POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KO 18/14. Dnia 27 sierpnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Podobne dokumenty
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńka

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn.

POSTANOWIENIE. Protokolant Katarzyna Wełpa

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. p o s t a n o w i ł UZASADNIENIE

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak

POSTANOWIENIE. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KO 60/12. Dnia 5 grudnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 312/14. Dnia 25 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska. Protokolant Anna Janczak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Jarosław Matras SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 244/13. Dnia 8 sierpnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł: Sygn. akt II KO 17/12. Dnia 26 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Protokolant Dorota Szczerbiak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

.WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Tomasz Grzegorczyk

POSTANOWIENIE. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca) SSA del. do SN Jerzy Skorupka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 156/17. Dnia 23 maja 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 343/15. Dnia 19 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Roman Sądej (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Jacek Błaszczyk SSN Paweł Wiliński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Grabowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Szewczyk (przewodniczący) SSN Rafał Malarski (sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KO 15/12. Dnia 28 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Tomczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KO 50/12. Dnia 22 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki

POSTANOWIENIE. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Dariusz Kala (sprawozdawca) SSN Piotr Mirek

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Włostowska

P O S T A N O W I E N I E

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca) SSN Marek Pietruszyński

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Ryński (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz

Transkrypt:

Sygn. akt IV KO 18/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 sierpnia 2014 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska SSN Dariusz Świecki w sprawie A. P. skazanego z art. 279 1 k.k. i in., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 27 sierpnia 2014 r., wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania, prawomocnie zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [ ] z dnia 9 września 2010 r., zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 22 kwietnia 2010 r., na podstawie art. 544 3 k.p.k. oraz art. 639 k.p.k. p o s t a n o w i ł 1. oddalić wniosek; 2. obciążyć wnioskodawcę kosztami procesu za postępowanie wznowieniowe. UZASADNIENIE Wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 9 września 2010 r., zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego z dnia 22 kwietnia 2010r., A. P. skazany został za: czyn z art. 258 1 k.k.; ciąg przestępstw z art. 291 1 k.k. w zw. z art. 65 1 k.k. i art. 64

2 1 k.k.; ciąg przestępstw z art. 279 1 k.k. w zw. z art. 65 1 k.k. i art. 64 1 k.k. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności. Obrońca skazanego złożył wniosek o wznowienie postępowania, powołując jako jego podstawę prawną przepisy art. 540 1 pkt 2 lit. a k.p.k. w zw. z art. 4 Protokołu nr 7 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Wniósł o uchylenie zaskarżonego wnioskiem wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy. W uzasadnieniu wniosku skarżący stwierdził, że A. P. już przed wydaniem wyroku przez Sąd pierwszej instancji w przedmiotowym postępowaniu karnym, został skazany za te same czyny wyrokiem sądu niemieckiego. W pisemnym stanowisku będącym odpowiedzią na wniosek, prokurator Prokuratury Generalnej wniósł o pozostawienie go bez rozpoznania oraz o stwierdzenie braku podstaw do wznowienia postępowania z urzędu. Sąd Najwyższy zważył, co następuje. Wniosek należało uznać za niezasadny i to w stopniu oczywistym. Zgodnie z art. 540 1 pkt 2 lit. a k.p.k., postępowanie zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem sądowi, wskazujące na to, że skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze. W pierwszym rzędzie stwierdzić trzeba, że błędne było powołanie przez obrońcę wyroku Sądu Krajowego w U. z dnia 10 listopada 2008r., sygn. [ ], jako faktu lub dowodu wskazującego na to, że skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze. Przecież skazanie przez Sąd niemiecki w żadnym razie nie wskazywało na niewinność A. P., na to, że przypisane mu czyny nie stanowiły przestępstwa, ani też na to, iż skazany nie podlegał karze, jak wymaga tego dyspozycja art. 540 1 pkt 2 lit. a k.p.k. Akcentowane przez obrońcę niepodleganie karze to matrialnoprawna ujemna przesłanka procesowa, określona w art. 17 pkt 4 k.p.k., związana z określonymi instytucjami prawa karnego (np. czynny żal art. 15 1 k.k. czy przewidziany w art. 25 3 k.k. kontratyp obrony koniecznej i wiele innych). Nie można tej przesłanki utożsamiać z inną ujemną przesłanką procesową powagą rzeczy osądzonej, jak uczynił to skarżący.

