aut. Rafał Lesiecki 16.10.2018 REPREZENTACJA WETERANÓW JEDZIE NA INVICTUS GAMES Reprezentacja polskich weteranów rannych na misjach po raz pierwszy weźmie udział w zawodach Invictus Games, które w sobotę rozpoczną się w Sydney w Australii. We wtorek 15-osobową drużynę i trenerów pożegnał szef MON Mariusz Błaszczak. Każdy marzy o trofeum, ale my już jesteśmy zwycięzcami powiedział w rozmowie z Defence24.pl nieformalny kapitan polskiej drużyny sierż. Janusz Raczy. Invictus Games (ang. invictus oznacza niezwyciężony) to zawody dla weteranów poszkodowanych. Odbywają się od 2014 r. Ich inicjatorem jest książę Harry, weteran z Afganistanu i młodszy syn następcy tronu Wielkiej Brytanii, księcia Karola. Tegoroczne zawody, jak informują organizatorzy, rozpoczną się 20 października i potrwają do 27 października. Weźmie w nich udział 500 zawodników oraz 1000 członków rodzin i bliskich startujących sportowców. W tym roku w zwodach po raz pierwszy wystartują reprezentanci Polski. Drużynę tworzy 15 weteranów o różnym stopniu niepełnosprawności. Wszyscy jak informuje MON mają status weterana poszkodowanego. Polacy będą rywalizować m.in. w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą, łucznictwie, pływaniu, wioślarstwie na ergometrach, biegach na różnych dystansach i siatkówce na siedząco. Razem z zawodnikami do Australii jadą trenerzy oraz co charakterystyczne dla Invictus Games członkowie rodziny i bliscy, którzy towarzyszą sportowcom przez cały czas trwania zawodów. Czytaj też: Nowe osoby będą mogły uzyskać status weterana. Ustawa uchwalona Drużynę weteranów pożegnał we wtorek w Warszawie szef MON Mariusz Błaszczak. Wręczył zawodnikom powołania oraz flagę, która będzie im towarzyszyła podczas zmagań. Minister podkreślił, że zawodnicy są bohaterami, bo przełamali swoje słabości. Będą walczyli o zdobycie medali, ale sam udział w tych zawodach jest też wyrazem odwagi, waleczności i siły ducha powiedział Błaszczak.
Powołanie na Invictus Games odbiera st. kpr. Tomasz Rożniatowski. Fot. Rafał Lesiecki / Defence24.pl Na Invictus Games 2018 Polskę będą reprezentowali: Kpr. w st. spocz. Marcin Chłopeniuk (38 lat) ranny w 2010 r. podczas VII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie, gdzie był kierowcą kołowego transportera opancerzonego Rosomak; St. chor. sztab. w st. spocz. Tomasz Kloc (45 l.) ranny w 2003 r. w podczas I zmiany PKW w Iraku, gdzie był dowódcą patrolu rozminowania. Obecnie pełnomocnik dowódcy 12 Brygady Zmechanizowanej ds. rannych i rodzin poległych oraz prezes Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach poza Granicami Kraju; St. szer. rez. Jan Koczar (42 l.) ranny w 1996 r. podczas służby w I zmianie IFOR w Bośni i Hercegowinie na stanowisku celowniczego. Dziś pracownik WKU w Rybniku. Szer. rez. Jarosław Kurowski (43 l.) ranny w 1996 r. podczas służby w I zmianie IFOR w Bośni i Hercegowinie, także na stanowisku celowniczego. Obecnie pracuje w Dowództwie Garnizonu Warszawa. Kpr. Dariusz Liszka (31 l.) ranny w 2010 r. podczas VII zmiany PKW Afganistan, gdzie służył jako celowniczy. Obecnie służy w 1 batalionie strzelców podhalańskich. Kpr. Mariusz Mańczak (38 l.) ranny w 2009 r. podczas V zmiany PKW Afganistan, gdzie był kierowcą. Obecnie podoficer w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w Katowicach. Plut. Krzysztof Polusik (35 l.) ranny w 2010 r. podczas VII zmiany PKW Afganistan, gdzie służył jako kierowca-saper. Dziś podoficer w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych. Sierż. Janusz Raczy (45 l.) ranny w 2004 r. w czasie II zmiany PKW Irak, gdzie służył jako strzelec-radiotelefonista. Dziś służy w Centrum Weterana Działań Poza Granicami Państwa. Rozmowę z sierż. Raczym można przeczytać na końcu niniejszego tekstu. St. kpr. Tomasz Rożniatowski (30 l.) ranny w 2011 r. podczas IX zmiany PKW Afganistan, gdzie służył jako strzelec. Dziś służy w Dowództwie Operacyjnym RSZ. Jest też twarzą "Projektu Wojownik". Czytaj też: "Sporty walki najlepiej wpisują się w zawód żołnierza". Płk Głuszczak o kulisach "Projektu Wojownik" [SKANER Defence24]
