Raport opisowy 2017/2018 1. Nazwa uczelni zagranicznej, program oraz termin przebywania na wymianie (proszę wpisać semestr (zimowy/letni) oraz daty pobytu), Universidad de Deusto, Erasmus+, semestr zimowy (08.2017-01.2018) 2. Miejsce pobytu dojazd z Polski, opis miasta, usytuowanie Uniwersytetu. Bilbao - jedyne połączenie między Polską a północną Hiszpanią to lot Warszawa - Santander (dwa razy w tygodniu), później autobusem firmy ALSA albo bezpośrednio z lotniska do Bilbao (kilka autobusów dziennie) albo z centrum Santander do Bilbao (autobusy do centrum co pół godziny, autobusy z centrum Santander do Bilbao mniej więcej co godzinę), można znaleźć naprawdę tanie loty. Znajomi latali też z Polski do Bilbao z przesiadką w Barcelonie, Niemczech lub Brukseli. Miasto jest bardzo nowoczesne, położone zarówno niedaleko gór, jak i morza (można dojechać metrem w 40 minut). Samo Bilbao to ok. 300 000 mieszkańców, jednak tzw. Gran Bilbao, czyli razem z okolicznymi miejscowościami, to już pół miliona. Miasto nie jest duże, praktycznie wszędzie da się dojść piechotą, oprócz tego funkcjonują 3 linie metra (ciekawostka, bo najnowszej dalej nie widać na Google Maps i niektórzy mogą być zaskoczeni), Bilbobus (czerwony, miejski), Bizkaibus (zielony, łączy Bilbao z okolicznymi miejscowościami) i jedna linia tramwajowa. Na wszystko obowiązuje jedna "karta miejska", Barrik, który działa jak karta prepaidowa. W automacie (tam też można kartę wyrobić) doładowujemy ją na 5,10,20 euro i wchodząc do jakiegoś środka transportu odbijamy się na czytniku. Co prawda Bilbao leży w Kraju Basków, jednak zdecydowanie częściej na ulicach można usłyszeć kastylijski niż baskijski. Nazwy ulic, podobnie jak wszystkie informacje na przystankach, w urzędach itp. są podane w dwóch językach. Jeśli ktoś obawia się, że nie dogada się po kastylijsku, a sytuacja będzie wyglądała jak w Katalonii to spokojnie - oprócz zwyczajowych słów pożegnania na co dzień Baskowie używają kastylijskiego. Kampus Uniwersytetu jest położony prakycznie w centrum miasta, nad rzeką po drugiej stronie Muzeum Guggenheima. Na kampus składają się dwa budynki - budynek główny, gdzie oprócz części administracyjnej znajduje się też m.in. wydział prawa i centrum językowe, oraz Deusto Business School połączone z wydziałem inżynierii. Stacja metra Deusto znajduje się jakieś 10 minut od uniwersytetu, można też dojechać autobusem lub po prostu chodzić na piechotę. 3. Uniwersytet państwowy czy prywatny, liczba studentów, studenci zagraniczni Universidad de Deusto to prywatny uniwersytet założony przez jezuitów, przez co w środku można natknąć się na religijne rzeźby czy nawet kaplicę. Na uczelni studiuje kilka tysięcy osób, w tym roku uniwersytet gościł około 300 studentów zagranicznych. Najwięcej z nich studiuje chyba w Deusto Business School, z opowieści innych osób przebywających na stypedium wynika, że ten wydział jest też najlepiej zorganizowany jeśli chodzi o studentów zagranicznych - specjalne przedmioty dedykowany studentom z wymiany, ogromna pomoc w wyborze przedmiotów. 4. Kursy opis kursów, w których brałeś udział: forma prowadzenia zajęć, sposób zaliczenia egzamin czy zaliczenie? Jaka była możliwość konsultacji, jak radziłeś sobie z językiem?
