Świadkowie Jehowy odnoszą tekst Rz 10:13 do Jehowy, a nie jak całe chrześcijaństwo do Jezusa. Jednak w przeszłości różnie bywało z interpretacją tego wersetu w Towarzystwie Strażnica. Popatrzmy sami. Rz 10:13 i antytrynitarze Ponieważ ludzie, często małej wiedzy, którzy zaledwie posmakowali nauki Towarzystwa Strażnica, zarzucają mi od czasu do czasu na forum dyskusyjnym oszustwa czy kłamstwa dotyczące tekstu Rz 10:13, więc postanowiłem napisać o tym trochę szerzej. Chodzi właściwie tylko o jedną rzecz, o korekty tej organizacji dotyczące odnoszenia tego wersetu do Jezusa lub Jehowy. Moim przyjaciołom i mnie, po porównaniu wielu tekstów Towarzystwa Strażnica, nasuwają się tylko dwa wnioski. Albo organizacja ta zmienia co jakiś czas odnoszenie słów Rz 10:13. Albo przez całą swoją historię odnosi ten tekst i do Jezusa i do Jehowy. Jeśli tak jest jak w przypadku drugim, to organizacja ta nieświadomie zrównuje majestat Jezusa i Jehowy, choć wiemy z jej nauk, że niby Jezus jest tylko stworzeniem, a Jehowa Stwórcą. Jeśli zaś pierwszy wniosek jest słuszny, to mamy do czynienia albo ze zmianami związanymi z dostosowywaniem tekstu Rz 10:13 do swej aktualnej wykładni, albo z pewnym zamieszaniem doktrynalnym. Postaram się tu przedstawić problem Rz 10:13 trochę szerzej, niż to zasygnalizowałem skrótowo w mej książce. Jednak tutaj pozostawimy wyciągnięcie wniosków samym zainteresowanym. Niech ten artykuł będzie takim małym archiwum niektórych tekstów, przydatnych innym. Dodajmy tu, że skorowidz Towarzystwa Strażnica obejmujący teksty biblijne z lat 1930-1985 rozpoczyna omawianie Rz 10:13 dopiero od roku 1945 (!) (Watch Tower Publications Index 1930-1985 1986 s. 1092, Romans 10:13). Czyżby wcześniejsze teksty były niewygodne dla tej organizacji? Rz 10:13 - rok 1886 Nie, jedyną podstawą, o jakiej Pismo Św. uczy, jest wiara w Chrystusa, jako naszego Odkupiciela i Pana. Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę. (Ef. 2:8) Usprawiedliwienie przez wiarę jest podstawą zasady całego systemu Chrześcijaństwa. Na pytanie, co mam czynić aby być zbawionym? apostoł odpowiada. Wierz w Pana naszego Jezusa Chrystusa, albowiem nie jest pod niebem inne Imię dane ludziom, w którem mielibyśmy być zbawieni (Dz. Ap. 4:12) i wszelki którybykolwiek wzywał Imienia Pańskiego, zbawion będzie. - List do Rzym. 10:13 ( Boski Plan Wieków 1917 [ang. 1886] s. 122). Rz 10:13 i antytrynitarze 1
Rz 10:13 - rok 1897 Kiedy więc Prorok Izajasz oświadcza, że Izrael powołany będzie z powrotem do boskiej łaski przy tworzeniu Królestwa, to włącza każdego, który się nazywa imieniem mojem [Jehowy] któregom ku chwale swojej stworzył, któregom ukształtował, i któregom uczynił. (nazwa Izrael stosować się wtedy będzie do wszystkich, którzy należeć będą do ludu Bożego.) - Iza. 43:7; Do Rzym. 9:26, 33, 10:13 ( Walka Armagieddonu 1919 [ang. 1897] s. 802-803). Rz 10:13 - rok 1920 [Rz] 10:13-21. Gdy nauka Ewangielji dotrze do całego świata i gdy Izrael pozna prawdę, jak tutaj jest przepowiedziane, wszyscy, którzy