Równania różniczkowe cząstkowe

Podobne dokumenty
Metody numeryczne. Wykład nr 10. Dr Piotr Fronczak

Spójne przestrzenie metryczne

Spójne przestrzenie metryczne

Laboratorium Metod Statystycznych ĆWICZENIE 2 WERYFIKACJA HIPOTEZ I ANALIZA WARIANCJI

METODY KOMPUTEROWE 1

DYNAMIKA. Dynamika jest działem mechaniki zajmującym się badaniem ruchu ciał z uwzględnieniem sił działających na ciało i wywołujących ten ruch.

Johann Wolfgang Goethe Def.

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Zmiana bazy i macierz przejścia

( ) L 1. θ θ = M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka. = θ. min

X. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

Podprzestrzenie macierzowe

Funkcja wiarogodności

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Matematyka II. x 3 jest funkcja

Teoria i praktyka. Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii. Fizyka. WSTiE Sucha Beskidzka Fizyka

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

Projekt 2 2. Wielomiany interpolujące

1. WSTĘP. METODA EULERA 1 1. WSTĘP. METODA EULERA

MODELE OBIEKTÓW W 3-D3 część

Reprezentacja krzywych...

f f x f, f, f / / / METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH niech N = 2 (2 równania różniczkowe zwyczajne liniowe I-rz.) lub jedno II-rzędu

Niepewności pomiarów. DR Andrzej Bąk

Indukcja matematyczna

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

ĆWICZENIE 3 ANALIZA WSPÓŁZALEŻNOŚCI ZJAWISK MASOWYCH

Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 7 [ ] ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Analiza częstotliwościowa dyskretnych sygnałów cyfrowych

OBLICZANIE GEOMETRYCZNYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH, TWIERDZENIE STEINERA LABORATORIUM RACHUNKOWE

Wnioskowanie statystyczne dla korelacji i regresji.

Przykładowe zadania dla poziomu rozszerzonego

Równania różniczkowe. y xy (1.1) x y (1.2) z xyz (1.3)

Materiały do wykładu 7 ze Statystyki

1. Relacja preferencji

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

INSTRUMENTY DŁUŻNE. Duracja jako funkcja stopy procentowej Duracja skończonego ciągu płatności Immunizacja portfela aktywów

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Geom20.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC

WSPOMAGANIE DECYZJI - MIŁOSZ KADZIŃSKI LABORATORIUM II PROGRAMOWANIE CELOWE, ILORAZOWE I MIN-MAX. min. min

Średnia arytmetyczna Klasyczne Średnia harmoniczna Średnia geometryczna Miary położenia inne

Badania Operacyjne (dualnośc w programowaniu liniowym)

System finansowy gospodarki

3. Wykład III: Warunki optymalności dla zadań bez ograniczeń

ZMIENNE LOSOWE WIELOWYMIAROWE

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

PROGNOZY I SYMULACJE

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

VI. TWIERDZENIA GRANICZNE

i = 0, 1, 2 i = 0, 1 33,115 1,698 0,087 0,005!0,002 34,813 1,785 0,092 0,003 36,598 1,877 0,095 38,475 1,972 40,447 i = 0, 1, 2, 3

A B - zawieranie słabe

Mh n. 2 ε. h h/ n n. Ekstrapolacja Richardsona (szacowanie błędu) błąd. ekstrapolowana wartość całki I. kwadratury z adaptowanym krokiem

Jego zależy od wysokości i częstotliwości wypłat kuponów odsetkowych, ceny wykupu, oczekiwanej stopy zwrotu oraz zapłaconej ceny za obligację.

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

Józef Beluch Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Wpływ wag współrzędnych na wyniki transformacji Helmerta

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

WYZNACZANIE WARTOŚCI ENERGII ROZPRASZANEJ PODCZAS ZDERZENIA CIAŁ

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Politechnika Opolska. Skrypt Nr 237 ISSN (wersja elektroniczna) Ewald Macha. Niezawodność maszyn

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym 2 x

(liniowy model popytu), a > 0; b < 0

MECHANIKA BUDOWLI 12

METODY KOMPUTEROWE 10

Wyznaczenie współczynników q1=1,0. Wyznaczyć częstości drgań własnych oraz amplitudy drgań wymuszonych dla następującej belki:

Lista 6. Kamil Matuszewski X X X X X X X X X X X X

Statystyka. Katarzyna Chudy Laskowska

Wykład z Podstaw matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 8. CAŁKI NIEOZNACZONE. ( x) 2 cos2x

ROZKŁADY ZMIENNYCH LOSOWYCH

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki

Zaawansowane metody numeryczne

( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów

Niezawodność. systemów nienaprawialnych. 1. Analiza systemów w nienaprawialnych. 2. System nienaprawialny przykładowe

Regresja REGRESJA

W loterii bierze udział 10 osób. Regulamin loterii faworyzuje te osoby, które w eliminacjach osiągnęły lepsze wyniki:

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

teorii optymalizacji

Szereg czasowy z trendem. Model Holta. Stosujemy dwa równania rekurencyjne: I - słuy do wyznaczania wygładzonych wartoci szeregu czasowego w chwili t

m) (2.2) p) (2.3) r) (2.4)

TMM-2 Analiza kinematyki manipulatora metodą analityczną

MODELOWANIE I PROGNOZOWANIE

Sprawdzenie stateczności skarpy wykopu pod składowisko odpadów komunalnych

Matematyka II. Wykład 11. Całka podwójna. Zamiana na całkę iterowaną. Obliczanie pól obszarów i objętości brył.

