POSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca)

Podobne dokumenty
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KO 18/14. Dnia 27 sierpnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KO 50/12. Dnia 22 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Tomczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

P O S T A N O W I E N I E

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KO 5/16. Dnia 14 września 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KO 55/13. Dnia 19 lutego 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. SSN Przemysław Kalinowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca) SSN Włodzimierz Wróbel

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł: Sygn. akt II KO 17/12. Dnia 26 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KS 28/18. Dnia 30 stycznia 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 29/15. Dnia 18 lutego 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Włodzimierz Wróbel

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 244/13. Dnia 8 sierpnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Przemysław Kalinowski

POSTANOWIENIE. na podstawie art k.p.k., art. 639 k.p.k. Sygn. akt V KO 24/18. Dnia 16 maja 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon. na posiedzeniu w trybie art k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 7 czerwca 2017 r.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 350/15. Dnia 26 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Tomasz Grzegorczyk

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. p o s t a n o w i ł UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 29 listopada 2018 r.,

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KO 57/18. Dnia 6 września 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Grubba (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del.

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 433/13. Dnia 8 kwietnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KO 15/12. Dnia 28 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 237/17. Dnia 29 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 327/16. Dnia 9 grudnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Piotr Mirek

Transkrypt:

Sygn. akt IV KO 76/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 listopada 2017 r. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca) w sprawie R. M. skazanego za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 1 k.k. i in. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2017 r., wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 28 stycznia 2015 r. p o s t a n o w i ł: 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania wznowieniowego obciążyć skazanego. UZASADNIENIE Wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia 13 stycznia 2014 r., sygn. akt XVI K /11, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt II AKa /14, R. M. został skazany za szereg przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym orzeczono wobec niego karę łączną 6 lat pozbawienia wolności.

2 Kasacja od prawomocnego wyroku Sądu odwoławczego wniesiona przez obrońcę skazanego została oddalona jako oczywiście bezzasadna postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2015 r., IV KK 221/15. Celowe będzie wspomnieć, że w kasacji kwestionowano m.in. prawidłowość kontroli odwoławczej podniesionego w apelacji zarzutu rażącej niewspółmierności kary. Obecnie obrońca skazanego, powołując się m.in. na art. 540 1 pkt 2 k.p.k., złożyła wniosek o wznowienie postępowania w jego sprawie. Podała, że po uprawomocnieniu się wyroku wydanego wobec R. M. zostały ujawnione nowe fakty i dowody wskazujące na to, że skazany nie dopuścił się popełnienia wszystkich czynów w przypisanym mu przez Sąd Okręgowy zakresie. Zdaniem autorki wniosku, wiarygodnie podważają one prawdziwość dokonanych przez ten Sąd istotnych ustaleń faktycznych, na podstawie których zapadł w stosunku do R. M. wyrok skazujący i na tle całokształtu uprzednio przeprowadzonych dowodów wskazują na zaistnienie pomyłki sądowej co do okoliczności popełnienia przypisanych skazanemu czynów. W odniesieniu do poszczególnych przypisanych skazanemu czynów obrońca wskazała, co następuje: 1. W przypadku czynu opisanego w pkt XIII aktu oskarżenia (pkt 10. wyroku Sądu Okręgowego), dotyczącego posiadania przez skazanego 30 g tzw. żółtej amfetaminy, świadek P. K. zeznał, że to P. K. częstował go taką amfetaminą (s. 82 uzasadnienia wyroku) i to w czasie nieobecności R.M., że amfetamina należała do K., który udzielał jej również innej osobie. Pomieszczenie, w którym znajdowała się amfetamina zajmowali P. K i P. K., co potwierdza świadek K. D., która w tym pomieszczeniu znalazła amfetaminę i była uczestnikiem rozmowy na temat, do kogo ta substancja należała. Zeznania K. D. stanowią dowód, że skazany nie dopuścił się wspomnianego przestępstwa, jednak nie została ona przesłuchana ani w postępowaniu przygotowawczym, ani w postępowaniu sądowym. Jest też istotne, że P. K. przyznał, iż składał wyjaśnienia niezgodne z prawdą, chcąc uniknąć odpowiedzialności karnej. 2. W przypadku czynu opisanego w pkt XVI aktu oskarżenia (pkt 11. wyroku Sądu Okręgowego), dotyczącego zakupu przez skazanego 5000 sztuk tabletek ekstazy należy mieć na uwadze, że nie były to tabletki, a masa tabletkowa,