wzywać będą imienia Pana będą zbawieni ( Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 92). Rz 10:13 i 10:14-15 - rok 1928 O tem Piotr mówił: I rozkazał nam, abyśmy kazali ludowi, i świadczyli, że on jest owym postanowionym od Boga sędzią żywych i umarłych. Temu wszyscy prorocy świadectwo wydają, iż przez imię jego odpuszczenie grzechów weźmie każdy, co weń wierzy (Dz. Ap. 10:42, 43). Lecz jak człowiek może wierzyć, gdy nie będzie miał niecoś znajomości, na której mógłby oprzeć swoją wiarę? On żadnym sposobem nie może wierzyć prawdzie wcześniej, aż dopiero usłyszy o niej. Na poparcie tego Paweł napisał: Jakąż tedy będą wzywać tego, w którego nie wierzyli? a jako uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? a jako usłyszą od kaznodziei?... (Rz. 10:14, 15) ( Pojednanie 1928 s. 277); Jedynie umysłowe zrozumienie tego, że Jezus jest Synem Bożym, nie jest jeszcze wiarą i zbawieniem w znaczeniu Pisma Św. W to wierzył też Djabeł (Jakób 2:19). Nikt nie może wierzyć w prawdę, chyba że ją słyszy; a jeżeli został pouczony o czemś, co nie jest prawdą, to nie daje to podstawy do prawdziwej wiary (Do Rzymian 10:10-15) ( Rząd 1928 s. 156). Rz 10:13 - rok 1934 Przymierze nie jest uczynione dla dobra naturalnych potomków Jakóba, ale dla dobra tych, którzy się stają sprawiedliwi przez wiarę w Jezusa Chrystusa.»Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę w Jezusa Rz 10:13 i antytrynitarze 2
Chrystusa ku wszystkim i na wszystkie wierzące; boć różności nie masz«(list do Rzymian 3:22).»Gdyż nie masz już różnicy między Żydem a Grekiem; bo tenże Pan wszystkich; bogaty jest ku wszystkim, którzy go wzywają. Każdy bowiem, ktoby wzywał imienia Pańskiego, będzie zbawiony«(list do Rzymian 10:12, 13) (...) List do Efezów 2:14-16 (Strażnica 15.06 1934 s. 186). Rz 10:13 - rok 1936 Polegać na tem, co słyszymy z Boskiego Słowa Prawdy, znaczy wierzyć w Jehowę i jego zamierzenie odsłonięte w Piśmie Św. Niechaj Państwo zauważą argument Pisma Św. odnośnie do tego punktu: Każdy bowiem, ktoby używał imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Jakoż tedy wzywać będą tego, w którego nie uwierzyli?... (Do Rzymian 10:13-15) ( Bogactwo 1936 s. 121). Rz 10:13 - rok 1940 Poniżej cytowana książka ma, jak się wydaje, dwie interpretacje tekstu Rz 10:13: Teraz jest czas gdzie następujący werset ma zastosowanie: Każdy bowiem, ktoby wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie (Rzym. 10:13). To jest jasny dowód, że kto uchybi lub się wzbrania imienia Pańskiego wzywać, błogosławieństwa ofiary okupu nie może otrzymać. I jak oni wzywają Imienia Pańskiego? Odpowiedź z Pisma brzmi: Że jeślibyś usty wyznał Pana Jezusa, i że uwierzyłbyś w sercu twojem, że go Bóg z martwych wzbudził, zbawiony będziesz... (Rzym. 10:9-11) ( Dzieci 1941 s. 82); Jehowa Bóg jest źródłem życia, i każdy, który Imię Jehowy wzywa, otrzymuje sposobność, od śmierci być zbawiony; dla żadnych innych nie ma zbawienia od śmierci. (Rzym 10:13) (j/w. s. 134; por. też s. 84 [o Jl 2:32]); Tak