3 Co więcej, obrońca całkowicie zignorował również drugi z warunków sine qua non przewidziany w art. 540 1 pkt 1 lit. a k.p.k. Z treści tego przepisu wprost wynika, że nowe fakty lub dowody będące podstawą wznowienia muszą zostać ujawnione już po prawomocnym zakończeniu sprawy. Istotą wznowienia postępowania propter nova jest bowiem zapobieganie sytuacjom funkcjonowania w obrocie prawnym prawomocnego wyroku skazującego, kiedy już po zakończeniu postępowania karnego ujawnią się nowe fakty lub dowody wskazujące na niesłuszność skazania. W przypadku, gdy o okolicznościach tych sąd w chwili orzekania miał wiedzę, wzruszenie wyroku w tym trybie byłoby jedynie ponawianiem kontroli odwoławczej. Przenosząc powyższe uwagi na grunt tej sprawy należy wskazać, że w żadnej mierze nie można zgodzić się z obrońcą, iż wyrok Sądu Krajowego w U. z dnia 10 listopada 2008r. stanowi nowy dowód w sprawie, nieznany wcześniej Sądom orzekającym w postępowaniu głównym. W pełni zasadnie prokurator wskazał w swym stanowisku, że nie tylko wskazywany przez obrońcę wyrok, ale również jeszcze jedno niemieckie orzeczenie dotyczące skazanego (wyrok Sądu Krajowego w U. z dnia 13 października 2006r.), znane były nie tylko Sądom obu instancji, ale również prokuratorowi prowadzącemu postępowanie przygotowawcze. W aktach sprawy znajdują się odpisy obydwu wyroków wraz z uzasadnieniami (k. 1124-1135, tłumaczenie k. 1141-1150, k. 1241-1256, tłumaczenie k. 1222-1240). Dokumentacja zgromadzona w aktach sprawy wykazuje, że prokurator sporządzając akt oskarżenia w niniejszej sprawie miał na uwadze wyroki sądów niemieckich (zob. postanowienie o wyłączeniu materiałów do odrębnego postępowania k. 1378-1385, postanowienie o umorzeniu postępowania k. 1444-1452). Na rozprawie główniej w dniu 15 kwietnia 2010r. odpisy tych wyroków zaliczone zostały do materiału stanowiącego podstawę dowodową orzekania (k. 1453). Ponadto A. P. w swoich wyjaśnieniach wprost do tych skazań się odwoływał (k. 1441). Twierdzenie zatem obrońcy, jakoby wyrok sądu niemieckiego stanowił w sprawie nową okoliczność, należało uznać za całkowicie bezzasadne. W sprawie nie wystąpiły więc podstawy mogące skutkować wznowieniem postępowania w oparciu o przesłankę propter nova.

4 Prokurator w swojej pisemnej odpowiedzi wniósł o pozostawienie wniosku o wznowienie postępowania bez rozpoznania oraz stwierdzenie braku podstaw do wznowienia postępowania z urzędu. U podstaw takiego stanowiska legło przekonanie, że w istocie sporządzając wniosek o wznowienie obrońca nie tyle wskazał na wystąpienie podstawy przewidzianej w art. 540 1 pkt 1 lit. a k.p.k., ale sygnalizował wystąpienie bezwzględnej podstawy odwoławczej, przewidzianej w art. 439 1 pkt 8 k.p.k., w postaci stanu res iudicata, na podstawie której możliwe jest wznowienie postępowania wyłącznie z urzędu (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2005r., I KZP 5/05, OSNKW 2005, z. 6, poz. 48). Sąd Najwyższy w uznał jednak, że brak jest podstaw do tak daleko idącego odczytywania znaczenia czynności procesowej podjętej wszak przez podmiot profesjonalny w oparciu o art. 118 1 k.p.k. Wobec jasnego i stanowczego wskazania przez obrońcę podstawy swoich żądań, nie sposób było uznać, że wniosek ten stanowił wyłącznie przewidzianą w art. 9 2 k.p.k. sygnalizację zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej. Wniosek obrońcy o wznowienie postępowania podlegał więc rozpoznaniu w takiej postaci, jak został wniesiony. Tyle, że był on całkowicie bezzasadny. Konstatacja ta, rzecz jasna, nie zwalniała Sądu Najwyższego od konieczności zbadania z urzędu, czy w sprawie istotnie nie wstąpiła bezwzględna podstawa odwoławcza przewidziana w art. 439 1 pkt 8 k.p.k. W tym zakresie jednak w pełni zasadnie prokurator Prokuratury Generalnej wykazał, że stan powagi rzeczy osądzonej w związku ze skazaniem przez sąd niemiecki nie wystąpił, aczkolwiek, abstrahując od tej sprawy, po przystąpieniu Polski do struktur Unii Europejskiej sytuacja taka teoretycznie jest możliwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2006r., sygn. akt IV KO 22/05, OSNKW 2006, z. 7-8, poz. 75). Niemniej jednak w tej sprawie nie ulega wątpliwości, że - wbrew twierdzeniom autora wniosku - przypadek res iudicata nie zaistniał. Wykazuje to zestawienie czynów, za które A. P. skazany został wyrokami sądów niemieckich z tymi z przedmiotowego postępowania. Porównanie bowiem opisów czynów przypisanych w wyroku zaskarżonym wnioskiem, z czynami objętymi wyrokami Sądu Krajowego w U., ich okoliczności podmiotowych i przedmiotowych (choćby konkretne samochody stanowiące przedmiot przestępstwa), prowadzi do

5 jednoznacznego wniosku, że skazania dotyczą zupełnie różnych zdarzeń. W konsekwencji i przez taki pryzmat oceniana argumentacja obrońcy A. P. nie dawała żadnych podstaw do wznowienia postępowania. Mając na względzie powyższą argumentację, Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia. Skazanego A. P., na podstawie art. 639 k.p.k., obciążono kosztami postępowania wznowieniowego.