dr inż. Dorota Wolak
Aplikacja (łac. applicatio) element dekoracyjny w postaci dowolnego wzoru wyciętego z jednego materiału i naszytego na inny, który stanowi tło dla aplikacji. Aplikacje były charakterystyczne w ubiorach z okresu secesji.
Baskinka (hiszp. basquina, od nazwy Basków narodu zamieszkałego w Pirenejach) dolna część żakietu, bluzki lub spódnicy sięgająca od linii talii do bioder.
Bawet (fr. bavette = śliniak) 1. Chusteczka noszona na piersiach w XVIII w. 2. Rodzaj staniczka noszonego w XIX w. 3. Górna, przednia część fartucha. lub spodni. Element ten jest doszyty w talii lub krojony łącznie z przednimi częściami tej odzieży.
Bebe (fr. bébé = niemowlę) Kołnierz z zaokrąglonymi rogami płasko leżący; stosowany w odzieży dziecięcej, dziewczęcej i damskiej.
Biletówka mała kieszeń przeznaczona do przechowywania biletów umieszczona nad boczną kieszenią marynarki męskiej.
Boczek element wyrobu odzieżowego okrywający boczną część tułowia, składa się z jednej części, np. w marynarce lub dwóch części: boczek przodu, boczek tyłu
Bryt (niem. Breite = szerokość) pas lub klin materiału w kształcie trapezu lub trójkąta; szyje się z nich np. spódnicę z czterech brytów. Bufka (fr. Bouffer = nadymać się) część rękawa zmarszczonego u góry (na główce) lub u dołu, ujętego w mankiet, albo zmarszczonego u góry i u dołu.
Bufka (fr. Bouffer = nadymać się) część rękawa zmarszczonego u góry (na główce) lub u dołu, ujętego w mankiet, albo zmarszczonego u góry i u dołu.
Butonierka (fr. Boutonnière, od bouton = guzik) dziurka w wyłogu (wyłogach) marynarek, żakietów i okryć. Dziurka ta służyła niegdyś do zapinania górnej części ubiorów mających wykładane wyłogi (np. fraki) tak, jak dzisiaj są zapinane pod szyją niektóre okrycia trpu sportowego. Dzisiaj butonierka służy jako element dekoracyjny, służy wyłącznie ku ozdobie umieszczenia kwiatu czy odznaki.
Dekolt (fr. décolleté, od decolleter = odsłaniać szyję) wycięcie w górnej części wyrobu odzieżowego, odsłaniające szyję, barki, górną część piersi lub pleców. W kostiumie europejskim pojawił się w XIII w. Później zanikał o powracał w różnych formach. Podstawowe formy to okrągły, w kształcie litery V, łódkowy, czworokątny (karo).
Dolman (tur. dołman) kimonowy rękaw w formie skrzydeł nietoperza o pogłębionej pasze. Najczęściej bezszwowo łączący się z resztą ubrania.
Dragon (fr.) luźno zwisający z tyłu pasek, wszyty w boczne szwy okrycia. Nazwa świadczy o wojskowym pochodzeniu tego elementu.
Emblemat (gr. emblema = ozdoba) dekoracyjny element w postaci znaku firmowego, np. naszywka firmowa, logo, stębnówka, na kieszeni, dżinsowej o kształcie charakterystycznym dla firmy.
Epolet (fr. epaulette = ramiączko) ozdoba na ramieniu lub naramiennik przy mundurze wojskowym.
Fałda (niem. falte = zakładka) potrójne złożenie materiału w wyrobie odzieżowym, poszerzające ubiór. Krawędzie fałdy mogą mogą być utrwalone zaprasowanie lub przestębnowanie. Rozróżnia się fałdy a) jednostronne i b) dwustronne. a) b)
Fałda golfowa Fałda golfowa (ang. golf) jednostronna fałda w tyle marynarki sportowej, przebiegająca od szwu barkowego do linii talii. Fałda golfowa umożliwia dużą swobodę wykonywania ruchów. Po raz pierwszy pojawiła się w sportowych marynarkach do gry w golfa stąd nazwa.
Główka rękawa Główka rękawa górna część wierzchu rękawa o zaokrąglonym kształcie. Rękaw z główką jest konwencjonalną formą rękawa w odróżnieniu od rękawa reglanowego i kimonowego.
Godet Godet (fr. godet = fałda) element w kształcie trójkąta wstawiony w rozcięcięcie dołu sukni, spódnicy lub rękawa, poszerzający ubiór i stanowiący jednocześnie ozdobę.
Karczek Górna, odcięta część tyłu lub przodu wyrobu odzieżowego okrywającego górną część ciała (np. karczek koszuli, karczek bluzki) lub dolną (np. karczek spódnicy, karczek spodni).
Karo (fr. carreau = czworokątny) Dekolt w kształcie czworokąta.