więc jest teraz on czas, gdzie ta droga dla takich, którzy Pana szukają, jest otwarta; i o tym czasie mówi Pismo święte jak następuje: Wszakże stanie się, że ktokolwiekby wzywał imienia Pańskiego, wybawiony będzie; bo na górze Syon i w Jeruzalemie będzie wybawienie, jako rzekł Pan, to jest w ostatkach, których Pan powoła (Joel 2:32; Rzym. 10:13). Od przyjścia Pana do świątyni wychodzi to poselstwo o Królestwie do wszystkich... (j/w. s. 94). Rz 10:13 - rok 1946 (1954) Rz 10:13 i antytrynitarze 3
Oto fragment z książki, która po angielsku ukazała się w roku 1946, a po polsku w roku 1954: Potykając się o Mesjasza czyli Chrystusa i uparcie starając się ustanowić swą własną sprawiedliwość przez uczynki zakonu, większość Żydów chybiła celu ([Rz] 9:1-33). Nie chcieli oni widzieć w Chrystusie końca starego przymierza zakonu. I oto zbawienie ma być przez Chrystusa dostępne dla wszystkich; zniknęła teraz różnica między Żydami i poganami. Zbawienie przychodzi przez wyznawanie i przez wzywanie imienia Pańskiego. Aby wszystkie ludzkie stworzenia uzdolnić do wzywania Pana i do wzmacniania wiary, głosiciele prawdy posłani są do wszystkich narodów. [Rz] 10:1-21 ( Wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego 1954 [ang. 1946] s. 354). Widzimy, że chociaż z tego fragmentu bardziej widać, iż zbawienie jest przez Chrystusa oraz przez wyznawanie i wzywanie imienia Pańskiego, to jednak może Towarzystwo Strażnica ma tu na myśli Boga Ojca jako Pana. Jedno jest pewne, nie ma w tym cytacie nic (!) o imieniu Jehowy. Rz 10:13 - rok 1950 W angielskiej Strażnicy z 15.12 1949 roku, gdy jeszcze nie było Biblii Towarzystwa Strażnica, organizacja ta wstawiła do Rz 10:13 słowo Jehowa, choć w nawiasie: Ostateczne wybawienie każdego zależne jest od tego, czy jest takim głosicielem, gdyż jest napisane: Jeślibyś usty wyznał Pana Jezusa i uwierzyłbyś w sercu twoim, że Bóg go z martwych wzbudził, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzono bywa ku sprawiedliwości, ale się usty wyznanie dzieje ku zbawieniu. Każdy bowiem, kto by wzywał imienia Pańskiego /imienia Jehowy/, zbawiony będzie (Rzym. 10:9, 10, 13) (Strażnica Nr 4, 1950 s. 7). Rz 10:12 i 10:10-14 - początek lat 70-tych XX w. Poniżej dwie bardzo ogólnikowe wypowiedzi: pojedyncze osoby z tego narodu w dalszym ciągu mogły dostąpić Jego łaski i błogosławieństwa przez okazanie posłuszeństwa Jego Słowu i wiary w Jego postanowienia. - Rzym. 10:12; Gal. 3:28 (Przebudźcie się Nr 9 z lat 1970-1979 s. 18); Rz 10:13 i antytrynitarze 4
oznajmiają imię Jehowy jako, imię Boskiego Sprawcy zbawienia, dostępnego za pośrednictwem Jego Syna Jezusa Chrystusa (Rzymian 10:10-14) ( Narody mają poznać, że Ja jestem Jehowa - Jak? 1974 s. 217-218). Patrz też Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 18 s. 16, która zdecydowanie odnosi Rz 10:13 do Jehowy (2 razy). Rz 10:12 i 10:13 - rok 1977 Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 23 s. 24 zawiera pytanie czytelnika: Kto jest Panem wspomnianym w Liście do Rzymian 