Empresa - (Iñigo Calvo) przedmiot prowadzony w większości po hiszpańsku, kilka wykładów po angielsku. Studenci Deusto realizują ten przedmiot na I roku, więc merytorycznie nie jest on zbyt wymagający. Zajęcia odbywają się w okołu 30-osobowej grupie i mają formę wykładu, jednak prowadzący zachęca studentów do aktywnego udziału w zajęciach, zadaje pytania, prosi o przykłady. Ocena końcowama kilka składowych - dwa kolokwia w trakcie semestru, projekt grupowy i egzamin końcowy. W tym roku jedna ze studentek zagranicznych (były nas w sumie 4 osoby) zapytała o możliwość zaliczenia przedmiotu w inny sposób niż egzamin i w efekcie wszyscy studenci z wymiany dostali możiwość napisania eseju. Prowadzący bardzo pomocny, odpowiadał na wszelkie pytania i wątpliwości, wykazywał się bardzo dużym zrozumieniem dla studentów zagranicznych (np. w przypadku trudności językowych na kolokwium można było napisać odpowiedź po angielsku albo dopytać o coś). International Marketing (María & Iñigo) - w poprzednich latach był chyba inny prowadzący (Bandarian), jednak w związku z jego udziałem w hiszpańskiej edycji Big Brothera (podobno) nastąpiły zmiany. Zaliczeniem był projekt grupowy - na podstawie desk research i analizy różnych możliwości należało "stworzyć" firmę, której projekt następnie przez cały semestr był dopracowywany. W trakcie semestru miały miejsce 3 prezentacje w trakcie których grupa prezentowała kolejne elementy wymagane przez prowadzących (business opportunity, trends, marketing plan, HR plan, financial plan etc.). Generalnie marketing był tylko jednym z wielu elementów. Prowadzący bardzo sympatyczni, mają duże doświadczenie consultingowe, chętni do pomocy. International HR Management (Ander) - można było dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy, jednak zajęcia były trochę nudnawe. Prowadzący na niektóre zajęcia starał się zapraszać różnych gości, którzy mieli bezpośrednie doświadczenie w niektórych kwestiach - zarządzanie ludźmi w Chinach, delegowanie pracowników do pracy w innym kraju i związane z tym procedury. Dużo praktycznej wiedzy, jednak panu Anderowi brakowało trochę zapału do przekazania jej. Zaliczenie składało się z kilku części - rozwiązanie business case'a przygotowanego przez prowadzącego (grupowo, w domu), rozwiązanie business case'a przygotowanego przez inną grupę (grupowo, w domu, każda grupa musiała zarówno napisać, jak i rozwiązać case), ocena pracy grupowej przez innych członków zespołu oraz egzamin pisemny w postaci business case'a (indywidualnie, można mieć w formie papierowej dowolną ilość notatek, także wydrukowanych). Generalnie przedmiot nie był zbyt wymgający. Prowadzący sympatyczny, ale mało energiczny. Economics and International Policy Issues (Massimo, Ricardo, Beatriz) - najbardziej wymagajacy przedmiot, prowadzony przez 3 różnych wykładców. Pierwsza część, prowadzona przez Massimo, to coś w stylu ekonomii międzynarodowej - modele handlu itp. Druga, prowadzona przez Ricardo, to International Policy Issues, najbardziej ciekawa, jednak obejmująca dużą ilość materiału. Trzecia, EU Policy, prowadzona przez Beatriz to teoria na temat Unii Europejskiej - traktaty, instytucje itp. Każdy z prowadzących ma indywidualny system zaliczenia. Massimo - jedna prezentacja grupowa, dwa eseje, jedno kolokwium w połowie zajęć i jedno pytanie na egzaminie końcowym. Ricardo - przed omawianiem każdego