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Wykład FIZYKA I. 6. Zasada zachowania pędu. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

= r. Będziemy szukać takiego rozkładu, który jest najbardziej prawdopodobny, tzn. P=P max. Możemy napisać:

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

opisać wielowymiarową funkcją rozkładu gęstości prawdopodobieństwa f(x 1 , x xn

LABORATORIUM TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN. Ćwiczenie TMM-3 ANALIZA KINEMATYCZNA MECHANIZMU Z SIŁOWNIKAMI HYDRAULICZNYMI

Instrukcja obiegu i kontroli dokumentów powodujących skutki finansowo-gospodarcze w ZHP Spis treści

Wpływ redukcji poziomu szumu losowego metodą najbliższych sąsiadów 161

Modelowanie i Analiza Danych Przestrzennych

8.1 Zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego

Całka krzywoliniowa nieskierowana (całka krzywoliniowa funkcji skalarnej)

I V. N a d z ó r... 6

Transkrypt:

Meod ecze Wkład Rówaa óżczkowe cząskowe d hab. Po Foczak

Rówaa óżczkowe cząskowe RRC lczba zech F ząd ówaa: ząd awższe pochode 3 3 b chaakeska: lowe qas-lowe elowe

C B A F E D C B A b c b a : : : : : : : : : : Nelowe lowe Qas Lowe......... c b a Nelowe lowe Qas Lowe......... b c b a

Skp sę a RRC co awże dgego zęd apoplaesze w fzce Ogóla posać RRC dgego zęd B -AC Kaegoa Pzkład < elpcze Rówae Laplace a = paabolcze Rówae pzewodcwa cepła > hpebolcze Rówae falowe T T k T T c G C B A G C B A

Mowaca dla ake klasfkac elpcze C paabolcze C hpebolcze C ; ; Napossze ozwązaa: Róweż dla badze skoplkowach ówań lokale własośc ozwązae zależą od zak ważea B -AC. elpsa C paabola C hpebola C ; ; Zagadka: Skaegoz ówae Schodgea. C

Zakłada h = h = h [saka kwadaowa] = +h +h = ++ h ' ' + - - + h h Elpcze RRC - dwwaowe zagadee bzegowe Rówae Laplace a ' ' h '' '' h h

Sąc waz wzacza : 3 = = = = Pzkład: saka 3 3 3 Pze począkowe pzblżee 3 Kozsa z eod eace Jacobego lb Gassa-Sedla szbsza zbeżość

Kozsaąc z eod dokładch p. dekopozca LU s łożć acez o ozaze low. Wosek: Ms wpowadzć deksowae ówań odpowadaącch pko dwwaowe sak : f Pzkład: ówae Possoa f h... P P a pzkład wesza P P P P P P P f h poecał gęsość ładk

h P P P P P f P Pzkład: Powezcha poecał pz losowo ozeszczoe gęsośc ładk

Paabolcze hpebolcze RRC Bezwaowe ówae pzewodcwa cepła z wake począkow dla = L g gdze L = szeokość dzedz ozwązań. b L a gdze a b są fkca ede czas a g zależ ede od położea. Wak bzegowe:

Dskezaca pzesze ozwązań 9 8 7 6 5 czas deks 3 3 5 6 7 8 9 pzeszeń deks Położee w węźle w chwl :

Zaeaąc pochode a óżce oze z błęde O z błęde O. Dale paszczaąc

Zae zdskezowae ówae a posać Defąc = / oze schea aw Elea: - pk względa pz oblcza óżc czasowe - pk względa pz oblcza óżc pzeszee

Algo schea awego // a + węzłów pzeszech sak // waek bzegow [] = [] =.; // waek począkow fo =; <; ++ { = *d; [] = fc; }; // pęla czasowa fo =; <=seps; ++ fo =; <; ++ ew[] = *[-] + -**[] + *[+]; ew; Poble: waek sablośc schea Czl eśl podzel doeę [] a so podpzedzałów =. o 5-5.

