakresie importu automatów i urządzeń losowych oraz ich części, ich wynajem i sprzedaż oraz prowadzenie serwisu tychże importowanych wyrobów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ ta działalność - jako wykraczająca poza przedmiot działalności gospodarczej określony w zezwoleniu na utworzenie spółki - nie jest objęta zwolnieniem od tego podatku. Minister Sprawiedliwości zaskarżył powyższy wyrok rewizją nadzwyczajną, w której zarzucił rażące naruszenie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) oraz art. 37 ust. 1 i art. 19 ust. 3 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym, a także art. 19 i 20 Kodeksu postępowania administracyjnego i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania. W ocenie Ministra Sprawiedliwości organy podatkowe, czego nie dostrzegł Naczelny Sąd Administracyjny, naruszyły swoją właściwość wkraczając w dziedzinę zastrzeżoną mocą ustawy dla innego organu, którym w sprawie jest Minister Przekształceń Własnościowych. Organy te, a poprzednio Prezes Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych, uprawnione są bowiem do wydawania zezwoleń na prowadzenie przez podmioty zagraniczne działalności gospodarczej, której przedmiot szczegółowo określa w tym zezwoleniu. Prowadzenie tej działalności zgodnie z zezwoleniem skutkowało zwolnieniem od podatków. Uzależnienie przywileju podatkowego od przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej spowodowało, że ustawodawca przyznał organowi określającemu przedmiot tej działalności uprawnie-

3 nia kontrolne w celu weryfikacji, czy prowadzona działalność jest zgodna z warunkami określonymi w zezwoleniu. W ocenie Ministra Sprawiedliwości, organy podatkowe nie były uprawnione do rozstrzygnięcia, że działalność Spółki w 1993 r. wykraczała poza zakres udzielonego jej zezwolenia i w związku z tym utraciła ona zwolnienie podatkowe, bowiem wydanie decyzji określającej zobowiązanie podatkowe powinno być poprzedzone cofnięciem zezwolenia i rozwiązaniem Spółki. Prokurator wniósł o uwzględnienie rewizji nadzwyczajnej. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Rewizja nadzwyczajna nie ma uzasadnionych podstaw. Zgodnie z przepisem art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. Nr 60, poz. 253 ze zm.) Spółki, na których utworzenie zezwolenia zostały wydane na podstawie ustaw, o których mowa w art. 34 i 35, korzystają z przysługujących im na podstawie tych ustaw ulg i zwolnień podatkowych do czasu ich wyczerpania, w zakresie dochodów z przedmiotu działalności gospodarczej, określonego w tym zezwoleniu. W rozpoznawanej sprawie jest niesporne, że N. Spółka z o.o. miała prawo korzystać (do dnia 29 maja 1994 r.) ze zwolnienia nabytego na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej podmiotów z udziałem zagranicznym (Dz.U. Nr 41, poz. 325 ze zm.) w zakresie dochodów uzyskanych z przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu Prezesa Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych z dnia 28 grudnia 1990 r. [...] oraz decyzji Ministra Przekształceń Własnościowych z dnia 30 czerwca 1992 r. [...]. Podstawowym zagadnieniem prawnym w rozpoznawanej sprawie jest kwestia, czy wydanie przez organy podatkowe decyzji, określającej zobowiązanie podatkowe spółce z udziałem zagranicznym, korzystającej ze zwolnienia od podatków, powinno być poprzedzone, jak twierdzi Minister Sprawiedliwości, cofnięciem zezwolenia i rozwiązaniem spółki. Z przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym wynika obowiązek spółki z udziałem zagranicznym prowadzenia działalności zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu. W przypadku, gdy spółka prowadzi działalność niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu, Minister Przekształceń Własnościowych wzywa spółkę do usunięcia tych nieprawidłowości w określonym terminie a

4 w razie ich nieusunięcia, może ograniczyć lub cofnąć zezwolenie. Z kolei cofnięcie zezwolenia zobowiązuje Ministra do wystąpienia do właściwego sądu o rozwiązanie spółki; o rozwiązaniu spółki sąd orzeka wyrokiem. W związku z tym powstaje zagadnienie, czy prowadzenie przez spółkę działalności niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu powoduje konsekwencje prawnopodatkowe, oraz jaki jest zakres uprawnień organów podatkowych w odniesieniu do ustalania zobowiązań podatkowych takich spółek. W związku z tym należy podkreślić, że zwolnienie od podatków, jakie służy spółkom z udziałem zagranicznym na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym, jest ograniczone, bowiem spółka korzysta z takiego zwolnienia do czasu jego wyczerpania i tylko w zakresie dochodów z przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Z przepisu tego wynika a contrario, że spółka z udziałem zagranicznym nie korzysta ze zwolnienia od podatków w zakresie dochodów z działalności gospodarczej nie objętej zezwoleniem. W związku z tym organy podatkowe są uprawnione do ustalenia, czy dochód, jaki osiągnęła spółka z udziałem zagranicznym, jest dochodem z działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres określony w zezwoleniu. Organy podatkowe, co wymaga podkreślenia, nie kontrolują zgodności prowadzonej przez spółkę z udziałem zagranicznym działalności gospodarczej z warunkami określonymi w zezwoleniu, co należy do kompetencji Ministra Przekształceń Własnościowych, lecz jedynie ustalają, czy działalność gospodarcza spółki wykracza poza zakres przedmiotowy określony w tym zezwoleniu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skoro zwolnieniu od podatków podlegają jedynie dochody z przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, to organy podatkowe są uprawnione do oceny, czy dochody spółki podlegały takiemu zwolnieniu, czy też powinny być opodatkowane. Nie jest trafny pogląd Ministra Sprawiedliwości, że organy podatkowe nie były uprawnione do rozstrzygnięcia, iż działalność Spółki w 1993 r. wykraczała poza zakres udzielonego jej zezwolenia i w związku z tym utraciła ona zwolnienie podatkowe, bowiem wydanie decyzji określającej zobowiązanie podatkowe powinno być poprzedzone cofnięciem zezwolenia i rozwiązaniem Spółki. Przyjęcie tego poglądu oznaczałoby bowiem, że do czasu cofnięcia zezwolenia i orzeczenia o rozwiązaniu spółki z udziałem zagranicznym przez sąd nie jest dopuszczalne ustalenie przez organy podatkowe zobowiązań podatkowych takich spółek. Tymczasem spółka z udziałem zagranicznym korzysta ze zwolnień od podatków do czasu ich wyczerpania, a zatem

5 brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że także po wyczerpaniu tych zwolnień organy podatkowe nie byłyby uprawnione do oceny, czy spółka z udziałem zagranicznym uzyskała dochody z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, tym bardziej, że z przyczyn wskazanych wyżej organy podatkowe mogą ustalać zobowiązanie podatkowe spółki z udziałem zagranicznym także w okresie korzystania ze zwolnień, jeżeli spółka uzyskuje dochody z przedmiotu działalności gospodarczej nie określonej w zezwoleniu. Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji. ========================================