rozdziału należało wysłać do prowadzącego odpowiedzi na pytania (w 2-3 osobowych grupach, zwykle kilka stron A4), jedna prezentacja grupowa, na zajęciach po każdej prezentacji leciała runda pytań na jej temat (to również liczyło się do oceny), jedno pytanie na egzaminie końcowym. Beatriz - jedno pytanie na egzaminie końcowym. Żeby zaliczyć egzamin trzeba uzyskać przynajmniej 50% w każdym z pytań. Kurs hiszpańskiego (Susana) - zapisałam się zarówno na kurs intensywny (rozpoczynający się ok. 1,5 tygodnia przed wszystkimi innymi zajęciami), jak i regularny (trwający w trakcie semestru). Moim zdaniem warto zapisać się na oba, jednak jeśli ktoś musi wybrać, to chyba jednak więcej można się nauczyć na intensywnym. Zajęcia odbywają się wówczas codziennie od 9 do 14 i pewnie przez to też prowadzącemu
łatwiej jest omówić jakąś wiekszą porcję materiału. W przypadku kursu regularnego zajęcia odbywają się od poniedziałku do czwartku (niezależnie od prowadzącego) w kilku pasmach i trwają po 50 minut. Zaliczenie wygląda praktycznie identycznie we wszystkich grupach. W trakcie semestru jest jedno kolokwium, kilka wypracowań pisanych na zajęciach, kilka konwersatoriów w trakcie których jest oceniana zdolność wypowiadania się oraz egzamin końcowy. W skład oceny wchodzi również obecność. Susana, z którą miałam zajęcia, była najlepszą nauczycielką hiszpańskiego jaką kiedykolwiek miałam - potrafiła przedstawić wszystkie zawiłości gramatyczne w przejrzysty sposób, ilość materiału była optymalna, a sama Susana to cudowna i sympatyczna prowadząca. 5. Warunki studiowania dostęp do biblioteki, komputera, ksero Po drugiej stronie rzeki znajduje się uniwersytecka biblioteka. Oprócz tego w obu budynkach znajdują się specjalne pokoje do nauki i pracy grupowej (de facto bardzo komfortowo urządzone - kanapy, fotele, duże stoły). W budynku głównym funkcjonuje typowa kawiarnia, natomiast w budynku Deusto Business School znajduje się kafeteria połączona ze stołówką. Jest bardzo dużo stolików i co najważniejsze - kilka mikrofalówek. Można przynieść własne jedzenie i sobie odgrzać i generalnie nikt nie ma problemu z tym, że nic się tam nie kupiło. W obu budynkach funkcjonują również punkty ksero (Lankopi) - warto zwrócić uwagę na godziny otwarcia ze względu na siestę. 6. Warunki mieszkaniowe opis kampusu, co trzeba ze sobą przywieźć z Polski? Uczelnia oferuje kilka opcji zakwaterowania - akademik (dość drogi, z moich znajomych mieszkali tam głównie Brytyjczycy i Amerykanie), rodzina hiszpańska lub mieszkanie z innymi studentami z wymiany. W przypadku dwóch ostatnich opcji uczelnia udostępnia zrobioną w Google Maps mapkę z zaznaczonymi na planie miasta ok. 150 lokalizacjami - są to mieszkania do wynajęcia (właściciele współpracują z uczelnią) oraz rodziny goszczące. Po kliknięciu na każdą z pozycji wyświetla się informacja o liczbie pokoi, cenie, co zawiera cena i zdjęcia. Następnie wypełnia się formularz, w którym należy wskazać 5 mieszkań i uczelnia stara się jedno z nich przydzielić. Po przydziale do mieszkania uczelnia wysyła do studentów pdf, który zawiera bardziej szczegółowe informacje m.in. czy właściciel zapewnia pościel/ręczniki (u mnie akurat obie te rzeczy były). Część osób szukała też mieszkań na własną rękę, generalnie znalezienie mieszkania w Bilbao jest na pewno mniejszym problemem niż w Barcelonie czy Madrycie. W trakcie oglądania