Aalza sablośc Rozważ schea aw dla ówaa cepła: Zae asz schea a posać: Nech D będze dokład ozwązae ówaa. Nech N będze ecz ozwązae ówaa. Zae błąd schea N D Napsz ówae sablośc eod ecze kóe opsze ewolcę błęd w akce oblczaa kolech koków czasowch. sablość eośe esablość ośe

Rówae sablośc będze badać za poocą aalz Foea eoda vo Neaa. Rozwązae ecze oże zapsać ako N = D + ε 3 Podsawaąc 3 do oze D D D D D D D D D D Poeważ z ówaa D D D D D

Zae ε Rozważ ozkład błęd w pew kok czasow. Błąd ε oża zapsać w posac szeeg Foea: : s cos 5 falowa lczba k k k k k e e b Czl ówae a błąd es ake sae ak ówae a fkcę.

Poeważ ówae óżcowe a błąd es lowe zachowae każdego waz szeeg es podobe do zachowaa całego szeeg. Zae wsacz ozważć wzos błęd powego waz b e k 6 Czasową zależość błęd względ pząc że aplda błęd b es fkcą czas. Poeważ błąd ośe lb alee zwkle wkładczo z czase oże zapsać e gdze k es zeczwse ale a oże bć zespoloe. Podsawaąc 7 do oze e a a e k k a k a k a k a k e e e 7 e e e e e e 8 gdze

e a e e e e e e 8 k a k a k a k a k e e e Dzeląc 8 obsoe pzez e a e k e a k k e e 9 Kozsaąc z zależośc oze gdze Kozsaąc z zależośc oze e cos e a e cos s e a k cos s

Defe współczk wzocea błęd G Oczeke b błąd e aasał z kok a kok G Zae a k e e a e s

s s s s s s Waek zbeżośc schea awego

G kok czasow wkładk poęg Pzpo sobe że współczk wzocea błęd G G Czl: Zwóć wagę że asz schea aw N N N G oże pzedsawć w posac ówaa acezowego Rówae włase z waośca włas G

Zae a kład ówań eowach G Meoda Jacobego Pzpoee z wkład 3 Jako ozwązae począkowe obea sę dowol weko p. weko zeow oblcza sę kolee eace: Kolee pzblżea wozą cąg wekoów. Jeżel see gaca ego cąg wed es oa ozwązae kład ówań lowch. Cąg wekoów s bć zae cąge zbeż. Tw. Cąg okeślo wzoe * pz dowol wekoze es zbeż wed lko wed gd <. poeń spekal acez = a waośc włase acez.

Twedzee powższe ów a że ab asz schea e bł ozbeż o wszske waośc włase G szą leżeć a płaszczźe zespoloe bo G ogą bć zespoloe wewąz okęg o poe. W asz pzpadk waośc G bł zeczwse węc weź cekawsz pzpadek: Uwaga: sablość każdego poble ehoogeczego Zasos schea: p p p p f bada paszczaąc ówae do posac hoogecze. óżca zwkła óżca wsecza Zasępąc Paęaąc że oaz że p p p p G e k

oze G e p k p k p k G e G e G e p k Dzeląc obsoe pzez G p e k p p p p G e k G k k e e e Wosek: schea es esabl dla każdego.

Żcow pzkład =; dh=./; d=.*dh; fo=;<=;++ { X=doble/; [][]=.*ep-*x-.5*x-.5; [][]=.*ep-*x-.5-d*x-.5-d; }; Jede kok czasow: = Wak począkowe fo=;<=;++ {...6.8. L=-; P=+; Wak bzegowe peodcze f== L=; f== P=; [][]=[P][]-*[][]+[L][]*d*d/dh/dh+*[][]-[][]; }; fo=;<=;++ { [][]=[][]; [][]=[][]; };..5..5

Moża oblczć waek sablośc dla podaego schea ale e es poso G Czl a ówae kwadaowe. s G

Schea eaw Elea - pk względa pz oblcza óżc czasowe - pk względa pz oblcza óżc pzeszee Schea aw Schea eaw Wóć do ówaa cepła Bło: Teaz:

3 3 Zae a kład ówań z acezą ódagoalą. kó s ozwązać w każd kok czasow.

Sablość schea eawego Posępąc aalogcze do popzedch pzpadków pze po pa pzekszałceach G s k co dae ogaczee a G: G co es spełoe dla dowolego oczwśce wększego od zea. Zae schea eaw es zawsze sabl.

Schea Caka-Ncholsoa Może wobazć sobe badze ogól schea: gdze. Pz = ½. Pewsza pochoda czasowa ako óżca ceala w l+/ l l Dga pochoda pzeszea ako óżca ceala ważoa l l l l l l

Po pa pzekszałceach l l l l l l A zae zow a kład ówań z acezą ódagoalą. Moża pokazać że kład es zawsze sabl. s G s / /.5.5 3 Pzewaga ad scheae eaw błąd O zaas O. Poówae scheaów:

= + ε V V = F = V = V + V ε + V ε ε = Cε ε~e C