3 z której możliwe było uzyskanie maksymalnie 3200 sztuk, co potwierdzają zeznania świadka A. B. 3. W przypadku czynu opisanego w pkt XVII aktu oskarżenia (przy przyjęciu ciągu przestępstw także pkt 11. wyroku Sądu Okręgowego), dotyczącego m.in. uczestniczenia skazanego w obrocie 2 kg amfetaminy, przedmiotowa substancja o tej wadze nie była amfetaminą. W złożonych wyjaśnieniach zarówno skazany, jak P. K. i P. K. od początku twierdzili, że był to jedynie półprodukt przeznaczony do produkcji amfetaminy. Fakt, że wspomniana substancja nie stanowiła środka odurzającego potwierdzony został opinią biegłej, która wskazała, że nigdy nie spotkała się z płynną zasadową amfetaminą. Okoliczność ta jest o tyle istotna, że wewnątrzwspólnotowe nabycie półproduktu do produkcji środków odurzających jest znacznie łagodniej sankcjonowane niż nabycie i przewożenie gotowych narkotyków. 4. W przypadku czynu opisanego w pkt XVIII aktu oskarżenia (pkt 12. wyroku Sądu Okręgowego), dotyczącego posiadania 6 sztuk tabletek ekstazy udzielonych mu w celu użycia przez P. K. tenże K. w trakcie konfrontacji wyjaśnił, iż wspomniane tabletki przekazał P.K., a nie R. M. Należy mieć też na uwadze, że do tego zdarzenia miało dojść 10 listopada 2008 r. w [...] pod tzw. S., a tego dnia skazany był dwukrotnie kontrolowany przez funkcjonariuszy Policji, w tym przed wejściem na imprezę do S., i funkcjonariusze nie znaleźli przy nim zakazanych substancji. Na okoliczność zdarzenia powinien zostać przesłuchany A. K., który towarzyszył skazanemu na wspomnianej imprezie. Zaniechanie tej czynności stanowi poważne uchybienie, mające wpływ na treść orzeczenia, bowiem zeznania A. K. stanowią dowód, iż skazany nie dopuścił się przypisanego mu przestępstwa. Nadto obrońca podniosła, że: 6. Sąd Okręgowy powinien dokonać prawidłowej oceny przeprowadzonej wobec skazanego operacji specjalnej prowadzącej do uzyskania dowodów, w oparciu o które doszło do skazania go za przestępstwa narkotykowe. Dowody te, w postaci rozmów telefonicznych, zostały pozyskane nielegalnie, bowiem dopiero 11 sierpnia 2009 r. została wydana zgoda następcza na przeprowadzenie w stosunku do skazanego czynności operacyjno-rozpoznawczych, wobec czego do tego czasu wspomniane czynności były wykonywane nielegalnie. Z kolei w

4 wypadku stwierdzenia nielegalności podsłuchu czy operacji specjalnej, pozyskany dowód traci rację bytu i nie może być procesowo wykorzystany. Obrońca podkreśliła, że w niniejszej sprawie czynności wykonywane były wbrew prawu i nie mogły stanowić podstawy faktycznej i prawnej dla kontynuacji działań operacyjnych i legalizacji uzyskanych w ich wyniku materiałów ; 6. Sąd Okręgowy wymierzając skazanemu karę podkreślał, że przebywając na wolności nie pracował on nawet dorywczo, tymczasem ustalenie to nie polega na prawdzie (we wniosku podano miejsca zatrudnienia R. M.); 7. P.K. przyznał, że sprzedał 3,5 kg marihuany, a uzyskane pieniądze miał przekazać A. B., czego nie uczynił. Z transakcji tej R.M. nie uzyskał żadnej korzyści majątkowej i niesłusznie został w tym zakresie obciążonym przepadkiem korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa. Prokurator Prokuratury Krajowej, odnosząc się do wniosku, postulował jego oddalenie. Sąd Najwyższy zważył, co następuje. Złożony przez obrońcę skazanego R. M. wniosek o wznowienie postępowania nie zasługiwał na uwzględnienie. Jego lektura w pierwszej kolejności nasuwa uwagę, że autorka, chociaż jest podmiotem fachowym, nie respektuje powołanego przez siebie przepisu art. 540 1 pkt 2 k.p.k., względnie przepis ten błędnie interpretuje. Art. 540 1 pkt 2 lit. a (wniosek pominął, że art. 540 1 pkt 2 zawiera oznaczone literami jednostki redakcyjne) k.p.k. stanowi, że postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze. Tymczasem wniosek zasadniczo nawiązuje nie do dowodów nowych, ale do dowodów, które były w polu widzenia orzekających w sprawie sądów i zostały przez nie ocenione. Czyniąc w tym zakresie bardziej szczegółowe uwagi i odnosząc się do przypisanych R. M. przestępstw, o których wyżej mowa w pkt 1 4 oraz do uwag obrońcy ujętych w dalszych punktach należy stwierdzić, że: Ad 1. Przytaczając zeznania świadka P. K., obrońca nawiązuje do dowodu, który był znany Sądowi. Widać to tym bardziej wyraźnie, gdy we wniosku jest określana strona maszynopisu uzasadnienia wyroku, na której zeznania te

