INFORMATOR PARAFIALNY Parafii Ewangelicko Augsburskiej w Wołczynie WOŁCZYN BYCZYNA GIERAŁCICE PARUSZOWICE Styczeń, Nr 01/2016 (04) HASŁO MIESIĄCA Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości. 2 Tm 1,7
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wołczynie (Wołczyn, Byczyna, Gierałcice, Paruszowice) Pl. Wolności 5, 46-250 Wołczyn Nr konta: 51 88760009 0000 1788 2000 0001 Kontakt: wolczyn@luteranie.pl Tel.: (77) 414 52 77 Duchowny: Proboszcz: ks. Sebastian Olencki e-mail: sebastian.olencki@luteranie.pl kom. 533 759 399 Adresy kościołów: Kościół Ewangelicki w Wołczynie ul. Byczyńska 6. Kościół Ewangelicki w Byczynie Plac Wolności 1. Kościół Ewangelicki w Gierałcicach Gierałcice 68a. Kościół Ewangelicki w Paruszowicach Paruszowice 1 strona internetowa: www.wolczyn.luteranie.pl
Słowo od Duszpasterza Wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu. Tymi słowami Apostoła Pawła z listu do Kolosan 3,17 wkraczamy w Nowy Rok. Styczeń to czas podsumować, rozliczeń budżetowych, bilanse, dane statystyczne. Początek Roku to czas wspomnień, postanowień oraz nowych wyzwań. Niektórzy z Nas chcieliby już zapomnieć o 2015r. Dla Nas jako rodziny pastorskiej jest to czas dziękczynienia za Was, za nasz zbór. Za minione trzy miesiące Starego Roku. Za Wasze zaangażowanie w życie parafii. Za wkład Waszych serc. Za Waszą pomoc w naszym starcie. Nie jestem w stanie wszystkich wyliczyć, ale jest Was wielu. Dlatego niech podziękowaniem będzie Słowo Boże. Wprawdzie nie jest ono materialne, ale jest tym czego nam dzisiaj brakuje. Najpierw dziękuję Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, że wiara wasza słynie po całym świecie. (Rz 1,8). Tam gdzie przebywam, chwalę się Wami, proszę również o modlitwę za Nas, a także o wsparcie.
Przypomina mi się historia pierwszego zboru, który sprzedał całą swoją majętność, oczekując rychłego przyjścia Chrystusa. Kiedy okazało się, że tych materialnych dóbr zabrakło, a Chrystus nie przychodzi nic innego nie pozostało jak wierzyć. Ale czy człowiek nakarmi się samą wiarą? Apostołowie musieli zakasać rękawy i ruszyć w świat, głosząc Ewangelię. W szczególności Apostoł Paweł zdobył się na wielką odwagę zaczął podróżować po ówczesnym mu świecie zbierając datki i pieniądze na Zbór w Jerozolimie. Pierwszy budżet zboru chrześcijańskiego zamknął się na wielkim minusie. Nie oznacza to, że my musimy naśladować pierwsze zbory. Żyjemy dzisiaj, a nie kiedyś. Nasze warunki diametralnie się różnią. Borykamy się z własnymi problemami. Ubóstwo nie jest niczym dobrym, prowadzi często do marginalizacji i patologii. Bogactwo jeśli jest zrównoważone i dobrze przemyślane może być błogosławieństwem. Taka odwrotność. Nie zapominajmy, że nie chodzi o ubóstwo, ani o bogactwo. Chodzi o ubóstwo i bogactwo w Duchu. O wiele trudniej dzisiaj jest nam dawać, łatwiej brać. O wiele trudniej dzielić się, o wiele łatwiej prowadzić spory. O wiele łatwiej wydać natychmiastową opinię co trzeba zrobić! Gorzej już z naszym wykonaniem! Mamy wiele pomysłów na czyjeś życie! Pismo Święte głosi, że większe błogosławieństwo jest w dawaniu niż w braniu. Kiedy człowiek obdarowuje z pomyślunkiem i przekonaniem wychodzi mu to na zdrowie. Pomagajmy! Ale czyńmy to z rozwagą. Patrzmy komu pomagamy i czy nasza pomoc jest efektywna. Ktoś może pogardzić naszą dobroczynnością. Może powiem przewrotne słowa. Zaryzykuje. Nieśmy pomoc tym, którzy jej potrzebują, a nie tym którzy ją stale trwonią. Pomagajmy tak, aby ludzie wyszli sami z biedy i sami mogli sobie pomóc. Dawać mądrze! Życzę wraz z moją rodziną wielu błogosławieństw w nadchodzącym Roku Pańskim. ks. Sebastian Olencki