10:12, Pan Jezus Chrystus, czy Pan Jehowa?. Publikacja ta mówiąc o Rz 10:12 nie wyraża zdecydowanego stanowiska, twierdząc, że można odnieść ten werset zarówno do Jezusa, jak i do Jehowy, w zależności jaki kontekst się weźmie pod uwagę. Jeśli weźmie się pod uwagę Rz 10:9 i 11, to Rz 10:12 należy odnieść do Jezusa. Jeśli zaś weźmie się pod uwagę Rz 10:13, to Rz 10:12 należy odnieść do Jehowy, o którym napisano: Jeżeli zatem w Liście do Rzymian 10:12 jest mowa o wzywaniu tego samego Pana, co i w wierszu 13., to Paweł wspomina tu o Panu Jehowie Bogu (Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 23 s. 24). Ciekawe jednak, że w Biblii Świadków Jehowy we wspomnianym wierszu 13, nie pada słowo Pan (lecz Jehowa), o którym podaje ta publikacja. Rz 10:13 - rok 1979 Istnieją w Pismach Hebrajskich wersety dotyczące Jehowy, które w Nowym Testamencie przytoczono w kontekście odnoszącym się do Syna (Izaj. 40:3 - Mat. 3:3 - Jana 1:23; Joela 3:5 /2:32, Gd/ - Rzym. 10:13; Ps. 45:7, 8 - Hebr. 1:8, 9). Jest to zrozumiałe - gdy się weźmie pod uwagę, że Jezus był najwybitniejszym przedstawicielem Ojca (Strażnica Rok C [1979] Nr 2 s. 23). Niektórzy ludzie uważają, że w powyższej Strażnicy autor artykułu po prostu, jak to się mówi, chlapnął i zostało. Nie wiązało się to jednak ze zmianą doktrynalną, ale zapewne wprowadziło pewien Rz 10:13 i antytrynitarze 5
niepokój u niektórych głosicieli Towarzystwa Strażnica, choć na końcu tego artykułu wyrażono inną myśl, którą nie każdy z nich jednak zapamiętał: (...) Stwórcę i Boga, który nalega, abyśmy używali Jego imienia (Izaj. 42:8; Rzym. 10:13) (j/w. s. 24). Organizacja ta jednak szybko, już w następnym roku, skorygowała ten niefortunny zwrot: Pismo Święte gwarantuje, że każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie zbawiony (Rzym. 10:13, NW; Joela 3:5 /2:32, NW/). Czy gotów jesteś z wiarą wzywać imienia Bożego jako oddany czciciel Jehowy? (Strażnica Rok CI [1980] Nr 21 s. 16; patrz też s. 28). Rz 10:13 - rok 1987 Rozważmy na przykład słowa Pawła skierowane do Rzymian, jak je oddano w Biblii Tysiąclecia: Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony (Rzymian 10:13). Czyjego imienia mamy wzywać, żebyśmy mogli być zbawieni? Często Panem nazywa się Jezusa, a w jednym miejscu powiedziano nawet: Uwierz w Pana Jezusa (...) a zbawisz siebie i swój dom. Czy miałoby to znaczyć, że Paweł miał na myśli Jezusa? (Dzieje Apostolskie 16:31, BT). Nic podobnego. Przypis do Rzymian 10:13 odsyła w Biblii Tysiąclecia do Joela 3:5 w Pismach Hebrajskich ( Imię Boże, które pozostanie na zawsze 1987 s. 26). Jak widzimy Towarzystwo Strażnica kilka razy korygowało swoje stanowisko dotyczące tekstu Rz 10:13. Każdy sam wyciągnie sobie z tego wnioski takie, jakie będzie uważał za odpowiednie. Inne odsyłacze do tekstu Rz 10:13, ale już wyłącznie w odniesieniu do Jehowy, zainteresowany znajdzie w skorowidzach Towarzystwa Strażnica. Author: Włodzimierz Bednarski http://bednarski.apologetyka.info/article/578/ Rz 10:13 i antytrynitarze 6