II FSK 232/13 Wyrok NSA

II FSK 232/13 Wyrok NSA Data orzeczenia 2015 01 20 orzeczenie prawomocne Data wpływu 2013 01 25 Sąd Sędziowie Symbol z opisem Hasła tematyczne Naczelny Sąd Administracyjny Antoni Hanusz Bogusław Woźniak Maciej Jaśniewicz /przewodniczący sprawozdawca/ 6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania 6560 Podatek dochodowy od osób fizycznych Sygn. powiązane III SA/Wa 203/12 Wyrok WSA w Warszawie z 2012 11 08 Skarżony organ Minister Finansów Treść wyniku Oddalono skargę kasacyjną Zasądzono zwrot kosztów postępowania Powołane przepisy Dz.U. 2010 nr 51 poz 307 art. 10 ust.1 pkt 3, art. 13 pkt 2 i 8, art. 30 ust.1 pkt 2 Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jednolity SENTENCJA Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Paweł Kowalczyk, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 203/12 w sprawie ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 września 2011 r. nr IPPB1/415 654/11 2/ES w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. UZASADNIENIE 1.1. Wyrokiem z dnia 8 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 203/12, oddalił skargę T. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 28 września 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. 1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że Skarżąca złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. We wniosku przedstawiła stan faktyczny wskazując, że organizuje konkursy, mające na celu wsparcie sprzedaży jej produktów w kolekturach, tj. miejscach sprzedaży gier hazardowych. Konkursy są przeprowadzane na podstawie zatwierdzonych przez Zarząd Spółki albo Dyrektora Oddziału regulaminów konkursów. Nagrody konkursowe są przyznawane osobom fizycznym, prowadzącym sprzedaż produktów Skarżącej w kolekturach, które osiągnęły najlepsze wyniki sprzedaży w danym przedziale czasu. Nagrodami mogą być pieniądze, rzeczy, bony towarowe. Zorganizowanie konkursu pozwała wyłonić i wyróżnić najbardziej skutecznych sprzedawców, a poprzez zaangażowanie sprzedawców w rywalizacji konkursowej ma za zadanie zwiększenie globalnej sprzedaży produktów Skarżącej. Wśród potencjalnych uczestników konkursów, którym mogą zostać przyznane nagrody, Skarżąca wyodrębniła trzy grupy uczestników, w tym m.in. osoby fizyczne, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 1/6

prowadzące sprzedaż produktów w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej (zwanych kolektorami prawnymi). Skarżąca spytała, według jakich zasad należy opodatkować nagrody, przekazywane zwycięzcom organizowanych przez nią konkursów skierowanych m.in. do kolektorów prawnych? Jej zdaniem nagrody przyznane kolektorom prawnym powinny być opodatkowane na analogicznych zasadach jak uzyskiwane przez nich przychody z działalności gospodarczej. Konkurs jest więc związany z wykonywaną przez kolektora prawnego działalnością gospodarczą. Gdyby kolektor prawny nie prowadził działalności gospodarczej w omawianym zakresie, nie mógłby uzyskać przychodu z tytułu otrzymania nagrody za udział w konkursie, organizowanym przez Skarżącą. Powyższe oznacza, że kolektorzy prawni powinni samodzielnie doliczać przychód z tytułu otrzymania nagrody konkursowej do swoich przychodów z działalności gospodarczej i w ten sposób uwzględnić go w rachunku podatkowym. Opodatkowanie nagrody może nastąpić w omawianym przypadku według skali podatkowej, bądź też według jednolitej 19% stawki podatku, jeżeli kolektor prawny opodatkowuje dochody na podstawie zasad określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.; dalej powoływanej jako : "u.p.d.o.f."). W związku z przekazaniem nagrody kolektorowi prawnemu Skarżąca nie będzie występowała w charakterze płatnika podatku dochodowego. 1.3. Minister Finansów w wydanej w wydanej w dniu 28 września 2011 r. interpretacji indywidualnej uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe i wyjaśnił, że przepisy u.p.d.o.f. nie definiują pojęcia "konkurs", również w obowiązującym systemie prawnym brak jest legalnej definicji tego pojęcia, wobec czego w celu określenia ich znaczenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Minister zwrócił uwagę, że konkursy przeprowadzane przez Skarżącą posiadają regulamin, w którym wskazane są kryteria wyłaniania zwycięzcy, czyli wystąpią elementy niezbędne do uznania ich za konkurs i spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. W konsekwencji przychód z tytułu nagród, uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez kontrahentów Spółki, będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Opodatkowanie nagród musi odbyć się zgodnie z zasadami, jakie ustawodawca zawarł w treści art. 41 ust. 4 i ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.f. Organ wyjaśnił, że zasady ustalania wartości świadczeń w naturze zostały określone w art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f. W efekcie w przypadku, gdy będzie to nagroda pieniężna, laureaci konkursu otrzymają nagrodę po potrąceniu kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10%, który Skarżąca jako płatnik podatku winna pobrać od wartości nagrody i odprowadzić na rachunek urzędu skarbowego. W sytuacji nagród rzeczowych laureaci konkursów, przed wydaniem nagrody, powinni wpłacić płatnikowi zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wartości nagrody. 