Parlament Europejski 2014-2019 Dokument z posiedzenia B8-1162/2016 } B8-1163/2016 } B8-1167/2016 } B8-1168/2016 } B8-1170/2016 } B8-1171/2016 } B8-1172/2016 } RC1 25.10.2016 WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI złożony zgodnie z art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy: EFDD (B8-1162/2016) S&D (B8-1163/2016) ECR (B8-1167/2016) GUE/NGL (B8-1168/2016) ALDE (B8-1170/2016) PPE (B8-1171/2016) Verts/ALE (B8-1172/2016) w sprawie sytuacji dziennikarzy w Turcji (2016/2935(RSP)) Cristian Dan Preda, Renate Sommer, Elmar Brok, Anna Maria Corazza Bildt, Manolis Kefalogiannis, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska w imieniu grupy PPE Kati Piri, Eric Andrieu, Nikos Androulakis, Francisco Assis, Zigmantas Balčytis, Hugues Bayet, Brando Benifei, Vilija Blinkevičiūtė, Simona Bonafè, Nicola Caputo, Andrea Cozzolino, Miriam Dalli, Isabella De Monte, Monika Flašíková Beňová, Doru-Claudian Frunzulică, Neena Gill, Zjednoczona w różnorodności
Ana Gomes, Cătălin Sorin Ivan, Liisa Jaakonsaari, Eva Kaili, Jeppe Kofod, Miapetra Kumpula-Natri, Cécile Kashetu Kyenge, Miltiadis Kyrkos, Marju Lauristin, Krystyna Łybacka, Vladimír Maňka, Costas Mavrides, Victor Negrescu, Momchil Nekov, Demetris Papadakis, Vincent Peillon, Tonino Picula, Miroslav Poche, Gabriele Preuß, Monika Smolková, Tibor Szanyi, Paul Tang, Claudia Țapardel, Marc Tarabella, Elena Valenciano, Julie Ward, Boris Zala, Carlos Zorrinho w imieniu grupy S&D Charles Tannock, Mark Demesmaeker, Angel Dzhambazki, Raffaele Fitto w imieniu grupy ECR Alexander Graf Lambsdorff, Marietje Schaake, Pavel Telička, Izaskun Bilbao Barandica, María Teresa Giménez Barbat, Petras Auštrevičius, Beatriz Becerra Basterrechea, Dita Charanzová, Marielle de Sarnez, Gérard Deprez, José Inácio Faria, Marian Harkin, Ivan Jakovčić, Valentinas Mazuronis, Louis Michel, Javier Nart, Urmas Paet, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Carolina Punset, Jasenko Selimovic, Ivo Vajgl, Johannes Cornelis van Baalen, Paavo Väyrynen, Cecilia Wikström, Hannu Takkula, Hilde Vautmans w imieniu grupy ALDE Takis Hadjigeorgiou, Patrick Le Hyaric, Marie-Christine Vergiat, Marisa Matias, Xabier Benito Ziluaga, Lola Sánchez Caldentey, Miguel Urbán Crespo, Tania González Peñas, Estefanía Torres Martínez, Kateřina Konečná, Merja Kyllönen, Martina Michels, Sofia Sakorafa, Malin Björk, Barbara Spinelli, Eleonora Forenza, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou, Kostas Chrysogonos, Helmut Scholz, Curzio Maltese w imieniu grupy GUE/NGL Rebecca Harms, Bodil Valero, Ernest Maragall, Ska Keller, Barbara Lochbihler, Benedek Jávor, Ulrike Lunacek, Ernest Urtasun, Josep-Maria Terricabras w imieniu grupy Verts/ALE Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao w imieniu grupy EFDD
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji dziennikarzy w Turcji (2016/2935(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Turcji, w szczególności rezolucję z dnia 15 stycznia 2015 r. w sprawie wolności słowa w Turcji niedawne aresztowania dziennikarzy i dyrektorów mediów oraz systematyczne wywieranie nacisków na media 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie sprawozdania za 2015 r. w sprawie Turcji 2, uwzględniając sprawozdanie Komisji za rok 2015 r. w sprawie Turcji, opublikowane dnia 10 listopada 2015 r., uwzględniając wspólne oświadczenie w sprawie sytuacji w Turcji wydane dnia 16 lipca 2016 r. przez wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel Federikę Mogherini oraz komisarza do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia Johannesa Hahna, uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Turcji