Kącik dla dzieci DOLINA CHARIS 4. Niedźwiedzica Nad Doliną Charis wstał kolejny dzień. Ciepłe promienie wschodzącego słońca rozchyliły kielichy kwiatów uwalniając barwne stworzenia. Tafla jeziora pokryła się dywanem maleńkich skrzydlatych stworzeń, które jak co rano oddawały cześć i chwałę Stwórcy. Ptaki śpiewały pochwalne pieśni, a lekki poranny wietrzyk budził resztę mieszkańców doliny. Tego ranka Sasanka i Pierwiosnek mieli sprawdzić co dzieje się w rodzinie niedźwiedzi. Kiedy dotarli do groty zauważyli coś bardzo niepokojącego. Mama niedźwiedzica leżała bez ruchu, a jej mały synek miotał się w koło nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca. - Co się stało? Zapytał Pierwiosnek małego niedźwiadka. - Moja mama bardzo źle się czuje odparł mówi, że bardzo boli ją brzuch i nie ma siły wstać. Kiedy to powiedział, niedźwiadek spuścił głowę i położył się na kępce trawy. - Sasanko zawołała cichym głosem niedźwiedzica - zaopiekuj się moim synkiem ja muszę odpocząć. - Sasanka podfrunęła jak najbliżej ucha niedźwiedzicy i swoim ciepłym głosem wyszeptała: - nie trać nadziei. Sasanka zajęła się małym niedźwiadkiem, a Pierwiosnek pofrunął do doliny Charis, aby poinformować, co się stało. Kiedy stworzenia to
usłyszały, natychmiast wzbiły się w górę i poleciały do groty niedźwiedzi. - Witam Pani niedźwiedzico powiedziało jedno ze stworzeń Każdy z nas otrzymał od Stwórcy dar, którym może pomagać innym. Przedstawiam pani Fiołka, jest nieśmiały, ale myślę, że może pani pomóc. Fiołek zbliżył się do chorej, na jego widok niedźwiedzica od razu poczuła przepełniający ją pokój. - Czy pani wierzy, że Ten, który nas stworzył może panią uleczyć? niedźwiedzica spojrzała na niego swoimi wielkimi oczami i pokiwała głową. Stworzenia uniosły się w górę i zaczęły nucić spokojną pieśń. Fiołek śpiewał na tle chóru jak solista. Z każdą nutą niedźwiedzica czuła jak ból ustępuje, gdy stworzenia skończyły śpiewać, była już zdrowa. - Dziękuję wam- odrzekła - Nie dziękuj nam, lecz Stwórcy odpowiedziały stworzenia i pofrunęły do domu. Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponadto wszystko, o co prosimy, albo o czym myślimy, temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen. Ef 3, 20-21 Ewa Olencka
MEDALIONY - BYCZYNA SERCE CHRYSTUSA STĄPA PO RÓŻACH, NAWET GDY STOI POD KRZYŻEM Łaska i pokój od Pana, Skoro pragniesz wiedzieć, czy namalowana pieczęć, trafnie oddana, pragnę Ci z radością przekazać moje pierwotne myśli, które chciałem zawrzeć w mojej pieczęci, jako symbole mojej teologii. Pierwszym powinien być czarny krzyż w sercu, które miałoby swój naturalny kolor, tak by mnie samemu było przypominane, że wiara w Ukrzyżowanego zbawia. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu [List do Rzymian 10,10]. Chociaż jest to czarny krzyż, który zabija i który także powinien powodować ból, to i tak pozostawia serce w jego naturalnej barwie. Nie psuje natury, to znaczy nie zabija, ale utrzymuje przy życiu. A sprawiedliwy z wiary żyć będzie [ List do Rzymian 1,17]. Ale z wiary w Ukrzyżowanego. Takie serce powinno być umieszczone w środku białej róży, by pokazać, że wiara daje radość, pocieszenie i pokój. Inaczej mówiąc wiara umieszcza wierzącego w białych radosnych różach, nie jak świat daje [Ewangelia Jana 14,27] pokój i radość. Dlatego róża powinna być biała, a nie czerwona, gdyż biały jest kolorem duchów