mieszkań warto zwrócić uwagę na ogrzewanie - mniej więcej od listopada trzeba zacząć grzać i większość mieszkań jest wyposażona w grzejniki elektryczne, co niestety wychodzi dość drogo. Nieliczne mieszkania (zwłaszcza w centrum) mają ogrzewanie z sieci, co zdecydowanie się bardziej opłaca. Większość osób mieszka w Deusto (najbliżej uczelni, trochę dalej od centrum miasta), Casco Viejo (stare miasto, ok. 20-25 minut na uczelnię) lub Uribarri (ok. 20-25 minut na uczelnię, od kwietnia 2017 skomunikowane z resztą miasta również metrem, którego nie ma na Google Maps, 10-15 minut na Casco Viejo) // wszystkie odległości pokonywane na piechotę. Na pewno warto zabrać ze sobą solidny parasol, dobrą kurtkę przeciwdeszczową i odporne na deszcz buty (polecam kalosze). 7. Recepcja jak zostałeś przyjęty, kto się tobą opiekował, kontakt z International Student Office Uczelnia oferuje uczestnictwo w programie Buddy, z którego nie korzystałam, ale z opowieści znajomych wynika, że warto; często zawarli przyjaźnie trwające przez cały okres wymiany, można zobaczyć wtedy miasto z perspektywy Baska. International Relations Office, które znajduje się w głównym budynku, bardzo dba o studentów międzynarodowych - panie są przemiłe i pomocne, natychmiastowo odpisują na maile. W pierwszych dniach pobytu zostało zorganizowane również spotkanie dla wszystkich studentów, gdzie wyjaśniano wszystkie kwestie formalne związane z
wypełnianiem dokumentów, wyborem przedmiotów czy wyrobieniem legitymacji. Dodatkowo każdy wydział ma swojego opiekuna zajmującego się studentami zagranicznymi, do którego zawsze można się udać w przypadku jakichkolwiek problemów. 8. Koszty utrzymania podaj szczegóły, które Twoim zdaniem mogłyby się przydać innym, np. najtańsza linia lotnicza, ubezpieczenie, jak uzyskać pozwolenie na pracę, jakie są środki komunikacji lokalnej, dokumenty, które mogą się przydać ( np. tłumaczenie metryki), codzienne wydatki w porównaniu z Warszawą. W przypadku, jeśli otrzymywałeś dofinansowanie, w jakim stopniu otrzymane stypendium zapewniało pokrycie kosztów utrzymania za granicą, relacje cen, gdzie robić zakupy? Jeśli chodzi o bilet lotniczy to orientując się odpowiednio wcześniej można znaleźć naprawdę dobre okazje, ceny samego biletu (bez bagażu) zaczynają się wówczas od 10-15 euro. Aby poruszać się po mieście komunikacją miejską (co moim zdaniem nie jest jakieś niezbędne, miasto nie jest duże, korzystałam raczej sporadycznie) najlepiej wyrobić kartę Barik. Można to zrobić w każdym automacie biletowym na stacji metra. Karta jest anonimowa (legalnie może na niej jeździć kilka osób) i działa na zasadzie karty prepaidowej. Jednorazowy przejazd (również z przesiadką) w granicach Bilbao to koszt ok. 1 euro. Również nieco dalsze wyprawy np. nad ocean nie przekraczają 2 euro w jedną stronę. Pokój w mieszkaniu to w zależności od lokalizacji i standardu koszt ok. 250-350 euro + media. Jest też akademik, ale jego cena jest astronomiczna (w tej cenie można całe mieszkanie wynająć). Po uśrednieniu rachunki za media wychodzą ok. 50 euro na miesiąc, przy czym różnice między wrześniem a np. listopadem są spore ze względu na ogrzewanie, które często jest na prąd. W moim przypadku wrzesień to 25 euro na osobę, ale listopad to już 75 euro na osobę. Jeśli chodzi o ceny w supermarkecie, na mieście itp. to średnio wszystko jest dwa razy droższe. Jest kilka sieci