z dnia 18 lipca 2016 r., uwzględniając oświadczenie w sprawie ogłoszenia stanu wyjątkowego w Turcji wydane dnia 21 lipca 2016 r. przez wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel Federikę Mogherini oraz komisarza Johannesa Hahna, uwzględniając dialog polityczny na wysokim szczeblu między UE a Turcją z dnia 9 września 2016 r., uwzględniając fakt, że poszanowanie praworządności, w tym wolności wypowiedzi, to jedna z podstawowych wartości UE, uwzględniając prawo do wolności wypowiedzi zapisane w europejskiej konwencji praw człowieka i w Międzynarodowym pakcie praw obywatelskich i politycznych, których Turcja jest stroną, uwzględniając zalecenia zawarte w opinii w sprawie artykułów 216, 299, 301 i 314 tureckiego kodeksu karnego, przyjęte przez Komisję Wenecką podczas jej 106. posiedzenia plenarnego (Wenecja, w dniach 11 12 marca 2016 r.), uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu, A. mając na uwadze, że w dniu 15 lipca 2016 r. w Turcji miała miejsce próba zamachu stanu, w trakcie której zginęło ponad 250 osób, a ponad 2100 osób odniosło obrażenia; 1 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0014. 2 Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0133.
B. mając na uwadze znaczenie obrony demokracji przy pełnym zaangażowaniu na rzecz praw człowieka i praworządności, a także znaczenie współpracy między UE, Radą Europy i Turcją w tym względzie; mając na uwadze, że Turcja jest kluczowym partnerem Unii Europejskiej; C. mając na uwadze, że według Europejskiej Federacji Dziennikarzy i Stowarzyszenia Dziennikarzy Tureckich po próbie zamachu stanu z dnia 15 lipca 2016 r. turecka policja aresztowała co najmniej 99 dziennikarzy i pisarzy, którym dotychczas nie przedstawiono żadnych zarzutów, przy czym liczba pracowników mediów zatrzymanych pod zarzutami prawdopodobnie związanymi z korzystaniem przez nich z prawa do wolności wypowiedzi wynosiła na dzień 20 października 2016 r. co najmniej 130; mając na uwadze, że zwolniono 64 spośród dziennikarzy aresztowanych po 15 lipca 2016 r.; mając na uwadze, że uwięzionym dziennikarzom odmówiono prawa dostępu do adwokata, są oni przetrzymywani w nieludzkich warunkach, grozi się im i są źle traktowani; mając na uwadze, że formułowane są twierdzenia, iż współredaktorzy naczelni zamkniętego dziennika Özgür Gündem Bilir Kaya i Inan Kizilkaya byli w więzieniu torturowani; D. mając na uwadze, że jeszcze przed nieudaną próbą zamachu stanu nakładano restrykcje na media i wywierano presję na dziennikarzy; mając na uwadze, że według Komitetu Obrony Dziennikarzy po próbie zamachu stanu władze Turcji zamknęły biura ponad 100 nadawców, gazet, czasopism, wydawców i dystrybutorów, pozbawiając pracy ponad 2 300 dziennikarzy i pracowników mediów; mając na uwadze, że co najmniej 330 dziennikarzom odebrano legitymacje prasowe; E. mając na uwadze, że wśród zatrzymanych dziennikarzy znajdują się m.in. znana pisarka Asli Erdogan, która była także członkinią organu doradczego i felietonistką obecnie zamkniętego dziennika kurdyjskiego Özgür Gündem, nauczyciel akademicki i felietonista Mehmet Altan oraz jego brat Ahmet Altan, pisarz i były redaktor tygodnika Taraf; F. mając na uwadze, że według Human Rights Watch wiele z tych postępowań podjęto mimo braku jakichkolwiek dowodów na udział osób oskarżonych w nieudanym zamachu; mając na uwadze, że należy zapewnić prawo do rzetelnego procesu sądowego, oraz mając na uwadze, że postępowanie wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych z mediami charakteryzuje się brakiem bezstronności i niezależności; 1. zdecydowanie potępia próbę zamachu stanu w Turcji, do której doszło dnia 