Wybierając się na leczenie uzdrowiskowe, musimy się liczyć z pewnymi kosztami. Kuracjusz z własnej kieszeni musi pokryć część kosztów związanych z zakwaterowaniem i wyżywieniem. Tylko niektóre grupy osób są z tych kosztów zwolnione. Czy leczenie tylko ze skierowaniem Zakończyłam długotrwałe leczenie. Lekarz prowadzący zalecił mi pobyt w sanatorium. Czy muszę mieć na nie skierowanie? Tak Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe w sanatorium lub w szpitalu uzdrowiskowym jest niezbędne. Wystawia je lekarz tzw. ubezpieczenia zdrowotnego, czyli taki, który ma podpisaną umowę z NFZ na świadczenie swoich usług w danym roku lub pracuje w placówce, która ma taką umowę. W przypadku konieczności kontynuowania leczenia w szpitalnym uzdrowisku skierowanie wystawia również lekarz zatrudniony w szpitalu, w którym pacjent był leczony (w takim przypadku skierowanie jest wystawiane nie później niż w dniu wypisania chorego ze szpitala). Do skierowania powinna być dołączona karta informacyjna, zawierająca niezbędne dane na temat przebiegu choroby. Wystawiając skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, lekarz kieruje się stanem zdrowia pacjenta, a także wskazaniami uzasadniającymi odbycie tego rodzaju kuracji. Lekarz, który je wystawił, powinien przesłać skierowanie do właściwego ze względu na zamieszkanie pacjenta oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Może to także zrobić sam zainteresowany. Koperta powinna być opatrzona dopiskiem: skierowanie na leczenie uzdrowiskowe. Skierowanie musi być zaakceptowane przez Fundusz. Zasadność wysłania pacjenta na leczenie uzdrowiskowe potwierdza więc lekarz specjalista w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. Lekarz specjalista może dokonać zmiany kwalifikacji skierowania z leczenia sanatoryjno-uzdowiskowego na leczenie w szpitalu uzdrowiskowym (lub odwrotnie). Skierowanie powinno być rozpatrzone przez Fundusz nie później niż 30 dni od daty wpłynięcia dokumentu do oddziału NFZ. Jedynie w uzasadnionych przypadkach (np. w celu uzupełnienia dokumentacji) termin ten może być przedłużony o kolejne 14 dni. O kolejności rozpatrywania skierowań na leczenie uzdrowiskowe decyduje data ich wpłynięcia do NFZ. Art. 33 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. z 2008 r. Dz.U. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). 1 / 6
Par. 2 3 rozporządzenia ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia Czy wyjazd tylko we wskazane miejsce Lekarz wystawił mi skierowanie do sanatorium z adnotacją wskazującą miejscowość uzdrowiskową, do której powinienem być skierowany. Czy Fundusz ma obowiązek uwzględnić to wskazanie? Nie Kwalifikacji skierowania na leczenie uzdrowiskowe dokonuje lekarz specjalista w dziedzinie balneoklimatogii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, zatrudniony w oddziale wojewódzkim Funduszu, na podstawie informacji o aktualnym stanie zdrowia pacjenta oraz schorzeniach współistniejących. Wszelkie dodatkowe określenia lekarza kierującego dotyczące m.in. miejsca i rodzaju leczenia uzdrowiskowego nie są wiążące dla oddziału wojewódzkiego Funduszu. Par. 2 pkt 3 rozporządzenia ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia uzdrowiskowego (Dz.U. nr 274, 2724 z późn. zm.). Czy do uzdrowiska można tylko raz na rok Właśnie wróciłem z pobytu w sanatorium. Planuję złożyć wniosek o kolejny wyjazd. Czy są jakieś ograniczenia w liczbie wyjazdów do uzdrowiska w ciągu roku? Tak Zgodnie z obowiązującymi przepisami przyjmuje się, że zalecaną częstotliwością korzystania z leczenia uzdrowiskowego jest nie więcej niż raz na 12 miesięcy (w przypadku dorosłych). Jeżeli jednak stan zdrowia chorego wymaga kolejnego pobytu w uzdrowisku w krótszym czasie, to lekarz może zdecydować o wystawieniu kolejnego skierowania. Jednak jego weryfikacji i oceny dokonują specjaliści w NFZ. Par. 2 pkt 1 ust. 5 rozporządzenia ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia Czy pacjent może zrezygnować z wyjazdu Niestety, nie mogę wyjechać do sanatorium w terminie wskazanym przez NFZ. Czy mogę z niego zrezygnować i ubiegać się o inny termin? Tak Pacjent ma prawo zrezygnować z wyjazdu do uzdrowiska. Przyznane skierowanie powinno zostać bezzwłocznie zwrócone do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania oddziału Funduszu. Każda rezygnacja powinna być uzasadniona i właściwie udokumentowana 2 / 6