i wszelkich aniołów. Taka róża powinna znajdować się na polu koloru nieba, by symbolizować, że taka radość w Duchu i wiara są początkiem przyszłej niebiańskiej radości, która zaczyna się już teraz, a która jest uchwycona nadzieją, a nie jest jeszcze objawiona. I wokół tego pola jest złoty okrąg, symbolizujący, że taka błogość trwa wiecznie i nie ma końca. Błogość ta jest kosztowniejsza niż wszelkie radość i dobra, tak jak złoto jest najcenniejszym i najlepszym metalem. Niech Chrystus, nasz ukochany Pan, będzie z duchem Twoim aż do przyszłego życia. Amen. Marcin Luter, List do Lazarusa Spenglera. (Zwiastun Ewangelicki nr 19, 5 X 2014) Artykuł: Jerzy Sojka ROZWAŻANIA BIBLIJNE KOBIETY W BIBLII Sara i Hagar Matki wielkich narodów cz.2 Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana? Za rok wrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna. 1Mż 18,14 Anioł Pański znajduje Hagar na pustyni przy źródle wody. Nakazuje Hagar wrócić do swojej pani i daje jej obietnicę, że rozmnoży jej potomstwo, tak iż nie będzie można go policzyć. Syn, którego urodzi, ma nazywać się Ismael. Będzie to człowiek dziki, a ręka jego będzie przeciwko wszystkim i będzie nastawać na wszystkich pobratymców swoich. Hagar nazwała Pana, który mówił do niej: Bóg, który mnie widzi. Bóg dotrzymał swojej obietnicy. Ismaelici bardzo się rozrośli w sile, jak dziś ich nazywamy Palestyńczycy. Tak jak Bóg przepowiedział, są narodem dzikim stale nastawiający na swych pobratymców Izraelitów. Kiedy Abram miał 99 lat Saraj 90, a Ismael 13 Bóg po raz kolejny objawia się Abramowi. Tego dnia Bóg zmienia imię Abrama, na Abraham co znaczy ojciec narodów, a imię Saraj na Sara
co znaczy królowa, księżniczka. Bóg jeszcze raz powtórzył obietnicę narodzin syna. Dziecko Sary Izaak ma być dzieckiem przymierza. Tego też dnia Bóg ustanawia obrzezania znakiem przymierza. Abraham obrzezuje siebie, Ismaela i wszystkich swoich męskich domowników. W 1Mż 18,1-15 czytamy o gościach, którzy przyszli do Abrahama i zapowiadają, że dokładnie za rok o tej porze Sara urodzi syna. Sara stoi w ukryciu i podsłuchuje rozmowę. Kiedy usłyszała słowa jednego z gości zaczyna się śmiać. W końcu byli razem z mężem już bardzo starzy. Bóg, który wszystko widzi też Sarę i mówi: czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana? Za rok wrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna (1Mż,18,14). Ludziom często zdarza się wątpić. Trudno jest ufać Bogu, gdy coś wydaje się być irracjonalne. A jednak Boże działanie sięga ponad nasze ludzkie ograniczenia. Jak pisze w Biblii: Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa (Łk 1,37). Teraz Abraham i Sara dostali jasną obietnicę od Boga o narodzinach syna, lecz co dzieje się w rozdziale 20? Abraham udaje się do Gerraru, mówi o swojej żonie Sarze, że jest jego siostrą. To też Abimelech, król Gerraru posyła po nią i bierze ją do siebie. Czy historia z Egiptu niczego Abrahama nie nauczyła? Bóg po raz kolejny wkracza w akcję i ratuję Sarę. Po tych wydarzeniach czytamy o narodzinach Izaaka. Dla Sary to wydarzenie nie jest czymś radosnym, lecz jest czymś trudnym. Na widok dziecka mówi: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko: każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie 1Mż 21,6. Czasami chcielibyśmy w Abrahamie i Sarze chodzące ideały i wzory wiary, lecz nie możemy zapomnieć, że byli oni tylko ludźmi. Czego możemy nauczyć się od Sary? 1. Podążania za mężem i jego powołaniem. 2. Kiedy nasz mąż popełnia głupstwa, możemy liczyć na Bożą pomoc. 3. Bądź cierpliwa i nie kombinuj na własną rękę. 4. Pan Bóg widzi nasze emocje.