2.1. Po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka wywiodła skargę, w której wniosła o uchylenie interpretacji oraz zarzuciła organowi naruszenie art. 14c 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej zwana : "Ordynacja podatkowa"), poprzez brak oceny stanowiska Skarżącej, wyrażonego w złożonym wniosku oraz art. 14 ust. 2 pkt 8, art. 27 ust. 1, art. 30c, art. 44 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. poprzez błędne zastosowanie i błędną wykładnię tych przepisów, polegające na bezpodstawnym przyjęciu, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i kooperujące w jej ramach ze Skarżącą, które otrzymują nagrody w ramach konkursów organizowanych przez Skarżącą, osiągają w związku z tym przychód opodatkowany na zasadach art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a nie na zasadach określonych dla przychodów z działalności gospodarczej art. 14 u.p.d.o.f. 2.2. W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie. http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 2/6

2.3. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że do opisanego stanu faktycznego konieczne jest zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Gdyby ustawodawca zamierzał zwolnić płatnika z obowiązku poboru podatku od nagrody wydawanej przedsiębiorcy na mocy art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., zawarłby takie upoważnienie w ustawie. Takie właśnie rozwiązanie wprowadzono w art. 41 ust. 2 u.p.d.o.f., z którego wynika, że płatnicy są zwolnieni z poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Ustawodawca w odniesieniu do nagród w konkursach czy loteriach nakazuje organizatorowi skarżącej Spółce pełnienie funkcji płatnika i nie przewiduje w tym zakresie żadnych odstępstw. Sąd zgodził się z argumentacją organu, że konkursy, przeprowadzane przez Skarżącą, posiadają regulamin, w którym wskazane są kryteria wyłaniania zwycięzcy, czyli występują elementy niezbędne do uznania ich za konkurs i spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania, przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. W konsekwencji przychód z tytułu nagród, uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez kontrahentów Spółki, będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. 3.1. W skardze kasacyjnej pełnomocnik Skarżącej wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Autor skargi kasacyjnej na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; zwana dalej : "p.p.s.a.") zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. błędną wykładnię art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. polegającą na uznaniu, że pojęcie konkurs jakim operuje przepis obejmuje działania Skarżącego, polegające na przyznawaniu nagród dla innych przedsiębiorców (kolektorów prawnych) na podstawie regulaminu, w którym za kryterium przyznawania nagród przyjęte zostało osiągnięcie najwyższego poziomu sprzedaży produktów przez kolektorów prawnych w określonych przedziale czasu, gdy jednocześnie kolektorzy prawni prowadzą działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży produktów Skarżącej i w związku z tym nie są zobowiązani do wykonywania jakichś innych dodatkowych czynności względem wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, żeby móc uzyskać nagrodę od skarżącego. 3.2. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej jej autor podniósł, że wykładnia art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. zaprezentowana przez Sąd I instancji prowadzi do konkluzji, że za konkurs należy uznać każdą rywalizację w dowolnej dziedzinie zorganizowaną wg zasad określonych w regulaminie, także w przypadku gdy rywalizacja ta dotyczy pokrywających się z czynnościami wykonywanymi przez uczestnika w ramach działalności gospodarczej. Zdaniem Skarżącego jeżeli kolektorzy prawni z racji uczestnictwa w "konkursach" nie wykonują rodzajowo odmiennych czynności od tych, które zwykle wykonują w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej, to wówczas brak jest przesłanek do uznania, że uczestniczą oni w konkursie, o jakim jest mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Czynności te stanowią element prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. 3.3. Odpowiedzi na skargę kasacyjną nie wniesiono, a na rozprawie w dniu 20 stycznia 2015 r. pełnomocnik Ministra Finansów wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: 4.1. Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu. 4.2. Zgodnie z art. 183 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 3/6

skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W rozpoznawanej sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności skutkujących nieważnością postępowania, o jakich mowa w art. 183 2 p.p.s.a. i nie zachodzi żadna z przesłanek, o których mowa w art. 189 p.p.s.a., które Naczelny Sąd Administracyjny rozważa z urzędu dokonując kontroli zaskarżonego skargą kasacyjną wyroku. 4.3. Przechodząc do rozpatrzenia zarzutu naruszenia prawa materialnego, wskazać należy, że treść art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. dotyczy wygranych, które otrzymano w konkursach, grach i zakładach wzajemnych oraz nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem, że nie mamy do czynienia ze zwolnieniem podatkowym przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 u.p.d.o.f. W stanie faktycznym zaprezentowanym przez Skarżącą Spółkę wskazano, że organizuje ona konkurs adresowany m.in. dla swoich kontrahentów, którzy prowadzą działalność gospodarczą. Trafnie zauważono w zaskarżonej do WSA interpretacji indywidualnej, że legislator podatkowy nie zdefiniował na użytek u.p.d.o.f. pojęcia "konkurs" i w związku z tym należy sięgać do znaczenia jakie nadają mu reguły języka etnicznego. Zgodnie zaś z nimi "konkurs" to nie tylko wydarzenie na niwie artystycznej, rozrywkowej, czy sportowej, lecz tego rodzaju przedsięwzięcie, które daje możliwość wyboru osoby, bądź osób najlepszych w danej dziedzinie, według kryteriów ustanawianych przez jego organizatora. Oznacza to, że w pojęciu konkursu o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. istotnym elementem jest element rywalizacji. Nie ulegało wątpliwości, że zgodnie z przedstawiony stanem faktycznym, do prezentacji którego z mocy art. 14b 3 Ordynacji podatkowej upoważniony i zobowiązany jest wyłącznie podmiot ubiegający się o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, konkurs ogłoszony przez Spółkę miał na celu wyłonienie najlepszych sprzedawców jej usług, czy produktów w kolekturach, zgodnie z zatwierdzonym regulaminem. Na skutek rywalizacji konkursowej mieli zostać wyłonieni najlepsi sprzedawcy produktów, co niewątpliwie miało związek tak z działalnością gospodarczą T. sp. z o.o., jak i jego kontrahentów, a także miało na celu zwiększenie sprzedaży wszystkich podmiotów, czyli ogłaszającego konkurs, jak i jego uczestników, czyli w efekcie zwiększenie przychodów z działalności gospodarczej. Niewątpliwie zatem wygrane w konkursach tak o charakterze rzeczowym jak i pieniężnym miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a nawet były warunkowane jej prowadzeniem przez uczestników konkursu. Z tego wynika, że wielkość sprzedaży produktów Skarżącego, wynikająca z prowadzonej przez danego przedsiębiorcę działalności gospodarczej, sama w sobie nie gwarantowała wygranej w konkursie. Koniecznym było bowiem jej porównanie do wielkości sprzedaży innych uczestników, na którą dany przedsiębiorca nie miał wpływu. Zauważyć należy w tym miejscu, że czym innym jest system rabatowy, w którym wszyscy kontrahenci danego przedsiębiorcy po osiągnięciu określonego pułapu obrotów i spełnieniu innych określonych przez niego warunków otrzymują świadczenia. Wskazywany przez stronę wnoszącą skargę kasacyjną wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2007 r., w sprawie II FSK 1012/07 (publ. LEX nr 452487) dotyczył zaś sprzedaży premiowej, która pozbawiona była cech wyjątkowości i nie można było twierdzić, aby nabywcy zostali w jakikolwiek sposób wyróżnieni. Dokonując w tej sprawie wykładni art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stwierdzono, że "wypłata dokonana na rzecz podatnika nie stanowiła wyróżnienia o charakterze materialnym, ani tym bardziej moralnym, a była jedynie elementem polityki cenowej hurtowni farmaceutycznej, a zgodnym zamiarem stron i celem umowy było obniżenie ceny, a nie wyróżnienie nabywców". 4.4. Ponadto rozstrzygnięcia wymaga, czy pomimo tego, że określony przedsiębiorca otrzymuje wygraną w konkursie, o którym stanowi art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., powinna ona zostać opodatkowana 10 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym od dochodu (przychodu) z tego tytułu, czy też powinna podlegać sumowaniu z innymi przychodami z działalności gospodarczej, o których http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 4/6

stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 1 i 2 pkt 8) u.p.d.o.f. i podlegać opodatkowaniu według zasad ogólnych według skali wynikającej z art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f. lub zgodnie z wyborem przedsiębiorcy podatkiem liniowym przewidzianym w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f. Podkreślenia wymaga jeszcze raz, że sam fakt posiadania statusu kontrahenta Skarżącego warunkował jedynie udział w zorganizowanym przez niego konkursie, ale nie gwarantował żadnej wygranej lub nagrody. Samą już wygraną w konkursie przynosiła natomiast rywalizacja w zakresie wielkości sprzedaży produktów, a nie wyłącznie aktywność danego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej. Wobec tego wolumen sprzedaży produktów Spółki, wynikający z prowadzonej przez danego przedsiębiorcę działalności gospodarczej, sam w sobie nie gwarantował wygranej w konkursie. Konieczne było bowiem jej porównanie do wielkości sprzedaży innych uczestników, na które dany przedsiębiorca nie miał wpływu. Przede wszystkim należy jednak wskazać, że art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie zawiera żadnego ograniczenia podmiotowego, które uniemożliwiałoby objęcie jego zakresem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Tym samym nie wyklucza on zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego do przychodów przedsiębiorców stanowiących nagrody i wygrane w konkursach organizowanych przez kontrahentów tych przedsiębiorców. Brak jest podstaw, aby organizowane przez Skarżącego konkursy traktować analogicznie do sprzedaży premiowej, skoro pojęcia te rozróżnia ustawodawca. Ponadto, sprzedaż premiowa związana z działalnością gospodarczą, także objęta jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym przewidzianym w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Należy wobec tego podzielić analogiczne zapatrywania wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2006 r., w sprawie II FSK 304/05 (publ. LEX nr 261965) dotyczącym nagród związanych ze sprzedażą premiową, że art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. ma zastosowanie do wszystkich nagród, zarówno tych mających związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, jak i nie mających. Nie ma żadnych podstaw, aby z zakresu znaczeniowego zwrotu frazeologicznego "wygrane w konkursach" wyłączyć nagrody związane z działalnością gospodarczą. Potwierdza to także wykładnia systemowa wewnętrzna, gdyż przepisy dotyczące źródeł przychodów zawarte zostały w przepisach Rozdziału 2 u.p.d.o.f. (art. 10 do art. 20 u.p.d.o.f), zaś przepisy dotyczące podstawy obliczenia i wysokość podatku znajdują się w Rozdziale 6 u.p.d.o.f. W przepisach tych ogólna reguła dotycząca podstawy obliczenia podatku z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.f., dotycząca dochodu ustalonego zgodnie a art. 9 i art. 24 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. została ograniczona zastrzeżeniami wynikającymi z art. 29 30c, art. 30e i art. 30f u.p.d.o.f. Przesądza to zatem, że regulacja z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stanowi lex specialis w stosunku do zasad opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności. Również w przypadku przedsiębiorców opłacających podatek liniowy z art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f. zawarto zastrzeżenie, że regulacja ta nie dotyczy dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 30 u.p.d.o.f. Gdyby ustawodawca z zakresu art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. chciał wyłączyć nagrody i wygrane otrzymane w konkursach związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez ich uczestników, uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści tego przepisu. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej (nagrody). Jednocześnie zauważyć należy, że sprzedaż premiowa związana z działalnością gospodarczą także objęta jest zryczałtowanym podatkiem dochodowym przewidzianym w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f, jednakże nagrody związane ze sprzedażą premiową otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiące przychód z tej działalności, wyłączone zostały jedynie ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., nie zaś z zakresu zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Dowodzi to, iż ustawodawca dostrzega fakt, że sprzedaż premiowa może dotyczyć zarówno przedsiębiorców, jak i osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i stosownie do tego konstruuje opodatkowanie związanych z nią nagród, wprost uwzględniając przy tym związek nagród z działalnością gospodarczą podatnika http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 5/6

zdobywcy nagrody. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego taki sam wniosek dotyczy także nagród i wygranych otrzymanych w konkursach ujętych w tym samym art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. W konsekwencji za uprawniony należy uznać wniosek, że jeżeli Skarżąca Spółka organizuje przedsięwzięcie spełniający wymogi przypisane właśnie konkursowi, to otrzymane przez uczestników wygrane stanowią przychód z konkursu. Tego zaś rodzaju przychód podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez względu na fakt, czy uzyskał go przedsiębiorca, czy też osoba nieprowadząca działalności gospodarczej. 4.5. Z tych przyczyn na podstawie art. 184 p.p.s.a. skargę kasacyjną należało oddalić. O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 204 pkt 1 i art. 205 2 p.p.s.a. w związku z 14 ust. 2 pkt 2 lit. c) i pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490). 8 http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/d1949454c6 6/6