w formie pisemnej. Oddział Funduszu uznaje rezygnację i zwrot skierowania za zasadny w sytuacji: wypadku losowego (np. śmierć członka rodziny), choroby ubezpieczonego, braku możliwości uzyskania przez ubezpieczonego urlopu we wskazanym w skierowaniu terminie. Jeżeli Fundusz uzna, że przyczyny rezygnacji z wyjazdu są uzasadnione, wyznacza nowy termin wyjazdu do uzdrowiska. Natomiast w przypadku nieuzasadnionej rezygnacji bądź zwrócenia skierowania po terminie rozpoczęcia turnusu lub braku jego zwrotu pacjent może ubiegać się o wyjazd do uzdrowiska dopiero po roku od daty proponowanego, ale niewykorzystanego wyjazdu. Par. 4 8 rozporządzenia ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia Czy kuracjusz płaci za pobyt w sanatorium W tym roku po raz pierwszy wyjeżdżam do sanatorium. Czy oprócz kosztów związanych z dojazdem muszę liczyć się z dodatkowymi wydatkami? Tak Pacjent płaci za przejazd do uzdrowiska oraz pokrywa część kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium. Wysokość opłat jest uzależniona od terminu pobytu odpłatność jest niższa od 1 października do 30 kwietnia, wyższa natomiast w pozostałych miesiącach roku. Kosztów związanych z wyżywieniem i zakwaterowaniem w uzdrowiskach nie ponoszą dzieci i młodzież: Dotyczy to tych osób, które nie ukończyły 18 roku życia, uczą się i nie ukończyły 26 lat, są niepełnosprawne w znacznym stopniu (bez ograniczenia wieku), są uprawnione do renty rodzinnej. Wyjeżdżając na leczenie uzdrowiskowe, osoby wyżej wymienione muszą mieć ze sobą ważną legitymację szkolną, studencką lub orzeczenie o niepełnosprawności w celu weryfikacji np. ich wieku lub stopnia upośledzenia. Fundusz nie płaci za pobyt w sanatorium rodzica czy opiekuna dzieci. Za okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym jest pobierana opłata miejscowa (tzw. opłata 3 / 6
klimatyczna), której wysokość jest zróżnicowana w poszczególnych uzdrowiskach, jednak nie może ona być wyższa niż 3,20 zł dziennie. Opłat miejscowych nie pobiera się od osób przebywających na leczeniu szpitalnym. Par. 9 12 rozporządzenia ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia Art. 33 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. z 2008 r. Dz.U. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). Par. 1 rozporządzenia ministra zdrowia z 4 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego (Dz.U. nr 40, poz. 330). Czy należy wziąć urlop na pobyt w sanatorium Właśnie dowiedziałam się, że w przyszłym miesiącu mam jechać do sanatorium. Czy mogę wziąć na ten czas zwolnienie lekarskie? Nie Aby wyjechać do sanatorium w terminie przewidzianym przez Fundusz, należy liczyć się z tym, że wiąże się to z wykorzystaniem urlopu wypoczynkowego. Pobyt w sanatorium nie stanowi bowiem podstawy do uzyskania zwolnienia lekarskiego. Inne zasady obowiązują w przypadku konieczności wyjazdu pacjenta do szpitala uzdrowiskowego. Po przyjęciu do niego pacjent powinien niezwłocznie powiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności w pracy i przedstawić otrzymane w szpitalu uzdrowiskowym zaświadczenie o rozpoczęciu pobytu. Po zakończeniu leczenia chory otrzymuje zaświadczenie usprawiedliwiające czasową nieobecność w pracy. Art. 33 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. z 2008 r. Dz.U. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). Czy kuracjusz z chorobą zawodową nie zapłaci Przez wiele lat pracowałem przy azbeście. W związku z tym stwierdzono u mnie chorobę zawodową. Czy w takiej sytuacji mam prawo korzystać z bezpłatnego leczenia uzdrowiskowego? Tak Jeśli był pan 28 września 1997 r. lub przed tą datą pracownikiem zakładu, który stosował azbest w produkcji. Jeśli pacjent spełnia wspomniane kryterium, uprawniony jest do korzystania raz w roku z leczenia uzdrowiskowego oraz zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, o której mowa w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz odpowiednich rozporządzeniach. Wykaz zakładów, których 4 / 6