5. Niezależnie czy wątpimy w Boże słowo, Bóg wypełnia swoje obietnice. Ewa Olencka Zachęcamy serdecznie do oglądania naszej telewizji internetowej. Chrześcijańska Telewizja Internetowa w swoim założeniu tworzy krótkie filmiki zapraszające na niedzielne nabożeństwa. Nasza Parafia ma w tym swój udział, dlatego też zachęcam Was do regularnego odwiedzania CHTI. Głównym twórcą i pomysłodawcą jest Parafia Ewangelicka w Gliwicach. Filmiki można obejrzeć na stronach internetowych: www.wolczyn.luteranie.pl
ZACHĘCAMY DO OPŁACANIA SKŁADKI KOŚCIELNEJ można ją opłacić w kancelarii parafialnej, po nabożeństwie lub przelać na konto parafialne: Nr konta: 51 8876 0009 0000 1788 2000 0001 Bank Spółdzielczy w Wołczynie z dopiskiem składka kościelna. Poniżej przedstawiamy wyciąg z regulaminu parafialnego dotyczący zasad opłacania składek kościelnych. Jednocześnie przypominamy, że pełnoprawny udział np. w wyborach do rady parafialnej lub jakichkolwiek głosowaniach podczas zgromadzeń parafialnych mają osoby, które znajdują się na liście parafialnej, czyli są członkami parafii pod względem formalnym, na co składa się również opłacenie składki kościelnej. SKŁADKA KOŚCIELNA REGULAMIN PARAFIALNY Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP & 7 1.Każdy członek Parafii, który został konfirmowany i ukończył 18 lat, zobowiązany jest do płacenia składek parafialnych. Składki te powinny wynosić co najmniej 1% jego dochodu. 2.W uzasadnionych przypadkach Rada Parafialna może zwolnić od tego obowiązku pojedynczych parafian bądź też określone grupy społeczne np. uczniów, studentów, bezrobotnych, czy też rodziny przeżywające okresowe trudności finansowe. W uchwale dotyczącej zwolnienia powinien być określony czas trwania tego zwolnienia.
PLAN NABOŻEŃSTW - STYCZEŃ DZIEŃ GIERAŁCICE WOŁCZYN BYCZYNA PARUSZOWICE 03.01 2. po N. Pańskim 06.01 Święto Epifanii 8.30 OFIARA OLESNO 15.00 10.00 OFIARA OLESNO 15.00 11.30 OFIARA OLESNO 15.00 OLESNO 15.00 10.01 1. N. po Epifanii 17.01 Ostatnia N. po Epifanii 24.01 3. przed Postem 31.01 2. przed Postem 8.30 KOMUNIA 10.00 11.30 13.00 OFIARA KOMUNIA 10.00 KOMUNIA 11.30 KOMUNIA 10.00 11.30 10.00 11.30 13.00 UWAGA NABOŻEŃSTWO 6 STYCZNIA O GODZINIE 15.00 W OLEŚNIE ZAPRASZAMY!!! Nabożeństwa w Wołczynie odbywają się w Sali Parafialnej