15 lipca 2016 r.; popiera prawowite instytucje Turcji; ubolewa nad wysoką liczbą ofiar; wyraża solidarność z ofiarami i ich rodzinami; 2. uznaje, że rząd turecki ma prawo, a także obowiązek zareagować na próbę zamachu stanu; podkreśla jednak, że nieudany przewrót wojskowy nie może być wymówką dla rządu tureckiego służącą do dalszego tłumienia legalnej i pokojowej opozycji oraz uniemożliwiania dziennikarzom i mediom pokojowego korzystania z wolności słowa poprzez nieproporcjonalne i nielegalne działania i środki; 3. wzywa władze Turcji, aby uwolniły dziennikarzy i pracowników mediów przetrzymywanych mimo braku przekonujących dowodów działalności przestępczej, w
tym znanych dziennikarzy, takich jak Nazli Ilicak, Sahin Alpay, Asli Erdogan, Murat Aksoy, Ahmet Altan i Mehmet Altan; podkreśla, że dziennikarze nie powinni być przetrzymywani z powodu treści ich materiałów dziennikarskich lub domniemanych powiązań, również w przypadku gdy przedstawiono im zarzuty, oraz podkreśla, że należy dopilnować, aby tymczasowe aresztowanie stosowano w drodze wyjątku; 4. przypomina, że wolna i pluralistyczna prasa jest istotnym elementem każdej demokracji, podobnie jak sprawiedliwość proceduralna, domniemanie niewinności i niezawisłość sądów; przypomina władzom Turcji, że z mediami i dziennikarzami należy obchodzić się z największą ostrożnością, gdyż wolność wypowiedzi i wolność mediów ma decydujące znaczenie dla funkcjonowania demokratycznego i otwartego społeczeństwa; 5. ubolewa, że środki nadzwyczajne są także wykorzystywane do nękania członków rodzin dziennikarzy, którzy uciekli za granicę lub się ukrywają, a nękanie to przybiera między innymi postać unieważniania paszportów lub tymczasowych aresztowań w zastępstwie za osoby faktycznie oskarżone; 6. wyraża poważne zaniepokojenie zamknięciem ponad 150 serwisów medialnych; wzywa do ich ponownego otwarcia, przywrócenia ich niezależności oraz ponownego zatrudnienia zwolnionych pracowników zgodnie ze sprawiedliwością proceduralną; wzywa władze Turcji, by położyły kres praktyce niewłaściwego stosowania przepisów kodeksu karnego w celu mianowania powierników w prywatnych organizacjach medialnych oraz zaprzestały ingerencji w kierowanie niezależnymi organizacjami informacyjnymi, w tym w odniesieniu do decyzji redakcyjnych oraz zwolnień dziennikarzy i redaktorów, a także by przestały wywierać presję na krytyczne serwisy informacyjne i dziennikarzy oraz ich zastraszać; potępia próby zastraszania i wydalania korespondentów zagranicznych przez władze tureckie; 7. apeluje do tureckiego rządu o zawężenie zakresu środków nadzwyczajnych, tak aby nie można ich było dłużej stosować w celu ograniczania wolności słowa; podkreśla, że dochodzenia w sprawie domniemanego udziału w próbie zamachu stanu powinny być prowadzone rzetelnie, bezstronnie i na podstawie przekonujących dowodów, a nie odpowiedzialności zbiorowej, co może prowadzić do zbiorowej kary; 8. podkreśla, że Turcja stoi w obliczu realnego zagrożenia terroryzmem; powtarza jednak, że szeroko zdefiniowane tureckie przepisy antyterrorystyczne nie powinny być wykorzystywane do karania dziennikarzy za korzystanie z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi; wzywa do pilnego wdrożenia zaleceń Komisji Weneckiej z marca 2016 r. i do zmiany przepisów antyterrorystycznych; 9. wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) i państwa członkowskie, by nadal ściśle monitorowały praktyczne konsekwencje wprowadzenia stanu wyjątkowego oraz by zadbały o monitorowanie wszystkich procesów dziennikarzy; 10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, a także prezydentowi, rządowi i parlamentowi
Turcji.