supermarketów, podobnie jak w Polsce jedne są tańsze, drugie droższe. W moim przypadku najczęściej był to market Eroski (chyba jeden z najtańszych), często można natknąć się na Dia lub BM (odrobinę droższy). Niedaleko uniwersytetu jest też Lidl. 9. Życie studenckie rozrywki, sport Sam uniwersystet przysyłał co jakiś czas informacje o wydarzeniach kulturalnych na terenie uczelni, można też było zapisać się na zajęcia sportowe. Na terenie miasta działa też ESN Bilbao, który organizuje mnóstwo atrakcji dla studentów zagranicznych, począwszy od zwiedzania miasta, przez różnego rodzaju imprezy, karaoke itp. po wycieczki do innych miast. Najprościej znaleźć ich stronę na Facebooku, gdzie publikują informacje o wydarzeniach. 10. Sugestie o czym dowiedziałeś się podczas pobytu, a co wolałbyś wiedzieć wcześniej? Twoje sugestie dotyczące usprawnienia zarządzania systemem grantów wewnątrz Uczelni przez Narodową Agencję (Fundację) oraz przez Komisję Europejską w przypadku studentów otrzymujących dofinansowanie. - 11. Adaptacja kulturowa wrażenia z przystosowywania się do nowego kraju, kultury; czy przeżyłeś szok kulturowy? Czy w kontaktach z mieszkańcami było coś czego się nie spodziewałeś? Co może zrobić osoba jadąca na stypendium żeby łatwiej przystosować się do nowego miejsca? W zasadzie jedyne, co może zaskoczyć, to wszechobecna siesta i co za tym idzie, fakt, że znaczna część sklepów jest zamknięta w godzinach ok. 14-17. Zaskakujące może
być również to, że zjedzenie obiadu w restauracji o godzinie np. 16 graniczy z cudem, gdyż "kuchnia" otwarta jest zwykle od 13 do 15, a następnie od 20. 12. Prosimy o krótką ocenę programu (max. kilka zdań, która mogłaby zachęcić innych studentów do wzięcia w nim udziału. Jeśli wyrazisz zgodę, użyjemy jej do celów promocyjnych programu.) Uważam, że decyzja dotycząca wyjazdu na wymianę była jedną z najlepszych w moim życiu. Po pierwsze, fakt, że nagle ląduje się w zupełnie obcym mieście w innym kraju często nie znając nikogo jest dobrą szkołą życia i uczy samodzielności. Dodatkowo jest to świetna okazja to podszkolenia języka. Po drugie wyjazd poszerza horyzonty. Nagle naszymi przyjaciółmi są ludzie z przeróżnych zakątków świata, nierzadko wyznający inne wartości, religię itp. To uczy otwartości i przełamuje stereotypy. I co równie ważne, można zobaczyć "od środka" jak wygląda życie w innym kraju - jak wyglądają zajęcia na uczelni, jak to wszystko funkcjonuje, na co jest zwracana uwaga itp. oraz po prostu doświadczyć, jak żyją ludzie w innym kraju. Czy wyrażasz zgodę na opublikowanie tej oceny w innym miejscu niż ten raport (np. Gazeta SGH, strony CPM, ulotki i inne materiały promujące programy wymiany)? TAK NIE Jeżeli masz ciekawe zdjęcia, którymi chcesz się podzielić [np. w formie albumu] prosimy również o podanie linku, bądź przesłanie zdjęć w formacie.jpg]. 13. Ocena: Jako ostatni punkt raportu prosimy o ocenę Uniwersytetu w skali od 1 do 5 pod względem ogólnym i merytorycznym (akademickim). Ocena ogólna: 5 Ocena merytoryczna: 5 Raport należy napisać na 3-5 stron formatu A4 i przekazać do CPM TYLKO w wersji elektronicznej plik PDF przesłany na adres osoby kontaktowej twojego programu: p. Agata Kowalik (Erasmus+ KA103, PO WER, CEMS ze stypendium Erasmus+) p. Nadiya Skyba (Erasmus+ KA107, PIM, umowy bilateralne, freemover) p. Galina Wandel (Polsko-Niemieckie Forum Akademickie Dziękujemy!