pracownicy są uprawnieni do świadczeń zdrowotnych, określa załącznik nr 4 do ustawy, która wprowadziła zakaz stosowania wyrobów z azbestem. Art. 7 ustawy z 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. z 2004 r. nr 3, poz. 20 z późn. zm.). Par. 6 rozporządzenia ministra zdrowia z 9 sierpnia 2004 r. w sprawie leczenia uzdrowiskowego osób zatrudnionych przy produkcji wyrobów zawierających azbest (Dz.U. nr 185, poz. 1920 z późn. zm.). Czy w ciąży można jechać do uzdrowiska Jestem w pierwszym trymestrze ciąży i chciałabym jechać do sanatorium. Koleżanka powiedziała, że nie mogę. Czy faktycznie istnieje wykaz przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego? Tak Do leczenia uzdrowiskowego nie są kwalifikowane kobiety w ciąży oraz będące w okresie karmienia niemowląt. Również niektóre choroby uniemożliwiają korzystanie z leczenia uzdrowiskowego. Należą do nich m.in.: ostre lub przewlekłe choroby zakaźne: czynna gruźlica, choroby weneryczne, choroby pasożytnicze, ogniska zapalne (ropne zapalenie migdałów, ropne zapalenie zatok obocznych nosa, ropnie okołozębowe, grzybice skóry), żółtaczka, choroby mające wskazania do zabiegów chirurgicznych (kamica pęcherzyka żółciowego, kamica nerki, zwężenie odźwiernika, krwawienia z przewodu pokarmowego, przepuklina ze skłonnością do uwięźnięcia i inne), pełnoobjawowa niewydolność krążenia i oddychania, niewydolność narządowa wątroby, nerek, skazy krwotoczne ciężkiego stopnia, choroby psychiczne, niedorozwój umysłowy znacznego stopnia, poważne zaburzenia osobowości i zachowania, zespół psychoorganiczny, otępienie starcze, zniedołężnienie, alkoholizm i narkomania, padaczka z częstymi napadami, czynna choroba nowotworowa, ostre zapalne i niedokrwienne choroby kardiologiczne, groźne zaburzenia rytmu, w tym napadowe migotanie przedsionków ze zmianami rytmu serca w ciągu ostatnich sześciu 5 / 6
miesięcy, nadciśnienie tętnicze trzeciego stopnia z dwoma i więcej czynnikami ryzyka. Rozporządzenie ministra zdrowia z 13 lutego 2007 r. w sprawie zasad kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz.U. nr 44, poz. 285). Czym sanatorium różni się od szpitala Lekarz powiedział, że mój stan zdrowia kwalifikuje mnie do leczenia w szpitalu uzdrowiskowym. Czy uzdrowisko i szpital uzdrowiskowy oznacza to samo? Nie Uzdrowiskowe leczenie w szpitalu dla dorosłych jest przeznaczone dla pacjentów, którzy zakończyli leczenie szpitalne. W ich przypadku skierowanie do szpitala uzdrowiskowego wystawia lekarz oddziału szpitalnego lub poradni, w której wcześniej chory się leczył. Czas pobytu w szpitalu uzdrowiskowym wynosi 21 dni z możliwością przedłużenia pobytu, jeżeli wymaga tego stan zdrowia pacjenta. W czasie trwania turnusu chory ma zapewniony dostęp do co najmniej trzech zabiegów dziennie przez sześć dni w tygodniu. Pacjent zakwalifikowany do pobytu w szpitalu uzdrowiskowym nie ponosi również częściowej odpłatności za wyżywienie i zakwaterowanie. Leczenie tam odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego. Natomiast na leczenie w uzdrowisku (sanatorium) skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, np. lekarz rodzinny (podstawowej opieki zdrowotnej) lub specjalista. Pobyt również trwa 21 dni, a kuracjuszowi przysługują nie mniej niż trzy zabiegi dziennie przez sześć dni w tygodniu, ale uzależnione jest to od wskazań lekarskich. Ponadto pacjent ponosi z własnej kieszeni koszty częściowej odpłatności za wyżywienie i zakwaterowanie. Nie może również wziąć zwolnienia lekarskiego na czas pobytu w uzdrowisku. W tym celu musi wykorzystać urlop wypoczynkowy. Art. 6, 8, 12 ustawy z 28 lipca 2005 r. o leczeniu uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. nr 167, poz. 1399 z późn. zm.). DOMINIKA SIKORA Gazeta Prawna 6 / 6