5 odnotowano. Podobnie rzecz się ma z P. K., skoro obrońca przywołuje złożone przez niego wyjaśnienia. Jeżeli natomiast obrońca przywiązuje wagę do wiedzy posiadanej przez K. D., to nie jest jasne, dlaczego, podkreślając, że nie została ona przesłuchana ani w postępowaniu przygotowawczym, ani w postępowaniu sądowym (nie jest to zaskakujące w sytuacji, gdy wniosek nie został w tym zakresie złożony), nazywa ją świadkiem i twierdzi, że jej zeznania stanowią dowód, iż skazany nie dopuścił się wspomnianego przestępstwa. Nie sposób przecież przyjąć, że zeznania te istnieją, skoro wspomniana osoba nie została przesłuchana w charakterze świadka. W grę wchodzi wskazanie na nowe źródło dowodowe, z niejasnego powodu niewykorzystane w toku procesu przez skazanego, który jako konkubent matki K. D. dobrze ją znał, a nawet, jak podaje obrońca, wspólnie z nią mieszkał. Trzeba też zaznaczyć, że na wiedzę K. D. co do zdarzenia będącego przedmiotem procesu obrońca wskazała gołosłownie, nie wspierając wniosku jakimkolwiek oświadczeniem wymienionej osoby. Wypada zgodzić się z prokuratorem, że ustalenia poczynione przez Sąd orzekający w zakresie przedmiotowego przestępstwa zostały oparte na krytycznej ocenie dowodów pochodzących ze źródeł osobowych, w tym zeznań P. K., wyjaśnień P. K. i przyznającego się ostatecznie do popełnienia tego czynu wyjaśnień R.M. (w apelacji od wyroku Sądu I instancji, kwestionującej tylko orzeczenie o karze, obrońca akcentował, że przyznał się on do wszystkich zarzucanych mu czynów), wobec czego nawet złożenie przez K. D. zeznań zbieżnych z sugestią wniosku nie uprawdopodobni w znacznym stopniu, że rozstrzygnięcie sądu jest błędne. Ad 2, 3 i 7. W tym wypadku obrońca jedynie kwestionuje poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne, sugerując wadliwą ocenę dowodów, natomiast nie twierdzi, że po wydaniu wyroku ujawniły się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że skazany nie popełnił przestępstwa. Gdy nawiązuje do zeznań świadka A. B., to wprost wskazuje na dowód znany Sądowi, bowiem wymieniony zeznania w charakterze świadka mógł złożyć jedynie w toku prowadzonego postępowania. Tak samo znane były Sądowi złożone w toku postępowania wyjaśnienia R. M., P. K. i P. K., jak również treść sporządzonej w sprawie specjalistycznej opinii. Ad 4. I w tym wypadku, skoro obrońca nawiązuje do wersji podanej przez P. K. w trakcie konfrontacji, to nie wskazuje na nowy dowód ujawniony po wydaniu

6 prawomocnego wyroku, ale na dowód znany Sądowi. Z pewnością nie jest wskazaniem na nowy dowód zwrócenie uwagi, że przy skazanym policjanci nie znaleźli zakazanych substancji, łatwych przecież do ukrycia, gdy w grę wchodzi 6 tabletek. Gdy chodzi o A. K., który miał towarzyszyć skazanemu na imprezie w dniu 10 listopada 2008 r., to nie wiadomo, skąd wymieniony miałby wiedzieć, że skazany na pewno nie posiadał wspomnianych kilku tabletek. Również w odniesieniu do A. K. należy wspomnieć, że nie jest jasne, dlaczego obrońca twierdzi, że jego zeznania stanowią dowód, chociaż podnosi, że nie został on przesłuchany w charakterze świadka. Ad 5. Kwestionowanie przez stronę legalności wykorzystania w procesie materiałów pozyskanych drogą operacyjną z pewnością nie jest wykazaniem, że po wydaniu orzeczenia ujawniły się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze. Niezależnie od tego wypada nadmienić, że niesłusznie obrońca uważa za pozbawiony znaczenia fakt wydania przez uprawniony organ zgody następczej na przeprowadzenie w stosunku do skazanego czynności operacyjnorozpoznawczych. Ad 6. Ewentualne błędne ustalenie przez Sąd orzekający kwestii związanych z zatrudnieniem skazanego nie podpada pod żadną z przyczyn wznowienia postępowania. Trzeba jednak zauważyć, że w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego nie ma uwag odnoszących się do zatrudnienia skazanego oraz że kwestia ta nie była podnoszona w apelacji. Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy uznał, że obrońca nie wykazała, iż zachodzą przesłanki do wznowienia postępowania w sprawie R.M., zwłaszcza na podstawie powołanego we wniosku art. 540 1 pkt 2 k.p.k. i orzekł jak na wstępie. O kosztach postępowania wznowieniowego orzeczono zgodnie z art. 639 k.p.k. kc