Sierż. w st. spocz. Mariusz Saczek (42 l.) ranny w 2010 r. podczas służby w VII zmianie PKW Afganistan, gdzie był strzelcem. Sierż. Andrzej Skrajny (40 l.) ranny w 2011 r. podczas X zmiany PKW Afganistan, gdzie dowodził sekcją. Obecnie podoficer w sztabie 15 Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej. St. chor. sztab. Marek Stosio (47 l.) ranny w 2011 r. podczas IX zmiany PKW Afganistan, gdzie dowodził zespołem bojowym. Dziś starszy instruktor w Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim. Kpr. Jakub Tynka (35 l.) ranny w 2012 r. podczas XI zmiany PKW Afganistan, gdzie był działonowym. Obecnie służy w JW Agat. St. szer. Łukasz Wojciechowski (37 l.) ranny w 2003 r. podczas I zmiany PKW Irak, gdzie był celowniczym. Dziś pracuje w WKU w Kłodzku. Plut. Włodzimierz Wysocki również ranny w 2003 r. podczas I zmiany PKW Irak, gdzie był kierowcą-zwiadowcą. Obecnie służy w Dowództwie Operacyjnym RSZ. Polska drużyna przed Invictus Games. Fot. Rafał Lesiecki / Defence24.pl Polska drużyna przygotowywała się do startu od maja 2018, korzystając m.in. z trzech zgrupowań w Wojskowym Ośrodku Szkolenia Kondycyjnego w Mrągowie. Dzięki współpracy Centrum Weterana Działań Poza Granicami Państwa z Polskim Związkiem Sportu Niepełnosprawnych "Start" zawodnicy mogli liczyć na fachowe wsparcie trenerów, którzy wychowali wielu mistrzów olimpijskich, świata i Europy w sporcie osób niepełnosprawnych. Ważnym etapem przygotowań były również treningi indywidualne, które weterani odbywali w swoich miejscach zamieszkania, korzystając ze wsparcia lokalnych klubów sportowych. Sponsorem polskiej reprezentacji jest Polska Grupa Zbrojeniowa. Czytaj też: Dodatkowe 1,6 mld zł na modernizację wojska w tym roku Rozmowa z sierżantem Januszem Raczym, nieformalnym kapitanem polskiej reprezentacji
na Invictus Games, weteranem rannym podczas II zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, obecnie podoficerem w Centrum Weterana Działań poza Granicami Państwa. Sierż. Janusz Raczy. Fot. Rafał Lesiecki / Defence24.pl Defence24: Jakie znaczenie ma ten wyjazd dla Pana jako weterana poszkodowanego? Sierż. Janusz Raczy: Na pewno jest to dla mnie potwierdzenie, że dotychczasowy trud włożony w rehabilitację i powrót do zdrowia służył właśnie temu, żeby zacząć znów w miarę samodzielnie funkcjonować. Że było warto, że to nie był pot wylany gdzieś bez celu. Warto uprawiać sport, warto trenować, warto walczyć o swoje zdrowie. Jakie znaczenie sport ma w rehabilitacji? Nieocenione. To już dawno udowodniono, że sport jest bardzo ważnym elementem rehabilitacji, oczywiście o ile człowiek dobierze dyscyplinę pod siebie. Raczej niewiele jest dyscyplin sportowych, które mogę uprawiać z racji odniesionych obrażeń, wykluczone są wszelkie sporty siłowe, ale co innego pływanie. Każdy lekarz powie, że nie ma lepszej rehabilitacji niż ćwiczenia w basenie. Co panu daje pływanie? Lepsze samopoczucie fizyczne. Lepsze samopoczucie psychiczne. My, żołnierze, z natury potrzebujemy się wybiegać. Potrzebujemy ćwiczeń fizycznych. Potrzebujemy zmęczenia, żeby wieczorem w dobrym humorze zasnąć. Do Sydney jedziecie po medale czy raczej jest to przetarcie szlaku? Oczywiście każdy po cichu w głębi marzy o tym, żeby wrócić z jakimś trofeum. Jednak my już jesteśmy zwycięzcami. Wygraliśmy dawno temu, kiedy udało nam się przeżyć. Kolejnymi zwycięstwami były kolejne etapy rehabilitacji, powrót do jako takiej sprawność i teraz to, ż jesteśmy pierwszymi żołnierzami z Polski, którzy będą uczestniczyć w zawodach Invictus Games. To jest zwycięstwo.
Jedziecie z rodzinami. Jakie to ma dla was znaczenie? Bardzo ważne. Rodziny zawsze były przy nas. Zarówno gdy odbywaliśmy szkolenia poligonowe w kraju, jak i później, kiedy przyszło nam z nimi się pożegnać i wyjechać na daleką niebezpieczną służbę. Później, kiedy odnieśliśmy rany, również nasi bliscy byli nieodzowni w naszym procesie leczenia. Gdyby nie oni, na pewno wielu z nas byłoby trudniej, o ile w ogóle podźwignęlibyśmy się do obecnego stanu. Czytaj też: Polscy weterani po raz pierwszy wezmą udział w Invictus Games